Sommigen huiveren bij de gedachte of uitspraak van de woorden 'onafhankelijk Vlaanderen'. Allerlei drogredenen - sommigen te goeder trouw, maar de meeste uit plat populisme - worden daarbij aangereikt om het verder bestaan van België te promoten. Een moeilijke discussie ?
Ja, omdat velen zich de moeite niet getroosten om eens concreet te bekijken wat de voordelen zijn, op welke wijze het kan gerealiseerd worden, welke gevolgen het heeft voor de beide deelstaten, enz. Nee, omdat op vele van die moeilijke vragen een zeer eenvoudige, haalbare en menselijke oplossing bestaat.
Vooral dat laatste is voor de onafhankelijkheidsbeweging een essentieel argument. Maar al te vaak worden voorstanders van de onafhankelijkheid (de zogenaamde 'separatisten') afgeschilderd als a-sociale egoïsten die de anderen het licht in de ogen niet gunnen. Onmiddellijk worden er toestanden als Servië, Bosnië, ... opgeroepen om de mensen toch zeker te doen gruwelen van de onafhankelijkheidsgedachte. Of wordt er verwezen naar situaties in Noord-Ierland of Baskenland, waar reeds duizenden doden vielen in de strijd voor onafhankelijkheid...
Wij, Vlamingen, hebben echter alle argumenten in handen om te bewijzen dat wij reeds 177 jaren de onafhankelijkheidsgedachte genegen zijn, maar zolang mogelijk (sommigen zullen ongetwijfeld denken "veel te lang") gewacht hebben om dit essentieel en 'basis'-mensenrecht op te eisen. Om de lieve vrede hebben we 177 jaar lang getracht in peis en vree samen te leven onder het Belgische dak. Dat liep met horten en stoten, en op zijn zachtst gezegd : men kwam altijd op het zelfde punt uit. Of het nu gaat om verkeersboetes, nachtvluchten, wapenverkoop, werkgelegenheid, openbare werken, ... telkens hebben Vlaanderen en Wallonië andere inzichten. En telkens opnieuw worden die in de Belgische constructie eerder tegen Vlaanderen uitgevaardigd. En als het zo ver komt (denk aan de huidige malaise) dat Vlaanderen voet bij stuk houdt, dan dreigen de Franstaligen met een institutionele crisis. In het verleden (herinner je de 'communautaire atoombom van Philippe Moureaux) was dit dreigement voldoende opdat de Vlamingen inbonden en hun eisen weer een tijd in de koelkast staken. Dit typeerde lange tijd de werking van de politieke instellingen in ons land. Voor studenten van het vak Politieke geschiedenis van België was het een makkelijk geheugensteuntje : je hoefde enkel maar het precieze jaartal bij de politieke crisissituatie te onthouden, de uitkomst was toch telkenmale dezelfde --> de Vlamingen moesten hun eisen op zij schuiven.
Nu zijn we na 177 jaren zover gekomen dat er nog alleen over de basis kan gepraat worden. Er kan niet meer gemarchandeerd worden, er zijn geen compromissen meer mogelijk. Om aar een voorbeeldje te geven : denk aan het B-H-V-dossier dat meer dan 30 jaar ten onrechte aansleepte en waar ten lange laatste de hoogste rechtsinstanties van het land de Vlamingen gelijk geven. En nòg steeds kunnen de Franstaligen hieraan niet toegeven... Men heeft het dus echt niet begrepen : de laatste strohalm voor de Belgische constructie wordt door de Franstaligen zelf in brand gestoken...
Nu de situatie van die aard is dat praten onmogelijk is geworden, moet Vlaanderen dan maar de koe bij de horens vatten. Er zijn reeds - vermaarde ! - grondwetspecialisten (zoals prof. Senellle of Van Orshoven) - die duidelijk aangeven dat de federale toestand onhoudbaar is geworden en er voldoende legitieme redenen en oplossingen bestaan opdat Vlaanderen zich hieruit zou losweken. Met andere woorden : de vergelijking met Bosnië, Servië of Baskenland is vèr zoek ! Het gaat hier om legitieme daden,, gesteld door democratisch verkozen vergaderingen. Dus geen volksopstand, terrorisme of straatagitatie...
