Ik krijg commentaar dat ik achter sta. Dus de week van 18-2 tot en met 22-2 Mijn zonen zeggen tegen mij mams wat doet ge daar nu eigenlijk zo een hele dag en ik weet het ik heb het al aan enkele van jullie laten weten ik ben precies een gepensioneerde. Ik heb steeds tijd te kort. Dus hierbij alvast mijn weekplanning (ik moet aan mijn lieve zonen toch laten zien dat ik iets doe) maar daar komt altijd van alles onverwachts tussen. Ik sta gewoonlijk rond negen uur op. Zonder wekker. Mijn biologische klok zegt dat het dan tijd is om wakker te worden. Dan ontbijt ik en ga ik mij douchen. Daarna kijk ik meestal de mail even na. Op maandag is het winkeldag en nee Katrientje niet shoppen maar groentjes kopen bij de turk of zoiets en vlees, brood ed in de Migros. En af en toe bij de Denner een flesje schuimwijn. Dan luister goed is het mijn moment, dan ga ik in het restaurantje van de supermarkt met andere gepensioneerden mijn pateeke (gebakje) eten en een tasje koffie drinken. Daarna maak ik een wandeling en maak ik het eten klaar. Dinsdag is het kuisdag. Woensdag is/was Sandag maar tot nu toe heb ik nog niet iets spectaculairs gedaan op woensdag. Donderdag is was en strijkdag. En op donderdag gaan we een aperitiefje drinken in de Löwen en daarna een pizza eten. En op vrijdag ga ik naar Zürich city om de buurt te verkennen. Vrijdagavond zijn we naar Frankrijk gegaan voor het weekend. Het was echt zálig! Het was prachtig weer, we hebben heel de tijd buiten bezig geweest op zaterdag met de buren een aperitiefje gedronken en zondag tot 17 uur in de tuin gewerkt en een vuurtje gestookt. Daarna terug richting Zürich. Toen we hier aankwamen was het voor mij even moeilijk. Normaal gaan we na Frankrijk naar huis (namelijk België) en nu was naar huis Zürich. Ook maandag heb ik nog een moeilijke dag door moeten komen. Ik heb even gedacht ik neem de auto en rij naar België. Toen heb ik besloten dat ik misschien moet proberen iets meer onder de mensen te komen zodat ik wat meer sociale contacten heb en wat minder tijd om te piekeren. Vandaar dat ik dinsdagavond naar een Samba cursus ben gegaan, amai ik heb afgezien, ik dacht dat dat zo wat dansen was maar nee ze dat is zwaar! Ik heb denk ik nog nooit zo hard moeten zweten. Enne CultuurNetvriendjes hou jullie vast want de leraar is een knappe neger (Annelies pak u valies maar al in ) Gisteren woensdag dus ging ik normaal aquagymmen, maar de middagcursus ging niet door en het was enkel 's avonds en dan wil ik liever bij mijn Fredje zijn. Dus ben ik 's avonds samen met Fred een beetje de buurt gaan verkennen. En nu donderdag zit ik hier de blog te updaten. Morgenavond vrijdag gaan we naar de thermalbäder in Baden tenminste als ons Katrientje niet moet bevallen. Want ik kreeg zojuist telefoon van Jonas dat ze op dit ogenblik in het ziekenhuis is en dat ze heel de nacht weëen doorstaan heeft. De bevalling is normaal voorzien voor 10 april. Ik hou jullie op de hoogte.
