De afgelopen wedstrijd van onze Portas-Boys tegen de ploeg van Christian Dejonghe zaterdag 28 maart laatstleden was er één van inzet en doorzettingsvermogen.
Een weelde in de ploeg, twee keepers , Dany en Chris. Twee jonge veulens in de wei, pardon op het terrein, Quentin en Bram. Twee trekpaarden, Joris en Stefaan, en twee racepaarden, Jean-Marc ( terug na lange revalidatie) en Dirk. Ondanks die diversiteiten aan talent kwamen de Christian's Boys tweemaal op voorsprong die eerste helft maar tweemaal maakten we gelijk. Het geluk zat ons niet mee want tweemaal troffen we de lat. Ruststand 2-2.
Op die bank bij rust de supporters zeg maar de ziekenboeg of beter de oud-strijders van Portas , gretig gedecoreerd met blinkend metaal. Maar afgeschreven zijn ze nog lang niet!!
De tweede helft een ietwat kopie van de eerste helft. Keeper Chris (als veldspeler) en Keeper Dany brachtten wat animo. Laatstgenoemde deelde een kadootje met een strikje uit aan een tegenspeler maar die was zo verrast dat hij vergat te scoren. Pasen is wel volgende week Dany!
Weer kwamen we tweemaal achter en opnieuw kwamen we gelijk. Van doorzetting gesproken! Eindstand 4-4 met dank aan alle spelers en aan doelpuntenmakers Dirk (tweemaal) , Bram en Quentin. Nu hebben we al vier tandems vader en zoon in onze rangen. Leuk zo!!
Sommigen herinneren zich vast onze allereerste wedstrijd. Dit 16 seizoenen terug! Dit tegen Associated Weavers, de ploeg van Patrick Devisch.
Wel, vandaag was het ook de allereerste wedstrijd van onze tegenstander, Het Team VDV.
Het eerste kwartier viel niet veel te beleven. Onze gelegenheidskeeper Jan moest niet veel werk opknappen. Aan de overkant liet de bezoekende keeper zich niet verrassen door pogingen van Joris en Bram.
Toch kwam het Team VDV voor. Maar vlug kon onze gastspeler Wim fraai tegenscoren. Weer kwamen ze voor na een mooi afstandsschot. Maar Dirk kon tegenscoren. Rust 2-2. Nu kwamen wij voor in de tweede speelhelft met een doelpunt van onzen back Wim Verhellen. Maar toen mede door wissels viel onze organisatie achterin compleet weg. Dat werd afgestraft met drie doelpunten in vijf minuten!!
Met nog tien minuten te gaan werd het 3-5. Even later 3-6!.
Wedstrijd gespeeld zou je denken. Niet zonder het tactisch plan van keeper Jan en veldspeler Dirk gerekend.
Ze verwisselden gewoon van truitje en van plaats. EN dat rendeerde. We drukten de tegenstander op hun doel en scoorden via gastspeler Wim en Jan( tweemaal) ook al in 6 minuten. Tot groot jolijt van Supporters Yves en Eric die waarempel een vreugdedansje uitvoerden.
Toen iedereen zich tevreden stelde met een gelijkspel scoorde "sterke Jan" het winningsdoelpunt. Van een ommekeer gesproken. 7-6 !
Proficiat aan ALLE spelers. Ook aan YOUNSTERS Ben en Bram die het ook schitterend deden!
Eerste wedstrijd van 2015 : Zvc Portas - Squash Club Ronse.
DANY's eerste CLEAN-SHEET is een feit!!
Eerste wedstrijd van 2015 voor onze groen-zwarten.
Dit tegen onze vrienden van den Squash.
Zouden de onzen de bommels goed verteerd hebben?
We startten met Dany, Dirk, Hendrik, Wim en Jan. Aaron en Joris startten op de bank.
Na drie minuten, een sublieme voorzet van Dirk, een even sublieme kopstoot van Jan en meteen 1-0. En het hield niet op. 3 minuten verder, pass van Jan en Hendrik als afwerker. In de zeventiende minuut, schot van Wim en 3-0.
Het moet gezegd dat de Portas-spelers zeer gretig waren. Nochtans waren er geen winstpremies beloofd!
Ook keeper Dany was in de mood. Heer en meester in zijn doel. Zijn rol als JACK SPARROW afgelopen maandag had hem duidelijk geïnspireerd.
Supporters Yves en Eric glunderden.
We rustten immers met 8-0.
En het ging maar door de tweede helft.
Nochtans probeerden Bart en zijn manschappen de bakens te verzetten maar geluk ontbrak hem om er ééntje te scoren. Wat verdiend zou geweest zijn... Het waren daarentegen Aaron ( eens niet op zijn sloffen ), Dirk, Wim en Joris die het eindresultaat vastlegden.
12 tegen o. Met andere woorden. Zvc Portas had een superdag en Den SQUASH een totale off-day.
Dany (doel), Dirk,Jan en Wim Verh.verdediging. Joris, Aaron en Bram aanval.
