Vooraf: We schrijven enkele weken geleden ten huize
JB of CK:
Chris: "We hebben nog weinig ervaring met
Portasweekends, maar we weten wel dat er jaarlijks wel een of ander ongeluk
gebeurt. Hoe kunnen we nu zorgen dat ook ons weekend in de Portasannalen
komt?"
Brenda: "We snijden de wortels op zo'n grote
stukken dat ze moeilijk verteerbaar zijn."
Jean-Marc: "Wat dacht ge van mountainboarden?
Daarop breekt zeker iemand zijne nek!"
Katia: "Of we maken de dansvloer spiegelglad en
zeggen dat ze hun dancing shoes moeten aantrekken!"
Chris: "Jean-Marc, kunt gij geen
mountainbike-parcours uitstippelen met halsbrekende toeren?"
Nooit zijn zoveel foto's van een Portasweekend
genomen. Ons toestel alleen al zorgt voor 313 herinneringen. Gelukkig had
Nathalie nog extra filmpjes gekocht bij Flash!
Dirk Van Eeckhoudt was alvast de pineut bij de
start van het weekend. Ierland zou leuk geweest zijn, maar daar regent het
zoveel dat we liever naar de Ardennen trokken. 2 bakken Omer en 2 bakken Duvel
waren snel verdiend, maar niet ter plaatse zodat ze niet mee konden. Dit kreeg
een staartje.
Onze bestemming werd snel bereikt door het
vragenlijstje. De lift van Strépy, de mijnsite van casier en het huis van lichte
zeden op 122 km waren niet onze verblijfplaats. 500 meter voorbij de
minikathedraal van Compostela bereikten we Relais Verlaine. Hier zou weer eens
geschiedenis worden geschreven.
Het eerste aperitief gaf al vonken: "Ja, den beker is van Portas, ja den beker is van ons". En
omdat we nog veel krachten zouden nodig hebben, had JBCK voor kilo's spaghetti
gezorgd. Ja, we kunnen veel eten, maar zoveel??? JBCK begon te knutselen en te
timmeren. Het casinospel werd voorbereid. Het duo Quentin en Josefien haalde
zijn slag thuis. 't Zijn durvers, want met hoge inzetten boekten ze een mooie
winst! Dany liet nog een nieuw lied weergalmen:
"Ierland dat is een schoon land, moar tes zu
veire". Toen besloten de verstandigste mannen van het team dat het tijd
was om naar bed te gaan. 01uur is een schoon uur voor de eerste avond. Rond
02u belanden zowat letterlijk Dany en co in onze kamer. Met luider stemme en
veel gebulder. Zouden we dat s anderendaags merken?
08u00 Ochtendgym. Chris had enkele leuke oefeningen
in petto om iedereen "los" te krijgen. Edoch, sommigen hadden wat meer tijd
nodig. Moet er nog peperkoek zijn? Een schitterend ontbijt konden we, 3 x op
rij trouwens, genieten! Wat een voorbereiding!
Even later gaf Dany de natuur wat de natuur
toekwam: de wortelen mochten een nieuw leven leiden in de graskant.
Voor het mountainbikeritje had JM geen moeite
gespaard. Hij had deze rit zodanig voorbereid dat hij hem helemaal uit het hoofd
kende. Een buitengewoon schitterend parcours. We startten met een prachtige
afdaling langs een rotsige heuvel. Hoe zouden we het hier zonder valpartijen
afbrengen? Ik had blijkbaar het "juiste" schoeisel uitgekozen: gladde oude
zaalvoetbalschoenen en gleed zowel op als naast de fiets. Het mountainbiken
ging ongeveer zo.
Stefan een wortel ... boinks
Stefan een steen .... boinks
Stefan een boom .... boinks
Ondertussen lag ook Dany, die wijselijk het mtbiken
voor het wandelen geruild had en daarmee Eric en Wim D kwam storen bij al hun
vrouwvolk, plat op een bank. Veel kleurverschil tussen bank en gezicht was er
niet te bekennen.
Af en toe hoorden we ook een vrij luide kreet "Oe a
oe a oe a". U raadt het: dat was Wim Ve die in het bramenstruikgewas gedonderd
was. Volgens de ene had hij een doorn van 10 cm in zijn rug zitten, de anderen
hielden het bij een halve centimeter. Zullen we ooit de ware toedracht
kennen? Nooit zoveel opluchting gezien bij Chris toen Wim Vdh kettingbreuk
leed. Zijn ritje zat erop want hij kon zijn fiets afstaan. Trouwens,
schitterende kousen, die witte van JBC. Kunnen die aan onze uitrusting
toegevoegd worden?
Fabien dierf zichzelf een schijtluis bergaf noemen
maar presteerde het om iedereen (op JM en Bram na) bergop uit de wielen te
rijden. Bram was overigens onze enige echte berggeit! Wat een kracht in die
korte beentjes! In het midden van de rit hadden we een toevallige ontmoeting met
een meute Vlaamse wandelaars van het andere geslacht, maar iedereen vond het
tochtje zo mooi dat ze toch maar verderzetten.
Fabien dook de rivier in voor een wet t-shirtparty
en Yves kon haar maar ternauwernood ontwijken, knalde met zijn knie tegen het
stuur. Spartelend in het deugddoende water. Onze kine begon aan zijn dagtaak,
want even later kreeg Stefan een eerste krampscheut. 3 krampscheuten later
bereikten we onze verblijfplaats. Fantastische prestatie van iedereen en vooral
Stefan werd alom geloofd om zijn inzet en volharding! Onze dames vlogen om onze
nek, zich niets aantrekkend van de vuile tenues, zoals het echte wielerdames
betaamt. Fabien liet zich welgevallig de schouders inmasseren onder de hete
heerlijke douche.
Na een heerlijk broodjesmaal gingen we stoom aflaten
op het stoomtreintje van Vierves naar Mariembourg. Een niet te missen tip
trouwens, ware het niet dat er ook in het Noorden van Frankrijk nogal wat
stoomtreintjes rondrijden. Er wordt ter plekke trouwens een bijzonder festival
georganiseerd voor Sinda, Sylvie, Nath en Katia. Het festival van de vapeurkies.
