Vandaag eigenlijk onze eerste echte dag van de vakantie. Heel wat beter weer dan gisteren, toen hebben we nogal moeten schuilen. Deze morgen al direct zon en na een buiten alle verwachting heerlijk ontbijt naar de bushalte getrokken met de overtuiging dat het wachten opnieuw kon beginnen. Toen de bus die we nodig hadden voorreed toen we aan de halte kwamen kon eigenlijk opnze dag niet meer stuk.
Een klein uurtje tot aan het nationaal park van Iguazu, en daar direct een junglepad ingetrokken. Een leuke niet vermoeiende wandeling van 8 km met heel veel vlinders, vogels, leguanen en zelfs een drietal miereneters gezien.
Op de midag met een treintje het park dieper ingetrokken en daar de eerste echte watervallen gezien. Dit is wereklijk één van de hoogtepunten van onze reizen de afgelopen jaren. Een uitgestrektheid aan watervallen, met watermassa's die zich naar beneden storten waar je het vermoeden niet van hebt dat het bestaat. Het is zo overweldigend dat je er blijft naar kijken, en blijft de paden afgaan om opnieuw een andere invalshoek te krijgen.
We hebben besloten om morgen opnieuw de rit te doen om een extra dag va de watervallen te genieten. Vermoedelijk gaan we ook zo'n adventure arangement boeken die met trucks de jungle ingaat (ziet er wat braaf uit) maar ook met reuze speedboten tot heel dicht bij de waterval gaat. Iedereen die eruitkomt is wel nat tot op z'n vel, maar voor avontuur moet je iets over hebben natuurlijk.
Echt warm hebben we het hier niet, 24° en geen regen vandaag was al een goed begin voor onze lente. Wij hebben het geluk dat het hier normaal altijd maar beter moet worden hé.
Ik probeer vandaag eens wat foto's te posten of zet een link naar Picassa.
Hoi,
We zijn eindelijk opgestegen op de luchthaven van Buenos AIres domestic flight richting Iguazu. Deze morgen ons om 6u30 laten wekken, we moesten immers die kwartier taxi rekenen vanaf ons hotel. Na twintig minuten waren we er al, dus veel te vroeg, onze vlucht stond zelfs nog niet op het bord. Eerst ontbijt dus, een platte croc en een paar medialunes (halve manen). Toen we gingen inchecken mega veel volk, en constant stress dat we het niet op tijd zouden halen. Ondertussen veranderde onze vlucht een paar keer van 9u20 naar 9u10 en terug. Dat hadden ze per mail in de afgelopen weken ook al een paar keer laten weten. We raakten nog op tijd aan onze gate, en zaten stipt op uur in onze stoel, jammer genoeg met 20 rijen ertussen. In een rateltaaltje werd een paar keer iets gewauweld. Om dan een uur later te vertellen dat het erg druk was en wellicht nog een uur zou duren; Argentijnen blijven daar ijzig kalm bij, vinden dat heel normaal dat ze moeten wachten. Uiteindelijk om 11 uur opgevlogen, meer dan anderhalf uur vertraging. De uitleg die in het Spaans drie minuten neemt wordt door een hostess in het engels vertaald in heavy trafic.
Ondertussen heeft Leny al het programma voor de komende dagen kunnen uitwerken, dus beloofd een leuke natuur driedaagse te worden om en rond de watervallen van Iguazu, blijkbaar bij de mooiste van de wereld, je moet ze maar eens googelen.
Verslag van onze eerste ervaring met Argentinie, meer bepaald Buenos Aires.
Onze studio is ruim, modern en net, we hebben er alles war we willen. De buurt Telma is wat oud, maar er zijn leuke winkeltjes, bars en restaurantjes. De dag gebruikt om kennis te maken met de grootstad. Buenos Aires heeft alles van zon grootstad, hoogbouw, brede grote boulevards, vooral druk. Vanuit Telma naar de plaza Mayor, zeg maar het centrum van de stad. Getuige van een betoging zoals je die in de boekskes ziet, met vlaggen en aftandse bussen en autos rook uitspuwend en toeterend door de stad. Grimmig soms ook, met verwittigingen van voor pinchers dat je je fototoestel moet wegstoppen. De haven, of de oude pakhuizen aan de vroegere binnenhaven zijn trendy winkels, bars, restaurants en bewoning. Schitterende look, maar jammer genoeg een grijze en regenachtige dag, geen sfeer dus. Een wandeling door heel de stad (ik geef opzettelijk geen afstanden) brengt ons bij het hoogtepunt van de dag, Het kerkhof van de stad. Net als Pere La Chaise of ons Schoonselhof een groepering van de belangrijkste mensen van het land. Nooit eerder gezien, monumenten waar menig kerkje bij ons jaloers zou van zijn. Stuk voor stuk juweeltjes, met schitterende sculpturen, hel bijzondere architectuur, en een heel aparte sfeer. Aansluitend in de buurt een bezoek gebracht aan een design museum, die eigenlijk een grote vekoophall is met design winkeltjes. Een rode kruismedewerker probeerde ons te overtuigen onze volgende trip naar Palermo Viejo uit te voeren, in de namiddag zou het er immers stikken van de zakkenrollers en de travestieten. In werkelijkheid een heel trendy buurt met schitterende shops, Leny kon haar ogen niet van de schoenen afhouden, ikzelf kon mijn ogen niet afhouden van de travestieten, en keurde en bestudeerde ze uitvoerig om vast te stellen dat ze volgens mij wel heel erg goed waren in hun vermomming. Schoon volk » zouden ze bij ons zeggen. Na een paar glazen witte Argentijnse Chardonnay die we zullen moeten leren drinken want is heel erg zwaar, een taxi naar huis om in onze buurt een Argentijns grillhuis op te zoeken om een eerste keer hun Parrilla, typiche grillade mixt te proberen. Dikke tegenvaller we hadden de basic one genomen, en is een mengeling van slachtafval, bloedworst en ribben, uiteraard allemaal van de koe. Met lange tanden wat zitten kauwen, volgende keer niet op onze centen kijken en een dure « el lomo beef bestellen, is blijkbaar een zacht vlees waar we in Europa alleen kunnen van dromen.
