Verslag van onze eerste ervaring met Argentinie, meer bepaald Buenos Aires.
Onze studio is ruim, modern en net, we hebben er alles war we willen. De buurt Telma is wat oud, maar er zijn leuke winkeltjes, bars en restaurantjes. De dag gebruikt om kennis te maken met de grootstad. Buenos Aires heeft alles van zon grootstad, hoogbouw, brede grote boulevards, vooral druk. Vanuit Telma naar de plaza Mayor, zeg maar het centrum van de stad. Getuige van een betoging zoals je die in de boekskes ziet, met vlaggen en aftandse bussen en autos rook uitspuwend en toeterend door de stad. Grimmig soms ook, met verwittigingen van voor pinchers dat je je fototoestel moet wegstoppen. De haven, of de oude pakhuizen aan de vroegere binnenhaven zijn trendy winkels, bars, restaurants en bewoning. Schitterende look, maar jammer genoeg een grijze en regenachtige dag, geen sfeer dus. Een wandeling door heel de stad (ik geef opzettelijk geen afstanden) brengt ons bij het hoogtepunt van de dag, Het kerkhof van de stad. Net als Pere La Chaise of ons Schoonselhof een groepering van de belangrijkste mensen van het land. Nooit eerder gezien, monumenten waar menig kerkje bij ons jaloers zou van zijn. Stuk voor stuk juweeltjes, met schitterende sculpturen, hel bijzondere architectuur, en een heel aparte sfeer. Aansluitend in de buurt een bezoek gebracht aan een design museum, die eigenlijk een grote vekoophall is met design winkeltjes. Een rode kruismedewerker probeerde ons te overtuigen onze volgende trip naar Palermo Viejo uit te voeren, in de namiddag zou het er immers stikken van de zakkenrollers en de travestieten. In werkelijkheid een heel trendy buurt met schitterende shops, Leny kon haar ogen niet van de schoenen afhouden, ikzelf kon mijn ogen niet afhouden van de travestieten, en keurde en bestudeerde ze uitvoerig om vast te stellen dat ze volgens mij wel heel erg goed waren in hun vermomming. Schoon volk » zouden ze bij ons zeggen. Na een paar glazen witte Argentijnse Chardonnay die we zullen moeten leren drinken want is heel erg zwaar, een taxi naar huis om in onze buurt een Argentijns grillhuis op te zoeken om een eerste keer hun Parrilla, typiche grillade mixt te proberen. Dikke tegenvaller we hadden de basic one genomen, en is een mengeling van slachtafval, bloedworst en ribben, uiteraard allemaal van de koe. Met lange tanden wat zitten kauwen, volgende keer niet op onze centen kijken en een dure « el lomo beef bestellen, is blijkbaar een zacht vlees waar we in Europa alleen kunnen van dromen.
Na onze eerste dag weten we dat we hier geen tien dagen moeten terugkeren, maar gericht een paar dagen zullen spenderen aan wat cultuur en shoppen. Buenos Aires voelt niet onveilig aan, toch wordt je constant aangesproken om je rugzak vast te leggen aan een ketting, je fototoestel weg te stoppen of na het eten een taxi naar huis te nemen. Wat vooral duidelijk is na één dag is dat wachten deel is van hun cultuur, je kunt je niet zenuwachtig maken, zelf staan ze uren in de rij zowel aan het loket van de bank of aan de kassa bij de apotheek vinden ze heel normaal en maken zich schijnbaar niet druk. Stoppen geblazen, gordels want heel veel turbulentie
tien na acht savonds - juist aangekomen in ons appartementje na een ganse dag ronddolen in de stad . we hebben ons dus aangepast aan de zuidamerikaanse gewoonte en pas rond een uur of twee gelunched , zodat we nog niet direct weer honger hebben.
volgens mijn gevoel zeker 15 km gewandeld, volgens herman 30 km; dus de waarheid zal er wel ergens tussen in liggen.
tis hier raar, wij zien of ondervinden hier niets raars , maar het is de argentijnen zelf die ons schrik doen krijgen. vanmiddag in een restaurant vroegen ze om handtas ergens anders te hangen, deze namiddag zei er iemand dat we beter niet naar palermo gingen omdat er daar niet anders dan dieven en travestieten rondliepen. toch geweest natuurlijk, en toen we daar op een gezellig terrasje zaten toonde de serveerster ons een slot onder de tafel waar we onze rugzak moesten aan vast maken. enfin, tot nu toe niets kwijt en we vinden het hier eigenlijk wel vriendelijke mensen . En zo vreselijk mooie dingen in de winkels en helemaal niet duur , en dan niets kunnen kopen omdat je het dan anders een maand op je rug moet sleuren. droom van schoenen gezien, en prachtige handtassen overal, en veeeel goedkoper dan bij ons. tzal voor een een andere keer zijn.morgen vroeg uit de veren want om negen uur hebben we een vlucht naar het noorden.
is nu 8 uur smorgens en zitten in de zetel van ons mini appartementje in san telmo buenos aires. nog een beetje licht gevoel in thoofd en gedesorienteerd maar dat is altijd zo. trein ongelofelijk op tijd ; inchecken letterlijk 5 minuten na aankomst in de luchthaven - geslapen terwijl we naar madrid vlogen - niet al te lang tussentijd maar dan wel een uur op de tarmac gestaan wegens congestie - versta dat niet goed maar ja - vlucht was dus nog een uur bovenop de 12 uur die voorzien was maar die Leny ergens niet geregistreerd had, dus tegenvaller
wel goede stoelen, en we zaten aan de zijkant helemaal vooraan, en zijkanten was maar voor twee dus dat was goed; naast ons eennkoppel met een babytje van een maand of drie, en meer achteraan een koppel met eentje van een jaar - waren eigenlijk ongelofelijk braaf - de mama wel dikwijls baby aangelegd , dus sliep veel op haar arm zal wel lastig geweest zijn
weer is hier betrokken en fris, gisteren regende het - zijn dan nog rond middernacht japans gaan eten - vandaag een verkenningsdag, want morgen zitten we al weer om 9 uur op een vliegtuig richting iguazu. we komen hier wel nog terug.
niet echt veel rond gekeken, maar zijn hier wel superleuke trendy winkeltjes, je zou je goesting vinden - allemaal jong volk in deze buurt, is een beetje leuven sfeer maar veel rommeliger.
ze eten hier savonds ook maar vanaf 22.30 of 23.00 uur, en smorgens kun je pas ontbijten vanaf half negen.
