Deze morgen werden we opnieuw verrast met een ontbijt op bed, door Fee. Ze had een mooie brief voor papa geschreven, ze had het kadootje mee dat ze op school had gemaakt en ze had een schatkaart gemaakt, waarop ze getekend had, waar papa het pakje kon vinden, dat Fee en ik samen hadden gekocht. Het was een leuke en vooral kruimelige boel in bed.
Gisteren met Syl en Katrien op stap geweest naar Gent. Over de middag met Sabine afgesproken in het Broodhuis, heel lekker, een aanrader. Het was gezellig om iedereen nog eens terug te zien en we zijn afgesproken om zoiets meer te doen. We hebben enkele kringloopwinkeltjes meegepikt en zijn allemaal (vooral Syl) met heel wat spullen naar huis gegaan en zijn heel weinig geld kwijt. Zo zullen onze mannen ook tevreden zijn, of niet soms?
Vandaag gaan eten naar de Molenhoeve met mamie, op moederdag is het er niet van gekomen dus zijn we op vaderdag gaan eten voor moederdag. Onze vaders zijn (jammer genoeg) allebei gestorven.
In Gistel waren het Dolle Dagen. Velen die we tegenkwamen vroegen spontaan: En weet je al iets???
Dat heb ik in mijn hele leven waarschijnlijk nog nooit gezegd. Maar 'k zal het nog een keer zeggen: DAT HET MAAR VLUG MAANDAG IS Denk dat iedereen wel weet waarom.
Ben deze avond met Russel, onze poes, naar de dierenarts geweest. Nadat ze op 19 april bevallen is van een 5-ling , hebben we besloten dat we het bij die ene keer zullen houden en nu kan ze geen kindjes meer krijgen. Sorry Russeltje. Aan alle katers hier in de wijk, jullie moeten het niet meer proberen, 't zal niet meer gaan.
De poesjes hebben allemaal een goede thuis gevonden en daar zijn we heel blij om. En zo zijn wij ook hier bezig met adoptie.
Als alles goed gaat, gaan we in de grote vakantie met 2 andere koppels ons kindje halen in China U kunt hun verhaal volgen op volgende sites
www.bloggen.be/road2china www.bloggen.be/kwakhuis
We zien er alvast naar uit om met Inge, Lieve en Co te vertrekken! Zijn ondertussen ontzettend hard aan het duimen dat het voor hen snel in orde komt!!!
Weet dat ik deze week geen telefoontje moet verwachten dus ben ik wat rustiger geworden.
Ik ben heel blij met het idee dat we bijna ons kindje te zien krijgen maar aan de andere kant ook heel vreemd.
Toen we Fee voor de eerste keer zagen hadden Kurt en ik meteen het gevoel van "Ja, dat is ze!" en was er meteen een band, ze hoorde echt bij ons, de klik was er meteen. Hopelijk zal dat nu ook zo zijn. O wat is het spannend.
Fee is vandaag naar het verjaardagsfeestje van Emely geweest. Ze heeft zich goed geamuseerd. Ondertussen had ik tijd om naar mijn favoriete winkels te gaan nl. De kringloopwinkels!
Schatten vind je daar, niet te geloven.
We hadden nog wat spullen nodig voor in de grote zandbak op school en wat ik weer allemaal gevonden heb, 't is niet te geloven. Een mens kan daar echt deugd van hebben.
Na een wasje in de dettol (mag je reclame zetten op een blog?) zullen de kindjes weer uren zandbakspeelplezier hebben!
Dat is het enige wat we momenteel van ons kindje weten.
Om 15u was ik niet meer te houden, nog steeds had ik niets gehoord van het adoptiebureau dus heb ik maar zelf gebeld.
De mevrouw aan de telefoon wist me te vertellen dat onze toewijzing aangekomen was maar dat die nu eerst moest vertaald worden, dat Kind&Gezin eerst z'n goedkeuring moest geven en dat ze ons dan zouden bellen om de gegevens van ons kindje te geven. We moeten nog een weekje wachten.... Nu ja van wachten weten we alles dus zullen we nog maar eventjes wachten zeker?
Voorlopig doe ik het met hetgeen ze me wel wou vertellen: "'t Is een heel schoontje"
Vandaag niets gehoord. Morgen misschien? Laat het ons hopen.
Net terug van een etentje met mijn naaivriendinnen. 't Was lekker en gezellig. Volgend schooljaar naai ik terug voor een klein meisje!!!! en ook voor grote zus!!!!
Dat heb ik in mijn hele leven waarschijnlijk nog nooit gezegd.
