We zijn toegekomen in Cafayate , een stadje een 180 km ten zuiden van Salta. stadje leuk, is wijncentrum, heel erg bekend voor de torrontes druif ( ref Echart wijn die bij ons ook te koop is ) - maar vooral de weg hiernaartoe was heel bijzonder, een 60 km door een gorge gereden, de quebrada de las conchas , uniek landschappen van bergen en rotsformaties, sommige heel erg geerodeerd, in prachtige kleuren, van licht tot oker tot donker donker rood. buiten de baan waar je op rijdt geen enkel teken van menselijke aanpassingen, geen mensen, huizen, electriek palen, reclame, enkel landschap.
wat regen vanmorgen, een grote aanpassing na de hitte en zon van de laatste dagen, nu is het pullekes weer, maar we zitten toch nog buiten hoor.
morgen veel onweer voorspeld, juist op een heel moeilijk stuk dat we gaan doen, een 160 km, maar we moeten er we blijkbaar toch 6 uur voor uittrekken want weg is niet verhard. zal dus traag maar zeker worden.
de tijd van overal wifi zal ook voor een paar dagen verleden tijd zijn !
voor het zekerste een overlevingspakketje eten en drinken in de koffer geladen daarnet.
Aaangekomen in Salta, de uitvalsbasis voor onze komende week.Alhoewel uitvalsbasis, we huurden vanaf vrijdag een auto voor 8 dagen, en Leny stippelde een heel parcours uit. Afgemeten een 1500 km dus een kleine 2000 zeker. Afstanden zijn hier behoorlijk groot, wegen maar in 15% van de gevallen verhard. Zal wel meevallen zeker. Hier een compleet andere sfeer, behoorlijke stad, schitterend centraal plein met als bewaker een grote 'roze' kathedraal. Vanmorgen was het natuurlijk weer koekenbak, we waren stipt vertrokken, maar bij het opstijgen verminderde de kracht van een van de motoren en gooide hij alles dicht. Terug naar huis getaxiet en twee uur gewacht op niemand weet wat. Enfin, we hebben er al leren mee leven. We boeken de volgende twee vluchten met een andere maatschappij, maar dat belooft ook al niet veel goeds, z'n computer werkte niet op de luchthaven, kregen het adres van de maatschappij in salta maar daar lag z'n internet plat. Sfeer is hier veel losser, stedelijker, maar ook westerser. Op de weg van de luchthaven naar de stad merkten we wel direct dat er veel armoediger wordt gewoond dan we hadden gedacht. Vanmiddag het eerste museum gedaan in Salta, museo archeologica alta montana. Eigenlijk een museum over een aantal kinderen die door de inca's werden begraven 500 jaar geleden en die door de koude en de hoogte heel erg bewaard waren gebleven. Indrukwekkend. Net zoals in Buenos aires ook hier betogingen, ze staan hier al een uur te schreeuwen voor ik weet niet wat. Werkt wat op de zenuwen, gaan een rustiger plekje zoeken denk ik... het heeft geholpen, ze trekken weg.
Zoals gezegd hebben we vandaag opnieuw de 40 minuten bus ondergaan (en 40 terug) om nog eens intens en nu met veel mooier weer te genieten van de watervallen. Hebben het ons geen seconde beklaagd, blijft van het mooiste en meest indrukwekkende van wat we ooit in de natuur zagen. Na een halve, bijna hele dag het internet plat in gans het dorp zijn we weer online. Ik post een eerste kleine reeks van fotootjes van Iguazu. Er zijn ook fotos van Buenos Aires, maar die volgen, staan op Leny haar toestel. Morgen een dag zonder verslag, gaan we eens lekker lui aan ons zwembadje liggen en de weg en accommodatie uitstippelen voor Salta Die dag zit er ondertussen ook al weer op, was heerlijk ontspannen, maar de laptoptijd was telekens inegnomen voor het verder plannen van de reis. First things first. Deze avond los ik het probleem van de foto's op... als onze geboekte massage en het aansluitend laatste avondmaal in Iguazu niet uitloopt
