Mijne lieve lieve schat is overleden op 9juli 2012 om 10.30 .
Ik heb verschrikkelijk veel pijn van verdriet. Mijn lieve schatje was mijn grote toeverlaat, want alles, maar dan ook alles deden we samen sinds het overlijden van mijn echtgenoot.
Ik blijf dus alleen achter in dit grote kille huis. Mijn god, wat mis ik je.
12-06-2012
symphony in blue
Heb me nog eens wat geamuseerd met een plaatje : zoety natuurlijk in tube
21-05-2012
zoety slaapt
Zoety zes maanden oud, kwam net terug van de dierenarts .... viel prompt in slaap op haar dekentje in de zetel. Deze foto wil ik echt bewaren.
07-04-2012
Toneel
Mijne Zoety speelt toch zo graag haar eigen toneel stukje. Wel hier achter de gordijnen, kan ze haar gang gaan !!
04-04-2012
fotoserie zoety
Een reeks foto's die Viva vastlegde van Zoety.
02-04-2012
Nieuwe foto zoety
Zondag 1 april (geen grapje) was Viva op bezoek en zoals we het gewend zijn heeft zij zich geamuseerd met haar fototoestel. Zoety was een dankbaar ontwerp. Geslaagd dus en veel dank lieve vriendin.
16-03-2012
Immense stilte
Alhoewel het een hele tijd geleden is dat ik op dit blogje nog iets heb neergepend , kan ik er vandaag toch niet onberoerd bij blijven. Op 13 maart, was het met het nieuws van 8 uur, een donderslag bij zonsopgang. Zovele kinderen zouden omgekomen zijn bij een busongeval in Zwitserland. Ik was meteen klaar wakker.
Vandaag was het de immense stilte die ons land kende. Rouwende mensen, ingetogen mensen, perslui, fabrieken waar de band werd stilgelegd, de luchhavens, de treinen en de bussen, alles stond stil. Huiveringwekkend heb ik het ervaren.
Alhoewel ik de laatste jaren ook een hoop verdriet achter de rug heb, tart dit elke verbeelding. Zo'n lieve snoetjes, zo dartel, zo omstuimig, waarom ? Ik voel met de ouders het leed en de pijn. Het ergste moet echter nog komen voor hen. Men kan weinig doen, maar meeleven kan men wel. En dat is ook een steun.
