Las Ramblas Golfclub ligt naast de Real Golfclub van Campoamor.

De golfcourse heeft een ingewikkelde lay-out. Bulten, heuvels, rotsachtige canyons, diepe ravijnen... een nachtmerrie voor beginners en al te onstuimige spelers. Toch is er de driving-range ons favoriete oefenterrein.

Ons huisje in Las Ramblas, geschikt voor 4 personen en op wandelafstand van het Clubhuis.




De maand maart aan de Costa Blanca is niet zo'n zwembad-of strandweer. Een solarium is dan ook 'de' uitgelezen plaats om het onontbeerlijke vitamine D-gehalte op peil te houden.

Golfclub Villamartin ligt op enkele kilometers van Campoamor en Las Ramblas



Zicht op de patio in Villamartin

Orihuela, stad gelegen aan de oevers van de Segura op 20 km van de kust van de Middellandse Zee. Bisdom en 4 eeuwen lang de Bisschopszetel van de provincie Alicante. Deze stad beschikt over een indrukwekkend kunsterfgoed en volkstradities doordrenkt van godsdienstige invloeden.Deze stad bezit vijf nationale monumenten, zoals bv. het religieus doek "De verzoeking van de H. Thomas van Aquino" van Velázquez, en heiligenbeeldjes, zoals "La Sagrada Familia" van Salzillo of "La Diablesa" van Bussy.

De architectuur van Orihuela beleefde zijn hoogtij in de Late Gotiek, de Renaissance en de Barok. Vandaar ook dat de meeste bouwwerken uit die tijd dateren.




Palacio del Duque de Pinohermoso - Biblioteca Fernando de Loazes



het Colegio de Santo Domingo, de vroegere Universiteit van de Dominicanerorde met zijn twee verdiepingen tellende kloostergalerijen en barokportaal


Katedraal Salvador y Santa Maria


Wasplaats in de straten van Orihuela


Parochiale Kerk Santiago Apostol



Keramische uitbeelding van de legende van Armengola

De legende vertelt dat in het kasteel van Orihuela de kasteelvrouw Bezaddon leefde, regerend over de Arabieren en de christenen die hier woonden. Een christelijke vrouw, de vrouw van Pedro Armengol (de “Armengola”), was de voedster van de kinderen van de gouvernante en werkte in het kasteel waar ze hele nachten rondliep.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Bezaddon stelde voor om alle christenen die woonden in de moorse nederzetting van Arrabal Roig (huidige Rabaloche, wijk in Orihuela) te doden, behalve haar kinderen, haar man en hun twee dochters. De datum gekozen voor dit doel was de nacht van 16 juli. Ze liet dit weten aan de “Armengola”, haar waarschuwend voor de massamoord zodat zij zich die nacht met haar familie kon verschuilen in het kasteel.

Maar de “Armengola” besloot  de christenen te waarschuwen over de plannen van de kasteelvrouw, en op de avond van die noodlottige dag vermomde zij twee stevige jonge meisjes, Aruns en Riudoms, zodat zij leken op haar dochters. Ze kende het kasteel tot in de perfectie, en ging op weg met haar echtgenoot en de twee meisjes, zich met messen verdedigend tegen iedereen die hun weg kruiste, tot ze bij de kasteelvrouw kwamen. Zij vermoordden haar en namen het kasteel in, en redden zo de christenen van een zekere dood

De volgende dag (17 juli) maakten ze het werk af dat ze de vorige nacht begonnen waren, ze namen de rest van de stad in en bevrijdden  haar van de Arabieren. Sindsdien is 17 juli de datum waarop men de heldendaad van deze vrouwelijke strijdster en de herovering in Orihuela herdenkt.

Aan nagenoeg elke gevel deze Christusafbeelding tijdens de Semana Santa



Buitenbuurt van Orihuela


Geboortehuis van Miguel Hernandez

Miguel Hernández (Orihuela, Alicante, 30 oktober 1910 - Alicante, 28 maart 1942) was een Spaans dichter en toneelschrijver.
In 1933 publiceerde hij zijn eerste gedichtenbundel, Perito en lunas (Maanexpert).

In 1934 trok Hernández naar Madrid en schreef in 1936 een bundel liefdessonnetten: El rayo que no cesa (De bliksem zonder eind). Zijn latere bundels Viento del pueblo (1937, Wind van het volk) en El hombre acecha (1939, De man in de hinderlaag) worden getekend door de Spaanse burgeroorlog. Hernández steunde als communist actief de zaak van de Republikeinen en liet daarmee het katholicisme als inspiratiebron definitief achter zich. Zijn gedichten uit die periode zijn simpeler en directer dan zijn eerdere werk, oprecht, vol hoop, maar evenzeer met verbittering.

In 1937 huwde Hernández Josefina Manresa, afkomstig uit zijn geboortedorp. Ze kregen in 1938 een zoontje dat een jaar later overleed. Zijn postuum verschenen bundel Cancionero y Romancero de Ausencias (1938/1942, Zang en liedbundel van afwezigheden) bevat het bekend geworden Wiegeliedje van de ui, dat hij schreef voor zijn zoontje nadat zijn vrouw hem had verteld dat een ui het enige was wat ze voor het kindje aan voedsel had.Na de burgeroorlog, in 1939, vluchtte Hernández naar Portugal, maar werd al vlak over de grens opgepakt en uitgeleverd aan de Guardia Civil.
 Hij overleed in gevangenschap aan tuberculose, in 1942, op 31-jarige leeftijd