We maakten een 3-daagse uitstap naar Valencia onder begeleiding en met de autocar van de touroperator Gandiatours. De eerste opstapplaats voor deze reis is La Zenia aan de parking van de Consum. Voor ons slechts een 5-tal minuten van ons verblijf, deze keer in Villamartin.
De afstand tot Valencia Serrano Towers is slechts 227 km en moet in ongeveer 2u en 20 min afgelegd kunnen worden. De autocar doet er echter langer over gezien de vele andere opstapplaatsen en de onvermijdelijke plasstop. Zo'n 4u en 30min later bereikten we onze plaats van afspraak met de plaatselijke gids. Daar ons gezelschap bestond uit enkele Engelstaligen, een Zwitsers echtpaar en een Spaans koppel werden we begeleid in 3 talen wat het begrijpen gemakkelijker maakte.
Om nog meer te genieten van een bezoek aan de stad, maar dan zonder een gids, laat je dan verleiden door de site Verrassend Valencia. Je kan er de complete reisgids aanschaffen voor 10. Een aanrader!
Torres de Serrano: wordt beschouwd als de grootste Gotische stadspoort in Europa, gebouwd op het einde van de 14de eeuw door Pere Balaguer ter verdediging van de stad. Deed ooit dienst als gevangenis voor de edelen (van 1586 tot 1887) en wordt nog steeds gebruikt ter gelegenheid van ceremonies, zoals officiële welkomstceremonies van ambassadeurs en koningen, en museum. (hier voorzijde)
Eén van de twaalf poorten die deel uitmaakte van de oude stadsmuur. De naam is waarschijnlijk te danken aan de ligging in het noordoosten van het oude stadscentrum, waardoor het de toegangspoort is voor de koninklijke weg die Valencia verbindt met het district Els Serrans evenals het toegangspunt voor de koninklijke weg naar Barcelona of naar de kolonisten (serrans=bergmensen). De oude stadsmuur werd in1865 afgebroken. (achterzijde)
Onze rondleiding vertrekt van de Torres de Serrano richting Plaza de la Virgen.
We hadden het geluk het wekelijks Watertribunaal mee te kunnen maken.
Elke donderdag om 12.00 uur komt een Watertribunaal bijeen op het Plaza de la Virgen. Dit is het oudste tribunaal van Europa en staat ook op de lijst van UNESCO. In het geval dat er een conflict is gerelateerd aan de waterkanalen/irrigatie kunnen boeren hier naar het tribunaal komen. Het Watertribunaal (bestaat uit 12 leden die elk twee jaar opnieuw gekozen worden) kan dan een uitspraak doen. Deze is bindend en men kan niet in hoger beroep gaan. Deze bijeenkomst vindt plaats voor de deur Puerta de los Apostoles (gotische ingang) van de kathedraal.
Op het Plaza de la Virgen bevindt zich een fontein (Fuente Del Agua de la Acequia) uit 1976 van de beeldhouwer Manuel Silvestre Montesonis. Middenin de fontein zit een figuur, dat de rivier de Turia representeert. De acht naakte vrouwfiguren, die hem omringen, personifiëren de belangrijkste irrigatiekanalen in de provincie. De Turia is een rivier in Spanje met een lengte van 280 km. Ze ontspringt in de provincie Tereul in Aragon, stroomt door de provincie Valencia en mondt bij de stad Valencia uit in de Middellandse Zee. Na een ernstige overstroming in 1957, die bijzonder veel schade aanrichtte, werd besloten de loop van de rivier te verleggen in zuidelijke richtng, waardoor ze nu langs de rand van de stad loopt in plaats van door het centrum. Van de rivierbedding werd een park gemaakt, de Turia Tuinen. Het vormt nu een gebied met plantsoenen, speelplaatsen en culturele centra, waaronder de stad van kunsten en wetenschappen, Ciutat de les Arts i les Ciències.
