Nieuwjaarsreceptie "Ouden van dagen" Portasci 2014.
'Madleene, woer ede mien tanden geleid? 'k
Moe noer de fieste van Portaas!'
'k Had aan Madleene gezegd dat énen Wim me
gezegd had dat we langs het café moesten binnengaan. Maar geen enkele auto van Portasci
te bespeuren.
Nondedjuu. Z' heen oes lieh'n,
zei ik tegen Madleene. Het cafe zat goed gevuld. Iek mei mien kaare doer duire. Madleene al mankend met hieren sto°k aachter ma°. Wij hebben nog
nooit zoveel bekijks gehad miljaar.
In de feestzaal allemoele schuun vo°hk.
Visser Prosper was zijn lijn aan het
uitsmijten. Zijnen visbak zat al vol van koerpo°s
en foreel'n.
Chries en Katiaa waren gekomen op hun sloefen.
Firmin zat wel
met den beif, de seukeliere!
Kamiel, den hierenboer, oe uuk zie wa°f Stanse meigebro°cht.
Oes
andere copains zagen er ook heel schuune uit!
Wiemme had zelfs zijn
verpleegsterke meegebracht. Zuu 'n schuun wa°f!
Onzen directeur en zijn
personeel waren proper uitgedost in 't mauve en hadden hun plastron aan. We
kregen schuimende wijn en toastjes. Oude koeien van vijftig jaar oud werden uit
de kast gehaald.
Tuus hei oezen directuir
ne speech aafgestauken. Schuune! En kwamen er vier zorro's bienen op hure pierd! Da waas om uit te
leegen woer da me vandejoere mei den buus op ra°ze goen.
Toen was het tijd
om te eten. Al die tanden uit de zak gehaald en weer in de mond. 't Was koude
pla mei a° daade ko°st pa°zen. Den dessert was ook lekker, rijstpap met
chocolademoes. 't Waas vrie goed!
Chries moest wel kaaken moer ze hadden
een scha°tpo°t klaargezet. Dat
personeel denkt toch aan alles!
Daarna was het onzen traditionelen BINGO ('t
begint toch tegen te steken dat zulle)! Het spelleke HOGER-LAGER dat was pas
plezant! Omdat Madleene en ieke
gewonnen hebben vana°giest! Twee
grote onderbroeken voor Madleene waas hieren
kadau! Da waas wat anders of Katiaa hieren kadau!!! Een wc-kuiser, a moer allei zeeg!
Daarna werd er
gedanst, alei poging tot. (op oezen auderdo°m). Sindaatje hoe' de kaare gepiekt vaan Wiem en
waas een gevoer o°p den da°nsvloer!
Kortom Zvc Portas ging weer eens uit de
bol en dit mede dankzij het fantastisch bestuur en hun puike organisatie en
decoratie. Vele dank daarvoor!!!
Geschreiven duir Gilbert.(en de
fautau's ko°men o°p de reechter za°kant vaan den blo°g, vano°s ze ontwiko°ht za°n,
vaneigiest!)
Zou de maand januari bij Portas goed verteerd zijn? Zou de afwezigheid van topschutter Wim Vandenhoucke ons parten spelen? Eric, voorzitter en verantwoordelijke voor de spelers had een valabel alternatief gevonden: good old Carl Deviane vervoegde zowaar onze spelerskern!
Dany in het doel. Dirk,Wim en Eric in de verdediging en Jan en Jean-Marc vervolledigden de ploeg.
Tegenstrevers Kazak o.l.v. Hendrik Vandermarliere (super-sub af en toe bij Zvc Portas) startten hevig.
Maar Onzen Dany liet al bij de opwarming een goede indruk en pareerde de eerste schoten.
Toen mocht Dirk invallen en scoorde hij het eerste doelpunt. Jean-Marc en Eric deden er elk nog ééntje bij.
Actieradius Carl had blijkbaar Portas vleugels gegeven. Ruststand 3-0 voorwaar!
Coach Willy Decatelle van FC KAZAK (tevens nonkel van mij) fronsste zijn wenkbrauwen.
Pas op mannen voor de eerste 10 minuten! (Had ik verwittigd bij rust). Patat, 4-0 op het bord na 2 minuten.
Consternatie alom.
En toen werd het genieten!! Wat de tegenstrever ook probeerde, Dany keerde alle ballen!! Wat een wedstrijd van onze doelman! En wat een wedstrijd van onze GROEN-WITTEN!
Conditie,spelinzicht en dito afwerking waren top. We zagen gemeten passes van dertig meter! Ook Wim Verhellen nam in zijn euforie zijn doelpuntje mee. Een lichte blessure van Jean-Marc kon ook hem niet afremmen. Eric deed er nog ééntje bij alsook Jan en Dirk.
Even leek het of Dany gepasseerd zou worden door de enige vrouwelijke tegenstander maar zowaar met een schitterende reflex hield hij zijn netten gaaf.
Toen was het 8-0 en de concentratie verslapte wat, met de einduitslag 9-3 op het scorebord.
Meteen de beste wedstrijd van het seizoen!
Voor Yves dikke pech want hij moest als supporter al na een kwartierke naar huis.
Een dikke pluim aan allen!! Nog meer van dat in volgende wedstrijden!!
Joris stuurde zijn kat en Dany... een doublure (mag je zeker figuurlijk nemen) nl. énen Bart Schiettecatte.
Dirk en Wim Verh. namen het verdedigende werk voor hun rekening. Wim vdh en Jean-marc het aanvallende compartiment. Bankzitters waren Eric en super-sub Nicolas (voor het eerst dit seizoen aanwezig).
Supporters Yves, Bram en Maite vervolledigden de rangen.
Slechts twee "veteranen" bij Hermes-team (Patrick en Marnic).
