 |
|
|
And it started with a kiss
|
|
| 23-11-2011 |
 Robin |
Robin woont al sinds vorig jaar bij mij op de gang. Hij was vorig jaar deze tijd mijn alles en elke keer hij nog maar in de buurt kwam, wist ik mezelf geen houdin te geven. Hoe dan ook gebeurde er niets omdat hij toen bezet was en met wat voor iemand, aan haar kon ik absoluut niet tippen.
Toen facebook me dan ergens in mei verklapte dat die twee uit elkaar waren, zag ik mijn ultieme kans! En op hetzelfde feestje midden mei dat ik Arnout alweer kuste, hing ik tegelijkertijd rond Robin te hangen. Hij dacht dat ik zat was, maar niets was minder waar, best pijnlijk dus. Ik kreeg geen reactie van hem en uiteindelijk kuste ik toch met Arnout die avond. En nog geen week later vernam ik dat hij alweer van 't straat was, maar dit keer met de grootste troela die je je kan voorstellen, een echt farmaciewijf. Lekker laagie make-up, mooi gestijld haar, helemaal anders dan zijn vorige! Ook veel slanker. Dus ik zag mijn ultieme droomprins alweer ingenomen worden. Maar nu, een half jaar later, ben ik mijn trillen en beven kwijt, maar lijkt hij mijn zenuwen te hebben. Het zit namelijk zo...
Gisteren was het karting, een wedstrijd tussen alle clubs van't stad. Mijn club heeft die net zoals vorig jaar gewonnen, dikke feest, maar ook Robin was daar aanwezig om te rijden voor zijn club. Ik zei vriendelijk dag en begon een kleine, random conversatie. Maar tijdens deze toch wel vrij inhoudsloze zinnen, kon ik mijn aandacht maar niet wegtrekken van zijn ontzettend bevende kin. Het klinkt bizar, en ik vond het toen ook bizar, maar inderdaad, één of andere zenuw trok continu samen in zijn kin. Was hij nerveus? Voelde hij wat ik een gans jaar voelde en waar ik nog maar pas van verlost was?
Ik werd er onmiddellijk weer verward door! Ik wou hem niet op het verkeerde pad leiden en ik wou hem en Valerie zeker niet uit elkaar halen, maar als hij zo doet tegen mij, wat moet ik daar dan van denken? Het is allemaal zo ingewikkeld! En da is er ook nog de kwestie Arnout. Elke keer als ik hem zie, slaat mijn hart weer tilt en word ik opslag vrolijk. Zo ook vorige donderdag toen mijn club een feestje gaf. Hij was er ook en hij was mooi en sexy en ik glimlachte naar hem en hij glimlachte terug en toen was het feestje gedaan. Niets dus, alweer! En dan was er ook Ralph, die opvallend sec deed en mij nauwelijks vast pakte.
Kortom, zoals het er nu uitziet wed ik op drie paarden, maar of ik naar huis ga met een prijs...?
23-11-2011 om 15:25
geschreven door I am a Scientist 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
