Tijdens het pinksterweekend hebben we kennis gemaakt met het leven op de leukste Struisvogelboerderij van Nederland Monnikenwerve. Wat is er te zien en te beleven op Struisvogelboerderij Monnikenwerve?
Vanzelfsprekend struisvogels in allerlei soorten en maten. Van de broedmachines en de eieren, van kuikens tot de grote broedvogels. Tijdens de rondleiding komt men alles te weten over deze grote loopvogel. Een volwassen struisvogel kan tot 150 kilo wegen, een pasgeboren kuiken weegt ongeveer 1 kilo. De eieren van een struisvogel wegen ongeveer 1,5 kilo.
Struisvogeleieren zijn daarmee de grootste ter wereld. Een struisvogel eet uitsluitend plantaardig voedsel zoals graan, maïs, aardappelen, gras,enz.. De mannetjes hebben zwarte veren terwijl de vrouwtjes grijs zijn. In de tearoom met uitzicht over de weilanden met struisvogels kan de bezoeker rustig genieten van een kopje koffie of een kijkje nemen in het winkeltje waar allerlei struisvogelproducten verkocht worden.
Zo is er vanzelfsprekend het overheerlijke en gezonde struisvogelvlees en in de vitrines staat er een prachtige collectie struisvogellederwaren.
Er is een cosmeticalijn op basis van struisvogelolie en uit de verse eieren wordt een lekkere likeur gemaakt.
Documentatie, eieren, knuffeltjes en veren maken het geheel compleet. Meer info www.destruisvogel.nl
Tulpen kunnen speciale gevoelens duidelijk maken. Zo staat een bos rode tulpen symbool voor een onstuimige liefde. Ze zeggen, "ik ben helemaal weg van jouw".
Een bos gele tulpen willen precies het tegenovergestelde zeggen. De andere kleuren zijn neutraler en dus een ideaal geschenk om de lente in huis te brengen. (ter info: Tulpen hebben veel vocht nodig).
Zet de tulpen na de aankoop in wat water zodat ze zich helemaal vol kunnen zuigen. Daarna zet u ze in een vaas die u best regelmatig met vers water aanvult.
Vervolg: (Rozen. Lavendel. Dahlia's. Sedum en Kalanchoë).
Gravin Stephanie D' Ursel(43). Soms zou ik wel liever in een huis wonen, maar dit is het lot van mijn man.
Toen ik mijn man pas leerde kennen, had ik er geen idee van dat zijn familie zo 'n groot kasteel bezat. Ook al ben ik zelf van adel, ik was een heel ander leven gewoon. Mijn vader was diplomaat. We hebben altijd in het buitenland en in Brussel gewoond.
Uiteraard was het landelijke Hex een enorme aanpassing voor me. Net na ons huwelijk pendelden we nog tussen Brussel en Heers. Maar na het overlijden van mijn schoonvader zijn we hier bij mijn schoonmoeder komen wonen. Dat was wennen. Toch was de rust van het platteland wel erg aangenaam met drie kleine kinderen. Al waren en zijn er ook verplichtingen die leeftijds-genoten niet hebben.
Mensen kunnen het kasteel soms bezoeken, er zijn opendeurdagen ... Ik herinner me bijvoorbeeld mijn verbazing toen mijn schoonma op een zondagmiddag na de lunch zei 'straks komt er een groep bezoekers, kan je hen helpen onthalen? Mijn schoonmama was de vrouw des huizes en ik de piepjonge schoondochter. Moeilijk vond ik dat niet, ik had mijn handen vol met de kinderen. Ik heb enorm veel van haar én mijn man geleerd. Dat was broodnodig, je moet zoveel weten en begrijpen. Zowel het kasteel als de tuinen - met hun uitgebreide en zeldzame rozencollectie zijn beschermd.
Het kasteel zelf telt bijvoorbeeld een zestigtal kamers, waarvan we er ongeveer tien gebruiken. De rest wordt wel wekelijks gecontroleerd. We kijken of de verwarming het nog doet, controleren op vochtproblemen ... Dit huis is prachtig, maar erg oud en kwetsbaar. Het onderhoud is bijna niet meer te betalen, altijd zijn er onverwachte uitgaven. Gelukkig krijgen we wel wat subsidies, we organiseren vijf opendeurdagen per jaar met een kleine tuinbeurs en ook af en toe exclusieve evenementen.