Terwijl onze vrouwen kerstaankopen deden zwoegden onze PORTAS-mannen zich in het zweet in deze laatste wedstrijd van het jaar. Onze voorzitter Eric bracht verontrustend nieuws mee. Hij zit met een discus-hernia en mag van de "specialist" NOOIT meer voetballen. Maar Eric kennende... Nu, hun zoon Bram is meer dan een valabele versterking. DE wedstrijd tegen het team Patrick Devisch begon niet goed voor ons. Amper twee minuten gespeeld en we stonden al op achterstand. We kregen minstens twee uitgesproken kansen voor de aansluitingstreffer. Het moet gezegd dat onzen Aaron op zijn sloffen speelde. Hij had immers zijn huissleutel aan een "kerstvrouw" gegeven. (dacht hij toch, dus zijn shoes waren onbereikbaar)! Een "ongrijpbare" bal voor Dany luidde de 0-2 in. Toen ook onze verdediging op het verkeerde been stond werd het zowaar in de 23 ste minuut 0-3. HALLO PORTAS??? En toen schoten de groenhemden wakker en schoot BRAM ze in doel. Dit op aangeven van Dirk en Joris. 2-3 bij rust. Alles kon nog! De rust had Portas deugd gedaan. Vooral Joris en Jan die nog even op de bank verpoosden. Dany beloofde om er geen meer binnen te laten! Via Bram (hattrick) kwamen we vlug langszij. We speelden toen één van de betere kwarts van het seizoen. Lange juiste passes vanuit de verdediging, oordeelkundig verstuurd door Dirk, en Wim blokte goed af. Ondanks een sterke bezoekende keeper scoorde Joris de vierde en Aaron deed er nog éentje bij. 5-3. Van een omwenteling gesproken. Door een misverstand met Aaron luktte de "de Visscher" boys nog de aansluitingstreffer. Verder kwamen ze niet meer. Een deugddoende overwinning! Voor allen nog een aangenaam Kerst en oudejaar gewenst!!
We verloren onze eerste wedstrijd van het seizoen met 4-11 tegen Chape Valcke. Raar maar waar, ze hadden schrik van ons. Ze vulden hun al jonge en goed voetballende ploeg nog aan met Daan Ronse. Deze kreeg zijn opleiding bij Moeskroen, Zulte Waregem en Club Brugge en speelde ook bij de jeugd rode duivels. Wij wilden er voor gaan en Aaron voorspelde een overwinning voor ons.Wishful thinking. Na 10 minuten keken we tegen een achterstand aan van 0-2 maar even later scoorde Aaron de aansluitingstreffer. We voetbalden enkele verdienstelijke pogingen bij elkaar maar zij vonden de weg naar het doel gemakkelijker. Dit ondanks een terug sterke prestatie van onze keeper Chris. Bij 1-6 kon Wim Verhellen na een mooie collectieve aanval en na een dito beweging de 6-2 binnen duwen. We kregen daarna zelf nog wat knullige goals tegen en morsten zelf met de kansen en zo kwamen we aan een eindstand van 2-9.
We hebben meer dan ons best gedaan maar we moesten opnieuw onze meerdere erkennen in deze ploeg. Goed gespeeld Chris, Wim Verh, Dirk, Wim VDH, Joris, Stefaan en Aaron.
Zaterdag 22 november: Zvc Portas versus drukkerij Mastin.
Op deze heerlijke herfstdag kozen de Portas-boys en tegenstrevers ervoor te sjotten ipl. van een mooie herfstwandeling of andere verplichtingen.
Ondergetekende en onze voorzitter zagen een boeiende wedstrijd.
Met een gereputeerd team als tegenstrever: ex-tweede klassers Pascal Flamant, Fabrice Frique en Piet Verswijver, aangevuld met ons aller bekende Jan Foulon waren ons opponenten.
Onze ploeg bestond uit sponsor Wim Duran, Aaron Demeulemeester, Dirk Decuyper, Robbe Vandenhoucke, Nonkel Wim Vandenhoucke, Wim Verhellen en onze keeper Chris Duvivier. Onze voorzitter Eric Vandermeulen had ook zijn plunje aangetrokken maar kwam op eigen verzoek niet in actie (uit blessure).
Beide partijen begonnen voorzichtig aan de wedstrijd.
Na vijf minuten vond Aaron het welletjes en speelde een versnelling hoger. De rest volgde. Met een 1-0 voorsprong tot gevolg. Een tactische tegenstrever lukte op tegenaanval een doelpunt.
Weer kwamen we 2-1 voor via Dirk op aangeven van Aaron die de richtlijnen (niet te persoonlijk) goed opvolgde.
Door het enthousiasme van onze youngsters Robbe en Aaron en een gretige verdediging liepen we al eens uit organisatie met een 3-2 achterstand bij rust. Ook de coach beging een flater door een ongeoorloofde wissel!
Het moet gezegd dat de score hoger kon oplopen: een superieure keeper Chris belette een grotere voorsprong voor de Mastin-boys.
De tweede helft bouwden we meer zekerheid in achteraan.
Vooraan probeerden Wim Duran en Wim Vandenhoucke de bakens te verzetten met wisselend succes. Desondanks hadden we overwicht die tweede helft. De vlugge counters van Aaron en Robbe deden hun pijn.
We kwamen terug tot 4-4.
Chris had ondertussen weer enkele supersaves en voetreflexen in petto (beste wedstrijd van het seizoen) !
De Mastin-keeper speelde gretig mee en dat hebben we gevoeld. Bijna lukte het hem te scoren maar weer stond Chris in de weg.
Uiteindelijk in extremis na een ware veldslag scoorden ze nog tweemaal.
't Zal voor onze dierbare voorzitter Eric zuchten en vloeken geweest zijn toen hij op datum van de wedstrijd van 8 november een forfait van de tegenstrever zijnde MONICO te verwerken kreeg. Vindingrijk als hij is contacteerde hij onze jeugd. Meteen vond hij zeven enthousiastellingen bereid om te sjotten. Met de memorabele wedstrijd 2 weken terug PORTAS-PORTAS-jeugd in gedachten (5-5) beloofde het een boeiende match te worden. Onze heren waren versterkt met Aaron. Chris was onze doelman. Dirk, Wimvdh, Wim VERH., Wim D.,Hendrik VDM onze zaalspelers. Vermits onze voorzitter gekwetst toekeek en Wim Verhellen zich warmliep naast de zijlijn was onze verdediging niet in zijn gewone doen. Dat resulteerde zich in dat Robbe ( VDH junior), leep als zijn vader tweemaal de netten bol zette van onze Chris. 0-2 na 10 minuten.
Bij ons lukte niets en iedereen wou bewijzen dat hij nog niet versleten is.. Tot good old Wim VERH. op het plein kwam en orde zette in de verdediging en Dirk vertrouwen kreeg in super-sub WIm DURAN en hem het eerste WANDELVOETBALdoelpunt aanreikte!!