Veel hollandser konden we ons in Mariembourg niet gedragen. Op terras van het
café, haalden we onze frigoboxen te voorschijn voor een Carlsbergsken. Op het
einde van onze rit vulden we onze vochtreservoirs aan met een
reeds half verteerd vapeurbierke of chimay bleue van 9 graden.
Tijdens de
voorbereiding van het avondmaal had Chris nog een extraatje voorzien:
rugbyvoetbal. Goalie Barbara ging ervoor en een kilootje geitekak kon haar niet
deren. Enkel van haar twee favoriete mannen liet ze een bal passeren, al dient
Wim D nu wel een maand op zijn kin te kloppen op vlak van ... (sst, er kunnen
kinderen meelezen.)
Het Portasapero was assorti met de gelakte nagels
van onze goalie van daarnet. De gourmetstellen werden aangerukt. Zou dat maar
goed aflopen? En we gingen voor één jaar gratis ... Omer. De techniek en de
tijd staken stokken in de wielen. Spijtig van de voorbereiding van ons
JBCK-team, maar op zondagochtend zouden de diehards het spelletje afwerken!
Evgenia Josefina en Eloise waren de terechte winnaars. Wim Vdh en Dany
bleken thuis de echte mannen, want wisten alles van wasmachines. De ene van
kapotmaken, de andere van herstellen. 's Anderendaags stond de bijkeuken onder
water! Voor het chinees poepen van die avond ontbraken plots enkele
zwaargewichten van de vrijdag. Zij waren nu blijkbaar het eerst onder de wol (?)
gekropen.
Om 02u 's nachts een oerkreet. Waren we terug in Haringe? Wim Ve krijgt
de kramp van zijn leven: zware inspanning, te vroeg in bed, vooral te weinig
rehydratatie. Wim Vdh maakt van de gelegenheid gebruik om nog een waske te
doen. Wat een voorzitter!
Een paar uur later kregen we tijdens het
ontbijt al een extra activiteit: ipv turnen zouden we nu geiten vangen met een
geitenboer in onze rangen. Een rustige zondagvoormiddag bracht ons naar de
stilte van Olloy , de biere des Fagnes en de kloof tussen de aardplaten (waren
we plots weer in Ijsland?).
Een overheerlijke kaasschotel op perfecte
temperatuur werd geserveerd en verorberd. Bijna niemand durfde kaas met wijn te
degusteren. 't werden varianten als kaas met cola, kaas met water
...
Terwijl broertje het moment van zijn leven meemaakte, een gevecht om
de landstitel met Essevee, gingen ook wij stilaan naar de top van het weekend.
Eerst de lichtkathedraal van Oignies (allez, gij) en dan Segway in de gietende
regen en mountainboarding voor de durvers. De enen konden 3 meter genieten, de
anderen een hele afdaling. Voor iedereen was het een nieuwe, unieke ervaring en
zoals altijd stonden de beste stuurlui waar het klokje tikt.
Wat baten trouwens kaars en bril als de meid de paster wil? (copyright Wim
vdh)
Terug van de segway, beleefden we live de prachtige 0-1, maar
evenzeer de lullige 1-1 in Brussel. Voor ondergetekende een emotioneel moment
dat in de benen sloeg. Nooit was ik zo moe als na hoogstens 50meter op een
board.
Volgend jaar wordt het elk om beurt genieten met het abonnement van zvc
portas op essevee.
De plensende regen kon ons niet deren. En we
volhardden, Portasci waardig, in onze opdrachten. Tegen 17 uur begonnen sommigen
onderkoelingsverschijnselen te vertonen en keerden we huiswaarts. Nog een
douchke, een waske en een plaske. Eindelijk een beetje ontspanning aan de
tafeltennistafel voor het grote feest!
Mannen in marcellekes, vrouwen in
kleuroutfit. Man, man wat een show. Een stoelekesdans tijdens het aperitief,
met Maud en Sinda als terechte winnaars en met Wim D op het podium. Als hij wil,
kan hij duidelijk, dat bewees hij ook later met het dansen. Zou een stevig
"let's get fit" dan teveel gevraagd zijn?
En dan een vlucht naar de wind met
appelfrietjes. Een voorbode van de fiertel. Berling berlang. Dany had zijn
kunstjes niet verleerd en zou later ook nog Ray Davies belachelijk maken. Als
hij zich maar kan verkleden, ons keeperke.
Nog was het niet gedaan. Salsa- en gelukkig ook andere danskes werden
ons in no time aangeleerd. Het ging even te snel na zo'n weekend en enkel onze
Vandenhouckes en Duran konden de pasjes op het eind nog bijhouden. Chapeau.
Dé mededeling van het weekend kwam er trouwens ook die avond. De oude en
nieuwe voorzittersgezinnen zouden samen het volgende Portasweekend organiseren.
Een eerste tip leest u in dit verslag. De Portascontinuïteit is dus
verzekerd!!!!!
Dank, heren en dames. Jean-Marc was het vechten met de techniek stilaan
beu en vond mij bereid over te nemen. You just can,t get enough en bonkers
(beneden lag ondertussen iedereen "vredig" te slapen) sloten de nacht af.
De opkuis verliep vlot. De 4 wagens van JBCK werden gevuld en moe maar zeer
voldaan keerden we huiswaarts.
Ook het dertiende weekend van Portas was een topper geworden, weeral met
enkele unieke attracties en beklijvende momenten.
Hartelijk dank aan iedereen (er werd niet gevochten) en bijzonder dank aan
het organiserende viertal JBCK.
ps: - Caroline dronk dit weekend haar eerste Duvel .....
...slok en het schuun
wijveke van Stefan blijft schuune.
- Uit één auto werd tijdens de terugreis een sms-je gestuurd naar
Dirk VE... en de rest laat zich raden.
Het jubileetje vooraf had voor een uitstekende ploegsfeer gezorgd, want ook die beker was van ons.
Als we hem met het voetbal niet meer kunnen verdienen... dan pakken we hem gewoon mee.
Op zaterdagnamiddag waren verrassend veel Portasci paraat om alles perfect voor te bereiden. De veranda, de living, de keuken, de garage, de inkom ... alles ten huize Sylvie en Wim was omgetoverd tot een dispatching van een groothandel.