De dju nu sta ik weer 2 weken achter ik heb echt het gevoel dat ik met pensioen ben want de tijd vliegt voorbij ok zaterdag zijn we heel de dag gaan winkelen, shoppen zonder iets te kopen want het was enkel shauen nicht kaufen maar we wilden alvast een kijkje gaan nemen om ons appartementje verder in te kleden hieronder geef ik jullie alvast een overzicht van hoe ons appartement er op dit ogenblik van binnen uit ziet eerst heb je het smalle terras, op de foto hieronder kan je zien hoe je van logeerkamer 1 via het smalle terras naar het terras kunt op de volgende foto kan je zien hoe ik mijn dagen al zwetend door kom en op de volgende foto zie je hoe het terras er uitziet als je in de living staat de volgende foto is een foto van de inkom dan kom je eigenlijk zowat in de living en de keuken uit en natuurlijk ook de eethoek verder heb je dan nog 2 badkamers, 1 met douche en 1 met bad dan is er nog logeerkamer 1, dit is de kamer waar we op dit ogenblik nog slapen dan is er logeerkamer 2, waar ik op dit ogenblik strijk en dan tenslotte onze slaapkamer, waar op dit ogenblik enkel onze kleren liggen in afwachting van ons echt bed voila
Naar goede gewoonte zijn we ook deze zondag gaan wandelen Dit maal zijn we naar de Zurichsee gegaan, kwestie van een beetje afwisseling nietwaar Na een lange, vermoeiende wandeling Zijn we gaan uitrusten op een leuk maar vol terras Toen we na onze welverdiende rustpauze met nieuwe energie onze wandeling verder zette kwamen we een braadworstkraam tegen, normaal gezien, allée tot nu toe, konden we deze kramen goed weerstaan (je moet weten dat je ze op bijna elke hoek tegenkomt zoals je in België frietkramen tegenkomt) Maar het vlees is zwak en dus hebben we een braadworst genomen, jawel ieder een hele, en het was lekker (sorry voor de volle mond) Op verschillende plaatsen van de Zurisee vind je kleedkabines en kan je gewoon gaan zwemmen
Mijn romantisch, lief ventje nodigde mij uit om mee te gaan eten bij Löwen (het plaatselijk restaurant) Eerst een lekkere cocktail in de bar en dan een uitgebreid etentje met lekkere wijntjes Dat het leuk was kan ik je verzekeren, hieronder zie je hoe we zelf onze tafel romantisch hebben gemaakt En mijn kadookes
ondertussen verwachten de meesten al dat dit een fantastisch verhaal is van een spetterend optreden, wel helaas dat was het niet maar het was wel heel gezellig en leuk www.kubaa.ch voor mensen die Bouckenborgh kennen, wel KuBaA kan je hiermee vergelijken voor mensen die Bouckenborgh niet kennen, een bruine kroeg met veel jongeren en enkele ouderen en enkele nog ouderen wel één maal per maand komt Enkel Züli een komödiandtische, fulmiante extrem-Feuerwerk-bum-bum Lesung brengen met een wisselende gast deze keer was zijn grootmoeder erbij een schattig vrouwtje die de vergelijking tussen vroeger en nu maakte ze lazen ook wat proza voor van de grootvader, die er niet bij was dit alles weer in het zwitsersduits nu zoals jullie ondertussen ook al wel (of niet) weten is Fredje zijn duits ook niet super en daardoor voel ik me hier zekerder om iets te zeggen maar tijdens deze performance begreep ik 25 % van wat ze vertelden maar mijn Fredje zat heel de tijd te lachen dus dacht ik dat hij tijdens die 2 dagen op zijn werk serieuze vooruitgang gemaakt heeft bleek achteraf dat hij moest lachen met die kerel zijn kop
Mijn eerste werkdag begon al goed. Ik had met mijn baas afgesproken om negen uur en ik zou hem bellen als ik er was zodat hij me kon binnenlaten. Tijdens het telefoongesprek waarin we afspraken was de verbinding echter heel slecht zodat mijn baas op enkele vragen niet antwoordde omdat hij ze gewoon niet gehoord had. Normaal gezien gingen ze al verhuisd zijn naar een nieuw gebouw, dus ging ik daar mooi naartoe. Toen ik wou bellen constateerde ik echter dat mijn belwaarde op was! Bellen van Zwitserland naar België, of telefoons uit België ontvangen, is namelijk erg duur, en ik kon mijn baas dus niet bellen. Ik ging dus op zoek en zag dat Credit Suisse Real Estate op de vierde verdieping zat. Ik daar naartoe, maar daar kenden ze mijn baas niet direct. Ik mocht er wel bellen en kwam dan tot de vaststelling dat ze nog niet verhuisd waren. Ik dus naar het "oude" gebouw en daar kwam ik uiteindelijk aan rond 9u15. Maar mijn baas kon er nog mee lachen... Tijdens het introductiegesprek vroeg mijn baas wanneer ik van plan was om Duits te beginnen spreken, en ik zei dat onmiddelijk voor mij geen probleem was. Mijn Duits valt wel mee, dacht ik. Maar toen die mannen Duits begonnen te spreken, begreep ik er bijna geen yota van, ze spraken namelijk Zwitsersduits, en ons Sanneke heeft al uitgelegd waar dat op lijkt. Maar ze doen ondertussen hun best om zo veel mogelijk Hoogduits (gewoon Duits dus) tegen mij te praten. De collega's vallen dus goed mee en kwamen al op de eerste dag bij het eten met een belgenmop opzetten. Blijkbaar waren er vroeger veel Belgen met caravans in de Zwitserse bergen, en deze reden niet al te snel. Dus is de mop: als je ergens te laat komt in Zwitserland moet je gewoon zeggen dat je achter een belg reed Zo iets na vijf uur vertrokken enkele collega's naar huis, en mijn baas zei dakket ook moest aftrappen, dak ni langer moest blijven of zo omdak 's morgens iets te laat was of omdat het den eersten dag was, ik en ons Sanneke content natuurlijk.