Zijn selectie is nu al verzekerd voor de interland BELGIE-NEDERLAND!! Toen ook Hendrik VDM en Aaron ééntje binnenprikten wezen de bordjes 2-5 in ons voordeel. Van een ommekeer gesproken! De tweede helft gingen onze "veteranen" op hun elan door. Met nog twee goals van Hendrik, Van WIm Duran(!!) die zich uit als toekomstig topscoorder van Portas! Ook nog ééntje van Wim Verhellen, Dirk en Aaron. Dat ons totaal op 12 bracht.
De youngsters hadden nog een sterke laatste 10 minuten en scoorden nog driemaal via mooie combinaties van onder meer Bram Vandermeulen (zoon van onze voorzitter) Eindstand 5-12. Leuke wedstrijd voor herhaling vatbaar!
Clash Zvc Portas -Jeugd Portas, of M/V met talent !!
Wat na het afsluiten van een bestuursvergadering als een losse opmerking werd gelanceerd, groeide uiteindelijk uit tot één van de grootste Portas-activiteiten in ons bijna 16-jarig bestaan.
We kregen 44 voetballers en voetbalsters 'aan de aftrap' in de clash tussen jong en oud. Daarnaast konden we nog rekenen op een pak Portas-supporters.
Wat leerden we tijdens de wedstrijden?
Onze vrouwtjes (5 speelsters) kunnen nog goed hun mannetje staan maar laat ze liever geen tweede wedstrijdje meer spelen. De witte meisjesploeg was duidelijk de sterkste van de namiddag. We moeten hierbij ook vermelden dat de genen van Joris topscorer werden van deze avond. We kunnen misschien vanaf nu het scorend vermogen van Flore VDH gebruiken en haar mee uitnodigen voor onze volgende wedstrijden.
Een speciale dank gaat ook naar onze scheidsrechter Stefan die de 3 wedstrijden foutloos heeft geblazen, ook al namen de supporters hem af en toe op de korrel.
De mannenwedstrijd was er eentje om duimen en vingers af te likken. Het spel ging vlot over en weer en toen de jeugd die op 3 minuten van het einde aankeken tegen een 5-3 achterstand toch nog 2 keer scoorden, kregen we een billijk 5-5 als einduitslag.
Proficiat aan alle gladiatoren.
Na het sportieve volgde een reünie met net geen 50 Portas-liefhebbers. Het eten smaakte, de drank vloeide en herinneringen werden opgehaald en uiteraard werd er Chinees gepoept.
We kunnen alleen maar gelukkig zijn dat jullie zo massaal aanwezig waren. We wisten dat ZVC Portas een grote familie was maar dat ze zo groot was, hadden we niet durven denken/dromen.
Dank aan allen voor jullie aanwezigheid, inzet, gesupporter en gezelligheid.
Namens het bestuur.
En met dank aan onze voorzitter voor het verslagje !
Deze tweede seizoenswedstrijd tegen het B-POST team was er één met ouwe getrouwen aangevuld met Melvin.
Wim Vandenhoucke, Jan, en Dany waren er voor het eerst bij. Eric, Dirk en Wim Verhellen waren al geroutineerd. Wim Duran stuurde zijn kat.
Het wedstrijdbegin was hoopvol. Mooi combinatievoetbal met kansen. Wim Vandenhoucke kreeg er twee maar zijn kanon was nog niet goed afgesteld. Dany zag in de dertiende minuut een reuzespin in de rechterbovenhoek van de zaal en wou die van dichtbij zien. PATAT 0-1 voor tegenstrever. Even later dacht hij een scheur in zijn broek gezien te hebben. Benen wijd open....0-2. Maar de onzen lieten zich niet pramen. Mede dankzij het offensief spel van onze Eric en actieradius Dirk luktte Jan tweemaal tegen te scoren. Rust 2-2 Na rust drukten de bezoekers ons achteruit. Ze troffen tweemaal de paal. Dan redde Dany ons met een supersave! Ook Wim Verhellen stond weer pal! De lat en paal hielden ons dan van een doelpunt! Wij hielden stand tot de 49ste minuut. Dan vloerde een B-POSTER kansloos Dany. Toen kwam Melvin zijn "moment de gloire". Samen met zijn pa Dirk zette hij een één-twee op om duimen en vingers af te likken. Afgewerkt door JUNIOR! 3-3 ook de eindstand. RUIM VERDIEND!! OP naar de volgende wedstrijd!
Wedstrijd Zvc Portas 6 september tegen MVC Chape Valcke
Daaaar gaaaan we weer... Het zestiende!!! PORTASSEIZOEN is op gang getrapt! (Is dat geen record in zaalvoetbalmiddens)? Met een "fause cue" ! Zijn er verzachtende opmstandigheden? JA Waren er afwezigen? JA, VEEL. Wordt het in oktober beter??? JAZEKER!! Een zekere Wim en Rob Wieleman waren voor mij de nieuwe gezichten. Super-sub Aaron was ook weer van de partij. Drie spelers die allen op één of andere manier familie zijn van onze voorzitter Eric. Verder Eric himself. Keeper Chris, Dirk en good old Wim Verhellen. De wedstrijd tegen de mannen van "Chape VALCKE" verliep niet zoals we gehoopt hadden. Er was geen tijd voor organisatie. We moesten Rob nog inpassen en onze keeper Chris was niet genoeg opgewarmd! Met alle gevolgen vandien! De klok tikte en twintig na vijf stond het al 0-4!! Komaan gasten! "Het zit er nog in", riep Aaron vanop de bank die even zijn tweede adem zocht. Yves (onze vurigste supporter) daarentegen en ondergetekende fronsten de wenkbrauwen.
Rust 1-5 voor de "CHAPPELEGGERS"!