Tegen zes uur was het geklonken en had ieder zijn route ontvangen.
En dan de nacht ... Om 02u00 was Sylvie klaarwakker. Ze dacht aan haar schoonbroer, want die werd ook op slag wakker, en aan de gutsende regen ook een beetje. Ik, haar schoonbroer, was in gedachten al naar Dany en Conny aan het bellen om een partytent mee te brengen. De slaap was niet meer te vatten. Rond 04u00 hield het op met regenen. Sylvie, Conny en Wim trokken naar de bakkers. Ikke naar schoonbroer Wim en tegen vijf uur sijpelden de Portasci binnen.
Als in een Japanse autofabriek werden de productielijnen (kinder- , gewoon-, ...) BUITEN opgestart, ook al werden die gedwarsboomd door
- een syndicale afvaardiging die al na 5 minuten werken opriep tot koffiepauze
- een boze buur die er de politie wou bijhalen
- Wim D die een nogal hoge concentratie aan cafeïne nodig heeft om te presteren.
Tegen halfzes waren de auto's gevuld en werd ik geroemd als toekomstige baas van een of andere beschutte werkplaats. Er is nog leven na de bankencrisis...
Om 7 uur was iedereen "en route" en kwamen Sylvie en ik in haar legenestsyndroom terecht. Stil, zen en nog warme lakens. Dat zou genieten worden.
Ware het niet dat
- om 7 na 7 de eerste telefoon al rinkelde en dat nog ongeveer 47 keer zou doen
- sommige klanten niet op het aangegeven nummer woonden
- er niet alleen in Ronse een Broekestraat is
- Steven Spileers zijn eigen ouders niet weet wonen
- Wim in de omloop van Kluisbergen verzeilde
- we Ouwegem, Zwalm en Zottegem beter niet hadden bediend
- sommige van onze Portasci niet goed bestand zijn tegen diepe kloven en uitpuilende borsten (uit négligés)
- dat sommige klanten eerst hun zondags kostuum aantrekken voor iemand hen in zicht mag krijgen
- de ene klant het ontbijt van de andere afpakte (He, hierheen dat is voor ons!)
- er een K op de kinderontbijten stond
- je ook met kolom 3 rekening moet houden
- Nicolas van Nathalie moet blijven zodat ze geen 4 keer op hun stappen moesten terugkeren
- sommigen 2 euro drinkgeld ontvingen voor hun levering
- er in een krot nooit 2 luxe-ontbijten en 2 volwassenenontbijten kunnen geleverd worden
- de Zakstraat aan de verkeerde kant van de N60 ligt
- dat Wim Vdh soms de dochter van de moeder en de zuster niet kan onderscheiden
- dat sommige verraste ontvangers heel ontroerd waren over het gebaar
- sommige mensen door al deze redenen hun ontbijt iets te laat kregen, maar commercieel omgepraat werden
- ik naar Horebeke en Amougies moest gaan depanneren, Sylvie naar Leupegem en Jorne naar Schorisse
Om al deze redenen was het dat Sylvie de ochtend van haar leven net niet beleefd heeft.
De gebruikelijke ontlading kwam er vanaf 10u30. De duiven landden en iedereen had wel zijn eigen verhaal. Moraal: een verhaal dat je niet beleeft als je niet buiten komt met dergelijke projecten!
Het was gezellig rond het keukenblok van Sylle en warempel, de zon begon te schijnen. Jorne en Yves zetten zich aan de barbecue, de dames ontfermden zich over de groenten, er werden kilo's ajuin gebakken en herleid tot een minuscuul hoopje, we deden ons tegoed aan een paar wijntjes, heerlijke worstebroodjes en fantastisch Breydelspek met honig-mosterdsaus. De aardbeitjes smaakten.
Ondertussen bleven de sms-jes binnenlopen : nooit meegemaakt ; fantastisch ; genoten van heerlijk ontbijt ; hoe doen jullie dat toch elke keer weer ....
Bovendien zijn er nog zekerheden in dit leven:
op weekend zullen we veel overschotjes eten .... en peperkoek en nog peperkoek en nog eens peperkoek!
Tot slot enige woordjes van dank aan allen die hebben meegewerkt (+ Jorne) en aan allen die om een of andere goede reden niet konden meewerken, maar toch heel de dag aan ons gedacht hebben. Merci, merci, merci.
Kompanen van het komiteetje : Wim, Conny, Sylvie, Barbara. Weeral eens heel goed gedaan!
De opbrengst zal niet te versmaden zijn, maar betekent tegelijk dat we nog enkele jaartjes zullen moeten doorgaan met ons zaterdags matchke. (tenzij we de kine beginnen te betalen voor ons herstelproces..)
Eerste Quiz door Squash Club Ronse: Zvc Portas neemt deel
Enkele weken geleden daagde Seba, manusje van alles
bij Squash, Portas uit voor een avondje KWISSEN.
Het kan niet altijd voetbal
zijn, dus namen we de uitdaging aan. Het gebeuren ging door zaterdagavond 27 april
in zaal De Spil te Ronse.
25 ploegen van elk vier personen hadden zich
ingeschreven,waaronder ons beste team mannen en vrouwen. Gelegenheidsteam
o.l.v. Wim Verhellen was de derde ploeg (versterkt met Dirk,Regine en Stefan).
We
zouden dat varkentje eens wassen...
Het "gelegenheidsvarkentje" was de animator
die de opdracht had 3 uren AARTSMOEILIJKE vragen op ons af te knorren!
Ons
vrouwen, Sinda, Christine, Silvie en Katia (Kiss me quick) trokken het hun niet te
erg aan en genoten van hun bubbels.
De "Stomme van Portasci", zijnde Erik, Yves, Dirk
en Chris kregen zware rimpels en stresszweet op hun voorhoofd van al dat
peinzen.
En "tafel 7", die wisten héél veel maar konden er niet opkomen.
Met
onderwerpen als Media, Sport, Geschiedenis en foto-raadsels waarbij we een link
moesten leggen tussen personages en natuurelementen bereikten we de pauze. OEF!!
Tussenstand: "De stomme van Portasci" stond toen knap vijfde. De dames ergens
middenin en" tafel 7"... nam plaats aan tafel...25.