Bij portas geen jeugd aanwezig...op het terrein.
En dat liet zich voelen. Na 12 minuten stond het 0-2 voor de bezoekers. Onze keeper Bart wist meteen hoe laat het was. Maar je weet, eens onze locomotief op gang komt... stond het 2-2.
Goals van Dirk en Eric. Maar weer die splijtende counters en hupla 2-4. Spannend was het alleszins .
Maar toen speelden we onze beste 10 minuten van het prille jaar. Een mooie driehoek Dirk, Jean-Marc en Eric lukte de aansluitingstreffer. 3-5 werd het maar toen sloeg Zvc Portas in extremis toe met parels van Wim Vandenhoecke en Dirk.
5-5 en Rust.
En toen mocht de wedstrijd van mij afgefloten worden...
Jammer maar helaas was er nog een tweede speelhelft. Yves en ikzelf zagen dat sommigen al diep geweest waren. Toen de tegenstrever hun "oudjes" op de bank hielden was het hek van de dam. De eerste 7 minuten lukte het Bart zijn netten gaaf te houden maar daarna ging het vlug.
Drie tegengoals in amper zes minuten deden ons de das om. Gemaakt door gastjes van 19 jaar!!
Verscheidene spelers vroegen om vervanging. Mijn bescheiden tactisch plan viel in duigen. Iedereen wou plots aanvallen. Nog één doelpunt lukte ons (Nicolas?)
Eindstand 6-11.
We onthouden de eerste helft en hopen op een "ouder" team bij volgende wedstrijd!
Deze wedstrijd vroeg om bevestiging aangezien we de laatste gewonnen hadden.
En dat smaakt steeds naar meer..Dit tegen onze squash-vrienden.
Aan de supporters zal het niet gelegen hebben.Die waren in grote getalle afgezakt naar ' tRosco.Zelf good old Stefaan VDM had de trip vanuit Antwerpen gemaakt om ons nog eens aan het werk te zien.Ook onze dames kwamen genieten van het spektakel! En dat was het wel!
Ditmaal geen gastspelers maar aangesloten Portas-leden. Bij de tegenstrever allen "youngsters" behalve énen JOEL die zijn ploeg meteen op sleeptouw nam. Na drie minuten was het al prijs. Patat boem en 0-1 voor de bezoekers. Geen paniek bij de onzen en na 8 minuten stond het 1-1 via onze topschutter Wim VDH.
We kwamen voor door..opnieuw Wim. De tegenprikken van Bart en Seba's pupillen waren ook efficiënt. Van 2-2 werd het 3-2 voor en toen kreeg onze keeper Dany een loeier pal in zijn linkeroog.
Verblind door die opdoffer werd het nog 3-3 bij rust.
Tijdens de rust oefenden we de "WAVE" om het vuur bij de spelers nog meer aan te wakkeren. Daar was de eerste tien minuten in de tweede helft niet veel van te merken!We moesten achteruit en geraakten niet meer vooraan. Een attente Dany had een mooie save in petto om ons niet op achterstand te brengen. Het bleef lang 3-3 tot Wim weer zijn duivels ontbond en hij de 4-3 scoorde. Door een mooie combinatie Eric-Dirk en afwerker Jan werd het 5-3.
Buit binnen (dachten we) en de "WAVE" was weer een feit! Toch werd het nog even spannend toen de SQUASH de aansluitingstreffer nette vier minuutjes voor tijd. Maar... we hielden stand.
De tweede seizoenszegen is een feit!
Met dank aan Dany,Dirk,Joris,Eric,Wim,Wim Verhellen(wederoptreden)en Jan.Ook dank aan coach Jean-Marc en supporters.Aan het squash-team voor de sportiviteit. Tot de volgende. Stefan
Valentijns-Ontbijt-actie : Zvc Portas zet zich in voor Levenslooop
DE INTEKENPERIODE VOOR DE ONTBIJT-ACTIE IS VERLOPEN...
Tot 16/02, dag van de levering of... misschien volgend jaar voor een nieuwe ontbijt-actie !!!
De alomgekende ontbijt-actie van Zvc Portas komt er weer aan !!
Deze keer iets vroeger op het jaar, want met moederdag (10-11 mei 2014) nemen de Portasleden deel aan LEVENSLOOP.
Daarom kan U op 16 Februari 2014 onze kas én LEVENSLOOP steunen want per persoon die eenValentijn-ontbijt aankoopt staat ZVC Portas 1euro af aan de actie.
U kan het ontbijt ook aanbieden aan uw geliefde (of zelfs aan gewone vrienden!!) .
Bestellen kan bij alle Portas-leden, JBC Ronse, het Portas-Vakbedrijf in Leupegem
Of U reageert gewoonweg op dit bericht, dan nemen wij spoedig contact met U op.
De sportieve crisis is voorlopig afgewend. De eerste overwinning van dit seizoen is eindelijk binnen. We hebben er wel bijna 100 dagen moeten op wachten.
Doordat enkele basisspelers en coach moesten afzeggen werd het sleutelen aan de ploeg. Het contract van de zevende speler werd pas 2 uur voor de wedstrijd getekend. Onze zevende speler was Wim D. Voor de fanclub volledig wild wordt, het gaat hier niet om Wim Duran van wie we al weken, maanden, jaren naar zijn comeback uitkijken.
Team Hermes bleek een groep jonge enthousiastelingen met technische bagage die goed gestuurd werden door hun speler/coach Filip Neuville. De wedstrijd begon gelijk opgaand en pas op het kwartier konden we scoren via Jan. Onze euforie was maar van korte duur want ze scoorden snel tegen. Nog voor de rust stelden we opnieuw orde op zaken en we draaiden met een 3-1 voorsprong. Toen voelden we al: dit geven we niet meer weg.