De tweede helft bracht beterschap. Dit onder de stuwende kracht van Dirk (die fysisch de enige was die al top was). We kwamen terug tot 3-6 maar paal en deklat belette de aansluiting. Teveel risico in ons spel en Chris die nog zocht naar zijn juiste opstelling deden ons de das om. Toen ging het vlug! Met als eindresultaat een pijnlijke 4-12!!
Toch bedankt aan allen. Ook de nieuwe jongens toonden veel inzet. In de cafetaria werd alles doorgespoeld. In oktober (door overbezetting van de zaal) nemen we REVANCHE!!
De oproep van Katia klonk niet in dovemansoren: een twaalftal Portasci konden zich op vrijdag 22/08 vrijmaken voor de opening van een gloednieuwe JBC-winkel in Geraardbergen.
Nu ja; twaalf +1 !!
Toen Katia steeds weer aan die inkomdeur bleef staan (sommigen deden het alarm maar wat graag afgaan!) diende overgegaan te worden op een andere strategie.
Dirk strandde in zijn eerste poging toen hij samen met Katia 'naar achteren' wou gaan, maar zij haar... Chris meestuurde.
Sinda had meer succes: ze vond dat Yves 'dringend' nieuwe kleren én Katia's raad nodig had en op die manier werd ze eindelijk weggelokt van de inkomdeur.
Instinctief reageerden Sylvie en Dirk en in geen tijd stond Kabouter tussen de schoolkinderen van de JBC-vitrine. Mét bijpassend prijskaartje !!
De wissel-kabouter, waar Chris en Katia het al enige tijd over hebben, was een feit...
Een uurtje later vonden de nog aanwezige Portasci dat de tijd gekomen was: Christine verlegde het rokershoekje naar het bewuste uitstalraam en bewonderde deze samen met Chris. Maar wat baten sigaret en bril, als de Chris niet zien en wil...
Pas toen een vijftal Portasci hen vervoegden kwam de verwondering...
Ook Katia kon aanvankelijk niet geloven dat er iets mis was met de etalage en moest overtuigd worden een kijkje te nemen.
Helaas was de verhuis-kabouter niet waterbestendig, want uit papier-maché, en zou Kabouter enkel van virtine naar vitrine kunnen verhuizen...
Dachten ze!
Maar wie Zvc Portas kent, die weet wel beter, en zo komt het dat Katia en Chris de volgende ochtend een watervast kaboutervoetballertje op de bodem van het zwembad vonden...
En wie goed luisterde kon horen wat deze fluisterde:
Vooravond Vlaamse feestdag 2014 Naar jaarlijkse gewoonte richt het stadsbestuur dan de GO-CART race in.
Onze Portas-vrienden namen natuurlijk deel zij het uitdrukkelijk vermeld "VOOR DE LEUTE".
Nicolas en Bram namen als gebruikelijk de start van de eerste reeks. Blijkbaar hadden ze de omgeving van de Sint-Hermeskerk nog nooit als toerist geobserveerd! Daar namen ze nu dus ruim de tijd voor. Race of geen race!
Yves en Chris volgden hun voorbeeld zoals de rest van de "leutige bende".
Onze vrouwelijke eega's begrepen het niet goed net zoals Jean-Marc die de start(dus niets) gemist had! Met resultaat: de laatste plaats!
De pauze juist voor de "kleine" finale was des te meer een verrijking want er was weer een natje te nuttigen.
In de kleine finale zouden we het iets ernstiger opnemen. We mochten niet de laatste eindigen! So be it! Waarempel namen we een blitsstart en reden we in tweede positie toen ondergetekende in het heetst van de strijd met al zijn spiermassa de ketting stuk reed ! Van een tegenslag gesproken.
Van frustratie parkeerden Chris en Yves hun bolide op verboden terrein en kregen prompt een boete van de aanwezige instanties en de laatste plaats toebedeeld!
Niet getreurd! We trokken opnieuw in bij Liesbeth en eigenden ons de beker toe die slecht verborgen was door onze cultuur- en sportschepen. We goten hem vol met gerstelijk nat en zongen mee met de Hollandse covergroep.
Ook Nicolas zijn 'Tuinkabouter' was aanwezig op het feestje zodat iedereen tevreden naar huis ging!
Uw verslaggever, Stefan.
n.v.d.r. Helaas en gezien het niet ons hoofddoel was, zijn er van de race zelf niet méér foto's dan deze...
Het afscheid van het 15de seizoen ZVC Portas begon in mineur. Slechts 2 spelers uit de vaste selectie konden aantreden en ook de coach moest in laatste instantie afhaken. Feesten, kwetsuren en arbeid zorgden ervoor dat het Portasgevoel bijna ontbrak. Warre, Maud en Jean Baptiste waren onze supporters. De tegenstander waar we voor nieuwjaar nog tegen verloren kwam in een sterkere opstelling opdraven, ook dat nog. Bij ons toch enkele zaken om naar uit te kijken. Ten eerste het heroptreden van Wim Duran die in 5 jaar geen bal meer had aangeraakt. We hadden ook voor de eerste keer het samenspel van onze topscorer Wim VDH met Aaron. Wie zou de beste goalgetter zijn? Bram maakte ook voor de eerste keer dit seizoen zijn opwachting. De wedstrijd ging gelijk op: als wij scoorden, konden zij vlug weer gelijk stellen en omgekeerd. De doelpunten werden gemaakt door mezelf, Rob, Wim VDH 2x en Aaron 2x. Op 1 minuut van het einde stond het 6-6. Toen was het moment van Bram aangebroken. Hij ging op doel af, zoekend naar een afspeelpunt maar geen vindend, dribbelde iedereen en werkte mooi af. 7-6 winst in de laatste wedstrijd. Het feest kon beginnen. Bedankt aan Wim VDH, Rob, Wim Duran, Aaron, Bram en onze keeper Dimi.
Na de gebruikelijke drankjes in de Time Out trokken Helga, Wim, Caroline en ik naar Nicolas en Sylvie om onze cadeaubon, die we van jullie allemaal kregen na het weekend in de boskabanne, 'op te eten'. Nogmaals dank hiervoor, we beleefden een zeer leuke avond.