Tweede deel zou toch iets
eenvoudiger zijn. Zo hoopten we toch. Met een ronde over Thema's met een
dierennaam, Ronse, uw stad, sport en aardrijkskunde waren de emblemen-foto's een
welgekomen afwisseling evenals mijn Ename-dubbel.
En dan het verdict: eerste 8
ploegen: doorgewinterde kwissers met jàààren ervaring! Op een
verdienstelijke negende plaats onze "Stomme van Portasci". Middenin, u raadt het,
"Kiss me Quick". En "Tafel zeven" ?.. mocht blijven dromen van betere tijden aan
tafel 25.
Onze troostprijs was een Tarte Brésilienne met vééél slagroom. Is het
niet Wim? De andere kwissers gingen met mooie geschenken aan de haal. Met dank
ook voor de steun van supporters Steven en Patricia.
Kortom, een SCHITTEREND
initiatief van de SQUASHERS met felicitaties voor de PUIK organiseerde kwis en
avond!!
Verleden week stonden JULLIE spelers voor de laatste maal (dit jaar !) op het terrein.
Wij mogen terugblikken op een geslaagd
seizoen. Wij zijn één jaar ouder geworden dan verleden jaar (logisch)
maar deden het wel beter, zoals de wijn
???
Wij hadden het plezier om tegen 14
verschillende tegenstanders te spelen, nooit zo oud dan ons en dikwijls veel
jonger. Toch wonnen wij de helft van de wedstrijden
!
Een minpunt : het aantal supporters, aanwezig op de wedstrijden, is verminderd ! Een werkpunt voor het toekomstig
nieuw bestuur !
Een pluim : voor Stefan, onze trouwste
supporter, coach en reporter !
Hier onder wil ik nog de uitslagen en enkele
statistieken delen.
De uitslagen : 29/09 verloren tegen
Mastin 3-5
13/10
verloren tegen Wieleman
8-12
27/10
gewonnen tegen Ploeg Patrick Devissche 8-6
10/11
gewonnen tegen Ideal Tape 8-5
24/11
gewonnen tegen Squash
7-5
8/12
verloren tegen TC Park
5-10
15/12
gewonnen tegen Clochardkies 10-1
19/1
verloren tegen Kazak
4-8
2/02
gewonnen tegen Verdi
11-10
16/02
verloren tegen ploeg Marnic Declercq 2-11
2/03
gewonnen tegen ploeg Christian Dejonghe 8-6
23/03
verloren tegen de Brandweer 2-3
13/04
gewonnen tegen Homeless 8-5
20/04
verloren tegen Reserve Vl.Ardennen 7-8
Topschutters : 1. Wim
Vandenhoucke 26
2. Dirk Decuyper
22
3. Jan Foulon
11
Assists :
Hebben wij niet genoteerd, sorry Dirk !
Meeste aanwezig : De twee mannelijke
organisatoren van het Portas Weekend : 12 wedstrijden.
Bedankt aan iedereen voor het prachtig seizoen en tot volgend jaar.
Laatste Seizoenswedstrijd tegen reserven Maarkedal.
Een volledig andere wedstrijd dan de vorige tegen
HOMELES waar we de gaspedaal ingedrukt hielden en toch ruim wonnen. De ploeg van
Meester Jan was niet gekomen om kadootjes uit te delen. Integendeel.
Onze
opstelling bij de aftrap. Doel: Chris.Verdediging Wim VERH. en Dirk. In de aanval:
Wim V.D.H.en Melvin.
Op de bank twee gastspelers: Gregory en Geert
Demeulemeester.
Ook op de bank de helft van het toekomstig bestuur: Yves en
Eric.
Het was een gelijkopgaande eerste helft. De tegenstrever voetbalde vinnig en
was vooral op de counter pijlsnel. Met gevolg dat we 0-2 achterstonden na een
kwartier.
Ondertussen waren Geert en Gregory ingekomen voor Wim V.D.H.en
Melvin. We lukten de aansluitingtreffer maar hadden al meer moeten scoren. Ons
kanon stond bijwijlen niet goed afgericht...
We rustten met een voorsprong in het
voordeel van Maarkedal.3-2.
De tweede helft startten we met de spelers die aan
de match begonnen. We zagen een zéér boeiende tweede helft. Weliswaar een zeer
sterke keeper van de Maarkedal-boys die ons een gerechtigde voorsprong
belette.
Onze keeper Chris sloeg plots zijn voet om bij een redding en moest even
langs de kant. Gelukkig was het niet erg en kon hij spoedig weer zijn plaats
innemen.
Toen besloot gastspeler Gregory zijn duivels te ontbinden. In een mum van
tijd stond het 6-4 in ons voordeel. Toen speelden we 10 minuten het beste voetbal
van het seizoen! Maar helaas, ons opportunisme deed ons de das om. Chris
misrekende zich en meester Jan kreeg véééél te veel ruimte. Wim Verhellen stond
meermaals tegen een overmacht.(!).
Zo kan je een wedstrijd niet winnen.
Toen we in
de laatste minuut de aansluitingstreffer maakten (7-8) was het te laat om nog een
gelijkspel uit de brand te slepen.
Jammer, maar een dikke proficiat voor de
inspanning van allen. Dit was een zeer sterke tegenstander!! Dit beaamden ook
Eric en Yves.
Ook bedankt voor de gelegenheidsscheidsrechter (zoon van
Geert).
Dit was de laatste van het seizoen dus.We hebben de
helft van onze wedstrijden gewonnen. We mogen dus spreken van een geslaagd
seizoen!
Dank aan alle spelers en supporters voor de
inzet..
Dank aan Jean-Marc en Wim V.D.H.die ons tegenstrevers bezorgden. En
zorgden dat we steeds minstens met 6 eigen spelers waren.
ZVC Portas knoopt opnieuw aan met een uitstekende
oude traditie: het moederdagontbijt.
Verwen jezelf, je mama, je vrienden en/of familie
en geniet op 12 mei 2013 van een mega-lekker ontbijtje.
Zoals onze traditie het wil, worden onze mooi
gevulde pakketten aan huis geleverd tijdens het door u gekozen uur (tussen 7 en
8 uur ; tussen 8 en 9 uur of tussen 9 en 10uur).