Ook de volgende dagen waren de collega's heel behulpzaam bij het in orde brengen van alle programma's en de contacten met analisten en partners en....
Alles is dus (tot nu toe) heel vlot verlopen en twerk is heel tof.
Fred heeft beloofd dat hij vanavond een stukje over zijn eerste dag gaat schrijven (joepiedepoepie) Dus mijn eerste dag alleen: Ik ben om 9 uur opgestaan, volgens mijn planning ging dat 7 uur zijn maar omdat mijn ventje al om 6 uur opstaat en ik 6 uur toch wel heel vroeg vind is mijn planning licht verandert en is dat ondertussen 9 uur geworden. Ontbijten, douchen en op maandag boodschappen doen voor heel de week zodat mijn ventje in het weekend kan rusten (Michaël ) Voor diegene die het nog niet weten ik ga binnenkort bomma worden (of mémé, baboesjka ...) en daar ben ik eigenlijk heel blij mee. Maar waarom ik dat er hier even tussen gooi wel ik begin mij al goed aan te passen aan deze mijlpaal in mijn leven. Na het boodschappen doen meng ik mij tussen de bejaarde mensen in het plaatselijke restaurant (een beetje inburgeren) om een pateeke (voor de mensen die niet van Antwerpen zijn dit is een gebakje/taartje) te eten en een taske koffie te drinken. Al een geluk dat er in de Coop (plaatselijke supermarkt) van elk product ook een weight watchers versie is want ik ga dat binnenkort goe kunnen gebruiken Straks nog iets over het eerste optreden waar we naartoe zijn geweest vorige week dinsdag x
ok ik weet het ik sta een week achter en doe echt mijn best om bij te geraken dus ons eerste weekend helemaal alleen in ons appartementje zaterdag gingen we Zürich verkennen allée de cafékes toch het was stralend weer, we zijn van het ene terraske naar het andere gegaan megalekkere tiramisu gegeten en veel wijntjes en prosecco's en tapa's
zondag gingen we het wat rustiger aandoen, we zijn gaan wandelen rond de Katzensee kwamen we na een paar bochten een beizli tegen ik zou ni weten wat beizli wil zeggen maar in elk geval kan je daar eieren, groentjes ed kopen ook kan je er wijntjes en biertjes en koffiekes drinken en taartjes eten en worsten ed van de barbecue maar sjans (geluk) de beizli is tijdens de wintermaanden enkel open op zondag van 11 tot 18 uur en omdat wij zo flink waren en op tijd waren opgestaan en het dus nog lang geen 11 uur was zijn we gewoon verdergegaan en ook al is de katzensee maar een meer het was een flinke wandeling in de zomer kan je hier ook zwemmen, er zijn speciaal kleedhokjes voorzien en er is een speeltuintje, er zijn verschillende barbecue's en je kan gratis hout nemen
wat ik nog niet zei is dat we onderweg nog een restaurant zijn tegengekomen namelijk het Waldhaus - Katzensee www.waldhaus-katzensee.ch hier hebben we lekker gegeten, we gingen eerst voor de fondue chinoise gaan, maar na de lange wandeling vonden we dat er toch iets over en hebben we ons iets gezonder gepakt in ieder geval hier kan je niet alleen eten maar het is hier ook heel tof voor mensen met kinderen, ik weet natuurlijk niet hoe druk het hier in de zomer is maar voila, hierbij enkele fotootjes voor de kleine en grote kindjes er is een groot schaakspel er zijn autootjes waar je mee kan rondcrossen er is een kraantje er zijn speeltuigen, een sjotterkast er is een stationnetje en er is een treintje dat nog echt rondgaat
na de middag wou fredje graag nog eens gaan kijken tot bij de beizli daar hebben we nog appeltaart gegeten en zurichse wijn gedronken (en dan verschiet mijn ventje dat zijn hemdje spant )
Ik laat jullie alvast nog enkele fotootjes zien van de directe omgeving van ons appartement, zodat de jongens thuis en de spookjes en iedereen natuurlijk toch wel zin krijgen om ons eens een bezoekje te brengen Op de eerste foto zie je eigenlijk de achterkant van ons appartement op de 4de verdieping daar waar de bloem voor het raam staat (voor diegene met zeer goede ogen) Op de volgende foto zie je de voorkant met het binnenplein waar je rustig in het zonnetje kan zitten En op de volgende 2 foto's zie je het basketbalveldje (en nee Eli we hebben nog altijd geen basketbal gevonden) en de glijbaan en wipdinges En als je hier goed kijkt zie je links vanboven een rood kruisje, wel daar zitten wij