Verdoeme, ik had het kunnen weten. Een reeks tips had ons naar het Noorden van Gent gebracht. Ergens tussen Lokeren en Dendermonde. Een laatste inval, de stokpaardjes ... 't Ros Beiaard ... 70 kilometer. Yes Dendermonde! Even gegoogeld : groepsverblijven Dendermonde. Ja probeer maar eens....
En je komt terecht bij de Boskabanne! De houten kabanne had echter geen enkel verband met de getoonde foto's, de ijzeren kooi, de gang, het parasollekesterras... En bovendien had Jean-Marc een print van fietsnet.be. Knooppunt 24 knal in Lokeren. Verwarring op de spits gedreven. We moeten dit blijven doen, zand in de ogen strooien...
Een BR , beruchte Ronsenaar, wachtte ons op boven de Kruissens en reikte een enveloppe aan met de volgende knooppunten van onze route. Durfden noch Eric, noch Wim het aan om deze helletocht met ons aan te vangen? Zelfs Chris was er, verrassing, want herinneringen aan vorige fietstochten leerden ons dat Chris eerder geschikt is voor een ligfiets! Kwart na vijf konden de fietsers vertrekken, uitgezwaaid door Fabien, Conny, Josefien en den Daniel! 70 kilometer voor de boeg aan 25 per uur kon tellen... We gingen amper vooruit de Hoogberg.... naar beneden. De noorderwind sneerde. Was dit een heruitgave van Gent-Wevelgem? We leerden alvast in waaiers rijden. De knooppunten verrasten ons toen we plots de Scheldebrug (Liefmans) over moesten naar de stuurboordzijde. Had de organisatie ons dit al voor gedaan? Die kaai ligt er barslecht bij! Dany schakelde als een volleerde Sven Nys en trok zijn dérailleur met brute kracht aan flarden. Eerste flandrien moest er aan geloven. Die andere flandrien, de kei van Kaster, had zijn kat gestuurd, nog helemaal depressief na zijn vorige afgang richting Retranchement, is hij in een latere fase aan de drugs en de alcohol geraakt, en kreeg hij zijn sportief bestaan nooit meer op de rails. Chocomelkskes? Baileys in een Inexfleske ja!
We zetten een derny op kop tegen de wind en als volleerde pistiers ging een deel van de groep achter ons brommerke rijden. Het plan mislukte en we bleven op een gemiddelde van 26 km/h rondrijden. De ploegentijdrit had meer succes en al ras bereikten we de brug van Nederzwalm waar we de Schelde verlieten. De bochtenrijke wegen van de golvende Zwalmstreek werden ons voor de wielen geschoven tot we Melsen bereikten. Intussen had Stefan een bocht gemist en was rechtdoor gegaan, het vers geduvelde land van de boer binnen. Hier kroop het eerste foutje in het scenario van onze organisatoren. Ofwel zaten wij voor op ons tijdsschema ofwel was de boer 5 minuten te laat, maar Stefan was nog maar net op de been, of de boer stortte zijn aal op de plaats van de val. O ironie van het noodlot. Toen begon de hel. Hier kon Parijs-Roubaix zelfs niet aan tippen. De ene kei , na de andere kassei en een volgende put verrasten ons 15 km lang. Verdomme Wim! Onze gemiddelde snelheid daalde ver beneden de 20 km per uur, want we mochten niet lek rijden.... wat natuurlijk toch gebeurde. Stefan werd uit de shit, euh, nee nood geholpen door zijn mekaniekers Yves en Jean-Marc. Intussen bekeken we het plannetje opnieuw. 18u. Moesten we nu nog naar Lokeren???? Plots werd de ontdekking gedaan dat Laarne ook een knooppunt 24 had en Laarne had ook een slot. Een snelle eindspurt met 6 volwassen mannen die de weg vroegen aan een jonge deerne (goed he, dames!) bracht ons aan het kasteel van Laarne, een laatste veldweg later stond Eric ons op te wachten aan de oprit van de Boskabanne. Mijn eerste 55 fietskilometers van het jaar zaten er op. Puur op suikers, niets op conditie. De goesting keerde terug.
Een uit zijn verband gerukt Kasteelbiertje uit Ingelmunster werd ons onthaal. Of was slot ... kasteel de link? Een rustige gezellige avond met apero-time (stilaan een vast onderdeel van alle Portasweekends), een barbecue (stilaan een vast ....) en een zangstonde met Dany's schippersklavier rond het kampvuur (stilaan .... ). Wij danken alle Portasci voor de warmte die hun houtblokken ons gegeven hadden. En ik die dacht (en hoopte fout te zijn) dat we daaruit een paardenkop gingen moeten kappen ! Het werd fris en slapenstijd. Ik had de kamer van Dany geloot en vreesde... maar hoorde zelfs niet dat hij kwam slapen. Brave Dany.
De ochtend daarop was onze jaarlijkse haan weer van de partij. Vernieuwend voor dit weekend en mag voor mijn part gerust een traditie worden, dan moeten we geen kleren meer meenemen : de uitdeling van de fleeces! Great, niet opzichtig en bruikbaar voor alle soorten activiteiten. Merciekes Barbara.
We zouden naar Gent trekken, alwaar ik vaststelde dat zaterdag een bankholiday was en de bankparking dus niet toegankelijk was. Kleren die vuil mochten worden, deo, zweet???? We stapten het Belfort binnen en onze Gentse stadsmedewerker wist ons te zeggen dat de oudste schermclub van België hier gevestigd was. Heel leuke ervaring die initiatie. Maître a dit marché, rompé, bonne avant, bonne arrière, fendez-vous ... Toppie.
Ook het picnicje in het parkje voor de markthal in hartje Gent was top. De mokkabon, de moochiebar en Pierino genoten van deze extra toeristen. Normaal passeer ik hier in kostuum, jaloers neerkijkend op de neergevlooide studenten en toeristen. Nu was het even andersom.