Het spook van onze slechte 10 minuten in het begin van de tweede helft doemde dit keer niet op en we liepen uit tot 6-1. Het was tijd om de teugels wat te vieren en eenmaal de familie Decuyper van het veld verdween ( senior met een blessure en junior met nog andere activiteiten te doen) ging de stand nog naar 9-4. Melvin en Jan scoorden beiden 3 keer. Wim D legde er 2 in het mandje en Hendrik zorgde dat we aan 9 goals kwamen.
Bedankt Chris, Dirk, Wim D, Jan, Hendrik en Melvin voor de inzet. Dit smaakt naar meer.
Ook een dank u wel aan Sinterklaas en zijn 2 zwarte pieten die de aftrap wilden komen geven maar enkel op tijd waren voor de après.
(Het verslag is van de hand van onze Voorzitter Eric, waarvoor dank.)
De dag nadien nog niet bekomen van de wedstrijd, toch moet hierover een verslag worden geschreven.
Nochtans had het dit keer moeten lukken. De leeftijd van de tegenstander zat dit keer mee en door de afwezigheid van enkele van onze basisspelers konden wij evenveel en zelfs betere jeugd als de tegenstander opstellen.
De eerste helft viel nog redelijk mee. Na een lange studieronde kwamen we via wie anders dan Wim VDH op voorsprong. Lang konden we er echter niet van genieten want nog voor de rust keken we tegen een 1-2 achterstand aan. Onze gekende slechte 5 minuten in het begin van de tweede helft konden we dit keer wel goed doorkomen en we kwamen zelfs, via Wim opnieuw, 2-2 gelijk. Dit was echter een teken voor onze ploeg om als een slecht gemaakte pudding in elkaar te zakken. Jan maakte direct na de gelijkmaker een owngoal. Wat volgde was geen organisatie meer, we vonden mekaar helemaal niet meer, we raakten 3 maal de paal, misten een penalty, de bal ging niet meer rond en bleef aan de voeten plakken, altijd waren de keuzes die we maakten de verkeerde keuzes en zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Monico nam al dit geklungel in dank aan en ze liepen uit tot 2-5. In de laatste minuut konden we via Joris nog eens scoren zodat de wedstrijd eindigde op 3-5.
Aan de coach was het niet gelegen want we hadden er geen en er gaan al stemmen op om het ontslag van de voorzitter te eisen. Ik kan alleen maar besluiten dat niet alleen Wim Verh en Dany, maar de ganse ploeg voor Sint hebben gespeeld.
Er is natuurlijk hoop: na deze match kan het alleen maar beter gaan en vooral de sfeer in de après zat goed.
Op deze mooie herfstdag was het leuk op het terras te genieten van het zonnetje en een heerlijk natje.
Niet zo bij Zvc PORTAS die toch besloten hadden hun twee-wekelijkse matchke te spelen.
Joris stuurde zijn zoon Robbe wegens overbelasting (lees mountainbike). Verder waren Dany, Eric, Dirk, Jean-Marc, Wim Vdh en gastspeler Hendrik Vandermerliere van de partij.
Het zag er een valabele tegenstander uit. Qua leeftijd alleszins.
Aanvankelijk was het zoeken voor Hendrik en Robbe om hun draai te vinden. Voor hen was het de eerste wedstrijd van het seizoen bij Portas. Dat uitte zich mede door hun meespelende keeper (steeds extra vrijstaande speler) in een 0-4 achterstand bij rust. Die laatste twee doelpunten waren weggevers. Die zouden ons later zuur opbreken!
Bij rust namen de spelers plaats op de bank die zowaar leeg was behalve ondergetekende die figureerde als coach.
Zou het zijn zoals den SK Ronse die ook bijna geen supporters heeft wegens tegenvallende resultaten?
Maar toen was er de tweede helft waar we een tandje bijstaken, waar er mooie combinaties volgden van Portas en snedig gevoetbald werd. Youngster Robbe bracht "swung" in de ploeg. Dany was opportunistisch want zag hun keeper tweemaal uit doel staan en wou Dirk kopiëren. Helaas! Doch kwamen we 4-5 terug en hoopten we op die "eerste" van het seizoen. Jammer,door balverlies onzentwege werd het 4-6 en vlug 4-7. En was de wedstrijd gespeeld!
Uiteindelijk werd het 6-8. Mooi resultaat maar hier had meer ingezeten.
Naar het schijnt willen De loft-vrienden nog eens tegen ons spelen. Kans op REVANCHE voor ons dus!!
Uw verslaggever,Stefan
P.S; Familie Vandenhoucke scoorde alle Portas-doelpunten.
TWEE KEEPERS ACHT SPELERS TWEE COACHES 5 SUPPORTERS (waarvan een anonieme jonge dame) 3 VOETBALLEN (één nieuwe geschonken door BOSSENAERE OMHEININGEN (waarvoor dank)!! Véééle doelpunten (waarvan de meeste vielen in ons doel).
DESONDANKS was onze organisatie goed maar onze tegenstrever, de Chippies onder leiding van Aron Demeulemeester was weeral vééél te jong dus vééél te snel in uitvoering.
Toch weerden we ons dapper. Joris kon zelf een "beauty"scoren bij zijn eerste baltoets als invaller.
De tweede helft na een deugddoende pauze en enkele slokjes water staken we een Portas-tandje bij.
Ook Dany pakte uit met enkele goede saves onder het goedkeurend oog van "doublure"Chris.
We kwamen terug tot 3-5.
Het team geloofde er weer in en de supporters gingen uit de bol. Maar twee gemiste kansen om gelijk te komen sneed ons de adem af tegen een toch wel sterke ploeg met ook Patrick Devisch en beide zonen in de rangen.