ok wij dus hop naar Ikea, zo'n 10 km van hier na anderhalf uur, ja echt anderhalf uur waren we er ik wist nog wel van het weekend appartementen kijken dat het ni simpel is om hier uwen weg te vinden maar als ge dringend een bed nodig hebt en denkt dat de Ikea om 19 uur gesloten is dan krijgt ge het toch wel warm ze maar wat bleek den Ikea hier is tot 21 uur open, jawel ge leest da goed 21 uur!!! wij dus een slaapbed en een tafel met 4 krukskes (want de stoelen die wij willen zijn maar eerst binnen 3 weken ten vroegste beschikbaar) ook nog wat borden, bestek en glazen gekocht en terug huiswaarts wonder boven wonder waren we dus redelijk snel terug omdat het ondertussen toch wel redelijk laat was zijn we iets gaan eten bij de Löwen dat iets was een megagrote schnitzel met rozemarijnaardappeltjes we kregen met moeite alles binnen (ni omdat het ni lekker was maar het was gewoon veel te veel) thuisgekomen probeerden Fred en ik de tafel nog in mekaar te zetten zodat we de volgende ochtend toch aan een tafel konden ontbijten maar wat bleek er was één poot waar een stukske af was dus de volgende dag terug naar Ikea (allée de Gun, Eli en Fred toch), ik ben al begonnen met dozen uit te pakken ze hadden deze keer de Ikea dadelijk gevonden MAAR ze hadden enkel de kapotte poot meegenomen, bij de klantendienst hadden ze een papier meegekregen en mochten ze hun kapotte poot bijhouden bij de afhaaldienst kregen ze van een redelijk onvriendelijke man een karreke met een volledige tafel mee DUS resultaat nu hebben we 2 tafels, 1 om op te eten en ja echt waar 1 om op te naaien (althans om mijn naaimachine op te zetten)
Gun en Eli zijn nog tot vrijdag gebleven om te skiën en volgens Eli was het een megakeitof skigebied Eli was zo in de wolken dat er een totaal zotte fotoshoot volgde en de vader-zoon liefde was er één van concurrentie op de skilatten tot grote liefde in de zetel toen ze vrijdag vertrokken lieten ze toch een grote leegte achter Gun en Eli merci om ons zo goed te helpen en Gun om naar de bakker te gaan en Eli om ons zo op te vrolijken want toen jullie weg waren voelde ik maar eerst wat de buurvrouw van Frankrijk bedoelde met het "souffrir"en
Met kleine oogjes zaten we aan de ontbijttafel Fredje was speciaal nog naar de bakker gereden zodat wezelf en onze jongens toch nog lekkere pistolekes hadden. Jonas en Katrien waren ook nog fris en monter. Ruben is even beneden geweest maar zei dat hij dacht dat het een slechte dag ging worden en is terug in zijn bed gekropen. Gun en Eli gingen met ons mee zodat we met 2 auto's waren en extra mankracht bijhadden om de inhoud van deze auto's in Zwitserland op hun plaats te krijgen. Veronique kwam nog afscheid nemen met onze megatoffe Hannelore (petekindje en schatje van Fredje) Ook ons Setje en Anneke kwamen nog langs en die hadden spiksplinternieuwe ski's voor ons bij (merci lieve schatten) Spijtig dat ik mijn allerliefste spookjes niet meer heb gezien want dat zijn toch wel megagrave boys. Er vloeiden nog enkele traantjes, ik wou toch liever mijn kindjes meenemen maar niemand heeft ooit gezegd dat loslaten makkelijk is ... En toen waren we weg We gingen eerst naar Frankrijk en vandaar reden we verder naar Zwitserland. Dit deden we omdat we om 15:30 aan ons appartement moesten zijn en we anders te vroeg moesten opstaan DUS Eerst voorzichtig naar Frankrijk gereden, wat niet zo simpel was met een remorque achter de wagen. (al goed dat de Gun zo een megabak heeft) Maandag zette we de reis verder naar Zwitserland, zonder te ontbijten, we gingen onderweg wel koffie drinken Volgens mijn rekenwonder konden we die koffie beter laten en enkele koeken