Basilica de la Virgen de los Desamparados of de Basiliek van de Maagd van de Hulpbehoevenden.
De basiliek werd gebouwd tussen 1652 en 1667 door Diego Martinez Ponce de Urruana. De Maagd van de Hulpbehoevenden is de beschermheilige van de stad Valencia die, nadat de stad de gevolgen van de pest overzag haar plek vond op de Plaza de la Virgen.
De Catedral de Valencia y El Miguelete.
In het jaar 1262 werd begonnen met de bouw van de kathedraal. In de 14de eeuw was een groot deel klaar en bestond de kerk uit een middenschip met drie vierkante traveeën, terwijl de zijbeuken rechthoekige traveeën hebben. en een transept( dwarsschip). In de 15de eeuw werd een travee toegevoegd om het kapittelhuis en de toren in het geheel te integreren. In de eeuwen erna werden romaanse, barokke, renaissancistische en neoclassicistische elementen toegevoegd waardoor het een bijzonder interessant gebouw is geworden.
Met de bouw van de hoofdingang, la puerta 'dels ferros' of Barroca aan het huidige Plaza de la Reine werd in 1703 begonnen. De naam is te danken aan het barokke ijzeren hekwerk dat de entree afsluit.
Aan weerszijden van het hek zijn stenen leeuwen te zien met medaillons waarop de naam van Maria staat.
Aan beide zijden van de deur zijn drie gedecoreerde zuilen met Korintische kapitelen te zien waartussen nissen met beelden. Daarboven ziet u vier zuilen waartussen een ovaal rozet met een gebrandschilderd raam waarop de hemelvaart van Maria is te zien. Uiterst links en rechts twee heiligen en daartussen medaillons met de bustes van de Valenciaanse pausen Calixto III en Alejandro VI. Daaronder zijn vier van de zeven katholieke deugden te zien: barmhartigheid, rechtvaardigheid en rechts hoop en standvastigheid. Hierboven ziet u weer de hemelvaart van Maria in hoogreliëf en helemaal bovenaan een symbool van de Heilige Geest met links en rechts de Valenciaanse heiligen. Op de top staat een ijzeren kruis tussen twee engeltjes.
Maquette (in brons) van de kathedraal op de Plaza de la Reine
Achterzijde van de Basiliek van de Maagd der Hulpbehoevenden en ook de plaats van het archeologisch centrum, l'Almoina. 138 jaar voor Christus werd een begin gemaakt met de bouw van de stad Valencia. Hier kan de opgraving bekeken worden, het plein is afgedekt met glas.
Dit geveltje dateert uit het jaar 1710. De rest van het pand is in 1906 gebouwd. Hier is de Fundacion Municipal de Cine gehuisvest. Deze stichting houdt zich bezig met de organisatie van filmfestivals en geeft prijzen uit.
Aartsbisschoppelijk Paleis
La Puerta del Palau ofwel de la Almoina. Oudste deur ( Romaanse stijl) van de kathedraal nabij het aartsbisschoppelijk paleis en ook kregen hulpbehoeftigen hulp (aalmoes) aan deze deur. Boven de boog zijn de hoofden van 7 getrouwde paren te zien ( ofwel paren uit Lerida ofwel de weldoeners die met hun donaties de bouw van de deur mogelijk maakten)
De kapitelen boven op de zuilen zijn aan de linkerkant van de deur versierd met scènes uit Genesis en aan de rechterkant met scènes uit Exodus.
Iglesia y Torre de Santa Catalina, de kerk van de heilige Catharina ( kon aangeroepen worden voor de pest).
De bouw startte in 1245 in gotische stijl. Na de brand van 1548 werd ze gedeeltelijk gerestaureerd en renaissance elementen toegevoegd. De spectaculaire barokke klokkentoren werd gebouwd tussen 1688 en 1705. De toren heeft een hexagonaal grondvlak en heeft 5 verdiepingen die door lijsten worden gescheiden. Alle hoeken zijn versierd met halfzuilen in de vorm van Salomonszuilen (gedraaide zoals in de tempel van Jeruzalem zou zijn geweest).