We hebben dus onze handen vol, er komt erg veel bij kijken. En mijn man heeft ook nog zijn job als voorzittervan de Europese Vereniging voor Historische Monumenten." "Soms zou ik wel liever in een huis wonen, maar dit is het lot van mijn man. En er zijn ook zoveel voordelen. Het is een enorme luxe om zoveel ruimte te hebben. Ook onze kinderen, die intussen in Brussel op school zitten, zijn hier heel gelukkig. Ze brengen regelmatig vrienden mee. En ik rijd net als andere ouders vaak heen en weer en doe alles voor hen.
Het is hier een echt 'open huis' (lacht). Helemaal anders dan toen mijn man en zijn broers klein waren, en met hun ouders terugkwamen uit Afrika. Kleine, wilde jongens vol leven, die plots naar school, hier op het einde van de weg, moesten. Mijn schoonma kon zien hoe ze telkens ontsnapten met de nonnen achter hen aan. Na drie dagen zocht ze een privélerares, nadien gingen ze op internaat. Ze hadden geen vriendjes, alleen maar elkaar. Het kasteelleven was toen veel geisoleerder. Gelukkig is het voor onze kinderen helemaal anders.
Op 6, 7 & 8 juni en op 13 & 14 september 2008, telkens van 10-18 uur kan je in het kasteel van Hex in Heers-Heks terecht voor het Festival van zeldzame planten, rozen en moestuinen. Meer info: www.hex.be
Een wonderlijke gebeurtenis...De schoonheid van de natuur.
Een wonder telkens weer , de complete metamorfose van de vlinder. Van eitjes tot rups, daarna van pop tot vlinder. aanschouw het wonder van een vlinder die uit zijn pophuid kruipt, zijn vleugels ontvouwt en daarna met een sierlijke vlucht zijn soortgenoten tegemoet vliegt.
Iedere vlindersoort heeft zijn eigen specifieke plant nodig om de rupsen op te laten groeien. De rupsen beschermen zich tegen hun vijanden. Sommige zijn haast niet te vinden, verstopt onder bladeren of met een perfecte schutkleur.
Eenmaal verpopt is er geen ontkomen aan de vijand. In dit stadium voltrkt zich de metamorfose. Poppen in de hoedanigheid van dorre bladeren zien er niet smakelijk uit. Andere zijn waterdruppels onder een blad. Glanzend als een spiegel laat je belager van zichzelf schrikken.
weekoverzicht alle artikels van 5/05 tot en met 11/05
Weekoverzicht van 5/05 tot en met 11/05 overzichtelijk alle artikels geschreven door: Yvette uit Kuurne en nog veel meer. Maak zelf de keuze welke schakelaar je aanklikt.
Geen enkele moeder zou er alleen voor moeten staan, zo vindt de vrouwensite ivillage.com. "Elke mama zou steun moeten krijgen van haar omgeving, en ze mag ook niet bevreesd zijn ernaar te vragen," klinkt het. De zogenaamde 'momtourage', een samentrekking van 'entourage' en 'mom', moet daar voor zorgen.
Isolatie en depressie Te veel (jonge) mama's raken geïsoleerd in de maanden dat ze met hun pasgeborene thuis zitten. Ze missen ervaring, ze zijn onzeker en zijn maar gefocust op één ding: het moederschap. Dat maakt hen kwetsbaar voor depressies.
Problemen Wat ze nodig hebben is een vaste groep, die wél ervaring hebben, waar ze op kunnen terugvallen. Enige probleem: veel jonge mama's willen geen hulp vragen uit schrik als 'slechte moeder die het niet aankan' gelabeld te worden.
Raadgever vs bemoeial Een ander probleem is de grens trekken tussen advies krijgen en een bemoeiallerige momtourage. Als jonge mama is het dan moeilijk 'nee' te zeggen tegen bepaald advies of nog moeilijker om dit over te brengen zonder de gewaardeerde hulp te verliezen. Vooral als iemand die dichtbij jou staat een tegenovergestelde mening heeft, is het zoeken naar een evenwicht.
Eigen mama eerst Wie behoort er allemaal tot een 'momtourage'? Moeders wordt het vaakst om raad gevraagd, gevolgd door vriendinnen met kinderen of ouders van de vriendjes van de kinderen. Babysits zijn minder populair, wellicht door hun jonge leeftijd. Of ook schoonmoeders vaak om raad gevraagd wordt, is niet meteen duidelijk.