halen en deze onderweg op eten. Want het ging toch nog nip zijn met de douane (we moesten onze bagage invoeren) De koeken waren lekker en we waren rond 14 uur aan de grens. Daar moest Fred de nodige papieren voorleggen (contract, huurcontract, inhoud van de wagens ...) Nu bleek dat we eerst moesten uitvoeren uit Europa en dan pas konden invoeren. Dus hop naar de franse douane (gelukkig zaten die in een gebouw naast dat van de zwitserse) Die ambtenaar vroeg achter papieren en begon allerlei formulieren te zoeken, hij vroeg ons adres in Frankrijk maar toen we zeiden dat we van België kwamen zei hij ah bon pas de problème, en gaf ons een stempel zonder de formulieren in te vullen en we konden verder. Met deze stempel was het voor de zwitserse douane ook in orde. En zo kwamen we net op tijd aan in de Mühlackerstrasse. We kregen een rondleiding, Eli vond het allemaal super. En voila auto's uitgeladen en dan richting Ikea want we hadden nog geen bed om in te slapen. Straks vervolg...
De dagen voor ons vertrek waren hectisch. We moesten nog inpakken en ik wou graag ons huis helemaal proper voor onze jongens. Zelfs op zaterdag hebben we nog van hier naar daar moeten rennen om alles op tijd in orde te krijgen. We kwamen maar net op tijd aan op onze drink. Maar vanaf we café Zurich binnenkwamen viel alle stress van ons af. Het was echt hartverwarmend om jullie allen te zien. Nen hele dikke merci omdat jullie speciaal voor ons wilden komen en ook nen dikke merci voor de vele lieve attenties. Om 4 uur kropen we moe maar voldaan in ons bed (nu ja 'ons' voor de laatste keer toch want vanaf zondag is ons bed van Jonas)
Voila hier ben ik terug Sinds vandaag hebben we internet. Het heeft me zweet en chocolade gekost om het in gang te krijgen. Eerst moest ik de router en den usb stick en de modem gaan halen bij de post Ik had alleen maar een briefke van de post en de fred zijn inschrijvingsbewijs nodig volgens mijn schatje om het af te halen. Maar zoals alle wijze vrouwen dacht ik om toch maar ons trouwboekske mee te nemen en voila dat was nodig ook want die zwitserduitse madam in de post (amai ni simpel om te verstaan ze, volgens mij is zwitserduits een mengeling van west-vlaams, antwerps, limburgs en dat dan in het duits) vroeg mij toen ik mijn pas liet zien hoe ik kon bewijzen dat ik bij ons fredje hoor. En toen haalde kik mijnen trouwboek boven en kreeg ik mijn twee dozen mee om te pluggen en playen. Wel het heeft me een goei vijf uur gekost om het te installeren, waarschijnlijk kwam dat ook een beetje omdat ik al een beetje ontgoocheld was want weet ge wat er in de eerste doos vanboven lag? Een brief (in het duits uiteraard) dat je cablecom ook kon laten langskomen om het internet te installeren voor 160 zwitserse franken. Maar tis me toch maar is goe gelukt sé en ondertussen had ik geen tijd om jullie allemaal keihard te missen Ik ga me nu is klaarmaken om mijn ventje van de trein te halen. Morgen in ieder geval meer want vanavond gaan we naar een optreden achter de hoek in cultuurcentrum KuBaA
Zürich, een belangrijk financieel centrum, combineert een aantal interessante mogelijkheden voor een leuke citytrip. Liefhebbers van shopping beginnen hun tocht in de Bahnhofstrasse, maar verder zijn er ook nog de Bahnhofplatz en de omgeving van de Niederdorfstrasse. In het oude stadsgedeelte vallen een aantal fraaie kerken te bewonderen, waarvan de Grossmünster en de Fraumünster de meeste aandacht trekken. Wie meer van kunst in al zijn vormen houdt vindt allicht snel de weg naar het Kunsthaus of naar het Schweizerische Landesmuseum. Ook wandelaars komen aan hun trekken in de heuvelachtige buurt van de stad. Aan het andere uiteinde van de Zürchersee ligt het stadje Rapperswil dat over enkele belangrijke toeristische troeven beschikt: het goed geconserveerde middeleeuwse stadscentrum, de Kinderzoo van Circus Knie en daarnaast ook nog de titel Rosenstadt.
