We zitten nu in de luchthaven te wachten op een vlucht naar Buenos Aires - zeven uur avonds - weten niet goed waar we gaan aankomen want domestic is gesloten voor een maand, meeste vluchten worden herboekt naar de grote luchthaven, waar er volgens de kranten complete chaos was gisteren, was de eerste dag van de sluiting. Wij komen toe op nog een andere luchthaven, maar waar die zich ergens bevindt tgo Buenos Aires, we hebben geen idee.
Gisterennacht heel erg gedonderd en gebliksemd, daar in de bergen in cumbrecita, en water gegoten. Droog weer tegen s morgens maar de lucht zat potdicht - en temperatuur iets van een 14 graden.- pullekes weer dus, was lang geleden. (twee dagen voordien nog 20 ° warmer) - uitgecheckt in ons oerduits jaren vijftig hotel ( waar er sindsdien niets was aan veranderd ) - en een schitterende wandeling gemaakt in de bergen - heel mooi en afwisselend landschap met paarden, koeien en schapen zonder grenzen , en prachtige wilde bloemen.
Na de middag afgezakt naar carlos paz - een stadje niet zo ver van Cordoba - een heel simpel hotelleke gevonden (een fan aan het plafond maar nergens gevonden hoe je die kon in gang krijgen, en lampjes op de nachtkastjes, maar geen enkele prise in de slaapkamer) - maar enfin, toch lekker geslapen en het was goedkoop.
Deze morgen dan naar het dal van de condors getrokken, een vier uur durende wandeling heel hoog in het gebergte, weer schitterend weer ondertussen, en het stikt er inderdaad van de condors.. Gebergte was indrukwekkend , met prachtige dalen met pampagras, waar we hier en daar een cavia zagen, veronderstel het eten voor die condors. Voor de rest niets dan natuur - wel een bord met een ganse uitleg wat je moet doen als je een puma tegenkomt (niet weglopen, kinderen op je arm nemen, je groot maken, en als hij toch afkomt met je armen beginnen zwaaien en roepen) en wat je moet doen als je gebeten wordt van een slang (gebeten deel hoger houden dan rest van je lichaam, en zo vlug mogelijk hulp halen, wat wellicht moeilijk is want vermoed als je gebeten wordt dat dit dan meestal in je voet of been is, tenzij het een benji springende slang is )
Hier is hier ondertussen al half acht, onze vlucht staat nog altijd aangekondigd om 19.20 on time, maar dat geraken we hier gewoon, nog geen enkele vlucht is hier op tijd vertrokken.. Is wel vervelend want we hebben transport geregeld van Buenos Aires naar san antonio de areco waar er dit weekend een jaarlijks gaucho festival is, en kunnen die mens niet verwittigen dat we XX tijd zullen te laat zijn. Zou dus nog wel een heel laat avondmaal kunnen worden .
Benieuwd wat het weekend zal brengen - is plotsklaps onze laatste week die begonnen is , en wij die dachten dat de tijd eindeloos was.
Weer op weg met de wagen dus. Hier heel normale wegen, net als bij ons. Hoewel, er was een péage op een twee baanvaks baan genre zoals tussen veldegem en torhout, maar dan minder goed onderhouden. Al snel zaten we weer in de bergen, maar noem ze hier maar heuvels na wat we hebben gehad.
Landschappen zijn veel groener, veel meer dieren en vogels. Dorpen zijn ook piepklein, maar hebben alles. De twee hoogtepunten van vandaag Estancia Jesuitica Alta Gracia. Een van de grotere estancias van de jezuïeten. Ze hadden 300 zwarte slaven die werden ingezet in de landbouw, in de eigen gebouwde smidse en voor het kweken van ezels voor de mijnbouw.
In deze regio zijn de jezuïeten zeer intensief aanwezig geweest, alle scholen, colleges en universiteiten refereren nog steeds naar de jezuïeten. De grootsheid waarmee ze hier het land hebben beïnvloed is toch wel van een bijzondere orde.
Genaral Belgrano is dat excentrieke dorp van die duitsters hilarisch, alles op zn duits, of toch zoals mensen van zestig jaar geleden duitse dorpen moeten hebben gezien. Een zestal huis brouwerijen en in oktober echte oktober festen. Zoals je op de blog kunt zien hebben ze hier een tante Leny jammer genoeg was het daar gisteren niet the place to be zag er nochtans gezellig uit. Zijn in het drukste etablissement (constant volzet) een schitterende aufschnit gaan eten een grote schotel met alle soorten kaas en hesp. Was een voorgerecht, maar hadden gelukkig het verstand om te wachten van een hoofdschotel te bestellen. Je krijgt hier toch altijd bijna instant wat je vraagt. De schotel was veel te groot en dus eveneens een festijn voor de talloze zwerfhonden die braaf aan je voeten komen liggen en zonder te schooien heel voorzichtig en zonder de collegas te verwittigen een hapje meepikken.
Ook in het dorp waar we vanavond logeren heerst de wat zij noemen een centro-europese sfeer. Deze middag Bockwurst mit sauerkraut gegeten. Voor de rest is het hier echt vakantie sfeer, liggen wat te lummelen aan het zwembad nadat we deze middag een eerder beperkte bergwandeling hebben gemaakt, maar in de vooravond wel een leuke trot naar een waterval gehad.