Daarboven een tempeltje dat wordt afgedekt met een kleine koepel van stenen waarin vissen zijn uitgehakt. Het geheel wordt bekroond door een globe en een windwijzer met symbolen van de heilige Catharina. In 1729 werden de 6 klokken in Londen gemaakt en later werd ook het uurwerk op de toren geplaatst.
Museo Nacional Céramica vroeger het Palacio del Marques de dos Aguas, gebouwd in de 15e eeuw. Het gebouw is in gotische stijl met drie verdiepingen rond een patio. In 1740 werd het gerestaureerd in rococostijl. De hoofdingang is versierd met albast. In het museum vindt u een grote collectie keramiek en verschillende kunstwerken. Boven de deur is het wapen van de familie te zien. In de nis is de maagd van de rozenkrans gekozen als beschermheilige van het huis van Dos Aguas. Aan haar voeten zijn twee vrouwfiguren waarvan de rechtse een hoorn met groente en fruit heeft terwijl de ander een kruik heeft waaruit geld stroomt.
Aan beide kanten van de ingang bevinden zich twee naakte figuren met waterstromen die verwijzen naar de twee voor Valencia zo belangrijke rivieren, de Turia en el Jucar. Aan de rechterkant kunt u tussen florale motieven en acanthusbladeren twee krokodillen, een doos met pijlen en een urn waaruit water stroomt ontdekken. Daarboven is nog een slang tussen het gebladerte te zien. Aan de linkerkant ligt, onder de figuur van een menselijke figuur, een leeuw en ook een kruik waaruit water stroomt. Linksboven staat nog een dadelpalm.
Op de afbeelding uiterst rechts nog een zicht op de albasten gevel van het museum en het hoofd van onze gids.
Iglesia de San Martin, in de 14de eeuw gebouwd op de
funderingen van een moskee zoals de meeste kerken.
De kerk werd in gotische stijl gebouwd terwijl de barokke
hoofdingang uit de 18de eeuw stamt. Boven de deur in
een nis ziet u een beeld van de heilige Martinus die de
helft van zijn mantel aan een bedelaar geeft. De zuilen
links en rechts zijn bijzonder fraai gedecoreerd.
In 2010 is de renovatie van de kerk afgerond en in de
barokke situatie uit 1753 hersteld.
Onze gids
Iglesia de los Santos Juanes, gebouwd in 1240 op de overblijfselen van een moskee en was toen alleen aan Johannes de Doper gewijd. Na een brand in de 14e eeuw werd de kerk in dezelfde gotische stijl herbouwd. In 1592 werd de kerk echter, weer door een brand, vrijwel geheel verwoest. Zowel binnen en buiten zijn in de 17e en 18e eeuw veel barokke elementen aangebracht
Mercado Central, gebouwd in 1839 op de plaats van een klooster. Deze was echter nog niet overdekt. De huidige markt ontworpen in 1914, werd door Alphonso XIII in 1928 geopend. De Mercado is in modernistische stijl gebouwd, hiervoor zijn de ijzeren pilaren kenmerkend. Deze markt is één van de grootste in Europa en heeft een oppervlakte van 8.160 m2. Rond de Mercado vindt u een aantal kraampjes waar onder andere souvenirs en keukenspullen te koop zijn.
La Lonja of Zijdebeurs op de Plaza del Mercado, gebouwd tussen 1482 en 1533. Dit gebouw getuigt van het rijke commerciële leven in het Valencia van de 15e en 16e eeuw. De naam zou afgeleid zijn van het Italiaanse woord "loggia", wat overdekte galerij betekent. De gevel bestaat uit 3 delen. In het midden is een toren te zien, links het Paviljoen van het Consulaat van de zee en rechts de entree naar de contact-of handelshal welke veel bewondering oproept. La Lonja is het meest indrukwekkende gotische gebouw van heel Europa en staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Heb je meer tijd is een bezoek aan dit gebouw een aanrader, zelfs onmisbaar. Bekijk alvast deze info.
