Welkom op de blog van Filip Hoornaert.
Ik heb deze blog gemaakt om mijn hardloop ervaringen met jullie te delen. Veel leesplezier, en laat gerust uw reakties en/of opmerkingen achter.
“Ultramarathon?” To those who know, no explanation is necessary .... To those who do not know, no explanation will suffice.
27-02-2011
Tis weer van dat
Na de Leopoldsloop had ik al last van de achillespees, een steeds terugkerend oud zeer. Tegen woensdag was het echter zo goed als voorbij, dus dacht ik donderdag op 't gemakske een duurloopje te plannen.
Afgesproken met Bart en Patricia, begonnen op de zachte ondergrond van de finse piste, geen probleem, zag er goed uit. De verlichting is echter te slecht om comfortabel te kunnen lopen, zodat we al snel terug de tarmac opzochten. Bart had 's ochtends ook al 20km gelopen, en had last van een opengebroken blein, dus die gaf er als nel de brui aan.
Na een 7tal km begon ik terug de achillespees te voelen, geen erg dacht ik, op 't laatste van de in totaal 11,6km gebon ze echter serieus te zeuren. Nee nee, niet Patricia maar mijn achillespees, en tegen dat ik thuis was zag het er niet meer zo goed uit.
En tot op vandaag, ja, tis weer van dat, ontsteking ben ik bijna zeker, 8 weken voor de marathon van Zeeuws Vlaanderen ! Morgen naar de dokter en kine ? Zal nu wel problematisch zijn om binnen 8 weken een marathon te lopen denk ik.
Gisteren stond de Leopoldsloop in Watervliet op het programma, een organisatie van onze club de Krekenlopers. Keuze uit 3 afstanden : 6, 12 of 27km. Gezien de voorbereiding op 2 voorjaarsmarathons, Zeeuws Vlaanderen en Mont St Michel, paste de 27km perfect in mijn schema. Alhoewel, schema ?? Dit jaar is nog geen hoogvlieger geweest, na 7 weken nog maar een goeie 200km op de teller, dat is amper 30 per week. Als ik op 16 april de magische marathonafstand op een ietwat comfortabele manier wil afhaspelen in Zeeuws vlaanderen moet daar dringend verandering in komen.
Gisteren de Leopoldsloop dus. De cavalopers waren voltallig, en hadden een aantal lopers uitgenodigd die vorig jaar in Mallorca hadden gelopen, een prettig weerzien dus. En 's avonds gingen we samen nog iets eten in 't Binnenhof in Eeklo, een ganse dag plezier verzekerd ! Ronny kwam me al om 12 uur halen, 2 uur voor de start, we waren dus ruim op tijd in Watervliet.
Afgesproken met Ronny en Bart om aan 10km/h te lopen, er een goeie duurtraining van te maken dus. Bovendien mocht Ronny van Bea 's avonds alleen frietjes eten als hij onder de 2h45 finishte. Er werd wat over en weer gejend voor de start, de sfeer zat er meteen al goed in
De start dan, gewoontegetrouw laten we ons meeslepen in de menigte, eerste 4km aan 10,3km/h gemiddeld, meteen al wat reserve ingebouwd voor Ronny z'n frietjes. Tot aan het keerpunt hadden we de wind in de rug langs het kanaal, de wegels lagen er goed beloopbaar bij, het tempo bleef constant net boven de 10km/h. Mijn achillespees speelde wat op, enkele km's verder ging het gelukkig pijnloos verder. Het begon al lichtjes te druppelen, en na het keerpunt aan km 14, de wind schuin op kop en het begon dan zachtjes te regenen, echt een RonnyKing weertje dus. Echter was het Ronny z'n dagje niet, aan km 18 moest hij lossen, Bart en ik gingen aan hetzelfde tempo verder. Ondertussen begon de ondergrond door de regen modderig te worden, en werd het moeilijker lopen. Na km 22 was bij mij ook het beste eraf, gelukkig kon ik me af en toe verschuilen achter Bart's brede rug, en eens we terug op de verharde weg kwamen met nog 3km te gaan, een goeie km wind in de rug, en de laatste km terug wind op kop, was het ergste voorbij.