En de papa? Een opmerkelijke afwezige is de partner. Hij heeft geen ervaring, akkoord, maar hij zou ten allen tijde meer bij de opvoeding moeten betrokken worden. En ja mama's, ook al verschoont hij uw spruit nét iets onhandiger of is de badkamer een zee nadat papa een badje heeft gegeven: enkel oefening baart kunst. Geef die papa's dan ook de kans zich te ontplooien tot verversingswonder.
Perspectief Last but not least: ga dat huis uit! Ben je nog in bevallingsverlof, dan is een wandeling de beste manier. In het weekend verdien je een koffieklets met je moeder, zus of beste vriendin. Ja, je mist je baby - en hij mist jou ook. Maar je eigen leven blijft ook belangrijk, verlies dat niet uit het oog. Alleen door jezelf buiten de moederrol te plaatsen, krijg je perspectief. (edp)
Grote middelen om kwallen van Spaanse stranden te houden
Spaanse vissers gaan voor de kust van de eilanden van de Balearen kwallen vangen. Ze krijgen daarvoor steun van de Spaanse regering. De kwallen zijn een echte plaag op de stranden van Mallorca, Ibiza, Menorca en Formentera en vormen een bedreiging voor het toerisme.
16 boten Tijdens het toeristische seizoen zullen 16 vissersboten ingezet worden: tien voor de kust van Mallorca, drie voor Menorca, twee voor Ibiza en één voor Formentera. De vissers krijgen van de Spaanse regering 600 euro per dag en 1,5 euro voor elke kilogram kwal.
Plaag De voorbije jaren hebben de Balearen te maken gekregen met een heuse kwallenplaag die toeristen afschrikt die willen baden. Op enkele stranden gold zelfs zwemverbod.
Klimaat Volgens experts ligt de oorzaak van het sterk toegenomen aantal kwallen bij de opwarming van het water in de Middellandse Zee. Door overbevissing zijn er ook minder natuurlijke vijanden van de kwal, zoals tonijn en zeeschildpadden. (afp/mvl)
Vlaams minister van Sport Bert Anciaux (Vl.Pro) kondigt een grondige evaluatie van de Vlaamse topsportscholen aan. Tien jaar nadat die in het leven werden geroepen, vindt de minister dat de resultaten niet erg goed zijn. "Na tien jaar zou er inderdaad al wat meer resultaat mogen zijn", geven Anciaux en topsportmanager Ivo Van Aeken toe in de gratis krant De Zondag.
Evaluatie De topsportscholen zagen het levenslicht met als doel beter te presteren op EK's, WK's en de Olympische Spelen. Judoka Dirk Van Tichelt is vandaag de enige die zijn ticket voor de spelen in Peking al op zak heeft. "We zullen de topsportscholen binnenkort aan een grondige evaluatie onderwerpen, want voor mij zijn de resultaten niet bijster goed", reageert Anciaux. Volgens hem dient een onderscheid te worden gemaakt tussen ploegsporten en individuele sporten. Hij meent dat de scholen onvoldoende rekening houden met de realiteit op vlak van ploegsporten. "De leerlingen op de topsportscholen leren niet samen te spelen met spelers van buiten de school", luidt het.
Andere pistes Ook in de individuele sporten zou volgens de minister een onderscheid moeten worden gemaakt. Zo zijn er sporten waar het talent al op zeer jonge leeftijd moet worden ontwikkeld, maar in andere sporten pieken atleten pas op oudere leeftijd. "Misschien zijn de topsportscholen niet het juiste instrument voor deze sporters. We zullen eens serieus moeten nadenken over andere mogelijke pistes. Een grote verandering moet mogelijk zijn tegen het schooljaar 2009-2010", aldus Anciaux.
Slechts 25 procent Volgens Van Aeken ligt een groot probleem bij de sportfederaties. "Enkel jongeren die aangesloten zijn bij zo'n federatie, komen in aanmerking om naar een topsportschool te gaan. Een audit die onlangs is uitgevoerd, heeft ons geleerd dat hierdoor slechts 25 procent van alle talenten in een topsportschool terecht komt. Dat is duidelijk een probleem", luidt het.
Trainers Ook Kamerlid en gewezen judocoach Jean-Marie Dedecker, die het heeft over "de grootste mislukking van de voorbije tien jaar", wijst op de "te grote armslag" van de federaties in de scholen. Daarnaast pleit hij voor een omschakeling naar slechts één of twee topsportinstituten. Hij wijst er ook op dat Vlaanderen genoeg goede trainers telt, maar dat die de weg niet vinden naar de topsportscholen. Daarbij stipt Dedecker, die intussen ook nog uithaalt naar de minister van Sport, de verloning aan.
