Je ging er nog van horen...Daar heb ik dan ook zelf voor gezorgd. Met klavecinist Jan Vermeire en natuurlijk Oscar kreeg ik het voor mekaar. Het werd een benefietconcert ten voordele van het Vrouwencentrum in Istalif, Afghanistan opgericht door Jennie Vanlerberghe.
Benefietconcert Stadshalle Nieuwpoort, 25 juni 2010
Ondanks de beperkte opkomst, met de aanwezigheid van dhr. burgemeester van Nieuwpoort Roland Crabbe en ereburger en erebeiaardier Paul Bourgois kende het concert een grote bijval. Zowel de werken gespeeld door Jan Vermeire op het klavecimbel (bijgestaan door echtgenote Mieke), als de liederen gezongen door countertenor Oscar Verhaar bleven het publiek tot het einde beroeren. Het virtuoze bassospel van Jan en de expressievolle, tedere uitvoering van Oscar met zijn talentvolle klankrijke altstem waren bijzonder goed op elkaar afgestemd.Bovendien was het ons een eer tijdens de opvoering ook van de aanwezigheid te mogen genieten van de Nederlandse artisitieke leider Geert van den Dungen (dirigent-musicoloog), mentor van Oscar.
Ook Jennie Vanlerberghe en enkele leden van 'Moeders voor Vrede' waren op de afspraak. Enkele burka's en van Afghaanse klei vervaardigde paardjes (de beeldjes stellen als het ware de garnaalvissers op hun paard voor) lieten niet na het accent van dit concert op de benefiet te leggen. Jennie benadrukte dan ook na afloop het belang van enige financiële hulp voor haar project in Istalif. Alleen al het opwekken van enige belangstelling voor het bestaan van het Vrouwencentrum betekent voor haar een enorme steun. Voor dit laatste zijn we met ons concert beslist geslaagd.
Oscar bij het optreden met aan het clavecimbel Jan Vermeire en Mieke
Jan en Oscar na het optreden.
Dankwoord van Jenny Vanlerberghe
Contratenor, een mannelijke zanger die in het sopraan- of altregister zingt door middel van falset.
Falset: Dit zijn de vrouwelijk klinkende hoge tonen van mannenstemmen, (iedere man kan het eigenlijk). De stembanden kunnen op twee manieren trillen. Het verschil zit hem in de dikte van de stemplooien bij het zingen. Bij het gebruik van de lage borststem liggen de stembanden voordat ze zich openen dicht tegen elkaar aan, als een soort worstjes. Bij het gebruik van de falsetstem zijn het twee dunne lipjes, die veel minder contact maken. Een falsetstem zingt als het ware met de randen van zijn stembanden. (Volgens Harm Schutte, hoogleraar stem- en spraakgeneeskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen).
Hieronder een fragment opgenomen tijdens het concert.
Oscar Verhaar. Onthoud die naam - want u gaat hem vaker horen, dat garandeer ik u....
Maar toen deed de 21-jarige altus Oscar Verhaar zijn mond open. En de mijne ging mee uit verbazing. Mijn hemel. Zuiver, soepel en moeiteloos vulde deze jongen de zaal met zijn ongeloofelijk mooie stem. De heilige viereenheid (pitch, phrasing, tone, sustain) wist hij vast te houden terwijl hij de tempi van zijn vibrato schijnbaar achteloos afwisselde. Bijna kon ik onze voorouders begrijpen dat ze ooit jongemannen van hun toebehoren beroofden om zulke schoonheid te kunnen horen. Bijna...
Iedere keer wanneer Oscar Verhaar op het klassieke podium verschijnt is de verbazing groot
In een reeks religieuze liederen zijn zijn veelgeprezen talenten andermaal te bewonderen; constant zuivere toonhoogtes, heldere klankkleuren, melodische en ritmische plooibaarheid, optimale verstaanbaarheid en een breed bereik van alt tot en met sopraan. Bovendien worden de Latijnse en Duitse teksten bijna allemaal uit het hoofd gezongen
De steeds weer indrukwekkende gladheid van de mannelijke jonge altus Oscar Verhaar. Zijn vertolking van 'Erbarme Dich' zorgde nog voor extra ontroering
zijn strakke stem is perfect voor de aria 'Es ist vollbracht.' Net zo eenzaam en treurig als het geluid van een gamba
Deze uitspraken doen je beslist uitkijken naar een ontmoeting met deze jongeman. Jammer voorlopig alleen in Nederland. Noteer misschien: 22 november 2009 14.30 uur, Grote Kerk Breda A tribute to Handel Delen uit Saul, Samson en Judas Maccabeus met Concertkoor Breda, Bachkoor Brabant en Florilegium Musicum Zsuzsi Toth, sopraan Oscar Verhaar, altus Sebastian Brouwer, tenor Marc Pantus, bas Joop Keesmaat, verteller dirigent: Geert van den Dungen www.bachkoorbrabant.nl www.concertkoor.nl
Baron Dr.Peter Piot was gisteravond aanwezig bij de officiële opening van het Flanders House in New York. De Vlaamse regering huurt een ruimte voor dit huis in hartje Manhattan, de zakenwijk van New York. Prijskaartje 500.000 euro. Het doel van dit huis is Vlaanderen meer naambekendheid geven in de Verenigde Staten. Alvast aanwezig was ook nog het Vlaamse meisjeskoor Scala Zou een 'Maison Flamande' ook kunnen in Fayence-Tourrettes? Dr.Peter Piot
VN-topman in de strijd tegen aids Achter dat ietwat droge imago dat we kennen van TV gaat een man met een passie schuil. Een passie en een doel: de wereldwijde strijd winnen tegen aids. Na een loopbaan als academicus en internationaal wetenschappelijk onderzoeker, neemt hij nu al jaren het voortouw in de preventie en strijd tegen het HIV-virus. Sinds 1994 is hij directeur van Unaids, het aids-programma van de Verenigde Naties. Enkele decennia eerder was hij ook al mede-ontdekker van het Ebola-virus.
Precies tijdens zijn onderzoek naar dat Ebola-virus in Zaïre in 1976, valt hem op dat seksueel overdraagbare aandoeningen nog een veel groter probleem vormen. Wetenschappelijke literatuur hierover bestaat nauwelijks en Piot besluit zelf die leemte in te vullen. Met enquêteformulieren in de hand schuimt hij de Antwerpse homobars af. Tegelijk hamert hij er bij zijn collega-wetenschappers op dat aids net zo goed een heteroseksuele aandoening is.
Daarmee doorbreekt hij een taboe en geeft hij het aids-onderzoek een cruciale wending. Ook nu nog behoort taboes doorbreken tot Piots belangrijkste taken. Hij wordt in binnen- en buitenland geprezen om zijn sterke leiding van Unaids en om zijn fijne zin voor diplomatie. Zo ontvangt hij in 2001 de Nelson Mandela-prijs van de VN.
Piot vergelijkt zichzelf graag met een kameleon. Een kameleon stapt altijd met het hoofd vooruit, recht op zijn doel af. Zonder zijn kop te bewegen weet hij altijd wat er rondom hem gebeurt, want zijn ogen draaien alle richtingen uit. Alles draait om timing: hij beweegt met trage passen vooruit maar moet wel op het juiste moment toeslaan. De kameleon verandert van kleur: hij moet zich aanpassen aan zijn omgeving, maar zonder zijn doel uit het oog te verliezen. Zo ook Peter Piot: "Ik kom over de vloer bij het Vaticaan, bij actiegroepen en bij farmabedrijven. Ik pas me aan mijn omgeving aan, maar mijn boodschap is overal gelijk."