Bovendien is het zeer zinvol om weten dat het de bedoeling is dat een onafhankelijk Vlaanderen onmiddellijk zijn plaats zou innemen tussen de volwaardige leden van de Europese Unie (we nemen voor Wallonië hetzelfde aan, hoewel die zich daar nog niet over beraad hebben). Dat betekent dat we ons ook zullen moeten schikken naar de gangbare regels uit het volkenrecht, zoals ze opgenomen zijn in de internationale verdragen die de grondslag vormen van de Europese Instellingen. Tsjechië en Slovakijke bewezen in 1994 dat zoiets perfect mogelijk is zonder bloedvergieten en zonder dat de beiden er economisch slechter bij werden. Wel integendeel !
Waarom zou Vlaanderen, als een der meest ontwikkelde regio's in West-Europa, dat niet kunnen ? Omdat ons bevolkingsaantal te klein is ? Larie ! Van de huidige 27 lidstaten zijn er elf (11!!) die minder bevolking tellen dan Vlaanderen. Heeft daar iemand een probleem mee gehad toen ze toetraden tot de EU ?
Kortom, de tijd is nu zeer rijp opdat alle Vlamingen, niet enkel de flaminganten die reeds lang om politiek-emotionele redenen het niet begrepen hadden op de Belgische constructie, zich achter de onafhankelijkheidsgedachte scharen. En diegenen - wellicht ook met de allerbeste bedoelingen! - die een scheiding van Wallonië vanuit sociaal oogpunt onaanvaardbaar vinden, zouden zich best eens over het volgende beraden.
Een scheiding van Vlaanderen en Wallonië hoeft niet te betekenen dat er geen solidariteit meer is (ook financiële) met de andere. Alleen zal het niet meer in een duistere miljardenstroom zijn die zelfs door specialisten niet meer kan ontward worden. Wel een solidariteit op basis van het eigen beslissingsrecht, gekoppeld aan responsabilisering. Wedden dat die solidariteit dan iedere Waal ten goede komt ?? En dat is toch wat velen van die bezorgde mensen in essentie inspireert ?
Diegenen die nu roepen dat al dat communautair gebakkelei maar eens moet gedaan zijn, zijn echter telkens ook de eersten om bij de eerste communautaire crisis (en die ontstaat in dit land op basis van het meest absurde onderwerp, denk aan de nachtvluchten) dat 'de politiek rot is'... Die mensen zouden in deze politieke tijden dus ook best eens goed nadenken of de onafhankelijksidee geen goede oplossing zou zijn.
Redenen genoeg dus om over na te denken, te palaveren en... mensen te overtuigen ! Wie meer info wil kan die direct halen op http://www.vlaamseonafhankelijkheid.be
We beleven bijzondere politieke tijden. Meer dan 75 dagen na de Hoogmis van de Democratie, namelijk de federale verkiezingen van 10 juni, blijkt ons land geen deftige regeringsonderhandelingen te kunnen voeren. Met andere woorden : zelfs de ultieme uitspraak van de stem des volks wordt of kan niet meer gerespecteerd worden in Belgenland.. Tja, voor wie het al niet hoog begrepen had op de kunstmatige constructie die zichzelf België noemde, is dit geen schokkend gegeven maar eerder een bevestiging van wat er al decennialang wordt over gedacht.
De Belgische constructie is uitgediend. Ze heeft haar internationaal politieke rol als bufferstaat tussen Frankrijk en Duitsland (uitgedacht door de toenmalige grootmachten) 177 jaren lang kunnen rekken. Verder heeft ze intern tot haar scha en schande moeten vaststellen dat ze de oorspronkelijke intentie om La Belgique sera latine, ou elle ne sera pas ! gaandeweg heeft moeten ombuigen. Eerst met de invoering van de Cultuurgemeenschappen, later met Gemeenschappen en Gewesten. Nog later met het steeds overhevelen van bevoegdheden naar deze deelstaten. In 1994 werden we zelfs officieel een federaal land genoemd (artikel 1 van de Grondwet)!