We moesten, of all places, deze mooie stad verlaten voor een bezoek aan Wetteren, wilde men ons een thuisgevoel bezorgen?
Arsène Goedertier en Deedee verzorgden het onthaal voor een queeste naar het verdwenen paneel, de rechtvaardige rechters. Een chevrolet, Louis Bruguet, Parijs 1934 vervolledigden het verhaal. Nadat we Lam Gods schotelwater en lekkere vlaai geproefd hadden, andere teams op kerkhoven en in stadhuizen op een dwaalspoor gezet hadden en de weg van de minste inspanning afgelegd hadden, mocht ons team in de Kerk op zoek naar het paneel.
Onder het Laatste avondmaal, in de middelste beuk (fagus), onder St-Gertrudis, en achter 2 scharnieren in een donkere ruimte.... vonden we ..... een foto van een andere zoektocht die ons al weer naar andere foto's in de kerk leidde en zo de kerk uit naar het stadhuis, waar we opnieuw andere tips vonden en de laptops van alle ambtenaren, geboortelijsten, administratieve documenten.... maar geen paneel. Een ander team had verder gezocht achter de foto (letterlijk) en gevonden. Well done. We genoten van Omerkes, Duvelkes en ........... chocomelkskes op het terras van het dorpscafé van Wetteren. Het tweede rondje was er iets teveel aan, niet voor den alcohol, want nu werden er zelfs zakken chips en repen chocola besteld. O Portas wer best du bleben? Maar voor de kou. Wie een verkoudheid opgedaan heeft, dankt die aan dit tweede rondje. Terug naar Groenstraat Laarne, geen Boskabanne te vinden. Bleek het Groenstraat Wetteren te zijn, waar we te laat aankwamen en de spaghetti al te dampen stond. Lekker, vooral die speciaal door Chris voor Wim bereid. Een kenner, die Chris!
Op het moment dat de meesten dachten, de dag zit erop, werden we naar de kelder gehaald voor de supersnelle kwis! Geen verbeterwerk: onderwijsefficiëntie! Giscorrectie: onderwijssarcasme! Een leuk kwisje met een paar toppers als Barbara, Tistje en Bram toonden zich van hun beste zijde. Nathalie en ikzelf gingen de strijd aan in de culinaire ronde. De strijd eindigde in een mooie overwinning van het team Bram. Iedereen blij dat de activiteit intens, leuk, verrassend was en plots werd het even on-portas. Te wijten aan de opkomst van alles wat i is? (iPad, iPhone). Te wijten aan onze leeftijd? Te wijten aan een drukke agenda? Een groot deel van de groep was om 23u al naar de bedstee. Vreemd. Misschien moeten we in alle komende weekends een pampermoment voorzien, waarbij iedereen vroeg de bedstee kan opzoeken om wat extra-energie op te doen? Met een achttal bleven we over voor een rondje chinees poepen. Sinds Péronnes en Joris'komst, ook een jaarlijkse traditie geworden. Wie schrijft, die blijft, bevestigde Joris het spreekwoord.
Toen ik wat later ging slapen, hoorde ik niemand snurken. Dat bleef zo, toen ook ik sliep.
Op Paaszondag werden we gewekt door onze bospoepende paashazen. De kinderen werden het bos in gestuurd na de eierworp en ondertussen bevredigden de konijnen (met staart van voor) onze vrouwen EN mannen, allez ze sprongen toch op elke slapende deerne.
Fantastisch ontbijt. Dany scherp zetten voor 11 mei! Arsène Goederbier verscheen ten tonele met ceedee en deed een verschrikkelijke aankondiging dat het paneel opnieuw verdwenen was. Goede truc om de youngsters van Portas even zoet te houden! Op zondagvoormiddag deden we een mooie Fiertelheksenwandeling en genoten van lekkere Filliers. Met een zak snoep ik de hand voelde ik mij net de rattenvanger van Hameln met een horde kids achter mij aan. Gelukkig wisten sommige volwassenen toen nog niet wat in Helga's karretje zat.
Wim Vdh bleef intussen als een goede huisvader thuis om vaat, was en strijk te doen. Nadat hij ook nog enkele auto's gewassen had, bleef er net geen tijd genoeg om de douches te ontstoppen. Spijtig. We kregen weeral warm eten en warme hondjes om ons klaar te maken voor een sportieve namiddag. De Taichi oefening was weggevallen en vervangen door een sportief onderonsje kickervoetbal. Live! Hoewel Wim Ve steeds de benen gesloten hield, kreeg hij toch 4 goals door de benen, oekanda? Eerst Joris, dan Dany, tenslotte Brenda ontpopten zich als topper, maar de enige echte match- en tornooiwinnaar werd uiteindelijk Christine, die haar tanden eerst stuk beet op de tegenstander, en uiteindelijk toch nog een tandje bijstak om de finale te winnen!
Nadat vooral de dames zich gestort hadden op de karaktertrekjes en zo de Chinese horoscoop trachtten op te lossen, stortte Wim zich in het Sumo-worstelen op Chris, werd professioneel met een judomaneuver naar de kant gehaald en viel op zijn .... Aaaaaaaaaaaaaaaaa.
Chris had wel voor zekerheid gekozen. Wim was minstens 3 maand ouder, woog 25 kg meer, kapotte schouder, ijzeren spil in de nek. Makkelijk zo! Koele rode-oortjes-Nathalie trok de arm van Wim uit het Sumo-pak Aaaaaaaaaaaaaaaaaaa en daardoor weer in de kom en Wim vertrok naar het UZ voor foto's en ... Een mooie traditie in het Portasgebeuren. Wie is volgend jaar kandidaat?
Intussen bereidden onze organisatoren een heus chinatown voor, meeneemchinees Rebecca was van de partij, en we konden kiezen tussen nummertjes 40a, 50 of 60 met lijst of flietjes... Het prachtig azuurblauw aperitief en de vijver voor ons stonden intussen op Facebook. Wordt het 15de Portasweekend een virtueel weekend? Prachtige avond, waarin ook nog eens de start gegeven werd aan een nieuwe volwaardige portastraditie. Wisselbeker C cup Chinees poepen.
