Deze morgen
naar de Zoo van Beijing geweest. Drukdrukdruk. Niet te geloven. Ik
denk dat alle chinezen op zondag naar de Zoo gaan. Je kunt er dus nergens op je gemakjes
wandelen. We zijn wel blij dat we er geweest zijn. Het was wel leuk, de kinderen waren
enthousiast en we hebben echte pandas gezien!
Gisteren
zijn nog 2 bevriende koppels aangekomen in ons hotel. (Met wie we normaal gezien eerst zouden afreizen). Ze hadden vertraging met het
vliegtuig en één van hun koffers was vermist. Gelukkig hebben ze hem terug.
Lili is een rustig, verlegen meisje. Lilou is een hevige en laat zich absoluut
niet doen. Ze heeft dan ook 3 zussen waar ze tegen op moet boksen. De 2
families stellen het heel goed. Fee en wij zijn ontzettend blij dat ze er zijn.
Het breekt weer een beetje de lange wachttijd voor we naar huis mogen. Ik ben echt aan het aftellen.
Ona zit in
haar bedje en maakt muziek. Ze trommelt met een plastiek vork op een leeg blik
babyvoeding. Een mens moet creatief blijven met de middelen die je hebt.
Kurt en Fee zijn samen met Tante Moniek, ome Christ-Jan en Yéline naar de Central TV Tower. De hoogste toren van Beijing (405 m hoog) en de zesde hoogste toren ter wereld.
Niet te
geloven hoe Ona bij ons past en het is vreemd om te zeggen maar wij kennen haar
precies al jaren. Ik herinner me nog van Fee dat we ook dat gevoel hadden. We zijn dan ook dolgelukkig met haar en kunnen bijna niet
wachten om haar aan jullie voor te stellen.
Er zijn verschillende mensen die willen weten wanneer we terug thuis komen. Wel, normaal gezien landen we donderdag 26 augustus om 6u20 in Zaventem. Nonkel Glenn komt ons halen. Ondertussen zullen mamie en oma zorgen voor het ontbijt bij ons thuis. Stilletjes aan verlangen we om naar huis te gaan. Moe zijn we het hier nog niet maar we missen onze thuis. Nog een beetje geduld en we komen er aan.
Vrije dag vandaag. Ons eerste gedacht was wandelen en winkelen in de winkelstraat bij het hotel maar toen we door het raam keken merkten we al snel dat we buiten niets konden doen. De regen viel met bakken uit de lucht. Het is vandaag ook veel kouder dan dat we gewoon zijn.
Plan B. Met de taxi naar de zijdemarkt (dat is toch allemaal binnen) om nog wat inkopen te doen. Je moet dus echt een kaart tonen in chinese karakters aan de taxichauffeur, zoniet verstaat die aan geen kanten waar je naartoe moet. We hebben een pracht van een masker gekocht, nog wat doopsuikerspullen, sportschoenen voor mij en nog een paar andere spullen.
We verwachten Lieve en Inge met hun families vandaag in het hotel. Ze komen normaal gezien rond 16u toe met LILI en LILOU. We zijn benieuwd naar die 2 nieuwe gezichtjes. We hebben op hun blog kunnen volgen hoe de kindjes zich aanpassen en alles verliep ook heel vlot.
Gisteren
veel te moe om nog iets de blog te zetten dus doe ik het vandaag. We zijn 3
dingen gaan bezoeken. Eerst de Nationale opera. Toen we daar aankwamen ging
het al mis. We mochten niet door de ingang want we hadden geen entree kaartjes
voor de kleintjes. Dus die kinderen in de buggy moesten ook betalen. Velen van
hen hebben betaald om te slapen in hun buggy. Er was geen praten aan, betalen
moesten we. Terug naar de kassa om nog extra tickets te halen. Het opera gebouw
op zich was heel mooi, enorm groot.
Daarna weer
de bus op en naar Het Vogelnest, het nationaal stadium. Indrukwekkend om erin
te lopen. Er zijn verschillende verdiepingen, enkele winkeltjes en in het
totaal 91 000 zitplaatsen. We hebben ze niet allemaal geprobeerd maar één ervan
zat alvast heel goed.
Dan naar
De Watercube of anders gezegd het zwembad. Er waren 4 zwembaden: 1 om
baantjes te zwemmen, 1 voor waterballet , 1 om van de duikplanken te springen
en 1 recreatiezwembad.
Moe maar
tevreden kwamen we in de late namiddag terug in het hotel.
Gaan eten in pizzahut, een wandeling en daarna bed
in.
Hoera, we zijn vandaag gaan shoppen. Alles wat we zagen was nep maar dat speelde geen rol. Afdingen was de boodschap en dat doe ik graag. Kurt vindt dat minder leuk. Elk winkeltje dat je passeert roepen ze je binnen, What are you looking for? t-shirts, good price! Make best price for you! Niet te geloven, zot zou je er worden. Na 4 uur shoppen hadden we er echt wel genoeg van. Bijna alles gevonden. Waarschijnlijk gaan we nog eens terug want we hebben daar nog het één en ander gezien dat we toch nog graag zouden hebben.
Terug in het hotel is Yeline komen spelen bij ons. Ona heeft haar dutje gedaan. Mens wat slaap dat kind goed en door het lawaai heen. We hebben haar moeten wakker maken om te gaan eten. Naar ons favoriete restaurant geweest met z'n allen en zoals gewoonlijk heel lekker en super goedkoop. Na een avondwandeling terug op de kamer. De kinderen nog snel even het bad en in dan in bed. Maar slapen... dat doet nog geen van beiden. Ona staat hier naast mij en probeert nu haar pop te bemachtigen en zal nog wat spelen zegt ze. Fee ligt in mijn bed en gaat samen met papa nog een filmpje bekijken. En zo is de dag weer voorbij.
