Ik heb iets gedaan vandaag waar ik gedurende 4 jaar ontzettend naartoe verlangd heb.
Alle kleren van toen Fee 1,5jaar oud was, heb ik bekeken, om te zien wat er nog bruikbaar is om mee te nemen naar China voor zus.
Ik had in het verleden regelmatig al wat nieuwe spullen gekocht, omdat een mens dat echt niet kan laten en deze komen nu meer dan ooit van pas. Alle witte kleren zitten nu in de wasmachine zodat onze lieve meid er keurig zal uitzien.
Fee is vandaag nog een tandje kwijt. Een tand dat naast haar grote bovenste tand al ontzetten lang los stond. Eindelijk heeft de grote tand nu voldoende plaats om zich te ontplooien, mooi gezegd hé? Het tandje ligt momenteel onder haar hoofdkussen voor als de tandenfee langskomt.
Toen ik Fee deze avond in bed stopte heeft ze nog een liedje gezongen namelijk: "WE ZIJN 2 COOLE ZUSSEN" Jammer dat ik op dat moment de camera niet bij me had want het was gewoonweg prachtig. Misschien vraag ik het haar nog eens opnieuw te zingen want het ging over een uitvinding van het moment zelf.
Als ze zo goed zullen overeenkomen, als wat ze in haar liedje zong, kunnen we daar alleen maar blij om zijn.
Vrijdag naar Ray of hope geweest, ons adoptiebureau, waar we het dossiertje hebben overlopen en de handtekeningen hebben geplaatst.
Daarna kregen we fotootjes te zien, 't is een echt schatje hoor!!!
Jammer genoeg waren het dezelfde foto's als deze die we doorgestuurd hadden gekregen maar dan wel in kleur.
We zullen geen foto's meer krijgen van haar, nu moeten we wachten tot we haar in het echt zien.
Er werd ons wel gezegd dat we het fotootje van onze blog moeten verwijderen. We mogen pas een foto van haar op onze blog zetten als de papieren definitief in China zijn getekend. Zondagavond zal ik het fotootje, met pijn in het hart, van de blog nemen.
Als je haar dan nog eens wilt zien, moet je het mij maar vragen, ik heb overal een foto van haar mee in mijn handtas en met veel plezier zal ik het voor U uithalen!
Dit is de verblijfplaats waar ons kindje momenteel in verblijft. Een chique huis met wel 100 kamers. Het ziet er echt wel een proper en mooi weeshuis uit. Dat geeft ons echt een goed gevoel te weten dat ze daar goed verzorgd wordt.
Hopelijk vindt ze het niet jammer om vanaf september wat kleiner te wonen.
Loop de ganse dag rond met een glimlach op mijn gezicht. Het idee alleen al dat ik binnen de 2 maanden het kleine meisje in mijn armen mag nemen en dat ik ze nooit meer los zal laten.
Constant denk ik aan wat ze in China aan het doen is. Het is daar een uurverschil van 6u dus zal ze binnen anderhalf uur wakker zijn. In haar dossiertje staat tevens vermeld dat ze elke ochtend om 6u30 wakker is. We zullen daar wel een mouw aan passen.
Morgen mogen we naar het adoptiebureau om onze handtekeningen te plaatsen en om eindelijk een paar (hopelijk zijn die paar er veel) kleur fotootjes van haar te zien.
De reispassen zijn al aangevraagd dus dat is ook al in orde.
Bedankt aan alle mensen die ons feliciteren, ik ben echt enorm gelukkig maar dat heeft iedereen ondertussen al door.
Dit is de verblijfplaats waar ons kindje momenteel in verblijft.