Uiteindelijk gefinisht in 2:40:38, net boven de 10km/h, moe maar tevreden. Ronny finishte in 2:44:32, dus frietjes ! De soep aan de aankomst smaakte heerlijk, direkt terug opgewarmd en gerecupereerd.
Dan 's avonds nog een cava aperitiefje bij Ronny (zijn we de cavalopers of niet !) en een gezellig etentje. Nog een wandelingetje naar huis en moe maar voldaan in bed gekropen.
Vanochtend dan zo stijf als een plank opgestaan, met een pijnlijke achillespees, afwachten hoe dat verder evolueert !
Nog een paar foto's :
Mijn supporters stonden me op te wachten aan de finish, echter afgeleid op het moment dat ik passeerde ....
na de finish toch snel gerecupereerd
bedankt Bart om me op sleeptouw te nemen de laatste km's
en Ronny met z'n gedachten reeds bij de frietjes ...
Door een drukke werkweek, een tweedaagse trip naar Milaan inbegrepen, heb ik deze week alleen in 't weekend gelopen :
zaterdag : 't was lang geleden dat ik nog eens de onverharde buitenronde had gelopen in 't Leen. Die ligt er tijdens de wintermaanden normaal zeer slecht beloopbaar bij, maar ik kon me niet meer bedwingen, 't moest ervan komen vandaag. Bovendien wou ik er graag een snelle duurloop van maken, om toch terug een beetje snelheid te trainen voor de komende joggings. Van thuis vertrokken, en meteen een tempo van 10,5km gevonden dat me goed afging, na 1km start het onverharde deel, met een 2tal km beloopbaar, en dan ... 7km cross, modder, plassen, schuiven, natte voeten dus, waardoor het tempo tot net boven de 10km/h zakte. Ondanks de slechte staat van de paden het tempo toch nog goed kunnen aanhouden, en de laatste 2km op de terugweg uitgelopen. 11,72 km geploeterd in 1:09:15, gemiddeld 10,2km/h
zondag : de cavalopers uitgenodigd voor een ochtendloopje van 25km in 't Leen. Bart en Ronny lieten verstek gaan, door familiale en beroepsomstandigheden, Patricia ging me 14km vergezellen. Om 8h30 van thuis vertrokken, een echt LSD tempo van 9,4 km/h, de eerste 9km allen gelopen. Patje stond me op te wachten aan de parking met bevoorrading, en samen vertrokken we voor de rest van ons zondagloopje. Natuurlijk ging het tempo omhoog, tot net onder de 10km/h, het werd een echt tetterloopje. Tot 20km kon ik het gemakkelijk volhouden, daarna moest ik noodgedwongen gas terug nemen. De cross van daags tevoren zat toch nog in de benen. 't was nog 2km afzien tot we terug aan de parking kwamen, nog efkes gedronken, en dan de laatste 2km terug naar huis, ging precies terug iets vlotter, met Pat als begeleidster op de fiets. Uiteindelijk 24,24 km gelopen in 2:31:36, goed voor een gemiddelde van 9,6km/h
Volgende zaterdag staat de Leopoldsloop in Watervliet op 't programma, voor 27km. Ik hoop om binnen de 2:45 te eindigen. 's Avonds nog een etentje in 't Binnenhof met de cava- en mallorcalopers, belooft een mooie dag te worden !
De voorbereiding op de halve van Cadzand was niet optimaal, eind 2010 na 2,5 maand gedwongen inactiviteit de loopdraad weer opgepakt, na drie weken de 21km op de Leopoldsloop gelopen, zie vorig bericht, dan een griepje opgescharreld en terug 2,5 week niet gelopen. En een week later één van de zwaarste halve marathons in de regio aanvatten, gekkenwerk !
