Het is weeral twee jaar geleden dat ons kleine wonder ter wereld kwam, dat ter wereld komen was niet zo'n succes maar ondertussen zijn we het al lang vergeten. Nu loopt ze hier rond met een kroon op haar hoofd en zingen papa en mama " lang zal ze leven ". Ze snapt er eigenlijk niet veel van en laat het gewoon over haar heen komen. Langs deze weg willen we al de mensen die aan haar dachten via cadeautjes, kaartjes, mailtjes, smskes enz... van harte bedanken !!!!!  We voegen ook enkele sfeerfoto's toe, schrik niet die kroon is een eigen creatie van de mama...
Ik verbaas mezelf vooral het meeste....

Vandaag was niet alleen de verjaardag van ons Rhune maar het was ook de eerste bijeenkomst voor mij met  " The Desperate Housewives " en dat was reuze gezellig. Het waren allemaal Nederlandse en Vlaamse vrouwen en 1 Duitse vrouw die goed nederlands sprak. Zalig om nog eens in je eigen taal te leuteren en ervaringen uit te wisselen. Al was er van uitwisselen in mijn geval weinig sprake, het was vooral naar de ervaring van anderen luisteren. Allemaal vrouwen die braafjes hun man volgen in zijn carrière en er natuurlijk ook mee de vruchten van plukken...
Het valt toch op, eenmaal expat altijd expat, velen van hen waren niet aan hun proefstuk toe. De kinderen gingen allemaal naar een internationale school en stelden het daar ook goed. Wat ook opvalt  een vreemde taal leren is niet evident , iedereen had wel een of andere les gevolgd maar als je de taal niet veel praat, is het moeilijk om bij te leren. En hoewel de Zweden hier heel vriendelijk zijn, iedereen heeft natuurlijk zijn vriendenkring en familie al... Al bij al wonen ze hier allemaal graag en willen ze je gerust helpen of uitnodigen op eenzame dagen. Mijn wereld is dus weer wat groter en ik voel me hier goed !!!!! Eerlijkheidshalve moet ik er wel bijzeggen dat ik ook veel mensen en dingen mis, familie en vrienden die mijn leven en mij kennen en waar ik dus gewoon alleen maar mezelf moet zijn en ik mis soms ook een goei pak friet van het frituur, nen boterham met kippesla van Bertje, mijn moedertaal ( en dan het antwerps in de eerste plaats natuurlijk ) en hoewel ik er niet veel kwam toch het shopping center ( gewoon omdat je daar de winkels kent ), je leest het België is nog steeds in mijn hart .......
en daarom een dikke kus aan iedereen daar