De kantelen bovenop dienen ter versiering. Boven de gotische deur zien we Maria met het kind en twee engeltjes. Oorspronkelijk was hier het wapen van Koning Carlos III te zien.
De tweede dag van ons verblijf in Valencia stond in het teken van de Ciudad de las artes y las Ciencias, of de Stad van de Kunst en de Wetenschap.
Deze stad werd in 1998 geopend en leek rechtstreeks uit een sciencefictionfilm te komen. De zeven gebouwen l'Hemisfèric, het Museo de las Ciencas Principe Felipe, l'Umbracle, het Oceanografic, het Palau de les Arts, de Agora en de brug 'Puente de l'Assut de l'Or werden door de modernistische architect Santiago Calatrava ontworpen.
Voor het bezoek aan dit complex (van 11u tot 17u) opteerden we voor het combi-ticket: oceanografic, museo de las Ciencas en l'hémisferic voor de prijs van 38,5 met korting.
Hiervoor konden we de dolfijnenshow meemaken, het grootste aquarium van Europa bezoeken, een imax 3D-film bekijken (naar keuze) en interactief het wetenschapssmuseum beleven. Ondanks een degelijke bewegwijzering hadden we in het begin wat moeite wegwijs te geraken in deze indrukwekkende stad. Ook eten, drinken en sanitair kan je er op verschillende locaties vinden, zodat je gedurende je bezoek volop zowel binnen als buiten kan genieten.
De 3de dag van deze citytrip bezochten we het natuurgebied La Albufera enhet vissersdorp El Palmar. Met een boottocht op het uitgestrekte meer ontdekten we hoe de inwoners destijds overleefden met visserij en rijstplantages en nu vooral van het toerisme aldaar. We bezochten één van de overgebleven vissershuisjes (museum) en namen in een plaatselijk restaurant een paëllamaaltijd. Op de weg terug naar Orihuela Costa reden we voorbij de vele rijstvelden.
Op 7 mei 2019 vertrokken we voor een 3-daagse uitstap naar Lorca en Granada. Vooraf was een overnachting in de Parador van Lorca geboekt en een overnachting in het hotel Alixares nabij het Alhambra van Granada. Ook een ticket voor een bezoek aan het Alhambra was voorzien en zouden we de tweede dag ophalen.
De afstand van Campoamor naar Lorca is slechts 124 km en kan op 1u en 26min afgelegd worden mits een degelijke routeplanner vb. googlemaps.
Lorca is een gemeente in de Spaanse provincie Murcia in de regio Murcia met een oppervlakte van 1675 km2. Lorca telt 91.730 inwoners (1-1-2016). Het is de derde stad van de regio na Murcia en Cartagena.
Op 11 mei 2011 werd Lorca getroffen door twee aardbevingen. Bij deze bevingen vielen 8 doden.
La Fortaleza del sol of het Kasteel van Lorca in Lorca, is een middeleeuwse vesting gebouwd tussen de 9e en de 15e eeuw. Het bestaat uit een reeks verdedigingswerken die in de Middeleeuwen de stad en het fort tot een onneembaar punt in het zuidoosten van het Iberisch schiereiland maakten.
Ten westen van
het kasteel bevindt
zich de Torre des
Espolon, gebouwd
in opdracht van
Alfonso X, koning
van Spanje.
De aardbevingen op
11mei 2011, veroorzaakten
grote schade vooral aan de
toren Espolon.
Kasteel van Lorca
Zicht op Lorca vanop het kasteel met rechts de parador
Voorzijde Colegiata de San Patricio
Zijkant van de kathedraal
Casa del Corregidor (Elio en Crota = Eliocroca = Lorca)
De volgende morgen verlaten we de Parador na een stevig ontbijtbuffet en begeven we ons naar Granada. De reis duurt ongeveer 2u over een afstand van 207 km.