De "jus"was uit de benen toen ze een zesde maakten. Weeral door die dekselse Aaron.
De kopjes gingen omlaag. Zo scoorden ze nog driemaal in enkele minuten.
3-9! GAME OVER.
Toch kon er nog een groepsfoto genomen worden door persattaché Yves. Men zegt dat deelnemen belangrijker is dan winnen maar winnen geeft meer voldoening!
DUS gaan we binnen twee weken vol voor onze eerste!! Dit tegen een team van The LOFT, met onder meer Christophe Pot.
Volgens t Ronssies ure kwam iedereen op tijd
aan op onze verzamelplaats en de meesten hadden zelfs hun Portas uitgangsoutfit
aangetrokken. Zelfs Nicolas had de eerste service aan zijn dochter kunnen
doorgeven om aanwezig te zijn op de opener van het 15de ZVC Portas
seizoen.
Nadat we werden uitgezwaaid door onze schepen
van sport Joris vertrokken we in kolonne richting St Goriks Oudenhove.
Na een korte maar mooie wandeling aldaar
kwamen we aan bij Ecosnooze waar Mieke en Jos, die liever niet onderbroken wordt
door zijn immer sympathieke vrouwtje, ons stonden op te wachten. Ze vertelden
ons hun hele alpaca verhaal en we kregen ook alles te horen over de bloemetjes
en bijtjes van hun dieren. Daarna trokken we gewapend met een lading wortelen
de weide in om deze schattige beestjes, die nochtans een vos kunnen doden, te
voederen.
Nadat de honden des huizes mijnheer alpaca op
deskundige wijze en in no time in zijn kot hadden begeleid, brachten we een
bezoek aan de winkel.
Dat was het moment om groep 1 terug te sturen
en kon de tweede groep nog wat alpaca hoeden. Wim VDH, Josefien en Maïté bleken
goede herders te zijn.
Bij aankomst in Aquakine werden we al even
enthousiast onthaald door Eric die ons begeleidde naar het zwembad voor een
uurtje aquaspinning. Christine stelde onze fietsen af en deed ons nadien elke
spier in ons lichaam gebruiken.
Dat ze een getraind oog heeft, bleek toen ze
meerdere malen herhaalde: Trek die buik in. Wim V had de beste plaats vooraan
het peloton maar werd zowaar van zijn fiets geblazen door
een afgevallen zadel (n.v.d.r. verkeerde draaiknop gebruikt bij het instellen
van de weerstand?).
Na een uurtje spinnen, was het tijd om ons
toch wat zenuwachtig naar de cryosauna te begeven. Na de deskundige uitleg van
Christine en controle van de bloeddruk konden we de juiste kledij aantrekken:
oorwarmers, masker, handschoenen, kousen, warme sloefen en een zwembroekske.
Een eerste reactie bij het binnentreden van de -85°C koude ruimte was zoiets
als: wa is mich da? Maar nadien bleek alles nogal mee te vallen en bewogen we
vlotjes op de achtergrondmuziek. Iedereen kon na ongeveer 3 minuten de sauna
ongehavend, op enkele witte vingers en bevroren borstharen na, verlaten.
Tijdens het woordje van de voorzitter leerden
we alles over het jaarprogramma, werd er een comité samengesteld voor de
ontbijten, werden bijna alle details van het 14de weekend uit de
doeken gedaan en kreeg ons goede doel levensloop heel wat aandacht. Nadat
Barbara ons nog uitnodigde voor de viering van 15 jaar Portas, konden we klinken
op ons 15de jaar.
We lieten de lekker bereide broodjes, taartjes
en drank smaken en het was al een tijdje donker toen de openingsdag werd
afgesloten.
Ik wil nog onze twee sympathieke gastkoppels
bedanken voor hun vriendelijke ontvangst, we zullen zeker reclame maken.
We kunnen nu vol energie aan ons
jubileumseizoen beginnen.
Het massaal opgekomen publiek zag de voorzitter om 9h50 het terrein opwandelen om de spelers te verwelkomen en bij de start van het nieuwe seizoen kort toe te spreken.
De training startte met 5 minuten vertraging om de laatkomers de tijd te geven hun training uit te trekken.
De kern was uiteraard nog niet volledig. We misten nog enkele spelers om uiteenlopende redenen: één speler was vrijgesteld omwille van de naweeën van zijn verjaardagsfeestje (proficiat Wim), anderen waren nog op vakantie en nog anderen moesten werken.
Na een gezapige eerste training werd nog de tijd genomen om een groepsfoto te nemen.
Tot de volgende afspraak: woensdag 7 augustus om 19h.
Met dank aan de voorzitter voor het verslag!
Ter herinnering: vanaf nu zijn er looptrainingen voorzien op woensdag om 19h en op zondag om 10h aan het Rosco.
Toen we even later dan voorzien het cart-circuit opstapten, vreesden Sinda en ik al het ergste: er 'flitsten' ons een aantal bolides voorbij, maar van de rode Portas-brigade geen spoor...
Game over, dachten wij, gezien de reputatie van de carts????
Maar niets was minder waar; de rode T-shirts stonden ontspannen en zelfzeker te wachten voor de start van de 2° manche...
Daarin werd vooral de start gemist, iets wat heel zeldzaam is voor Zvc Portas, maar nog voor het eind van de 1° ronde haalden JM en Captian Nicolas de wagen voor hen in...
Lag het aan de cart, de bochtentechniek of aan de wat stroever wordende Portas-benen... in elk geval haalden we net niet de grote finaleplaats.
In de kleine finale lukte het echter aardig: niets geen stroevere benen dus en vlotjes werd daarin een 2° plaats behaald, wat ZVC Portas in de editie 2013 een 10de totaalplaats opleverde.