2012 en zeker 2016 Philippe Préat, de adjunct-topsportdirecteur van het BOIC, wijst er op dat topsportscholen gelinkt zijn aan een bepaalde leeftijd - 14 tot 18 jaar - maar dat de meeste atleten op de Olympische Spelen ouder zijn. Bovendien bestaat er niet voor elke sport een topsportschool. "Je zult zien: voor de Olympische Spelen van 2012 en zeker 2016 zullen we meer producten van de topsportscholen afleveren", verzekert hij. (belga/bf)
Uitvinder nicotinepleister sterft op 84-jarige leeftijd
De Amerikaan Murray Jarvik, de medeuitvinder van de nicotinepleister, is overleden. Hij werd 84 jaar oud. Jarvik kampte al jaren met hartproblemen.
Pleister In de jaren negentig ontwikkelde Jarvik samen met zijn UCLA-collega Jed Rose een pleister die rechtstreeks nicotine toediende via de huid. Zo werd het effect van een gebrek aan nicotine getemperd, wat een belangrijk hulpmiddel zou worden voor mensen die proberen te stoppen met roken.
Adrenaline Jarvik startte zijn onderzoek naar de opname van tabak via de huid met een studie van de handen van tabaksboeren. Omdat hij en zijn collega geen toelating kregen om experimenten uit te voeren, speelden ze zelf als proefkonijn. "We brachten tabak aan op onze huid en wachtten op wat er zou gebeuren. Onze hartslag versnelde, de adrenaline begon te stromen, alle dingen die ook gebeuren met rokers", zei hij ooit in een artikel.
Vanaf 1992 was de nicotinepleister in de Verenigde Staten verkrijgbaar op voorschrift. Vier jaar later kon het middel overal vrij verkocht worden.
Wetenschappers vrezen dat de uitbarsting van vulkaan Chaiten in Chili, langdurige negatieve gevolgen voor het milieu kan hebben. Tien dagen nadat de vulkaan uitbarstte, regent het nog steeds vulkanische as in de regio. Meren, rivieren, lagunes en planten zijn al bedekt door een dikke, grijze laag stof.
Hoewel het nog vroeg is om de gevolgen op lange termijn in te schatten, vrezen wetenschappers dat het leven in de wouden rond de vulkaan voorgoed aangetast is. "Dit is niet zomaar een milieuramp, ook mens en dier gaan hier nog jaren de gevolgen van dragen", zegt Alejandro Beletzky, een Argentijnse milieuwetenschapper.
Volgens de Chileens regering is de as niet giftig, al hebben verschillende mensen in de Argentijnse provincies Chubut en Rio Negro en in de Chileense Tiende Regio al geklaagd over irritaties aan de ogen, ademhalingsmoeilijkheden en vervuild water.
Omdat de wind de wolk van vulkanische as in oostelijke richting over de Andes blaast, zijn vooral grote delen van Argentinië getroffen. Ondertussen heeft Chaiten al een rookpluim van 20 kilometer hoogte uitgestoten. Duizenden mensen in een straal van vijftig kilometer rond de vulkaan moesten geëvacueerd worden. (hlnsydney/sps)
Moederdag waaide rond 1930 over naar België en Nederland.
Ondertussen is Moederdag wereldwijd een speciale dag geworden. In Amerika, Japan, Australië en in de meeste landen van Europa gaat deze dag nog steeds door op de tweede zondag van de maand mei. In het Midden-Oosten en vele landen van Azië ligt de feestdag voor de moeders vast op 10 mei.
In Portugal, Spanje, Hongarije, Oostenrijk, Hongkong en Taiwan ligt deze feestdag vast op de eerste zondag van mei. In Zweden is dat zelfs de laatste zondag van de maand mei.
Nog andere landen zoals Mexico, Pakistan, Oman en Qatar vieren moeder de tweede zaterdag van mei. Ook al viert men moeder niet overal op dezelfde dag, toch is de gedachte en de gevoelens die erachter zitten dezelfde.
Overal in de wereld vieren mensen Moederdag als dank en liefde voor hun moeder en dat ze zich speciaal mag voelen.
Wist je dat:
Grootmoederdag: eerste zondag van maart Schoonmoederdag. In Amerika vieren ze ook al "schoonmoederdag" en dat op de vierde zondag van oktober. (Vanaf heden dus zeker niet meer vergeten).
Op ontdekking door de Zwinstreek. De streek aan weerszijden van de Damse Vaart is in alle seizoenen en bij alle weer een lust voor het oog. In dit vlakke land zijn landschap, natuur en historie van tapformaat. De stilte is er hoorbaar. De rust is alom.
