Lang getwijfeld welke wedstrijd ik ging rijden. Mater (LFT)
met grote kans op winst, of Zwijndrecht, Kampioenschap van Vlaanderen, 90 km ,
mooie wedstrijd, maar ik verwachtte daar veel vertrekkers. Uiteindelijk toch
voor Zwijndrecht gekozen. Blijft immers een kampioenschap welke mijn seizoen
nog kon redden.
En inderdaad, veel vertrekkers, héél veel, maar liefst 180 !
Met de herinnering van vorig jaar in gedachte, toen ik hier tweede werd in de
massaspurt, gokte ik ook vandaag voluit op mn spurt. Gans de wedstrijd hing ik
in een veilige positie achteraan de groep. Tot zelfs bij het ingaan van de
laatste ronde. En toen begon ik naar voor te schuiven. Ik voelde het: hier
kloppen ze me niet !. Ik ging helemaal aan de rechterkant zitten, want de
aankomstlijn lag in een flauwe bocht naar links, dus hier ging ik plaats genoeg
hebben. Ik zat waar ik moest zitten. Op 400m van de streep ging ik doorkunnen
en voluit naar de overwinning kunnen spurten.
Maar zover kwam het niet. Op 500m van de streep haakten
vooraan midden in op de weg enkele renners in mekaar. Met een domino-effect
viel en ze naar de rechterkant. Ik kon ze niet meer ontwijken en tegen 56km/u
ging ik over kop !. Gelukkig in het gras.
Even bekomen en dan de schade opnemen. Amaai, ik heb geluk
gehad ! Enkel een klein wondje aan de rechter elleboog. Mijn fiets hing 10m
verder een halve meter boven de grond in een draad. En rond mij: zeker 30
renners die op de grond lagen. Vooral onze ploeg deelde serieus in de brokken.
Vermincksel, De Beule, Heytens, allemaal lagen ze ertussen.
Na even een rondvraagje hoe het met iedereen ging, nam ik
mijn fiets om rustig terug naar de streep te rijden. Maar toen ik mn been over
mijn zadel wou heffen, lukte dat niet. Ik kreeg mn rechterbeen gewoonweg niet
omhoog ! Spiertje gescheurd ? Waarschijnlijk. Dus, geen paniek, dat komt wel
goed. Dan maar te voet tot aan de
streep.
Maar de pijn werd erger en erger. Met moeite reed ik met de
auto naar huis, waar dan besloten werd toch maar naar de medische dienst aan de
Rijksweg te rijden. Die stuurde me meteen door naar de kliniek in Bornem. Daar werd een scan genomen en het verdikt was
niet min: 3 wervels gebroken !!!
2 maand platte rust, seizoen gedaan en hopen dat alles terug
goed komt !
2013 eindigt zoals het een heel jaar is geweest, met veel
pech en gesukkel. Als het door de 13 in het jaartal komt, dan denk ik dat ik
2113 maar zal overslaan !
29-12-2013 om 19:32
geschreven door SUFR 
|
 "Very Happy"){kind=icon}