Helaas heeft de Franstalige politieke klasse, hierin bijgestaan door een afkalvende Franstalige bourgeoisie van industriëlen èn gesteund door de Belgische hofhouding, dit in de feiten nooit aanvaard.
Het leidde allemaal tot de huidige politieke impasse : Vlaanderen wil terecht meer bevoegdheden om als moderne natie de hedendaagse problemen en uitdagingen van de 21ste eeuw op adequate wijze aan te pakken. Franstalig België blijft plakken aan discussies als taalgrenzen, Brusselse territoriumuitbreiding of taalfaciliteiten. Allemaal politieke hangijzers die reeds in de jaren 60 definitief zijn bezegeld. Franstalig België wil dus de antieke Belgische klok terugdraaien en heeft in die 75 dagen van regeringsonderhandelingen op geen enkele wijze duidelijk gemaakt hoe zij Wallonië wil zien omgaan met de hedendaagse uitdagingen De uitdrukking van een België met twee snelheden kan op geen betere wijze worden uitgedrukt.
Wallonië en Franstalig België willen zich blijven wentelen in de underdogpositie waarbij het Vlaamse manna hen in de schoot geworpen wordt, zonder dat dit in een werkelijke verbetering van het lot van de doorsnee Waal resulteert en zonder dat dit enige politieke verantwoording vergt. We hebben het dan nog niet eens over de historisch gegroeide miljardentransfers, maar ook bijvoorbeeld hoe er wordt omgegaan met het verkeersboetegeld. Weinig of geen flitspalen in Wallonië genereren er toch meerinkomsten vanuit Vlaanderen waar met moderne verkeerstechnieken de veiligheid in goede banen geleid wordt. Absurdistan zou het ons nooit kunnen nadoen
Kortom : de huidige politieke malaise maakt duidelijk dat de Vlaamse onafhankelijkheid dichter bij is dan ooit gehoopt of vermoed. De publieke opinie in Vlaanderen, ook de man in de straat die nooit of weinig heeft wakker gelegen van communautair gebakkelei, ziet nu in dat het zo niet verder kan.
Over de wijze waarop dit Onafhankelijk Vlaanderen concreet moet ingericht worden, wil ik me niet direct uitspreken. Er zijn meerder mogelijkheden en sommigen moeten nog nader onderzocht worden. Maar de grote lijnen zijn duidelijk : dit België verdampt zodanig dat het als staatsconstructie overbodig is geworden. De deelstaten Vlaanderen en Wallonië kunnen als onafhankelijke landen aansluiten bij de Europese Unie. De solidariteit tussen beide gewezen deelstaten kan en zal herbekeken worden. Alleen gebeurt ze voortaan niet meer vanuit duistere of onbespreekbare cenakels, maar op doorzichtige wijze tussen volwassen volkshuishoudingen. Verder staat elk voortaan in voor de concrete inkleding van de eigen staatsvorm, de politieke instellingen, de bestuurlijke organisatie. Dat deden we toch al in grote mate in het zieltogende België, dat zal nu niet anders zijn.
De vraag hoe dit moet gerealiseerd worden is even snel beantwoord als gesteld. Professor Robert Senelle, algemeen erkend als grondwetspecialist, stelde onomwonden vast dat Vlaanderen daarom de huidige federale wetgeving niet langer dient te herkennen. Het komt het Vlaams parlement toe om tijdens een plechtige zitting Vlaanderen uit te roepen tot deelstaat v/h federale Belgie waar alleen de Nederlandse taal en de Vlaams cultuur officieel zijn erkend en beschermd. Brussel Hoofdstad alleen is tweetalig en een autonome regio. Hij behoudt hierdoor nog de Belgische constructie, maar geef toe : als deze werkwijze tot de legitimiteit mag gerekend worden, dan geldt dit evenzeer voor het uitroepen van de totale onafhankelijkheid. Tenzij zijn voorstel toch nog als tussenoplossing moet dienen voor de onontwarbare knoop die Brussel dreigt te heten
In ieder geval zou de huidige Vlaamse politieke klasse er beter aan doen geen kostbare tijd meer te verspillen in het restaureren van de Belgische ruïne, maar in het voorbereiden van de Vlaamse onafhankelijkheid.