Ons hotel is een Duitse replica uit de jaren zestig. Je kunt er een film draaien uit die tijd is hier in principe mega toeristisch, maar er lopen maar een paar verdwaalde koppels zoals wij rond. Zal hier heel stil zijn vannacht. Hebben gelukkig vanavond nog een restaurant open gevonden, dat finaal wel nog een zestal tafels kreeg. Heel lekkere wijn voor een fractie van de prijs bij ons, en zoals bijna elke avond als het bij jullie tussen één en twee is nog even op de chat de laatste nieuwtjes van bobo doorgenomen met Fons.
Salta was een beetje thuiskomen natuurlijk, je kent al grotendeels je weg, weet de goeie plaatsjes zijn om te eten en te drinken dus. De dag doorgebracht met wat musea, de cabilda en tentoonstellingen. Perfecte vlucht naar Cordoba.
Hebben een schitterende hotel studio, heel trendy van inrichting en leuke sfeer. Cordoba is de tweede grootste stad van Argentinie en een heel erg bruisende stad. Hoewel we in het weekend zijn aangekomen was er overal animo in de straten. Toestanden met groepshuwelijken op zaterdag avond om tien uur en groepsdopen op zondag om elf uur enz. Wel erg katholiek hoor, in de kathedraal 5 missen op zondag, en telkens uitpuilende kerk De stad is behoorlijk overzichtelijk in een lijnenpatroon opgebouwd. Hoewel niet echt groot is het toch rap telkens een paar kilometer stappen. Twee schitterende musea van moderne kunst gedaan met allebei een verassend hoog niveau. De ene met een vaste collectie van voornamelijk vorige eeuw, met heer erg gelijkende werken en stromingen van onze beroemde Europese kunstenaars. Het ander museum puur tijdelijke exposities in een schitterend architecturaal knap gebouw. Twee van de kunstenaars sprongen echt uit, en zouden naar ons bescheiden appreciatie op internationaal niveau mee kunnen spelen. (We sturen vandaag een kunstboek van één ervan per post naar huis om hem niet te moeten mesleuren).
Het contrast met de Puna kan niet groter zijn, Cordoba is op en top Europees, maar heel erg druk, ook s nachts niet alleen in de autovrije winkelstraten, maar ook op de avenues is het mega druk. Enige constante is dat de Argentijnen ook hier met hun thermos Mate en hun potje met zilveren rietje zeulen. Mate is een gebruik dat de jezuïeten invoerden om de Argentijnen van de alcohol te houden, en blijkbaar zijn ze daar heel erg in gelukt.
Hoewel je geen onveiligheid gevoel hebt, en iedereen behoorlijk stressloos en nonchalant de straten dweilt is er een heel erg intense politie aanwezigheid. Zowel overdag als s avonds tref je er minstens op elk krijspunt één aan. Geeft eerder een onveiligheidsgevoel dan omgekeerd - ze zijn wel allemaal heel jong, 50-50 mannen-vrouwen, en staan er wel nogal nonchalant bij, maar wel goed gewapend .
Zondag namiddag naar een soort pretparkje geweest, zeg maar en vaste kermis. Niveau begin jaren 60 van bij ons. Hilarisch om ook volwassen mensen op de botsautos of op zon ronddraaiend wiel te zien zitten.En overal kindjes, kindjes..Argentijnen hebben er rap en stuk of zes hebben ze ons verteld. Buggys worden hier zelden gebruikt, dus zie je overal mamas en papas die kun kind op de arm meesleuren - soms moeten die kleintjes slapen terwijl ze rechtzitten, of krijgen ze de borst terwijl de moeder in de drukke straten zich een weg zoekt, raar hoor.
De mensen zijn hier ook heel erg dik, de vrouwen zien er allemaal drie a zes maand zwanger uit, de nog dikkere veronderstellen we dat die dan wel echt zwanger zijn.ze leven hier op taartjes en zoet, soms ze je zie een ijsje bestellen in een is isomo pot, en is gemakkelijk een halve kilo dat ze binnen lepelen.
Maar ze zijn wel heel erg vriendelijk, en willen altijd weten waar we vandaan komen. In het spaans natuurlijk, want engels is hier hun ding niet - andere talen ook niet eigenlijk.
De zoo was een teleurstelling, heel oud van kooien en inrichting, eel te enge behuizing voor de beesten, en behoorlijk slordig. Het park eromheen was dan wel weer uitgestrekt en divers van beplanting.
Onze timing voor Cordoba was niet echt ok, heel wat musea zijn de maandag gesloten, en zondag hebben we dus keuzes moeten maken wat wel en wat niet. Voor morgen hebben we een autootje en trekken we tot vrijdag rond in de groot Cordobaanse regio voornamelijk gericht op bezoeken van Estencias van de jezuïeten, natuurparken en een nederzetting ontstaan na de tweede wereldoorlog door Duitsers die er blijkbaar een soort tirolerdorp hebben gebouwd.
Internet blijkt ook hier een probleem, soms wel, soms niet, vandaag al de ganse dag niet. Weer nog altijd heel erg zonnig en extreem warm.
