Mooi weer, maar heel veel wind en veel te fris voor de tijd van het jaar .Maar dat belet ons niet om te genieten van deze prachtige wandeling , in het mooie Zeeland ! Zeker voor herhaling vatbaar . Wat kwamen we tegen op onze wandeling ? Dezelfde koeien als in Arzl Pitztal (Oostenrijk) ! Die zijn waarschijnlijk nog steeds op zoek naar Damien , voor een tweede attaque :.Tot de volgende .Carine
Klinkt vreemd zo een kop, maar als je van de Zaterdag t/m de woensdag gaat zal het wel zoiets noemen. We waren met dezelfde bende als verleden jaar plus 1 nieuwkomer, Jacqueline. De bende van Kris is inmiddels veranderd naar Kris-tus en zijn 12 volgelingen. Behalve het weer was het een kopie van verleden jaar. Het weer, gelukkig bijna geen regen, wel een fris/koud windje en een zon die bijna niet achter de wolken uitkwam, resultaat temperaturen van 9 tot 13 graden (ongeveer). We hebben dit jaar slaping gehad bij Bai, zo heet dat spel in Mesenich. Twee van de avonden hebben we daar gegeten en het was net als verleden jaar HEERLIJK. Drank, ja dat is wat anders, het smaakte net als het eten allemaal even lekker, zowel de halbtrocken weiswein als de grosse weizen. Soms was het iets te lekker. Zijn we er nog erop uit getrokken, jazeker, dat ga ik hieronder eens even piekfijn uitleggen. De zaterdag, heenreis en na een kleine kennismaking met de Mesenichse drankvoorraad gegeten bij Bai. S 'avonds nog wat gedronken en redelijk vroeg naar ons bedje, het was een lange dag met die heenreis erbij. De zondag, na de douche en de plas om 8.30 het goed voorziene ontbijtbuffet geplunderd. Daarna in de auto en naar Bulay, een stadje wat verderop langs de Moezel, van daar uit langs diezelfde Moezel (er is er maar een) naar Zell, daar was het een wandertag van de SWR4 (radio en tv zender), dus na de 5 km van Zell hebben een aantal van ons daar nog de 13 gedaan, een heel leuk parcours met 300m stijging en ook weer daling want we eindigden weer in hetzelfde stadje. Er stond een groot podium en daar traden de hele middag de meest fantastische artiesten op, gelukkig stonden wij op een berg van 300m en waaide het meeste geluid de ander kant op. Toen we weer beneden waren hadden we nog net het genoegen om Nicole te mogen aanschouwen en beluisteren, daarna hebben we zelfs nog een stukje Semino Rossi in het cultuurhoekje van onze hersenen mogen verstoppen. Daarna volgde weer de terug wandeling naar Bulay en daar stonden al onze auto's nog braaf te wachten. Terug naar het hotel, wassen, zuipen, eten bij Andries en daarna nog een beetje zuipen en naar bed, het einde van een zeer leuke en zelfs een beetje warme dag. De zondag was een getrouwe kopie van de zaterdag van verleden jaar, een wandeling naar Beilstein, middageten in het Klöstercafé en daarna langs de moezel terug naar mesenich, maar niet zonder de tussenstop in cafe Klering in Briedern om daar net als verleden jaar een groot stuk heerlijke taart te eten. Deze avond werd er gegeten bij Serwazi en na de 2,5 uur wachttijd van verleden jaar hadden we die avond het overigens heerlijke eten in een half uur voor onze neus. Na een of twee slaapmutsjes zijn we dan maar weer gaan slapen. Inmiddels was het alweer Dinsdag en vandaag hadden we een tripje naar Bernkassel-Kues op het programma staan, dus hup in de auto en 60 km stroomopwaarts getuft, Bernkassel-Kues blijkt een prachtig oud stadje te wezen met boven op een berg de lokale kasteelruïne, de ruïne zelf stelde niet echt veel voor maar de taarten smaakten en volgens Kris was de spaghetti lekker. Na de taart en spaghetti terug de berg af naar de tweede afspraak van de dag, Traben-Trarbach, kom je daar voorbij gereden zie je een prachtige poort waardoor je in het stadje Trarbach binnen komt, kijk je door de stadspoort over de brug zie je een paar mooie gebouwen in Trabach. Helaas is dat in beide steden het enige interessante, die twee punten zie je onder het langsrijden maar helaas maar waar in beide stadjes is er verder niets te zien. Het verblijf daar was dus van korte duur en in ons hotel stonden er al een paar glazen op ons te wachten, voor het eten hoefden we niet ver, we aten thuis bij Bai. Na het eten hebben we voor de verandering een paar glaasjes gedronken en er over gebabbeld waarna wij ons bedje weer opzochten. Woensdag, FUCK we moeten weer naar huis, ons laatste ontbijtbuffet, onze laatste wandeling, onze laatste maaltijd en en onze laatste kasesahnetorte. Na het middageten begonnen we met de nodige tegenzin elkaar te pieperen en een goede thuisreis te wensen, ohhhh wat hadden we graag nog een dagje gebleven,,, maar,,,,, volgend jaar is alweer geboekt, weer terug naar hier, er is nog zoveel te zien, nog zoveel te wandelen, volgend jaar zijn er weer nieuwe taarten en de wijnkelders zijn tegen die tijd ook weer aangevuld.
Kris en Mieke,, alweer bedankt voor een perfecte organisatie, we hoeven helemaal op niets te peinzen, alleen maar in ons boekje kijken om te weten wat we waar gaan doen. Jullie zeggen telkens, dit is maar een voorstel, als jullie wat anders willen doen we dat, maar nee, jullie doen dat goed en wij zijn, Kris-tus zijn volgelingen. (terwijl Mieke het meeste gedaan heeft) We hebben enorm veel lol gehad, op een aantal foto's is dat overduidelijk te zien, doe gelijk ik, ga met een aantal hele leuke mensen daarheen, en amuseer je rot in een prachtige omgeving waar je lekker kan eten, proost.
Harry
PS, Ik ben nog steeds helemaal weg van dat prachtige sleepbootje.
:.Tot de volgende .Carine