De omgeving van de Zürichsee kent al millennia lang bewoning. Zon vijfduizend jaar geleden werden er al paalwoningen gebouwd op de oever van het meer. Later, zowat tweeduizendvijfhonderd jaar terug in de tijd, bouwden de Kelten hier een nederzetting. Rond 60 voor Christus namen de Romeinen de touwtjes in handen en bouwden Turicum waar zich nu Zürich bevindt. Tijdens de Middeleeuwen ontwikkelde de stad zich op de oevers van de Limnat. Vanaf de Reformatie (16de eeuw) speelde de stad een belangrijkere rol, vooral dan op godsdienstig gebied. Later volgden industrie en handel, ze droegen hun steentje bij tot de verdere opbloei van de stad. Op het meer, ooit ontstaan als gletsjermeer, kan je tal van kortere en langere boottochten maken.
Een geschikte plaats om een bezoek aan Zürich aan te vangen is de Bahnhofstrasse, een aangename winkelstraat in de onmiddellijke nabijheid van zowel het meer als het spoorwegstation, terwijl in de straat zelf de tram voor openbaar vervoer instaat. Je kunt in deze straat eventueel even verpozen voor de deur van de bekende juwelier Kurz, waar om het uur een klokkenspel (met poppen) loopt dat voor 8 minuten vermaak zorgt. Nog meer shoppingmogelijkheden, naast aansluiting op de metro vind je onder de nabije Bahnhofplatz. Wie nog meer wil shoppen trekt naar de Niederdorfstrasse, een wijk met tal van steegjes waar het wemelt van de boetieks en eethuizen. Veel wandelaars houden ook van een tochtje over de nabije Limmatquai, een mooie boulevard op de oostelijke oever van de Limmat, met tal van oudere huizen omgebouwd tot winkels en restaurants.
De Altstadt van Zürich situeert zich even ten noorden van de Bahnhofstrasse op beide oevers van de Limnat. Een van de belangrijkste kerken van de stad is de Grossmünster; met haar twee torens is het zeker de meest opvallende. De bouw ervan werd aangevat in de 12de eeuw, vandaar ook de Romaanse stijl. In de crypte onder de kerk staat een beeld van Karel de Grote, weliswaar uit de 15de eeuw. Een van de modernere bezienswaardigheden in de kerk zijn de bronzen deuren van Otto Münch uit de eerste helft van de 20ste eeuw. Vlakbij, maar aan de oever van het meer staat de Wasserkirche (15de eeuw). De Predigerkirche (eveneens 14de eeuw) kreeg een andere bestemming en is nu in gebruik als bibliotheek. Om de paragraaf religieuze bouwkunst af te sluiten dient nog de Fraumünster vermeld, waarvan de bouw aangevat werd in de 13de eeuw. De kerk deed lang dienst als vrouwenklooster, vandaar de naam. Het klooster moest evenwel op het einde van de 19de eeuw de plaats ruimen voor het Stadthaus. Een aantal van de grote ramen zijn van de hand van Marc Chagall, alleen al daarom is een bezoek aan de kerk de moeite waard. Meer informatie over de kerken in Zürich is te lezen op www.kirche-zh.ch.