We rijden na 24 km langs Puerto Lumbreras met het Castillo Nogalte, gebouwd door de Moren in de 8ste eeuw om de grens met het koninkrijk Granada te beschermen. Vele mensen woonden in de grotwoningen net onder het kasteel. Sommige van deze woningen werden omgetoverd tot etnografische musea. Na 30 km bereiken we Vélez Blanco. Ook deze gemeente bezit zijn Castillo-Palacio alsmede Iglesia de Santiago Apostol en het Convento de San Luis als bezienswaardigheden. Na een 76 km ligt Baza met zijn Palacio de los Enriquez en de Arabische badhuizen en archeologisch museum. Na 46 km wamen we op de hoogte van Guadix. Guadix is eveneens bekend om zijn grotwoningen die dateren van na de reconquista, toen de Moren uit de gemeenschap van de Christenen werden verbannen. De kathedraal met zijn mengeling van stijlen, gotiek, barok en renaissance zijn de moeite waard te bezoeken. Ten slotte na nog een 54 km bereiken we Granada.
Granada is de hoofdstad van de provincie
Granada. De stad heeft 234.758 inwoners (2016) en inclusief omliggende kernen wonen er ongeveer 472.638 mensen.
Het is daarmee de vierde stad van Andalusië, na Sevilla, Málaga en Córdoba, en de 17e stad van Spanje. Granada ligt
op 738 meter hoogte boven zeeniveau, aan de voet van het gebergte Sierra Nevada. Eeuwen geleden was het de
hoofdstad van de taifa Granada en het koninkrijk Granada.
In de stad bevindt zich een van de beroemdste monumenten van Spanje, het Alhambra, een gigantisch historisch paleis
vol overblijfselen van zowel de Moorse als katholieke cultuur. De oude stad is een van de best bewaarde voorbeelden
van Almohaden stadsplanning.Verder staat Granada bekend om zijn prestigieuze universiteit: Universidad de Granada,
en een bijbehorend nachtleven. Het is een van de belangrijkste Spaanse studentensteden, samen met Salamanca, Burgos en Santiago de Compostella. Sinds 2003 is José Torres Hurtado van de Partido Popular de
burgemeester van de stad.
Alhambra en Generalife
Deze paleizen behoorden eens toe aan de Islamitische sultan van Granada Muhammed III en andere Moorse heersers.
Het 'Palacio de Generalife' wat werd gebouwd tussen de 12de en 14de eeuw, is gevestigd binnen de oude stadsmuren van Alhambra op de heuvel La Sabika. Hier bevindt zich ook het voormalig verdedigingsfort Alcazaba. Het Generalife paleis heeft meerdere binnenplaatsen en tuinen die door de islamitische koningen graag gebruikt werden als rustplaatsen. De architectuur laat zich het best omschrijven als Moors met Renaissance invloeden. sinds 1984 behoren deze gebouwen tot Unesco Werelderfgoederen.
Het Albaicin of het oude stadsgedeelte
Toegangpoort naar het Albaicin
Paleis Dar Al Horra
Dit paleis stamt uit de nazari tijd. De naam betekent het paleis van de dame. Waarschijnlijk omdat dit het huis was van de moeder van Boabdil, de laatste heerser van Granada. Voordat men dit huis gebouwd had stond er hier eerst een ouder paleis welke stamde uit de periode van voor de Nazari, de Ziri tijd welke de huidige heuvel waar nu dus de wijk van Albaicin ligt in gebruik had voor de paleizen van de koning van de Ziri. Deze plek was dan ook de plek waar de koning van de Ziri zelf zijn paleis had. Tevens was dit de plek waar de vizier van de koning en leider van de Joodse gemeenschap verbleef.