U hoeft op moederdag niet naar
de bakker.
Wij rijden vanuit Ronse tot Anzegem, Avelgem,
Wortegem, Ouwegem, Zwalm, Brakel, Vloesberg, Ellezelles en
Saint-Sauveur,Mont-de-l'Enclus en natuurlijk alle gemeenten die binnen dit
gebied liggen.
U kan zich of een van uw naasten laten verwennen
met een gewoon ontbijt voor 8 euro of met een luxe-ontbijt voor 2 personen (30
euro). Voor de kinderen hebben we dit keer ook
een kinderontbijt (5 euro) voorzien.
Wij kijken nu al uit naar een moederdag om nooit te
vergeten. U ook?
Om de levering vlot te laten verlopen en iedereen
tijdig aan een ontbijt te helpen, vragen wij zoals altijd dat u vooraf betaalt.
Wij danken u nu al voor uw bestelling en wensen u
smakelijk eten. Geniet van een zalige ochtend op het feest van de mama's.
Met sportieve groet,
Spelers, partners en bestuur van zvc
Portas
Zvc
Portas Moederdagontbijt 12-05-2013
Ik,
. (gsm-nummer:
.)
Bestel
luxe-ontbijt (2pp) à 30
euro
Ontbijten à 8
euro
. Kinderontbijten à 5
euro
Totaal te betalen:
... euro (contant)
De ontbijten
worden geleverd tussen : 07-08u
08-09u 09-10u
Wedstrijd 23 maart 2013 Zvc Portas - Brandweer Ronse.
En de pompiers vaan Ronse da zijn
manen...
Het gezegde dat Brandweerlui alleen brandjes kunnen
blussen is een fabeltje.
Dat hebben onze Portas-spelers mogen ondervinden.
Het
moet gezegd dat ze versterkt waren met "jeugdig" stadspersoneel en dat bij Portas
ook twee basisspelers ontbraken.
Er werd vlug gestart langs beide kanten.
Gelijk de
lente nakend is was het spel genietbaar en was de fysieke paraatheid
optimaal. Mooie saves van beide keepers en puik verdedigingswerk zorgden ervoor
dat er niet veel gescoord werd. De ploegen waren duidelijk aan elkaar gewaagd.
Het
eerste doelpunt viel pas na een kwartier. De "pompiers" scoorden die met een
strak afstandsschot. Wij konden tegenscoren. Een hoge zijdelingse trap van Joris
die eerst afgeweerd werd door de keeper maar in extremis afgewerkt. Mooi
doelpunt!
De tegenstrever stak een tandje bij en we moesten achteruit. Chris
stond pal en had mooie saves in petto. Met nog een afstandsschot kwamen ze
toch weer op voorsprong.1-2 aan de rust.
De tweede helft was gelijkopgaand. Eric blesseerde
zich aan de schouder en moest even aan de kant. Verdere doelpunten bleven
lang uit. Hendrik en Jan namen de bezoekende keeper onder vuur maar plooien deed
die niet.
Integendeel.Op een aanval van de "spuiters" rukte hun keeper mee op. Net
over de middellijn kreeg hij de bal toegespeeld en patat, de 1-3 stond op het
bord. Tegen het spel in.
Hendrik lukte nog de aansluitingstreffer met een mooie
volley. Jean-Marc en zelfs "back" Wim kregen nog kansen maar helaas. De keeper stond
pal.
Een kleine nederlaag was ons lot! 2-3
Met dank aan de schare supporters die Yves
meebracht. Ook hun vocale steun mocht niet baten!
Onze voorzitter Wim Vandenhoucke, jullie wel bekend,
had zijn onderdanen uitgenodigd voor een middeleeuwse
boogschieting.
Vele mannen moesten afhaken door een jachtpartij op
skilatten in Oostenrijk. Anderen mochten aanschuiven aan een middeleeuws
banket.
Maar, niet getreurd. Bij Zvc Portas zijn er ook nog
deernes die van geen kleintje vervaard zijn .De gelagzaal L.U. was afgeladen
vol. Het wild zat achteraan veilig afgesloten in kooien.Er waren telkens
11 ploegen van 5 lieden die voor de oppergaai gingen. De bogen moesten strak
gespannen staan. Arm gestrekt en de pijl moest de juiste richting uitwijzen. Lakei
Stefan had het daar wat moeilijk mee. Niet zo bij freule Sinda die meteen raak
schoot. Recht in het hart van het zwijn. Een pluim was haar beloning die ze met
fierheid op haar hoed stak. Freule Brenda en Helga mochten het ook proberen maar
ze konden enkel een oor raken van een edelhert. De jonkers Yves en Wim schoten op
alles wat bewoog. Pluimen vlogen in de lucht maar ze misten jammerlijk. Dan ons
maar troosten met een pietjesbak waar weeral Sinda menige soixante-neufjes in
petto had en zodus weer de beste was.Wij mannen troosten ons met heerlijk
gerstennat uit stenen bekers.
Volgende jacht zal er een duchtige voorbereiding
noodzakelijk zijn!
Tof initiatief van Wim. (Oh ja,De winnaars waren de
Willys met Yves Wieleman en Michel Debruyker in hun rangen)
02/03/2013 Zvc Portas - Vriendenclub Christian Dejonghe : 8-6
Wat een metarmorfose heeft Z.V.C.Portas ondergaan
t.o.v.de vorige wedstrijd !
Toen gingen we compleet de mist in weliswaar tegen
een jonge ploeg.
Ondergetekende was zes minuten te laat en de
tegenstrever nette juist de gelijkmaker. 1-1.
De ploeg was qua leeftijd en spel
min of meer onze gelijke.
Door een fout ingeschatte wissel van
mijnentwege (coach) kwam onze bonus onder druk. 3-4 voor Christian en maats. Er
zat meer in voor ons, dat was duidelijk.
De tweede helft mochten we ondermeer rekenen op een
prima sluitstuk Chris en een begadigde dag van Dirk. De cruciale tien minuten in
de tweede helft draaiden uit in ons voordeel. We scoorden driemaal op rij.
7-4, eenmaal Jan en tweemaal Dirk, die goed omringd was door zijn medespelers.