Knap gedaan en dus tijd voor de après-cart.
Even dacht gewezen voorzitter dat we beter hadden gedaan, of was het die natuurlijke beker-drang die hem parten speelde: Wim stond op een onbewaakt ogenblik met de cart-trofee in handen, zij het niet lang want een ander Portaslid met dezelfde neigingen wist dat dit te gebeuren stond !!!
Captain gaf het goede voorbeeld ivm de dress-code en het werd nog een gezellige -maar koud aan de voeten- avond onder de kerktoren, met het mooiste weer dat we tot nu toe op een 11-juli konden genieten...
Proficiat aan de deelnemers, tnx aan alle supporters!
Het nieuwe bestuur was al een tijdje gekend, maar nu zijn ook de bestuurstaken ingekleurd:
Eric
neemt het voorzitterschap waar, is technisch directeur van onze zaalvoetbalploeg en houdt zodoende de statistieken bij. Hij zal de voetballende Portasleden stimuleren om elke wedstrijd aanwezig te zijn... en de supporters zal hij uit het 'klein kaske' (vroeger gekend als 'het portemoneeke') na de wedstrijd een glaasje aanbieden !!
Onze sponsors zullen hem regelmatig over de vloer krijgen!
Yves
is aangesteld als secretaris, en maakt dus de verslagen op en houdt de blog bij.
Als penningmeester zal u met hem moeten afrekenen (of andersom indien u te laat reageert )
Hij bezorgt de voetballers ook 15 keer dit seizoen een tegenstander van formaat !!
Maar het echte Portas-plezier komt van
Sinda en Conny
Zij vormen het 'Kabinet van Vermakelijkheden' en zullen u ten gepasten tijde bestoken met de activiteiten-e-mail. Wees vooral gerust: de seizoensopener is al gepland en wordt volop uitgewerkt !!
De 14° seizoensafluiter was weer eens een voltreffer !!!
Het was weer een tijdje geleden dat
wij, Portas-leden, samen gekomen waren, de fiertel niet meegerekend.
Dus lieten we
ons allen nog eens van onze sportiefste kant zien.
M.a.w. een gezinsfietstocht
stond op het programma met vertrek nog eens aan de klijpe zaterdag om 13u30.
Al
fietsend was ik op de afspraak en groot was mijn verbazing dat menigeen zich
nuttigde aan een glaasje cava. Eerste vernieuwing bij de nakende wissel van het
bestuur?!
Soit, na het aperitiefje ging het in een gezapig tempo richting
Wattripont, Ainières en Arc waar we onze verdiende rustpauze namen.We moesten
immers optornen tegen een strakke wind!
Koffie met eclairs en rijsttaartjes
waren onze beloning. Beroepsfotograaf en begeleider Jean-Marc had ons onderweg al
vierentwintig maal op de gevoelige plaat vastgelegd! Ook de joungsters met Warre
op kop lieten hun snelle benen gelden. Toch was het vlug duidelijk dat Caroline
over de beste benen en dito fiets bezat waar sommigen de wenkbrauwen bij
fronsten. Na enkele gevatte moppen van Dany (wie anders) fietsten we richting
Celles, Escanaffles en zo langs de vaart waar ons eindbestemming lag.
Het fiets- en
praat café de "MARAILLE" in Outrijve. Een oase van rust waar we onze fietsen
konden opbergen in de "karre" van de groentenmarchand van Ronse. En waar Sinda en
Yves al te gretig een maximum toelaatbare tijd namen om hun daarin om te kleden!
Na een lekker streekbiertje en aperitief smaakten de visschotels en beenhespen
en spaghetti ons dermate dat we er nog een appelttaartje en verwenkoffie
bijnamen. Met dank aan het bestuur!
Eindelijk kwam toen de lang verwachte speech
van onze aftredende voorzitter Wim. Vooral zijn intro was te onthouden. Daarna nam
nieuwbakken voorzitter Eric het woord... en de macht onder goedkeuring van
bestuursleden Sinda, Conny en Yves.
Na nog een gezelschapsdrankje begaven we ons
nog naar café De ZON in Kwaremont waar menigen nog lang uitzakten tot in de
vroege uurtjes!
Dit was weeral een puike afsluiter, georganiseerd
door een enthousiast afscheidnemend bestuur!
Op weer naar de volgende activiteit, nl de
go-cart-race op donderdag 11 juli!
Wie er het langst naar heeft uitgekeken is nog maar de vraag: het oude bestuur om het hele zooitje door te geven of het nieuwe bestuur om het zaakje over te nemen... op 11 juni 2013 werd alle kennis, mét bijgaand documentatiemateriaal aan de nieuwe voorzitter overhandigd.
Dat gebeurde in stapjes; het kleinste mapje kreeg hij van oud-voorzitter Wim, de dikste bundels waren van Sylvie. Het goed gevulde 'portemoneeke' werd gretig aangenomen, Jean-Marc had -onder toeziend oog van Nathalie- rijkgevulde foto-sticks mee. Nathalie gaf -zij het aan Conny die plaats heeft ter bewaring- ontbijtattributen door.
... en de obligate bloemen... die vond Wim ten huize Joly!!
Eric ging dus zwaarbeladen huiswaarts en buigt zich nu al over de agendapunten van de eerste vergadering voor het 15° Portasseizoen (waar Wim VDH eigenlijk ook nog heel graag naartoe wil komen !!!).
Het nieuwe bestuur -Eric, Sinda, Conny en Yves- heeft er zin in
en het oude bestuur - Wim, Nathalie, Sylvie en Jean-Marc- wordt heel hartelijk bedankt voor de inzet van 2 jaar oerdegelijk Portasbestuur !!!