La Flandre sera indépendante, ou elle ne sera pas !
Bij deze iedereen een Prettige Vlaamse Feestdag toegewenst ! Hijs de vlag en viert Feest met de vrienden !
In Dilbeek ben je op 11 juli om 11u welkom in CC Westrand voor een academische Feestzitting (met o.m. gastspreken Prof. Annick Schramme), gevolgd door een receptie in de Feestzaal.
Met de verkiezingen van 10 juni in zicht, beginnen ook onze postbussen de laatste dagen wat meer kleur te krijgen.
Tot ontsteltenis van velen, vielen de laatste dagen ook ééntalige Franstalige kiespamfletten in de bussen van Vlaams-Brabant en het Pajottenland. Onbeschaamd en onbeschoft bovendien, want de stellers ervan hanteren niet eens de taal van de volksgemeenschap waarnaar ze zich richten.
Velen klampten me al aan of daar niets tegen te beginnen valt ? Helaas niet, zolang de kieskring B-H-V niet gesplitst wordt. Dit is nu één van de privileges die de Franstalige partijen zich direct toeëigenen door de niet-splitsing. Tot diep in Vlaanderen kunnen stemmen geronseld worden voor Franstalige kopstukken, terwijl het omgekeerde in Waals-Brabant niet mogelijk is...
Het is één van die redenen waarom het "dossier B-H-V" een schending van het gelijkheidsbeginsel inhoudt : blijkbaar zijn niet alle Belgen op eenzelfde wijze gelijk voor de wet...
Er zijn dus maar twee oplossingen mogelijk in deze zaak :
1) zo snel mogelijk zorgen voor een politieke meerderheid die B-H-V onvoorwaardelijk splitst 2) de verzenders van deze franstalige kiespropaganda een "Retour à l'envoyeur" bezorgen (gegevens : zie foto)
Mogen we alle waakzame Vlaamse Dilbekenaren oproepen dit zo snel als mogelijk nog te doen ?
Maandag 14 mei : Debat in Westrand omtrent Splitsing B-H-V
Maandag 14 mei wordt Dilbeek in Westrand verwacht voor een debat tussen de Vlaams-Brabantse lijsttrekkers omtrent de Splitsing van B-H-V.
Met deelname van Roel Anciaux (Spirit) - Mark Demesmaeker (N-VA) - Bart Laeremans (VL Belang ) -Hermes Santo- rum (Groen!) - Louis Tobback (SP.a) - Luc Van Biesen (Open VLD) en Herman Van Rompuy (CD&V).
Het gesprek wordt in goede banen geleid door Wilfried Haesen (VRT-radio).
Afspraak om 20u in Westrand. De toegang is gratis.
Organisatie : Vlaamse VolksBeweging.
NB Nog een andere uitnodiging voor een B-H-V activiteit : op donderdag 7 juni gaat op het Possozplein te Halle om 20u30 een SPOEDMEETING door. Bussen uit heel Vlaanderen worden er verwacht om kort vóór de federale verkiezinge de Splitsingseis kracht bij te zetten. Een WARME OPROEP voor een massale opkomst uit DILBEEK !!
Dilbeek neemt deel aan het Platform van gemeenten van de Vlaamse Rand
Vanmiddag nam ik als afgevaardigde van de gemeente Dilbeek deel aan de bijeenkomst van het "Platform van de gemeenten van de Vlaamse Rand". Dit initiatief, onder leiding van de provincie Vlaams-Brabant, verzamelt de 13 Vlaamse gemeenten grenzend aan Brussel, alsook de 6 faciliteitengemeenten rond de specifieke leefbaarheidsproblematiek van de regio.