Het
mannetje meer bij Zvc Portas gaf ons ietsje voordeel. Onze verdediging stond pal. Doch
kwamen ze nog terug tot 7-6. Spanning alom. Maar tegen de rush van Dirk in
extremis en dito mooie afwerking hadden de Dejonghe-boys en keeper Christian
geen verhaal. Mooi zo!
Eindstand 8-6 voor Zvc Portas !
Met dank aan
Eric, Chris, Dirk, Jean-Marc, Jan, Wim Verhellen en gastspeler Hendrik.
Het was precies 19u35 dat Christine en ik het
gezellig ingericht kelderzaaltje van de volksbond betraden.
4 "geesten" met
zwarte capes en witte maskers begroetten ons. Thema was "BLACK and WHITE met
vleugje humor".
Sommigen namen dat letterlijk.
Waren ondermeer van de
partij: Pinguin Yves met opvoedster, Blonde Conny met head(t)oorverwarmers en last
but not least AKIM, aangetrouwde familie van wijlen Président MOBUTU.
Anderen
namen geen risico en waren op zijn gala's uitgedost.
Tot scheidsrechter Dirk de
zaal binnenstrompelde (na een zware minivoetbalwedstrijd) en iedereen terecht
floot.
We kregen een vervaarlijk dompend blauw goedje als apero en uitgebreide
hapjes voorgeschoteld.
Na een memorabele speech van Voorzitter Wim met een
vleugje humor volgden de "HONNEURS".
Bestuur en Sponsors Wim en Barbara kregen
kadootjes.
Het J.B.C.step team van Katia in wit-zwarte outfit gaf ons een
sublieme voorstelling van waar het weekend dit jaar naartoe gaat. Persoonlijk
denk ik dat het iets is met een watervliegtuig.
Na onze maagjes gevuld te hebben
met een overheerlijke raclette kregen we een resem goochelaarstrucs ons gebracht
door RAY Davis. Ons aller bekende Ronsenaar Eric Carpentier.
Zijn ludieke aanbreng
en uitvoering scoorden hoog bij de Portas-bende.
Dan kregen we weeral
verkiezingen. Zij het lokaal voor een nieuw bestuur vanaf september 2013.
Spanning
ten top: Sinda overtroefde iedereen en kreeg de meeste stemmen. Conny zal haar bij
staan. Nek aan nek-race tussen Eric en Yves voor het voorzitterschap waar Eric het
haalde tot zijn eigenste verbazing. Weeral een vat! Proficiat aan die mensen en
courage!
Tenslotte werd er gedanst, gedronken en zot gedaan
dat het geen naam had,tot in de vroege uurtjes...
Een weeral SCHITTEREND nieuwjaarsfeest met dank aan
het zeer bekwaam bestuur voor de puike organisatie!!
Schrijver van dienst,
Stefan
(nvdr: sommigen hebben gefraudeerd, want dubbel gestemd !! )
19 januari 2013: eerste wedstrijd van het nieuwe jaar !!
Deze eerste wedstrijd van het jaar kwam blijkelijk
te vroeg voor sommige Portas-spelers.
Wim Vandenhoucke was een week ziek
geweest.
Joris had pas een lange revalidatie achter de boeg.
Eric en Wim kloegen
respectievelijk van schouder en heupblessures.
Dirk zat met een kater...
De rest
durfde niets te verzinnen maar dat het niet lekker draaide was duidelijk te
zien.
Er werden geen lijnen uitgetekend. Iedereen bleef achteraan
hangen .Verwonderlijk kwamen we 1-0 voor.
Yves had ondertussen de bank vervoegd
maar zag ook dat het niet goed was.
Dany deelde ook in de malaise en zo stond het
bij rust 1-4 voor de Hendrik-boys.
De tweede helft bracht niet veel betering.
Joris
lukte nog een mooie. Wim Verhellen viel uit en ook Eric vroeg om vervanging. Met
nog een kwartier te gaan en 1-7 in het krijt besloten we het op een andere boeg
te gooien. Dany nam plaats op de bank. Jan werd "vliegende keeper".
Er kwam meer
druk van onzentwege.
De tegenstrever kroop massaal achteruit. Twee doelpunten
leverde het ons op. Meer niet want verdedigen konden ze ook goed!
Doelpunten voor Zvc Portas kwamen van Dirk, Joris (zowaar 2 stuks!) en Wim VDH.
Eindstand werd 4-8.
We kunnen VEEL beter en dat zullen we dit jaar wel
tonen op het plein.
Op naar beter.
Toch bedankt aan allen (bijna voltallige
Portas-ploeg) en aan Yves om te komen supporteren!
Zaterdag 15 december 2012 Zvc Portas - De Clochardkies
De vooruitzichten waren allesbehalve rooskleurig.
In de vorige matchen tegen de Clochardkies had zvc Portas blijkbaar elke keer
het onderspit moeten delven. Voorzitter Wim deed dan ook alles om zijn spelers
scherp en de concentratie diep te krijgen.
Met (weeral) 2 halve -- Jean-Marc na zijn
herstelperiode en Dirk nog half gekwetst -- begonnen we zeer voorzichtig aan de
partij, die uiteindelijk de "tactisch sterkste match van
zvc Portas in jaren" zou worden.
We begonnen achterin met Jean-Marc, Dirk en Eric,
die nauwelijks hun verdedigende stelling verlieten.
Jan, Hendrik en Wim moesten voorin maar voor gevaar
zorgen.
De tegenstander, met de drie Parents en goalie
Seba, nam de match in handen, maar geraakte niet door ons blok. Naar goede
gewoonte kregen wij een resem kansen, die we - onze eerste helft getrouw -
misten. Dan besloot doelman Chris de match open te breken door de Clochardkies
een goal op een dienblad aan te reiken. Hmmm.
0-1 voor de bommels.
Zvc Portas herstelde gauw van de opdoffer.
Eén-tweetje Dirk-Wim-Dirk en de gelijkmaker stond er. Jan wurmde zich in zijn
gekende stijl door de verdediging en we stonden 2-1. Tot ergernis van vriend en
vijand konden de Parents niet om met deze achterstand. Ze begonnen te vloeken,
te tieren en te zagen tot ergernis van vriend maar ook vijand. Maar nog erger,
hun tackles, slidings en contacten werden zo erg dat we er bijna de brui aan
gaven.
