Hallo daar, zonnekloppers
Het is de laatste weken een beetje frustrerend geweest om al die weerberichten vanuit België te horen. De weergoden slaan precies de lente over en beginnen meteen aan de zomer. Na zes maanden strenge winter snakten we hier allemaal naar die eerste warme zonnestralen. En deze week werden ook onze gebeden verhoord. Net op tijd, want na drukke weken, waarin de heer des huizes hier eens af en toe passeerde, waren we allemaal toe aan een weekje vakantie. Het begon met bezoek vanuit Belgiëlandje, super gezellig. Fijn gewandeld, de stad verkend en voor de eerste keer de bbq bovengehaald ( bij 14 graden ). Dat ondergetekende op een gegeven moment boven op de tafel zat, is een klein dipje in het hele verhaal. Als ik dan echt mijn fobieën met iedereen moet delen, het volgende speelde zich hier af. De terrasdeur had een hele dag opengestaan, lekker buiten gezeten, gegeten en dan opruimen, kinderen in bed en napraten in de keuken.En dan zag mijn lieve schoonzus plots een muis trippelen, en ik wilde dat ik kon zeggen dat het een kingsize beest was, maar zelfs dat niet. Nu kan ik als verzachtende omstandigheden inbrengen dat ik een moeder heb die op de tweede verdieping van een appartementsgebouw stond te gillen wanneer ze aan de overkant van de straat een muis of rat zag, de angst is me dus met de paplepel ingegeven. Om terug te komen op het keukenverhaal, terwijl de twee stoere mannen het lieve, kleine beestje probeerden te vangen, zat ik bovenop de keukentafel, tot grote verbazing van een 12jarige puber, die dit compleet " belachelijk" vond. De muis werd gevangen, maar sindsdien worden hier de deuren dicht gehouden en ja het is belachelijk en ja ik wil van die fobie af !!!! We hebben nog andere, op kindermaat, leuke dingen gedaan, zoals een bezoek aan de dierentuin enz....
De kers op de taart was de uitnodiging van onze lieve, Nederlandse vrienden, die eigenlijk al meer als familie aanvoelen, om te gaan varen met de boot. De Zweedse kust is echt prachtig, met overal kleine, rotsachtige eilandjes. De kinderen hadden een brief geschreven aan de paashaas om te vertellen dat we niet thuis zouden zijn, maar we op een eiland vertoefden en die heeft dan toch wel de paaseieren verstopt op de rotsen zeker..... Super !!! 5 Kinderen ( tussen 2 en 5 jaar ) klimmend op de rotsen en overtuigd dat de paashaas op één van de boten zat die op de zee vaarden..... De volwassenen hebben lekker de bbq aangestoken, een " biertje " gedronken en elkaar verteld hoe gelukkig we onszelf mogen prijzen. En we beseffen maar al te goed dat dit waarschijnlijk niet meer terugkomt en het een ongelooflijke luxe is en nen dikke merci omdat dit op de een of andere manier in ons leven was ingepland !!!!
Het enige dat me nog rest is even een "klapke " met de muizen te gaan doen en dan deuren open en genieten, genieten.....
By the way, wees gerust, bij al dat moois zijn jullie er bij,want ik draag jullie mee in mijn hart en tel natuurlijk ook weer af om Belgenlandje te bezoeken
xxx
|