Zus Hilde Vandenhoucke had model gestaan en een prachttrofee zou uitgereikt worden. Op 2 dames na was bijna iedereen betrokken. Dit spelletje is heus niet moeilijk, hoor, dames. Tistje bewees het door net de finale niet te halen. In dit tornooi bleek verdediging de beste aanval te zijn. Mekaar duvelen, een hak zetten, aanvallen is uit den boze. Dan eindigen 5 spelers met minder dan 10, en dat is in dit concept not done. Enkel Stefan kon uit onze eerste tafel de voorrondes overwinnen en werd groot kanshebber genoemd voor de finale. Hij droomde al van de grote borsten. Deze stress overmande hem en Joris bevestigde zijn verdedigende talent (waar hebben we dat nog gezien? Nergens, fluistert iemand!) , en mocht de c cup van zijn zus meenemen naar tstadhuis. Incest in Portas is nu niet ver meer af.
Zondagnacht. We hadden door de afwezigheidvan Wim wel meer aperitief genoten, maar werden daar nu voor afgestraft. Wim moest op zijn rug slapen, zette zijn brommertje in gang en hield niet op voor 6 uur 's ochtends, Dany tsilpte als een uit het nest gevallen vogeltje.
Dat een lekker ontbijt ook uit restjes kan bestaan, bewees de maandagochtend. Dat je uit een Portasweekend ook lessen kon trekken bewees Tistje. Hij dacht elk chipske bij het ronddelen te moeten voorproeven (zoals destijds bij de Romeinen) en toonde daarna zo bijzonder veel goesting om het kaartspel te winnen, dat hij er een indigestie aan over hield. Die ochtend keerde hij zich een paar keer in zijn gr.... euh zetel. Arsène en dvd, intussen, verschenen te tonele en gaven een vrij "kryptische" omschrijving van het opnieuw gestolen paneel. Hij was daarbij vergeten dat onze oudste kids niet van gisteren zijn en kreeg zijn paneel terug nog voor zijn toespraak gedaan was. Tistje was blijven liggen. De opkuis liep van een leien dakje, zoals het water gisteren van de keldermuur liep! We genoten nog van een wandelingetje met heel veel herinneringen aan dit en vorige weekends. Intussen was ook het nieuwe kwintet bekend dat het fameuze 15de Portasweekend zal organiseren. Stefan, Christine, Wim, Sylvie, Stefaan Jullie zullen een tandje moeten bijsteken om van het 15de een topweekend te maken! (of heb ik deze beeldspraak al gebruikt, aandachtige lezer?). Dit wordt een mooie combinatie trouwens, waarbij Christine voor Wim het vlees kan voorsnijden en Wim voor Christine de stukjes kan voorkauwen. De zon bleef van de partij in 't Prullenbos en de afgeslankte groep genoot op het terras nog van een prachtmiddag.
Dank aan Caroline, Helga, Eric, Wim voor de huiselijke en aangename sfeer, de toffe activiteiten, de 14de vernieuwing, de kordate leiding, de tips, kortom het fantastische weekend. Voor de 14de keer zal het opnieuw de annalen ingaan als een moeilijk te overtreffen weekend. Jullie hebben mijn stem op de verkiezingen! De uitdaging voor het kwintet zal groot zijn. Niet voor niets wordt dit het 15de weekend. Westerlo, here we come. Enfin.
Voilà, het traditionele weekendverslag, of mijn manier om het "Portas-zwarte-gat" te verdringen.
Bij deze wedstrijd tegen onze vrienden van de SQUASH werd er mijn inziens te laks gestart door onze PORTAS-boys.
Dat was niet de schuld van Wim VERH. en super-sub Aaron want die begonnen op de bank.
Een kleine studieronde van den SQUASH en hun voorzitter Bart lukte de openingstreffer (met zijnen linksen dan nog)!
Doch kon ouwen taaien Joris gelijk stellen met een beetje hulp van hun keeper. Maar weeral kwamen ze verdiend voor met een heel mooi schot van énen alround-atleet Yves. 1-2.
Niet "onzen" Yves natuurlijk. Die zat zoals vanouds onze ploeg aan te moedigen vanop de bank.
Seba had zijn shoes vergeten bij "den SQUASH" en supporterde uiteraard vanop de andere bank! Aaron was ondertussen Jean-Marc komen vervangen en zijn tor-instinct zorgde ervoor dat we bij rust 3-2 voorkwamen. Zij het zonder glans!
De tweede helft moest het beter en we begonnen weliswaar te combineren. Dit leverde twee doelpunten op gemaakt door Dirk en Jean-Marc. 5-2.
Bart en co kwamen opzetten. Een tegenprik en het stond 5-3. Toen een betere periode voor den tegenstrever maar WIm VERH. kon een gericht schot afblokken en Chris haalde een beauty van Zoë uit de winkelhaak.
Genoeg zo, dacht Aaron en hupla door de benen van hun keeper 6-3.
Onze voorzitter Eric droogde zijn zweet af. Zijn "goudhaantje" had weer victorie gekraaid!
Maar...den SQUASH kwam weer.. tot 6-4. Eric stuurde Joris in het straatje en met een mooie schuiver lukte hij zijn tweede en kreeg hij meteen een applausvervanging! 7-4.
Onder impuls van hun hardwerkende Wouter kwamen de SQUASH-strijders mede door hun uitstekende fysiek tot 7-5 terug. Toen pareerde Chris nog twee moeilijke ballen en gaf AAAron de FINAL COUNTDOWN !
Eindstand 8-6 voor PORTAS. Het was een mooie en sportieve wedstrijd met dank aan beide teams.
En nu? Een partijtje SQUASH, heren van de Portas??