Morgen gaan we naar de Nationale Opera, het Olympisch Stadium en de Water Cube (Olympisch zwembad). Afspraak om 9u30 benden in het hotel. En met U morgen zelfde uur zelfde blog.
Vandaag weer een drukke dag hier in China. Om 9u30 moesten we beneden aan het hotel staan. Wanyu, onze contactpersoon, kwam ons oppikken om terug een ganse dag rond te toeren. Eerst naar het Tiananmenplein. Een supergroot plein waar wel duizenden Chinezen op stonden. Het leek daar wel Torhout-Werchter in China. Ook vandaag werden wij aangekeken en gefotografeerd door vele Chinezen. Sommigen komen het eerst vragen of ze een foto van ons mogen maken. Anderen vragen of ik met hun fototoestel een foto wil maken van hen en Ona erbij. Zeer vreemd maar vaak ook heel lastig.
Het weer was vandaag een beetje een spelbreker. Er ging héél veel smog en af en toe viel er een spatje regen, die zorgde wel voor wat verkoeling. Spijtig, hierdoor valt het resultaat van de foto's wat tegen.
Later op de dag een bezoek aan de Verboden stad (Keizerlijk paleis). Hier leefden vele eeuwen de Keizers met hun familie en duizenden dienaars. Alle mannelijke dienaars werden gecastreerd dat waren de eunuchen, enkel de keizer zelf hield al zijn gereedschap. De Keizer had naast zijn vrouw ook concubines, deze riep hij dan als moeder de vrouw geen zin had.
Echt wel de moeite waard om dit alles eens gezien te hebben maar na zo enkele uren te stappen met Ona in de draagzak had ik het toch wel weer gehad.
In het hotel aangekomen, Ona een fles melk en bed in, Fee gaan spelen bij Yeline, even verder op de gang. Kurt en ik rustig op de kamer een wasje en plasje doen, boekje lezen en filmpje bekijken.
's Avonds gaan eten in het hotel zelf, buffet. Heel lekker maar heel duur. 't Zal wel bij die ene keer blijven denk ik.
Ona is een hele makkelijke baby. Meestal welgezind, eet en drinkt goed. Slaapt ontzettend snel en veel. Ze tast ook al onze grenzen af. Weet dat iets niet mag, doet het toch en kijkt dan naar ons om te zien wat we doen. 't Zal volgens mij een rappe zijn maar dat zeggen alle mama's van hun kind zeker?
Daar zijn we vandaag heen geweest. Het zomerpaleis ligt in een heel groot gebied dat zeker de moeite waard is om te zien hier in Beijing. Er was ontzettend veel volk en we werden constant gestoord door de Chinezen zelf, die ons een bezienswaardigheid op zich vonden. Best wel vervelend hoor. Ze trokken foto's van ons en wreven over onze kindjes, ze lachten naar ons en vroegen ons iets waar we geen snars van verstonden.
Ona is eigenlijk een heel makkelijk kind, als ze op tijd en stond haar eten en drinken en een verse luier krijgt, blijft ze vrolijk voor de ganse dag en slaapt ze ontzettend veel. Fee was ook heel flink. Weinig van jaloezie gemerkt. Enkel wanneer we terug op de kamer kwamen wou ze weer even baby zijn. Nadat we met onze 2 baby's hadden gespeeld heeft Fee Ona nog een yoghurt gegeven en zijn ze samen in 't bad geweest. Fee zorgt in het bad al heel goed voor haar zus.
Nu kijken papa en Fee naar de TV en doet Ona een dutje. Straks gaan we nog uit eten en dan naar bed.
Vandaag eventjes onze grenzen afgestast. We zijn naar de chineese muur geweest. De plaats waar we die bezochten was in Mutianyu. Het naar boven gaan met de liftjes was nog een fluitje van een cent maar dan hé. Kurt en Fee zijn gestapt tot ze niet meer verder mochten. Dikke duim!!! Super veel trappen: steile trappen, kleintjes, trappen van bijna een halve meter, schuine.... en dat allemaal in die hitte. Steil naar boven en dan weer steil naar beneden. We zijn wel heel blij dat we het gedaan hebben. Ona zat bij mij in de draagzak en ze vond het heerlijk. Voor mij was het iets minder heerlijk maar toch goed gegaan hoor. Het is zeer mooi en zeker de moeite. Niet te doen hoe ze zo iets konden bouwen in die tijd. De afdaling was voor Ona en mij terug in de liftjes, voor Kurt in Fee in een soort superlange glijbaan. Je kunt het vergelijken met een bobslee waarmee je naar beneden gaat. Fee wou nog een keer maar dat was jammer genoeg niet mogelijk.
's Avonds naar Pizzahut gaan eten. Het was lekker en een keertje geen chinees eten.
Het hotel valt heel goed mee, enkel het zwembad valt tegen. Het is een binnenzwembad, heel klein en héél koud.
Grapje van Fee: In het winkelcentrum stonden grote beelden van goden. De beelden lagen vol met geld. Fee vroeg waarom dat geld daarop lag. Papa vertelde haar dat de mensen dat geld offerden om een gezond leven te vragen aan de goden of een rijk leven... waarop Fee zei: Zo gaan ze zeker nooit rijk worden als ze hun geld op die beelden blijven leggen.