Van zeehaven tot vestingstad rond het begin van onze tijdrekening stijgt de zeespiegel. Het zeewater breekt door de duinenrij en overspoelt het veenmoeras. Op het veen wordt geduldig klei afgezet en die is nu vruchtbare polderbodem. Voor men echt aan landbouw kan doen moeten eerst dijken worden opgeworpen en afwateringskanalen gegraven. Zo houden de Romboutswerve- en Krinkeldijk sedert bijna negen eeuwen de Oudlandpolders droog.
In oktober1134 schuurt de zee een vertakte geul uit, het Zwin. Op het einde van die zee-inham wordt een dam gebouwd en ontstaat Honds-damme of Damme. Tussen Brugge en Damme graaft men de Reie. Damme wordt de voorhaven van Brugge en gonst weldra van de bedrijvigheid, met haring- en wijnhandel als toppers. Helaas verzandt het Zwin en komen de zeeschepen maar tot Hoeke, later tot Sluis. Het wordt stil in Damme. Intussen hebben de Spaanse Nederlanden zich gedeeld. Onder andere tussen Damme en Sluis worden forten gebouwd en steden versterkt. In 1616 krijgt Damme zijn zevenster met wallen en grachten.
Drie kanalen In 1648 is de Tachtigjarige Oorlog voorbij en dommelt Damme weer in. Tot Napoleon in 1810 Duinkerke via een reeks bestaande en nieuw te graven kanalen met de Westerschelde en Antwerpen wil verbinden. Onder andere Spaanse krijgsgevangenen graven in de beddingen van de Reie en het Zwin een kanaal dat dwars door Damme snijdt. In 1815 is Napoleons lied uitgezongen en zijn de gravers tot in Hoeke.
Drie jaar later gaan de Nederlanders door tot Sluis en dan is het uit. In het midden van de 19de eeuw worden het Leopold- en Schip-donkkanaal gegraven. Het eerste kanaal voert water uit de polders rond Assenede naar de afwateringssluizen in Heist. Het tweede voert Leiewater zeewaarts en behoedt aldus Gent voor overstromingen. Aan de Sifon doken beide kanalen tot 1940 onder de Damse vaart. Nu is de Damse vaart er door twee dammen afgesloten.
Blinden en slechtzienden - Op het gevoel door het verkeer
Drie op honderd Belgen zijn slechtziend, één op duizend is blind. In het verkeer verdienen ze extra aandacht.
Mensen met een gezichtsbeperking zoeken hun weg grotendeels op het gehoor en op het gevoel. Op de openbare weg kunnen ze gebruikmaken van een witte stok, waarmee ze op het wegdek tikken of schrapen. Zo detecteren ze niveauverschillen (een trap, een stoeprand, ...) en obstakels. Tegelijk maakt de stok andere weggebruikers erop attent dat iemand een visuele handicap heeft.
Geleiding Blinden en slechtzienden laten zich ook leiden door elementen in het straatbeeld die zij kunnen volgen als gidslijn, zoals gevels en boordstenen. Andere voelbare elementen, zoals een bloembak, een telefooncel of een brievenbus, gebruiken ze als oriëntatiepunt. Op plaatsen zonder natuurlijke geleidingslijnen of -punten - zoals op brede voetpaden of pleinen - is kunstmatige geleiding nodig in de vorm van speciale, voelbare tegels in het wegdek. Er zijn drie soorten: noppen, ribbels en verende tegels. Ze hebben elk een andere boodschap, die aan blinden en slechtzienden aangeleerd wordt.
Noppen Noppen waarschuwen voor een gevaarlijke situatie. Je vindt ze aan oversteekplaatsen, bovenaan aan trapgaten en op perrons. Ze vertellen blinden en slechtzienden dat ze extra voorzichtig moeten zijn als ze verder stappen.
Ribbels Ribbels worden gebruikt om blinden en slechtzienden in een bepaalde richting te leiden. De richting van de ribbels komt overeen met de gewenste looprichting, bijvoorbeeld in de richting van een oversteekplaats. Een ribbelstrook vertrekt vanaf een natuurlijke gidslijn en eindigt bij een andere natuurlijke gidslijn, een noppenstrook of een verende tegel. Zo zijn er bij oversteekplaatsen op het einde van de ribbels noppen aangebracht om aan te geven dat de blinde of slechtziende bijna aan de rijbaan gekomen is.