Een van de bekendste musea van de stad is het Schweizerische Landesmuseum, niet ver van het station in een kasteelachtig gebouw, waar vooral aandacht is voor kunst en cultuur van het verre verleden tot het hedendaagse Zwitserland. Voor een belangrijke verzameling niet-Europese kunst kan je terecht in het Museum Rietberg. Meer hedendaagse kunst kan je vinden in het Kunsthaus", waar je werken kan bewonderen van Rubens, Van Gogh, Ernst en Picasso, maar ook van Claude Monet en Marc Chagall. Daarnaast is er een belangrijke collectie pop-art kunst. Voor een terugkeer naar de Romeinse tijd moet je naar het rustige Lindenhof: onder het straatniveau zijn Romeinse ruïnes te bewonderen.
De dierentuin van Zürich is de hoogst gelegene (675 m) van Europa. In een volop groene omgeving huizen zon tweeduizend dieren. Nogal wat wandelliefhebbers maken graag een wandeling in de heuvels rond de stad. Eén van de mooiste trajecten is die van Felsenegg naar de Uetliberg, beide met een top op een hoogte van zowat achthonderd meter.
Helemaal aan het andere uiteinde van de Zürichersee ligt Rapperswil aan de dam die dit meer scheidt van de Obersee. Kom je over het water dan tekent zich het stadssilhouet af gevormd door de contouren van het kasteel en de kerk. Eenmaal in de stad blijkt de kerk toch minder indrukwekkend en rep je je naar Schloss Rapperswil gebouwd in de 13de eeuw. Toch wel onverwacht tref je in dit kasteel een Polenmuseum, ooit gesticht door Poolse immigranten en hun Zwitserse vrienden. Vandaag worden er tentoonstellingen georganiseerd in samenwerking met vooraanstaande Poolse musea.
Bezoekers trekken toch vooral naar Rapperswill voor het oude stadsgedeelte met zijn smalle kronkelende steegjes, waar het heerlijk kuieren is. Dat dit middeleeuwse stadsgedeelte de tand des tijds en de wegenbouwers overleefde op een belangrijk verkeersknooppunt mag toch wel een half mirakel genoemd worden. Een tweede attractie die veel bezoekers naar het stadje brengt is Knies Kinderzoo, dat zoals de naam al aangeeft de private zoo is van het overbekende Circus Knie. Uitgangspunt van deze dierentuin is direct contact tussen mens en dier. De talrijke ommuurde rozentuinen leverden Rapperswil de titel Rosenstadt op.
Fantastisch weekend achter de rug. Zaterdag met mijn liefste schatten iets gaan eten. Het eten was keilekker, de sfeer was mega. Achteraf nog langs de karaoke geweest. Voor de rest ni veel gedaan, kzou dringend nog wat moeten inpakken want nu begint het écht wel te korten.
Volgende week maandag krijgen we de sleutel van ons nieuw appartement We kijken er naar uit. Jammer dat de zonen moeten werken. Het vinden van een appartement is heel goed meegevallen, op verschillende internetforums zei men dat het moeilijk is om een woonst te vinden omdat je indien je interesse hebt in een appartement je een document moet invullen en de eigenaar zelf beslist wie er mag komen wonen. Er stond ook dat je best deftige kleding aantrekt en laat merken dat je genoeg geld hebt om de huur te betalen Ze vragen trouwens ook hoeveel je gaat verdienen. Maar overal waar we gingen kijken vonden ze ons sympathiek en net en was het geen probleem om te huren. Het was wel hectisch omdat we op voorhand vanuit België verschillende afspraken hadden gemaakt en maar 2 dagen in Zürich waren om deze te bekijken. Dikwijls was het ook zoeken, verkeerd rijden en net op het laatste nippertje ter plaatse aankomen. Hieronder laat ik je alvast enkele appartementen zien die we niet hebben genomen: Deze foto's zijn genomen in gardencity. Van dit appartement waren we dadelijk in de wolken. Enig minpunt was dat het zo dicht bij de luchthaven ligt.
Naar het volgende appartement hebben we heel lang moeten zoeken. In Zürich kan je namelijk meerdere plaatsen hebben die de zelfde naam hebben. Het was in ieder geval een plaats met stringen in.