Casa de Castril, Archeologisch museum
Real Chancilleria (kanselarij) van Granada op de Plaza Nueva
Iglesia de San Nicolas
Kathedraal of de Santa Iglesia Catedral Metropolitana de la Anunciacion de Granada, gebouwd in de 16de eeuw gedurende 180 jaren. vertoont veel barokke elementen en in de hoofdkapel verbeelden prachtige gebrandschilderde vensters allerlei passages uit de geschiedenis van Jezus.
Klooster van Hiëronymus
Omstreeks het jaar 1504 werd dit klooster gebouwd voor de Augustijnen. De renaissance invloeden zijn hier rijkelijk aanwezig. Het klooster wordt voor sommigen zelfs aanzien als de bakermat voor de Andalusische bouwkunst. De belangrijke positie van het klooster wordt nog duidelijker, aangezien er een aparte ruimte te vinden is waar de vrouw van Keizer Karel, Isabel van Portugal, regelmatig verbleef. Na de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog is het klooster een tijd in verval geraakt. Gelukkig heeft men de waarde van het bouwwerk op tijd ingezien en hebben er verschillende restauraties plaatsgevonden.
Plaveisel in de straten en pleinen van het Albaicin
Stadhuis
Op weg van het Albaicin naar het Alahambra
Alhambra en Generalife
Deze paleizen behoorden eens toe aan de Islamitische sultan van Granada Muhammed III en andere Moorse heersers.
Het 'Palacio de Generalife' wat werd gebouwd tussen de 12de en 14de eeuw, is gevestigd binnen de oude stadsmuren van Alhambra op de heuvel La Sabika. Hier bevindt zich ook het voormalig verdedigingsfort Alcazaba. Het Generalife paleis heeft meerdere binnenplaatsen en tuinen die door de islamitische koningen graag gebruikt werden als rustplaatsen. De architectuur laat zich het best omschrijven als Moors met Renaissance invloeden. sinds 1984 behoren deze gebouwen tot Unesco Werelderfgoederen.
Verdedigingsfort Alcazaba. Oudste deel van het Alhambra, in de 13de eeuw op de heuvel gebouwd door Mohammed I of Al-Ahmar op de ruïnes van een kasteel
Binnen de paleizen van het Alahambra
Patio de los Arrayanes. Sluit aan op de officiële ontvangstzaal van het paleis. Mensen moesten hier wachten als ze de sultan wilden spreken. Door de weerspiegeling in de nabijgelegen bassin moet het lijken alsof het een drijvend paleis is. In de toren is de Salon de Embajadores met op het plafond de zeven hemels van de moslim-kosmos
Patio de los Leones
Leeuwenhof. Afspiegeling van het paradijs. Fontein met 12 waterspuwende leeuwen die zich op de kruising van 4 kanaaltjes bevinden. Dit stelt de bron en de 4 rivieren in het paradijs voor. Eromheen vind je 124 marmeren zuilen die een bos van palmbomen symboliseren.
Sala de los Abencerrajes, waar de adellijke familie Abencerraje werd vermoord als gevolg van seksuele en politieke intriges.
Torre de las Damas (hofdames)
Binnentuin in het Generalife
Paleis van Karel V. Door de prachtige en hoger gelegen omgeving, besloot Karel V zich samen met zijn vrouw Isabel te vestigen tussen de Nasrid erfgoederen. Er werd een paleis gebouwd die vooral een Europese stijl moest uitstralen. Hierdoor wijkt het erg af van andere gebouwen in de omgeving.
Het paleis bestaat uit twee etages met een cirkelvormige binnenplaats. Voor het ontwerp raadpleegde de koning een leerling van Michelangelo, Pedro Machuca. Onderin staan Dorische zuilen en op de verdieping Ionische. De patio werd vroeger gebruikt voor stierengevechten. In het gebouw is het museum voor schone kunsten gevestigd, Museo de Bellas Artes de Granada.
Voor de geschiedenis van de stad Granada en de historische achtergrond van het Alhambra en Generalife klik hier.
