Echter wèl zinvol is deze peilingen te gaan vergelijken met vorige peilingen. Zo ontstaan immers tendenzen en die lijken me wèl interessanter om te gaan ontleden. Hoewel de echte verkiezingen nog altijd de beste thermometer zijn om de verkiezingskoorts op te meten...

De peiling van het voorbije weekend, in opdracht van De Standaard en de VRT, lijkt hier een bevestiging te geven van een trend waar niet kan naastgekeken worden. Twintig maanden na de laatste stembusslag van juni 2004 blijkt het Vlaams Kartel van CD&V/N-VA - winnaar van deze èchte peilingen - nog steeds de koploper te zijn (met zelfs een stijging van 2,5), gevolgd door Vlaams Belang (-1,8), SP.a-Spirit (+0,5), VLD (-1,1) en Groen! (+1,4). Nogmaals, zonder over getallen en percenten te struikelen (hoewel die óók boekdelen spreken!): de tendens is wèl duidelijk. En zoals gezegd : dan wordt het interessanter.

Want dan begint de kiezer zich ook in de peilingen te interesseren en krijgen we een effect dat wel degelijk een volgende verkiezingsuitslag kan beïnvloeden. De doorsnee-kiezer, die niet dagelijks met politieke bekommernis leeft, wordt tussendoor wel met de neus op de feiten gedrukt. Zo kan die niet naast het vaststaand feit heen dat CD&V/N-VA niet enkel bij de laatste verkiezing van juni 2004 duidelijk de kop heeft genomen en die gedurende de verdere rit niet meer heeft afgegeven. Alsook het feit dat het paarse beleid o.l.v. Guy Verhofstadt duidelijk haar beste tijd heeft gehad. De dalende trend die zich bij de VLD reeds manifesteerde bij de verkiezingen van juni 2004, heeft zich in al die tijd verdergezet en werd zelfs niet omgebogen. Ondanks het feit zelfs dat men de VLD-boeman-in-eigen-rang, JM Dedecker, als nuttige idioot heeft vooruitgeschoven om met zijn boekje de liberaal-blauwe achterban op te monteren.

Het moet zijn dat de kiezer begrepen heeft van het paars-liberale front geen eieren meer te lusten... En dat heeft de VLD enkel en alleen aan zichzelf te danken. Bij de dioxine-crisis hebben heel veel kiezers Guy Verhofstadt met zijn Burgermanifesten een eerlijke kans gegeven. Hij en zijn VLD-top (Verhofstadt-Dewael-De Gucht) hebben ze echter niet gegrepen. Ze miskenden de eigen liberaal-blauwe achterban en hielden zich in tal van politieke dossiers teveel bezig met de nieuwkomers. De arrogantie waarmee de huidige VLD-leiding (De Gucht werd intussen als handpop gewisseld voor  Somers) dit tot op de dag van vandaag ontkende en ontkent, is ontluisterend voor hun politieke inzicht. En gelukkig maar : de kiezer kan zich bij de volgende verkiezingen duidelijk uitspreken !

Mij interesseert vooral ook hoe deze nationale politieke trends zich straks zullen vertalen in het politieke achterland bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober.  
Dilbeek zal in deze analyse ongetwijfeld ook een rol spelen. Toen de Dilbeekse kiezer zich na een jarenlange CVP-hegemonie in de jaren negentig uitsprak voor een ommekeer, heeft de VLD haar kans gekregen. Ze heeft die echter niet gegrepen.

Dagjespolitiek en eigen politiek dienstbetoon, maar geen gefundeerd beleid op langere termijn waren het gevolg. Het feit dat men bovendien enkele keren heeft kunnen genieten van financiële meevallers van hogeraf, maakte het nog mogelijk telkens de eindjes aan elkaar te knopen. Of de toekomstige Dilbeekse generaties hiermee gediend zullen zijn, is een andere vraag. De Dilbeekse doorsnee-kiezer weet dit echter niet. Die gaat ervan uit dat elk gemeentebestuur, van welke kleur ook, hier oog voor heeft en als een goed huisvader de beste beslissingen neemt voor iedereen. Stilaan begint echter ook Jan-met-de-pet door te hebben dat er in Dilbeek iets loos is...  Eindelijk, zou ik dan zeggen !

Want die doorsnee Dilbeekse kiezer merkt ook dat zijn straten en pleinen nauwelijks vernieuwd of onderhouden worden, de verstedelijking en verfransing verder uitdeinen, het afvalbeleid soms hilarische proporties aanneemt, zijn gemeente (als 2de grootste van Vlaams-Brabant na Leuven) niet meer de voortrekkersrol speelt van weleer...

Om al deze redenen meen ik dat er wel een parallel kan getrokken worden met het nationale verhaal. Die tendens kan de Dilbeekse kiezerbeweging wèl degelijk beïnvloeden, zeker als de trends telkens weer dezelfde zijn. Of hoe peilingen dan plots tòch weer interessant kunnen worden !

Het wordt dan ook naarstig aftellen naar de dag dat de Dilbekenaren zich concreet kunnen uitdrukken.  
 

Fijn ! Zo dient deze digitale communicatie niet louter tot manipulatie of zielenknijperij... Ik zou zelfs zeggen : van harte welkom !

Willy Segers