Om 23u was de overdracht een feit, waarna het oude bestuur als in een stuiptrekking nog de laatste hand legde aan de afsluiter voor komende zaterdag !!
Vooraf: We schrijven enkele weken geleden ten huize
JB of CK:
Chris: "We hebben nog weinig ervaring met
Portasweekends, maar we weten wel dat er jaarlijks wel een of ander ongeluk
gebeurt. Hoe kunnen we nu zorgen dat ook ons weekend in de Portasannalen
komt?"
Brenda: "We snijden de wortels op zo'n grote
stukken dat ze moeilijk verteerbaar zijn."
Jean-Marc: "Wat dacht ge van mountainboarden?
Daarop breekt zeker iemand zijne nek!"
Katia: "Of we maken de dansvloer spiegelglad en
zeggen dat ze hun dancing shoes moeten aantrekken!"
Chris: "Jean-Marc, kunt gij geen
mountainbike-parcours uitstippelen met halsbrekende toeren?"
Nooit zijn zoveel foto's van een Portasweekend
genomen. Ons toestel alleen al zorgt voor 313 herinneringen. Gelukkig had
Nathalie nog extra filmpjes gekocht bij Flash!
Dirk Van Eeckhoudt was alvast de pineut bij de
start van het weekend. Ierland zou leuk geweest zijn, maar daar regent het
zoveel dat we liever naar de Ardennen trokken. 2 bakken Omer en 2 bakken Duvel
waren snel verdiend, maar niet ter plaatse zodat ze niet mee konden. Dit kreeg
een staartje.
Onze bestemming werd snel bereikt door het
vragenlijstje. De lift van Strépy, de mijnsite van casier en het huis van lichte
zeden op 122 km waren niet onze verblijfplaats. 500 meter voorbij de
minikathedraal van Compostela bereikten we Relais Verlaine. Hier zou weer eens
geschiedenis worden geschreven.
Het eerste aperitief gaf al vonken: "Ja, den beker is van Portas, ja den beker is van ons". En
omdat we nog veel krachten zouden nodig hebben, had JBCK voor kilo's spaghetti
gezorgd. Ja, we kunnen veel eten, maar zoveel??? JBCK begon te knutselen en te
timmeren. Het casinospel werd voorbereid. Het duo Quentin en Josefien haalde
zijn slag thuis. 't Zijn durvers, want met hoge inzetten boekten ze een mooie
winst! Dany liet nog een nieuw lied weergalmen:
"Ierland dat is een schoon land, moar tes zu
veire". Toen besloten de verstandigste mannen van het team dat het tijd
was om naar bed te gaan. 01uur is een schoon uur voor de eerste avond. Rond
02u belanden zowat letterlijk Dany en co in onze kamer. Met luider stemme en
veel gebulder. Zouden we dat s anderendaags merken?
08u00 Ochtendgym. Chris had enkele leuke oefeningen
in petto om iedereen "los" te krijgen. Edoch, sommigen hadden wat meer tijd
nodig. Moet er nog peperkoek zijn? Een schitterend ontbijt konden we, 3 x op
rij trouwens, genieten! Wat een voorbereiding!
Even later gaf Dany de natuur wat de natuur
toekwam: de wortelen mochten een nieuw leven leiden in de graskant.
Voor het mountainbikeritje had JM geen moeite
gespaard. Hij had deze rit zodanig voorbereid dat hij hem helemaal uit het hoofd
kende. Een buitengewoon schitterend parcours. We startten met een prachtige
afdaling langs een rotsige heuvel. Hoe zouden we het hier zonder valpartijen
afbrengen? Ik had blijkbaar het "juiste" schoeisel uitgekozen: gladde oude
zaalvoetbalschoenen en gleed zowel op als naast de fiets. Het mountainbiken
ging ongeveer zo.
Stefan een wortel ... boinks
Stefan een steen .... boinks
Stefan een boom .... boinks
Ondertussen lag ook Dany, die wijselijk het mtbiken
voor het wandelen geruild had en daarmee Eric en Wim D kwam storen bij al hun
vrouwvolk, plat op een bank. Veel kleurverschil tussen bank en gezicht was er
niet te bekennen.
Af en toe hoorden we ook een vrij luide kreet "Oe a
oe a oe a". U raadt het: dat was Wim Ve die in het bramenstruikgewas gedonderd
was. Volgens de ene had hij een doorn van 10 cm in zijn rug zitten, de anderen
hielden het bij een halve centimeter. Zullen we ooit de ware toedracht
kennen? Nooit zoveel opluchting gezien bij Chris toen Wim Vdh kettingbreuk
leed. Zijn ritje zat erop want hij kon zijn fiets afstaan. Trouwens,
schitterende kousen, die witte van JBC. Kunnen die aan onze uitrusting
toegevoegd worden?
Fabien dierf zichzelf een schijtluis bergaf noemen
maar presteerde het om iedereen (op JM en Bram na) bergop uit de wielen te
rijden. Bram was overigens onze enige echte berggeit! Wat een kracht in die
korte beentjes! In het midden van de rit hadden we een toevallige ontmoeting met
een meute Vlaamse wandelaars van het andere geslacht, maar iedereen vond het
tochtje zo mooi dat ze toch maar verderzetten.
Fabien dook de rivier in voor een wet t-shirtparty
en Yves kon haar maar ternauwernood ontwijken, knalde met zijn knie tegen het
stuur. Spartelend in het deugddoende water. Onze kine begon aan zijn dagtaak,
want even later kreeg Stefan een eerste krampscheut. 3 krampscheuten later
bereikten we onze verblijfplaats. Fantastische prestatie van iedereen en vooral
Stefan werd alom geloofd om zijn inzet en volharding! Onze dames vlogen om onze
nek, zich niets aantrekkend van de vuile tenues, zoals het echte wielerdames
betaamt. Fabien liet zich welgevallig de schouders inmasseren onder de hete
heerlijke douche.