Daarna gingen we richting Cham. Van dit appartement hadden we heel veel verwacht. Fred zijn nieuwe baas woont ook in Cham en zei dat het hier heel goed wonen is. Het uitzicht was in ieder geval geweldig. Besneeuwde bergtoppen en een groot meer. Maar er was enkel nog een appartement op de 2 de verdieping en daar keek je enkel naar bomen die voor het meer staan.
Het volgende appartement was totaal iets anders. Ergens op de boerenbuiten een huis met 3 verdiepingen. Een heel sympatieke man heeft het ons laten zien. Het appartement was pure luxe. Een mega totaal ingerichte keuken. Een bad waar je met 3 personen in kon. Een open haard. De man die ons het huis liet zien was trouwens de buurman. Hij nodigde ons uit om bij hem thuis koffie te drinken. Hij stelde ons voor aan zijn vrouw, zoon en kleinkinderen. Liet ons zijn oldtimers zien. Het leek alsof we mekaar al jaren kenden. Maar omdat we al in Frankrijk op de boerenbuiten zitten wou ik toch liever dichter bij de stad wonen.
Enkele maanden geleden kreeg Fred dus het voorstel om in Zwitserland te komen werken. Eerst opwinding dan paniek. We moeten er niet over nadenken. We kunnen onze jongens toch moeilijk hier weghalen, ze hebben hun vrienden en leven hier. En ons huis verkopen? En wat met Bor (onze hond) en ons vier poezen? Maar langs de andere kant is het wel een toffe aanbieding, misschien krijg je er zo maar één in je leven. En wauw dat ze Fred in Zwitserland willen! (ik heb het natuurlijk altijd geweten dat hij de max is maar voor hem is dit natuurlijk de bevestiging dat het echt wel zo is). Na wat gepieker en enkele gesprekken met de zonen en verschillende telefonische sollicitatiegesprekken beslissen we dat we het toch wel een kans willen geven en maakt Frederik een afspraak met zijn toekomstige (?) werkgever. Dus wij richting Zürich. De eerste nacht mochten we op kosten van het bedrijf overnachten in een keisjiek hotel. 's ochtends vroeg om 9 uur vond het gesprek plaats. Ik ging ondertussen de stad verkennen, veel winkels, leuke restaurants en er bovenop nog een tof marktje met streekgerechten en bloemen. In een lekker zonnetje zat ik op mijn lief te wachten terwijl ik naar het water en de besneeuwde bergen keek. Fred was volledig weg van het gesprek, het was keigoed meegevallen, hij zag het volledig zitten. De rest van het weekend was zalig, Zürich is echt een levende, toffe stad.
Nog even en het is zover. Het begint nu wel spannend te worden.
Omdat we binnenkort naar Zurich vertrekken en onze 3 jongens hier in België blijven.. Het emotionele komt nu toch naar boven. De laatste dagen op het werk. De vele toffe collega's die ik achter ga laten. De lieve vrienden. De broers, schoonbroers en schoonzussen. Neefjes en nichtjes. Familie en zeker ook onze ouders. Ik weet dat ik hen allen heel hard zal missen.
Maar langs de andere kant is het ook een uitdaging. Voor de eerste keer in lange tijden zonder mijn lieve kindjes. Alleen met mijn lief. Wittebroodsweken.
Nog 5 dagen werken. Het lijkt nu wel heel snel te gaan ...
)
(sorry voor de volle mond)
want dat zijn toch wel megagrave boys.
Zürich, een belangrijk financieel centrum, combineert een aantal interessante mogelijkheden voor een leuke citytrip. Liefhebbers van shopping beginnen hun tocht in de Bahnhofstrasse, maar verder zijn er ook nog de Bahnhofplatz en de omgeving van de Niederdorfstrasse. In het oude stadsgedeelte vallen een aantal fraaie kerken te bewonderen, waarvan de Grossmünster en de Fraumünster de meeste aandacht trekken. Wie meer van kunst in al zijn vormen houdt vindt allicht snel de weg naar het Kunsthaus of naar het Schweizerische Landesmuseum. Ook wandelaars komen aan hun trekken in de heuvelachtige buurt van de stad. Aan het andere uiteinde van de Zürchersee ligt het stadje Rapperswil dat over enkele belangrijke toeristische troeven beschikt: het goed geconserveerde middeleeuwse stadscentrum, de Kinderzoo van Circus Knie en daarnaast ook nog de titel Rosenstadt.