Ondermeer engageren ze zich ertoe te waken over het Vlaams karakter van hun gemeenten en al het mogelijke te doen om dit Vlaams karakter te vrijwaren en te ondersteunen.
Het is niet de bedoeling van het Platform om in de plaats te treden van de Staten-Generaal van Burgemeesters en Schepenen van Halle-Vilvoorde. Deze beklemtonen voornamelijk de splitsingseis van het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Uiteraard ondersteunt het Platform ook deze terechte eis.
Meer info, ook over het door Dilbeek ondertekende CHARTER, vind je op www.willy-segers.org.
Eind mei - begin juni start in Dilbeek de middenstandsactie naar anderstaligen toe "Oefen hier je Nederlands". Dat besliste het Dilbeekse schepencollege vanmiddag. Meer info over het opzet van de actie vind je op www.willy-segers.org.
Hierbij doen we alvast een oproep naar medewerkers die deze actie willen ondersteunen. Het zal erop aankomen zoveel mogelijk Dilbeekse handelszaken de bezoeken met het nodige promotiemateriaal. En in dat geval zijn ALLE handen WELKOM!
Wil je meedoen ? Geef een seintje : willy.segers@pandora.be
Mooi weer en mooi volk, vanmiddag in het gemeentehuis van Gooik !
Een fraai samenwerkingsverband tussen de "Burgemeesters van Halle-Vilvoorde", de werkgroep "B-H-V'" van de Vlaamse Volksbeweging, "Haviko" (Halle-Vilvoorde-Komitee) en TAK (Taalaktiekomitee) ontvouwden er de plannen van de verdere sensibilisering rond de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde.
Naast het politieke signaal (24 Colleges van Burgemeesters en Schepenen uit Halle-Vilvoorde verklaarden zich bij de Gouverneur in de onmogelijkheid om deze ongrondwettelijke verkiezingen te organiseren) komt er nu ook nog de politieke actie !
De actie "BURGERZIN" is niet mis te begrijpen ! Ben jij het ook oneens met deze ongrondwettelijke en onredelijke situatie, dan komt binnenkort jouw beurt ! Via de speciaal opgerichte webstek www.burgerzin.be krijg je alle info in detail.
Zo is er o.m. de gebruikelijke affichencampagne, maar deze keer ook een speciale prentbriefkaart-actie. Hiermee word je vriendelijk uitgenodigd samen met je familie, vrienden, kennissen,... de federale tenoren Verhofstadt, Dewael en Vandelanotte nog vóór het sluiten van het Federaal Parlement (eind april) te bestoken met deze mooie wenskaarten !
Ook de actie "DIENSTWEIGERAAR" verdient je aandacht. Heb jij èchte burgerzin en wens je dus niet aan de organisatie van deze ongrondwettelijke verkiezingen deel te nemen uit respect voor de Grondwet en hoogste rechtsinstanties van dit land, dan ben je de geknipte figuur ! Je kan je dienstverlening aan stem- of telbureaus dan ook weigeren. (zie alle info op de webstek). Momenteel zijn er reeds méér dan 515 dienstweigeraars. Een succes ! (cfr in 2003 : een vijftigtal)
Tenslotte is iedereen al bij voorbaat uitgenodigd op het politiek debat op maandag 14 mei om 20u in Westrand waar alle politieke partijen aan deelnemen.
,,Ik ben echt geen Vlaams-nationalist, omdat ik echt niet mentaal gehandicapt ben.''
Kamervoorzitter Herman De Croo (Open VLD) is nooit een fan van het Vlaams-nationalistisch denken geweest, maar in De Morgen (10/4) verwoordde hij het wel erg scherp.
VLD wil regeren tegen meerderheid van Vlamingen in Op precies twee maanden voor de verkiezingen maakt de VLD duidelijk waar ze voor gaat: nog meer communautaire status-quo. Het communautaire luik van het Vlaams regeerakkoord bestaat niet meer voor de VLD. Meer nog: de VLD zegt nu eindelijk expliciet wat al maanden in de wandelgangen wordt gehoord, namelijk dat ze Verhofstadt III zonder Vlaamse meerderheid in het zadel wil hijsen. De VLD aarzelt duidelijk niet om Vlaanderen volledig over te leveren aan de macht van de PS. De N-VA campagne: Laat Vlaanderen niet st(r)ikken' was dus zeker en vast op zijn plaats!