Beheerst maakte zvc Portas van die onenigheid
gebruik door heel verzorgd voetbal te spelen. De tweede helft lachte ons
toe.
Wim riskeerde nog de omzet van zijn café door een
kopbal van mijzelf, op mooie voorzet van Hendrik, over de lijn te verklaren.
Hendrik en Jan maakten samen nog een echt Portaske. Eric ging door op zijn lijn
om er eentje te maken zoals in zijn vroege jaren.
En uiteindelijk werd het - uitgespeeld en tactisch
heel clever - 9-1. Chris hield zijn netten schoon en moest daarvoor niet eens
veel moeite doen. De verdediging stond pal! En onze aanval scherp.
Met Jan 3, Dirk 3, Wim 1, Hendrik 1 en Eric 1 kwam
uiteindelijk (bijna) iedereen aan het kanon.
Wie kan tennissen heeft
kennis van squash,badminton en zelfs ping-pong.
Die van tennisclub Park hebben ook
verstand van voetbal...
De jonge generatie althans. Waar zat de oudere
weeral? Durven ze niet meer?
Bon,het zij zo.
Zoals gewoonlijk mochten onze wit-groenen starten
met de blik gericht richting cafetaria.
Dat is ons ditmaal slecht bekomen. Of was
het de drang om dat heerlijk vocht dat daar te verkrijgen is vroegtijdig te
nuttigen?
De bordjes wezen na 12 minuten al 0-3 voor de racket-boys.
Coach
Jean-Marc (gekwetst) en Interim-voorzitter-sponsor Dirk (ook gekwetst) fronsten de
wenkbrauwen. De inbreng van Wim Vdh bracht soelaas. Hij scoorde en via een mooie
actie Eric-Wim kon Hendrik VDM de bal in het doel deponeren.
2-3 bij rust...dacht
men.
Maar bij directe tegenaanval wist een lepe tennis-boy tussen twee
verdedigers Dany alsnog te verschalken. Rust:2-4
Intussen was hun vaste keeper toegekomen zodat ze
ook met zes man kwamen te staan.
De tweede helft zou een zware dobber
worden...
Onze eerste tien minuten waren de beste van de
wedstrijd. Onze machine kwam op gang maar af en toe sputterde ze bij
aankomst (doel). Dany had een paar goede saves in huis maar was niet altijd
klemvast. Via Jan werd het 3-4 maar de tegenaanvallen van T.C.Park waren
dodelijk. Even hoop 4-5. Dan viel even Wim Verhellen uit en het werd vlug
4-8. Ondanks een kleine remonte met een doelpunt van Wim VDH en inbreng
van superjoker Chris werd de eindstand 5-10 voor de tennis-boys.
Volgende keer MOET het beter want 't is de laatste
wedstrijd van het jaar...
Zouden onze groen-witten de derde opeenvolgende
overwinning behalen? Of zou de squash-club van Voorzitter Bart roet in het eten
gooien?
Het moet gezegd dat de racket-jongens er
enthousiast invlogen. Dirk van Portas weet er alles van. Mijmerend over een
strategie liet hij zich na 30 seconden de bal afsnoepen en... BINGO,de snelste
tegengoal ooit uit de Portas-geschiedenis!!
Onze "diesel" sloeg in het begin niet aan en liet onze tegenstrever toe gretig mee te voetballen. Vooral Zoé en Bart waren
attent. Seba die bij hun het doel verdedigde had bijwijlen brio-reflexen!
Dit
belette niet dat we stilaan ons matchritme vonden en we bij rust 4-1
voorkwamen. Yves en ondergetekende zagen toen al dat de buit binnen
was.
De tweede helft kregen we nog meer ruimte en legden
aldus heerlijk combinatievoetbal op de mat! Ons vroeger dipje begin tweede helft
verdween als sneeuw voor de zon.
Maar dit was zonder Seba
gerekend. Hendrik (tweemaal), Dirk en Eric lukten eerst niet Seba te verschalken. En
onder het oog van supporter Joris kwamen ze 5-3 terug.
Squasher Zoé was de killer van dienst. Maar de
zelfzekerheid van Portas droop er vanaf.
Tot plots een OERSCHREEUW de
Rosco-firmamenten deed daveren. Onze aller Sint Wim die voor de gelegenheid zijn
outfit gewisseld had voor een Portas-plunje bleef voor dood liggen. Angstige
blikken op de bank. Hendrik en Jean-Marc opperden een ambulance te bellen. Tot
eigenste Wim rechtstond alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Had zijn optreden
's middags als Sint bij de Squash-club geen voldoende aandacht opgebracht!?!
Het
spel ging door.Jan vroeg om vervanging wegens een gedraaide knie. De Squashclub kwam
terug tot 7-5.
Pirouette Jean-Marc dribbelde zichzelf en viel de laatste seconden
uit met een spierscheur. Ouderdomskwaaltjes bij Portas?
Eindstand bleef 7-5 met dank aan beide ploegen voor
de sportiviteit en aan beide supportersteams!
3 spelers van zvc Portas startten met lichte
blessures, ouderdomskwaaltjes. We besloten daarom om het rustig aan te doen en
dat was er ook aan te zien: traag voetbal, veel balbezit bij Ideal Tape. Het
bleef lang 0-0. Ideal Tape maakte van op afstand 1-0 en speelde hoog, met zijn
vijven. Bij hun balverlies kon ondergetekende van heel ver "winkelhaken". 1-1.
Dit bleef de stand tot aan de rust. Aan onze kant keepte Dany een zeer
voortreffelijke eerste helft. Aan de andere kant .... : hun verdediging speelde
hoog. Gevolg veel ruimte tussen verdediging en keeper. Door veel beweging voorin
konden we die ruimte benutten. Ondergetekende werd niet aangevallen en kon tot
7x keer toe een "through-pass" (herinner ik mij van een spreekbeurt in 't
college) afleveren. Elk van onze spelers dook wel minstens 1x in het
spreekwoordelijke gat, maar telkens weer kwamen we een millimeter te kort.