Na een heerlijk broodjesmaal gingen we stoom aflaten
op het stoomtreintje van Vierves naar Mariembourg. Een niet te missen tip
trouwens, ware het niet dat er ook in het Noorden van Frankrijk nogal wat
stoomtreintjes rondrijden. Er wordt ter plekke trouwens een bijzonder festival
georganiseerd voor Sinda, Sylvie, Nath en Katia. Het festival van de vapeurkies.
Veel hollandser konden we ons in Mariembourg niet gedragen. Op terras van het
café, haalden we onze frigoboxen te voorschijn voor een Carlsbergsken. Op het
einde van onze rit vulden we onze vochtreservoirs aan met een
reeds half verteerd vapeurbierke of chimay bleue van 9 graden.
Tijdens de
voorbereiding van het avondmaal had Chris nog een extraatje voorzien:
rugbyvoetbal. Goalie Barbara ging ervoor en een kilootje geitekak kon haar niet
deren. Enkel van haar twee favoriete mannen liet ze een bal passeren, al dient
Wim D nu wel een maand op zijn kin te kloppen op vlak van ... (sst, er kunnen
kinderen meelezen.)
Het Portasapero was assorti met de gelakte nagels
van onze goalie van daarnet. De gourmetstellen werden aangerukt. Zou dat maar
goed aflopen? En we gingen voor één jaar gratis ... Omer. De techniek en de
tijd staken stokken in de wielen. Spijtig van de voorbereiding van ons
JBCK-team, maar op zondagochtend zouden de diehards het spelletje afwerken!
Evgenia Josefina en Eloise waren de terechte winnaars. Wim Vdh en Dany
bleken thuis de echte mannen, want wisten alles van wasmachines. De ene van
kapotmaken, de andere van herstellen. 's Anderendaags stond de bijkeuken onder
water! Voor het chinees poepen van die avond ontbraken plots enkele
zwaargewichten van de vrijdag. Zij waren nu blijkbaar het eerst onder de wol (?)
gekropen.
Om 02u 's nachts een oerkreet. Waren we terug in Haringe? Wim Ve krijgt
de kramp van zijn leven: zware inspanning, te vroeg in bed, vooral te weinig
rehydratatie. Wim Vdh maakt van de gelegenheid gebruik om nog een waske te
doen. Wat een voorzitter!
Een paar uur later kregen we tijdens het
ontbijt al een extra activiteit: ipv turnen zouden we nu geiten vangen met een
geitenboer in onze rangen. Een rustige zondagvoormiddag bracht ons naar de
stilte van Olloy , de biere des Fagnes en de kloof tussen de aardplaten (waren
we plots weer in Ijsland?).
Een overheerlijke kaasschotel op perfecte
temperatuur werd geserveerd en verorberd. Bijna niemand durfde kaas met wijn te
degusteren. 't werden varianten als kaas met cola, kaas met water
...
Terwijl broertje het moment van zijn leven meemaakte, een gevecht om
de landstitel met Essevee, gingen ook wij stilaan naar de top van het weekend.
Eerst de lichtkathedraal van Oignies (allez, gij) en dan Segway in de gietende
regen en mountainboarding voor de durvers. De enen konden 3 meter genieten, de
anderen een hele afdaling. Voor iedereen was het een nieuwe, unieke ervaring en
zoals altijd stonden de beste stuurlui waar het klokje tikt.
Wat baten trouwens kaars en bril als de meid de paster wil? (copyright Wim
vdh)
Terug van de segway, beleefden we live de prachtige 0-1, maar
evenzeer de lullige 1-1 in Brussel. Voor ondergetekende een emotioneel moment
dat in de benen sloeg. Nooit was ik zo moe als na hoogstens 50meter op een
board.
Volgend jaar wordt het elk om beurt genieten met het abonnement van zvc
portas op essevee.
De plensende regen kon ons niet deren. En we
volhardden, Portasci waardig, in onze opdrachten. Tegen 17 uur begonnen sommigen
onderkoelingsverschijnselen te vertonen en keerden we huiswaarts. Nog een
douchke, een waske en een plaske. Eindelijk een beetje ontspanning aan de
tafeltennistafel voor het grote feest!
Mannen in marcellekes, vrouwen in
kleuroutfit. Man, man wat een show. Een stoelekesdans tijdens het aperitief,
met Maud en Sinda als terechte winnaars en met Wim D op het podium. Als hij wil,
kan hij duidelijk, dat bewees hij ook later met het dansen. Zou een stevig
"let's get fit" dan teveel gevraagd zijn?
En dan een vlucht naar de wind met
appelfrietjes. Een voorbode van de fiertel. Berling berlang. Dany had zijn
kunstjes niet verleerd en zou later ook nog Ray Davies belachelijk maken. Als
hij zich maar kan verkleden, ons keeperke.
Nog was het niet gedaan. Salsa- en gelukkig ook andere danskes werden
ons in no time aangeleerd. Het ging even te snel na zo'n weekend en enkel onze
Vandenhouckes en Duran konden de pasjes op het eind nog bijhouden. Chapeau.
Dé mededeling van het weekend kwam er trouwens ook die avond. De oude en
nieuwe voorzittersgezinnen zouden samen het volgende Portasweekend organiseren.
Een eerste tip leest u in dit verslag. De Portascontinuïteit is dus
verzekerd!!!!!
Dank, heren en dames. Jean-Marc was het vechten met de techniek stilaan
beu en vond mij bereid over te nemen. You just can,t get enough en bonkers
(beneden lag ondertussen iedereen "vredig" te slapen) sloten de nacht af.