Op het ogenblik dat steeds meer Vlaamse actoren met steeds meer nadruk vragen om een verregaande staatshervorming, is de VLD bereid om de Vlaamse meerderheid op te offeren aan de carrièreplanning van haar eigen partijtop. En dat terwijl er dringend ingrijpende keuzes gemaakt moeten worden om welzijn en welvaart veilig te stellen. De N-VA hoopt dat de sp.a het fatsoen heeft om, zoals haar voorzitter Vande Lanotte nu zegt, niet mee te werken aan dit VLD-scenario waarbij de Vlaamse meerderheid volledig buiten spel wordt gezet.
Tot slot nog dit: de N-VA neemt akte van het feit dat Kamervoorzitter De Croo het Vlaams-nationalisme omschrijft als een mentale handicap (De Morgen, 10 april). Dat hij dergelijke uitspraken doet in een voorbereid en nagelezen interview, heeft ook voor de kiezer alvast het voordeel van de duidelijkheid.
Persoonlijk ben ik als Vlaams-Nationalist geschokt door deze denigrerende uitspraak. Ik wens dan ook mijn spijt te betuigen aan alle ouders, familieleden of begeleiders van mentaal gehandicapten. De enige verzachtende omstandigheid die deze uitspraak kan verklaren: het is typisch voor dit land dat dergelijke figuren er als Eerste Burger door het leven kunnen gaan...
Uiteraard is het goed nieuws te horen dat de grote scheeftrekkingen in de ziektekosten lijken te zijn weggewerkt (De Standaard, 10 april). Het Vlaamse pleidooi voor een sterkere responsabilisering leverde eindelijk enig resultaat! Te vroeg juichen is echter misplaatst. Er is meer onderzoek nodig om de RIZIV-gegevens precies op hun waarde te kunnen schatten.
Zo vertellen de cijfers bijvoorbeeld niets over de inkomstenzijde. En ook daar is het de laatste jaren telkens weer gebleken dat Vlaanderen meer dan zijn duit in het zakje doet. Evenmin is het duidelijk hoe men er nu plots wel in slaagt om alle uitgaven ook effectief toe te wijzen aan een gewest terwijl men vorig jaar nog 20 % van de uitgaven niet kon toewijzen. Ook blijven er bijzonder grote verschillen voor wat betreft de inkomensuitkeringen bij ziekte en invaliditeit.
Stellen dat de problemen in de gezondheidssector zijn opgelost, is dus absoluut onjuist. Het gaat bovendien in hoofdzaak niet over centen, maar over het kunnen maken van eigen keuzes, over het kunnen voeren van een eigen beleid. Vlaanderen en Wallonië maken immers fundamenteel andere keuzes wat betreft het soort gezondheidszorg dat men wil. Vlaanderen legt nog steeds veel nadrukkelijker de klemtoon op de huisarts als centrale spil terwijl Wallonië nog steeds kiest voor een model waarin het ziekenhuis en de specialistengeneeskunde centraal staan.
Meer dan ooit blijkt uit cijfers én uit de situatie op het veld dat de taalgrens ook een zorggrens is. Het pleidooi van de N-VA blijft dan ook onverkort: geef beide gemeenschappen de volle verantwoordelijkheid voor het uitbouwen van een gezondheidszorg die tegemoet komt aan de eigen inzichten, noden en verwachtingen.
Het streven naar een eigen, geïntegreerde Vlaamse gezondheidszorg betekent geenszins dat we de noodzakelijke solidariteit opzeggen. Het splitsen van de gezondheidszorg dwingt iedereen tot het nemen van zijn verantwoordelijkheid. Een gesplitste gezondheidszorg is dan ook de beste manier om een goede solidaire ziekteverzekering te redden. (Dr. Louis Ide - ondervoorzitter N-VA)