Na onze eerste dag weten we dat we hier geen tien dagen moeten terugkeren, maar gericht een paar dagen zullen spenderen aan wat cultuur en shoppen. Buenos Aires voelt niet onveilig aan, toch wordt je constant aangesproken om je rugzak vast te leggen aan een ketting, je fototoestel weg te stoppen of na het eten een taxi naar huis te nemen. Wat vooral duidelijk is na één dag is dat wachten deel is van hun cultuur, je kunt je niet zenuwachtig maken, zelf staan ze uren in de rij zowel aan het loket van de bank of aan de kassa bij de apotheek vinden ze heel normaal en maken zich schijnbaar niet druk. Stoppen geblazen, gordels want heel veel turbulentie
tien na acht savonds - juist aangekomen in ons appartementje na een ganse dag ronddolen in de stad . we hebben ons dus aangepast aan de zuidamerikaanse gewoonte en pas rond een uur of twee gelunched , zodat we nog niet direct weer honger hebben.
volgens mijn gevoel zeker 15 km gewandeld, volgens herman 30 km; dus de waarheid zal er wel ergens tussen in liggen.
tis hier raar, wij zien of ondervinden hier niets raars , maar het is de argentijnen zelf die ons schrik doen krijgen. vanmiddag in een restaurant vroegen ze om handtas ergens anders te hangen, deze namiddag zei er iemand dat we beter niet naar palermo gingen omdat er daar niet anders dan dieven en travestieten rondliepen. toch geweest natuurlijk, en toen we daar op een gezellig terrasje zaten toonde de serveerster ons een slot onder de tafel waar we onze rugzak moesten aan vast maken. enfin, tot nu toe niets kwijt en we vinden het hier eigenlijk wel vriendelijke mensen . En zo vreselijk mooie dingen in de winkels en helemaal niet duur , en dan niets kunnen kopen omdat je het dan anders een maand op je rug moet sleuren. droom van schoenen gezien, en prachtige handtassen overal, en veeeel goedkoper dan bij ons. tzal voor een een andere keer zijn.morgen vroeg uit de veren want om negen uur hebben we een vlucht naar het noorden.
is nu 8 uur smorgens en zitten in de zetel van ons mini appartementje in san telmo buenos aires. nog een beetje licht gevoel in thoofd en gedesorienteerd maar dat is altijd zo. trein ongelofelijk op tijd ; inchecken letterlijk 5 minuten na aankomst in de luchthaven - geslapen terwijl we naar madrid vlogen - niet al te lang tussentijd maar dan wel een uur op de tarmac gestaan wegens congestie - versta dat niet goed maar ja - vlucht was dus nog een uur bovenop de 12 uur die voorzien was maar die Leny ergens niet geregistreerd had, dus tegenvaller
wel goede stoelen, en we zaten aan de zijkant helemaal vooraan, en zijkanten was maar voor twee dus dat was goed; naast ons eennkoppel met een babytje van een maand of drie, en meer achteraan een koppel met eentje van een jaar - waren eigenlijk ongelofelijk braaf - de mama wel dikwijls baby aangelegd , dus sliep veel op haar arm zal wel lastig geweest zijn
weer is hier betrokken en fris, gisteren regende het - zijn dan nog rond middernacht japans gaan eten - vandaag een verkenningsdag, want morgen zitten we al weer om 9 uur op een vliegtuig richting iguazu. we komen hier wel nog terug.
niet echt veel rond gekeken, maar zijn hier wel superleuke trendy winkeltjes, je zou je goesting vinden - allemaal jong volk in deze buurt, is een beetje leuven sfeer maar veel rommeliger.
ze eten hier savonds ook maar vanaf 22.30 of 23.00 uur, en smorgens kun je pas ontbijten vanaf half negen.