Enkel op dinsdag met Patricia een duurloopje van 15,5km ingelast, rustig begonnen en op het einde een zevental km boven 10km/h. Goeie training die ook nodig was voor Cadzand. Donderdag te laat thuis van 't werk om nog de loopschoenen aan te trekken, vrijdag nóg later, dus weeral niets, en zaterdag wou ik de beentjes sparen voor wat komen zou.
Dus stond ik daar aan de start in Cadzand zonder veel conditie, gelukkig waren de cava-lopers voltallig, en zouden Bart en Ronny me begeleiden. Patricia ook maar gejaagd door de wind ging die er al snel vandoor. Snelle Eddy alleen maar teruggezien in de kleedkamers.
Eerst een lusje van 5km naar de ene kant, tegenwind gestart maar in de meute (428 finishers op de halve en 96 op de 5km, gezamelijke start) hadden we daar nog niet al te veel last van. In het terugkeren op de dijk lekker wind in de rug, liep vlot. De toon werd dan al gezet, de dijk rond cadzand-bad is geen meter vlok, steeds kort omhoog en omlaag.
Na de doortocht aan de aankomst begon het serieuze werk, via een trappenpartij de dijk op, en dan naar beneden het strand op, door het mulle duinzand tot de verharde branding, met de wind in de rug liep het dan wel vlot. Opletten aan de talrijke golfbrekers, niet veel plaats om te passeren, voor sommigen was het soms te smal zodat de volgende een extra duwtje moest geven ... Op het einde van de eerste strandstrook wordt het strand opgespoten, en daar ging het een klein kilometertje lastig, gedaan met vaste ondergrond. Daar bleek al meteen dat mijn metgezellen geen echte strandlopers zijn, ze kwamen bijna niet vooruit. Via een stukje duinzand dan terug de dijk op, best lastig, een beetje recupereren terwijl ik op Bart en Ronny wachtte, en een lang stuk dijk die nu wel biljartvlak was. Na de tweede bevoorrading, water of thee, begon de tweede strandstrook, na een nieuwe trappenpartij, weliswaar korter dan de vorige, terug door duinenzand het strand op. Nog steeds de wind in de rug, het liep vlot, echter om aan het uiterste punt terug de dijk op te gaan wachtte ons een strook van een goeie 100 meter opgespoten duinenzand, waar je echt diep in wegzakte, en zelfs het stuk naar omhoog tot op de dijk was ook van dat. Toch redelijk vlot boven geraakt, recupereren dan maar, had toch een grote voorsprong op mijn compagnons, dacht ik ... maar vlak nadat we op de dijk kwamen 180° draaien, en de wind pal op kop, nog 7km !!
Een beetje gewacht op de andere cavalopers, windloper Ronny de kop opgedrongen, en afzien maar. Nu mag ik wel een betere zandloper zijn, en ook de stukken bergop beter verteren, Ronny en Bart zijn véél betere lopers tegenwind. Met z'n drieën elk om beurt de kop genomen, maar na mijn eerste kopbeurt was 't vet van de soep, 't zouden nog lange 4,5 km worden.
Nog een paar keer op en af de dijk, en dan weer geen meter vlak tot aan de finish, steeds de wind ongenadig op kop, nog 2,5 km geprofiteerd van de brede ruggen van B en R, toen al moesten ze af en toe een beetje inhouden om me er niet af te lopen. Op 2 km van de aankomst ging het licht dan volledig uit, en moest ik mijn collega's definitief laten gaan. Op karakter tot aan de finish, kwist niet dat 2km zo lang konden zijn.
Aan de finish in 2h08, waar ik supercontent mee was ! Dat zonder voorbereiding op zo'n parcours. Voor mij is dit echt wel de mooiste halve marathon die ik ooit al gelopen heb, prachtige omgeving, vechten tegen de elementen, puur genieten dus !
De après mocht er ook zijn, wel geen warm water in de douche, en geen blonde leffe, maar allez ,van een hollander mag je niet veel verwachten hé.
Nog een paar sfeerbeelden, met dank aan gelegenheidsfotograaf Peter :