De vraag aan de rust was dan ook:
- zijn onze schoenen te klein?
- is onze snelheid niet meer wat ze geweest is?
- waren de passes wel aangepast aan het jaar 2012?
- was het de man of was het de pass?
In elk geval had de score veel hoger kunnen
oplopen.
Aan de rust liep de man in 't zwart zich ook nog
steeds warm te lopen langs de zijlijn. Sinterklaas had al een zware dag achter
de rug en had blijkbaar niet door dat wij al een half uur bezig waren.
Tot een hoogblonde dame in de hoek van de zaal
verscheen en zijn interesse plots gewekt was.
Ook onze keeper had dit blijkbaar in de mot en
begon zenuwachtig te keepen. We verschenen met 3 voor het doel van Pascal
Deridder en lieten na af te werken. Tegenaanval en Filip Neuville, alleen in de
verdediging toonde hoe het wel moest en schoof de bal onder een verbouwereerde
Dany in eigen doel. Onmiddellijk daarop werd het 1-3. Dany verbrandde zijn
vingers.
Zou dit de zoveelste Portas-match worden waarin we
het vergaten af te maken?
Twee tactische ingrepen volgden:
- de hoogblonde dame werd verzocht de zaal te
verlaten. Een blonde schoonheid kwam in haar plaats en Dany hervond zijn
concentratie.
- we speelden pressing op hun verdediging. Daardoor
waren wij kwetsbaar achterin, maar ging het tempo omhoog en kwam er meer ruimte.
Eerst leken we nog het pleit te verliezen en werd
het 2-5, maar de nieuwe tactiek resulteerde in veel ruimte en die kan Portas als
geen ander benutten. Van 2-5 ging het in een klein kwartier naar 8-5 met
klassiek zvc Portas-voetbal. Geen uitgesponnen breiwerk, maar snelle
ééntijdscounters, waar de ballen nu wel perfect kwamen? Of waren onze aanvallers
intussen opgewarmd? De goals verdeelden we onder de echte Portasci, met elk 2
(denken we) beauties (Eric, Wim, Jean-Marc en ondergetekende).
Nog één vraag: wie was de mol?
De koning van de assists.
(Omdat het verslag na de
wedstrijd tegen de Wielemans er niet kwam, vond ondergetekende dat hij hier wel
een beetje mocht "doorstoefen".)
De derde wedstrijd van het seizoen was een blij
weerzien met de ploeg van Patrick Devisch waartegen we 14 seizoenen geleden onze
allereerste wedstrijd speelden en.. verloren (toen Associated Weavers).
Nu stond zijn zoon in doel en was er nog één speler
bij van het prille begin!
Bij ons waren Dany en Eric er dat eerste seizoen al
bij. Dany en Eric speelden trouwens hun eerste wedstrijd van het
seizoen!
Dus niet Chris (schouderblessure) maar Dany in
doel.
Eric en Jean-Marc in verdediging.
Jan en gastspeler Pascal De Ridder waren
de aanvallers.
Opa Wim VERH. en Papa Wim VDH sloften de zaal binnen (veel te laat!) en kregen een berisping van
ondergetekende en coach van dienst.Wim VDH. zei me dat hij op het plein ging
antwoorden.
En of hij dat deed!
Een studieronde was er niet. De kornuiten Van
Patrick vlogen er meteen in en de onzen volgden gretig.
1-0
Portas,1-1,2-1,3-1,3-2,3-3,3-4 en de tegenstander greep even de macht.
Tot we
voor rust een strafschop kregen, Wim VERH.de bal opeiste en strak binnenschoot!
Rust 4-4
Dat had veel energie gevergd van onze groenen tegen
een duidelijk jongere ploeg. Gelukkig hadden we ook Chris op de bank zodanig dat
we veel wissels konden doorvoeren. Jan moest immers vroegtijdig weg om Minister
Joke Schauvliege bloemen af te geven met de nodige kussen!
Toen Patrick's ploeg van keeper wisselde en zijn
zoon met een splijtende demarrage er 4-5 van maakte vreesde ik het ergste.
Maar
deze keer niet met dit Portas.
Er was nooit sprake van paniek. Dany keeperde weer
al vanouds die tweede helft (met vertrouwen dus). Het rustig opbouwen met mooi
combinatievoetbal loonde weldra.
Het moet gezegd dat Wim VDH zijn dagje had en
vlot scoorde.
De euforie was dan ook groot op het plein en de bank toen Wim VDH
zijn 4de en 5de van de dag nette en we zo van een 6-6 naar een 8-6 overwinning
gingen en mochten genieten.
Schitterend resultaat en een dikke match van ALLE
spelers die zich goed in het zweet speelden!!!
Zo voortdoen op dit elan, zou ik zo zeggen.
Bedankt
aan Brenda, Maite, Warre en Quentin om te supporteren!
Het 14de seizoen!! van ZVC PORTAS is op gang
geschot.
De kurk eraf!
Dit tegen Drukkerij Mastin met gekenden Piet verswijver en
Bart Wymeels in de rangen.
Chris,Jan,Joris,Dirk en Jean-Marc waren eerst aan
zet bij Portas.
De Wim's sloften binnen en begonnen op de bank.Het spel verliep
tergend traag. Wat dacht je na maanden zonder automatismen en voor sommigen met
weinig fysiek.
Yves,Quentin en mezelf waren de supporters op de bank.Sylvie en
Sinda die in de tribune.
Korte conclusie na eerste helft. We zijn nog altijd geen
meesters in afwerking. We waren bijna de evenknie maar stonden wel 3-0 in het
krijt bij rust.
Raar maar waar, na rust waren we de betere, speelden we een versnelling hoger en kwamen we terug tot 3-2. Verkeerde inschatting van
Keeper Chris en het werd 4-2.
Deze mokerslag zijn we niet meer te boven gekomen, mede door de onmacht en pech(paal) voor doel. Eindstand 5-3.
De Vandenhouckes
verdeelden onze doelpunten onder hen (mooiste goal was van Joris).
Goede
wedstrijd van allen (mooie saves van Chris).
Bedankt supporters! Op naar de
volgende.
P.S.(We hopen de volgende wedstrijden alle
Portas-spelers aan het werk te zien).
)