Verende tegels Verende tegels zijn informatie- of oriëntatietegels. Meestal zijn ze uit rubber gemaakt. Ze wijzen op een kruising van geleidelijnen (ribbels) of geven een belangrijke plaats aan, bijv. een bushalte, de ingang van het gemeentehuis of een station.
Rateltikkers In voetgangerslichten zijn soms rateltikkers ingebouwd. Die maken een ratelend geluid wanneer het licht voor de voetgangers op groen staat.
Drie Belgen en 3 Hollanders gaan samen met de trein op stap. De drie Hollanders kopen elk een ticket aan het loket, de drie Belgen kopen er samen maar één. De Hollanders zijn verwonderd: "Hoe gaan jullie dat doen?
"Zulde wel zien !" antwoorden de Belgen.
Op de trein komt de conducteur af. De drie Belgen gaan samen op één toilet. De conducteur controleert de kaartjes van de Hollanders en alles is ok, hij komt bij het toilet, klopt op de deur en de Belgen schuiven hun ticket onder de deur. De conducteur controleert het en schuift het terug onder de deur. De volgende dag nemen ze terug samen de trein. De Hollanders kopen samen één ticket - de Belgen kopen er geen. De Hollanders terug verwonderd: "Hoe gaan jullie dat doen?
"Zulde wel zien !" antwoorden de Belgen.
Op de trein komt de conducteur af. De drie Hollanders gaan samen op één toilet. De drie Belgen gaan ook samen op één toilet, maar de laatste Belg klopt eerst op de deur van de Hollanders. De Hollanders schuiven hun ticket onder de deur ...........
Heel wat mensen gebruiken producten waarmee ze denken een wonde te ontsmetten zonder dat ze dat eigenlijk ook werkelijk doen. Het best gebruikt u een niet- of lichtkleurend, niet-prikkelend ontsmettingsmiddel (vb. op basis van chloorhexidine). Er bestaan verschillende producten in handige verpakkingen voor eenmalig gebruik.
Vraag advies aan uw apotheker. Wat niet als ontsmettingsmiddel mag gebruikt worden: 1. mercurochroom heeft geen reinigende en slechts een licht ontsmettende werking. Het is bovendien sterk kleurend en lokt gemakkelijk allergische reacties uit.
2. ontsmettingsalcohol is sterk prikkelend en mag enkel gebruikt worden voor het ontsmetten van instrumenten en van een gave huid vb. ter voorbereiding van een inspuiting. Instrumenten (vb. een pincet om splinters te verwijderen) kan u ontsmetten door het 2 minuten in ontsmettingsalcohol te leggen en vervolgens met een steriel kompres af te drogen.
3. eosine is niet doeltreffend als ontsmettingsmiddel. Door zijn uitdrogende werking wordt het bv. wel gebruikt voor de verzorging van rode babybilletjes of doorligwonden bij bedlegerige personen.
4. ether kan enkel gebruikt worden om vetten en restanten van kleefpleister te verwijderen. Het is bovendien zeer ontvlambaar! zuurstofwater heeft slechts een beperkte ontsmettende werking.
5. jodiumtinctuur is af te raden omdat het irriterend kan zijn en allergische reacties kan uitlokken. Aangezien de jodium gemakkelijk door de bloedbaan wordt opgenomen, mag dit product niet gebruikt worden bij kinderen van minder dan 1,5 jaar en bij personen met schildklierproblemen. Jodiumtinctuur heeft bovendien het nadeel de huid geel-bruin te kleuren.
Ingrediënten 6 gefileerde konijnenruggen , 2 limoenen , 2 eetlepels mosterd , 1/2 koffielepel honing , 3 eetlepels sesamzaad , boter , 2 sjalotten, in ringen gesneden, 30 ml sojasaus , sap van 1 limoen , kruidenmengeling voor stoverij, preischeuten,peper en zout
Bereiding Snijd de konijnenfilets 'enveloppegewijs' door (net niet helemaal doormidden) en plooi ze open. Wrijf de binnenkant in met de gehalveerde limoenen en kruid met de kruidenmix. Strijk ze in met de mosterd en en met de honing.
Rol de filets op, paneer de buitenkant met sesamzaadjes en prik de rolletjes eventueel vast. Bak de rolletjes. Houd warm. Verhit wat boter in een pannetje en stoof hierin de sjalotten glazig. Blus met water, de sojasaus en het limoensap.
Laat even sudderen en indikken. Serveer de konijnenrolletjes met de gestoofde ui, garneer met de preischeuten en dien op met wortelpuree.