MAN MAN MAN, wat een wedstrijd weeral van Portas!!
ERIC ( afwezig wegens skiverlof ) had moeten puzzelen om een valabel team op de been te krijgen. In laatste instantie haakte Wim Verh. af en zodus beschikten beide teams over 6 spelers. Bij ons waren Hendrik, Filip en supersub Aaron de versterkingen. Keeper Dany, Dirk en Jean-Marc waren de habituées.
Hendrik begon op de bank. Dirk en Jean-Marc in verdediging. Filip en Aaron waren het onuitgegeven aanvalsteam.
Een kleine studieronde dachten we.. Niet dus, Aaron kreeg na 3 minuten perfect de bal aangespeeld en PATAT 1-0. Keeper Jan (Foulon) de eerste maal gevloerd. Even later, Aaron eiste de bal op, pas naar Filip, kreeg hem terug en na 6 minuten was het 2-0. Verbijstering alom. Mede door de secure verdediging van Jean-Marc en Dirk en Dany kreeg de tegenstrever geen kans. 12de minuut, lange pas van Dirk overhoeks van 25m naar alweer Aaron en PATAT 3-0. Yves en ondergetekende zagen dat vol bewondering aan! Vijf minuten later. Mooie actie Jean -Marc, Hendrik en Aàààron als afwerken: 4-0!! De tegenstrever kon zijn ogen niet geloven. Toen werd het 4-1, 5-1 via Hendrik, 5-2, 6-2 via Dirk, 7-2 door Filip en net voor rust 8-2 door Aaron!
Dit mochten we NIET meer uit handen geven. De tactiek was: geen risico's, laten komen en tegenaanval. Ze wisselden van keeper en Jan kwam als veldspeler meedoen. Ze drukten ons achteruit en hun keeper begon ook mee te spelen. Ondanks het puike keeperswerk van Dany kwamen ze terug tot 8-4. Dan werd het 9-4 door Aaron. 9-5, 9-6 met nog 8 min te spelen. Jean-Marc kreeg efkens rust met lichte blessure. Geen probleem, Aaron voor zijn zevende: mooi door de benen van keeper. Het werd nog 10-7 en in de laatste minuut kwam Hendrik zijn "moment de gloire" met een beauty !
Eindstand 11-7. Dit niet tegen de minste ploeg. Met ex-jeugdspelers van Anderlecht en Club Brugge in hun rangen!! Ook een ex-speler van Deinze deelde in hun verlies mee!! Dus, een overwinning met GLANS!!!
Het samenstellen van een Portas-ploeg voor deze wedstrijd was niet evident; een 8-tal mails, sms-en en/of telefoons kregen een negatief antwoord.
Zat de schrik voor de tegenstander, met toch 2 spelers die vroeger opvielen in tweede klasse in hun rangen, er al in?
Kwetsuren, werk, politieke interventies, andere wedstrijd, vakantie, maakten het me moeilijk.
We vonden uiteindelijk toch 7 spelers. De grote vraag was wie zou scoren als onze topscorer niet kon meespelen? De ongerustheid sloeg al rap over in lichte paniek toen we na nog geen 20 minuten al dolgetikt waren en tegen een achterstand van 0-4 aankeken.
Toen stond VDH op, uiteraard niet Wim en ook niet Joris, maar wel Robbe. Hij schotelde mij met een mooie assist de 1-4 voor en zelf zorgde hij nog voor de rust voor een minder blamerende 2-4. Spijtig dat onze coach niet zag hoe we de eerste 20 minuten van de tweede helft eens zonder kleerscheuren rond kwamen.
Meer nog, opnieuw Robbe scoorde de 3-4 en zelfs de gelijkmaker.
We geloofden onze ogen niet. Gebeurde dit echt?
Op 3 minuten van het einde trokken we met 4 in de aanval tegen nog 1 verdediger en de doelman maar we wrongen deze mogelijkheid de nek om. Het zou ons zuur opbreken. Eén minuut later zorgde een plotse windstoot voor de vijfde (nu lucky) treffer van onze tegenstander en een minuutje later dropten ze er nog ééntje bij: 4-6 eindstand.
Een verdiende overwinning voor een goed voetballende tegenstander maar we hebben goed meegespeeld en ervoor gevochten. Bedankt aan Chris, Wim V, Joris, Jean Marc, Robbe en Filip.
Deze wedstrijd tegen "homeless" Hermes zou de match van de bevestiging moeten worden.
Na de super-wedstrijd tegen kazak, twee weken terug, was de motivatie groot.
Toch enkele wijzigingen in het Zvc Portas-team.
Chris nam de plaats in van Dany in het doel. Wim VDH nam de plaats in van Carl (super-sub).
De jonge tegenstrevers vlogen er meteen overtuigend in. We hadden het aanvankelijk moeilijk met hun tempo. Toch scoorden we vlug via Jan de eerste treffer van de namiddag. Zuiver waren de passes van "homeless" niet en we kwamen beter in de wedstrijd. Maar door een sterk keepende tegenstrever en een resem gemiste kansen, waarbij we ook paal en deklat troffen, konden we onze voorsprong niet uitdiepen.
Integendeel, bij enkele snedige tegenaanvallen stond het bij rust 1-2 in hun voordeel.
Toen zag ondergetekende al dat het moeilijk zou worden om de wedstrijd naar ons hand te zetten. Verschillende spelers klaagden van kwetsuren en vermoeidheid was af te lezen op menige gezichten.
En toch kwamen we kort na rust 3-2 voor.
Door wilskracht en doelpunten van Wim Vdh en Jean-Marc. Het werd spannend. Chris had enkele knappe saves in petto. Het ging van 3-3 naar 4-3 en uiteindelijk 4-4 met nog twee minuten te gaan.
En toen op tegenaanval met een splijtende pas van Eric lukte sterke Jan de verdiende overwinningsgoal ! We waren heel diep geweest maar super content!
Op naar de volgende en Proficiat aan allen voor de inzet! Stefan