De opkuis verliep vlot. De 4 wagens van JBCK werden gevuld en moe maar zeer
voldaan keerden we huiswaarts.
Ook het dertiende weekend van Portas was een topper geworden, weeral met
enkele unieke attracties en beklijvende momenten.
Hartelijk dank aan iedereen (er werd niet gevochten) en bijzonder dank aan
het organiserende viertal JBCK.
ps: - Caroline dronk dit weekend haar eerste Duvel .....
...slok en het schuun
wijveke van Stefan blijft schuune.
- Uit één auto werd tijdens de terugreis een sms-je gestuurd naar
Dirk VE... en de rest laat zich raden.
Het jubileetje vooraf had voor een uitstekende ploegsfeer gezorgd, want ook die beker was van ons.
Als we hem met het voetbal niet meer kunnen verdienen... dan pakken we hem gewoon mee.
Op zaterdagnamiddag waren verrassend veel Portasci paraat om alles perfect voor te bereiden. De veranda, de living, de keuken, de garage, de inkom ... alles ten huize Sylvie en Wim was omgetoverd tot een dispatching van een groothandel.
Tegen zes uur was het geklonken en had ieder zijn route ontvangen.
En dan de nacht ... Om 02u00 was Sylvie klaarwakker. Ze dacht aan haar schoonbroer, want die werd ook op slag wakker, en aan de gutsende regen ook een beetje. Ik, haar schoonbroer, was in gedachten al naar Dany en Conny aan het bellen om een partytent mee te brengen. De slaap was niet meer te vatten. Rond 04u00 hield het op met regenen. Sylvie, Conny en Wim trokken naar de bakkers. Ikke naar schoonbroer Wim en tegen vijf uur sijpelden de Portasci binnen.
Als in een Japanse autofabriek werden de productielijnen (kinder- , gewoon-, ...) BUITEN opgestart, ook al werden die gedwarsboomd door
- een syndicale afvaardiging die al na 5 minuten werken opriep tot koffiepauze
- een boze buur die er de politie wou bijhalen
- Wim D die een nogal hoge concentratie aan cafeïne nodig heeft om te presteren.
Tegen halfzes waren de auto's gevuld en werd ik geroemd als toekomstige baas van een of andere beschutte werkplaats. Er is nog leven na de bankencrisis...
Om 7 uur was iedereen "en route" en kwamen Sylvie en ik in haar legenestsyndroom terecht. Stil, zen en nog warme lakens. Dat zou genieten worden.
Ware het niet dat
- om 7 na 7 de eerste telefoon al rinkelde en dat nog ongeveer 47 keer zou doen
- sommige klanten niet op het aangegeven nummer woonden
- er niet alleen in Ronse een Broekestraat is
- Steven Spileers zijn eigen ouders niet weet wonen
- Wim in de omloop van Kluisbergen verzeilde
- we Ouwegem, Zwalm en Zottegem beter niet hadden bediend
- sommige van onze Portasci niet goed bestand zijn tegen diepe kloven en uitpuilende borsten (uit négligés)
- dat sommige klanten eerst hun zondags kostuum aantrekken voor iemand hen in zicht mag krijgen
- de ene klant het ontbijt van de andere afpakte (He, hierheen dat is voor ons!)
- er een K op de kinderontbijten stond
- je ook met kolom 3 rekening moet houden
- Nicolas van Nathalie moet blijven zodat ze geen 4 keer op hun stappen moesten terugkeren
- sommigen 2 euro drinkgeld ontvingen voor hun levering
- er in een krot nooit 2 luxe-ontbijten en 2 volwassenenontbijten kunnen geleverd worden
- de Zakstraat aan de verkeerde kant van de N60 ligt
- dat Wim Vdh soms de dochter van de moeder en de zuster niet kan onderscheiden
- dat sommige verraste ontvangers heel ontroerd waren over het gebaar
- sommige mensen door al deze redenen hun ontbijt iets te laat kregen, maar commercieel omgepraat werden
- ik naar Horebeke en Amougies moest gaan depanneren, Sylvie naar Leupegem en Jorne naar Schorisse
Om al deze redenen was het dat Sylvie de ochtend van haar leven net niet beleefd heeft.
De gebruikelijke ontlading kwam er vanaf 10u30. De duiven landden en iedereen had wel zijn eigen verhaal. Moraal: een verhaal dat je niet beleeft als je niet buiten komt met dergelijke projecten!
Het was gezellig rond het keukenblok van Sylle en warempel, de zon begon te schijnen. Jorne en Yves zetten zich aan de barbecue, de dames ontfermden zich over de groenten, er werden kilo's ajuin gebakken en herleid tot een minuscuul hoopje, we deden ons tegoed aan een paar wijntjes, heerlijke worstebroodjes en fantastisch Breydelspek met honig-mosterdsaus. De aardbeitjes smaakten.
Ondertussen bleven de sms-jes binnenlopen : nooit meegemaakt ; fantastisch ; genoten van heerlijk ontbijt ; hoe doen jullie dat toch elke keer weer ....
Bovendien zijn er nog zekerheden in dit leven:
op weekend zullen we veel overschotjes eten .... en peperkoek en nog peperkoek en nog eens peperkoek!
Tot slot enige woordjes van dank aan allen die hebben meegewerkt (+ Jorne) en aan allen die om een of andere goede reden niet konden meewerken, maar toch heel de dag aan ons gedacht hebben. Merci, merci, merci.
Kompanen van het komiteetje : Wim, Conny, Sylvie, Barbara. Weeral eens heel goed gedaan!
De opbrengst zal niet te versmaden zijn, maar betekent tegelijk dat we nog enkele jaartjes zullen moeten doorgaan met ons zaterdags matchke. (tenzij we de kine beginnen te betalen voor ons herstelproces..)
.
)
