Gisteren was het de legendarische cocktailparty, of toch legendarisch volgens de organisatoren, want vorig jaar vond ik er niet veel aan. Ik stond teleurgesteld in de kou te wachten op mijn toenmalige crush. Toen die eindelijk kwam opdagen stond ik te praten met nummer twee, ook een vriend van die crush, waardoor die laatste met een goedkeurende blik knipoogde en vervolgens naar binnen ging zonder boe of ba. Leuk feestje? Eh, nee. Maar deze editie kon het achteraf gezien nog wel goed maken... Ik heb namelijk weer met nummer 6 gekust.
Ik weet maar al te goed dat ik vorige keer niet bijster fier was om wat er toen was gebeurd, maar dat was nu anders. Maar laat me zoals altijd beginnen bij het begin.
Het enige feestje deze week was de cocktailparty, in tegenstelling tot andere weken, wanneer er twee of zelfs drie parties zijn. Erg, dat zeker, maar daardoor keek iedereen wel ontzettend hard uit naar dat ene event, als ook mijn roomies en ik. Om zeven uur al begon de feetvreugde met een gezamelijke kooksessie en een aperitiefje. Daarna was het tijd voor hygiene en hair and make-up. Voor de gelegenheid maakte ik me tijdens het scheren onder de douche all the way klaar, als je begrijpt wat ik bedoel, dus door die extra gladde lichaamsdelen voelde ik me opslag botergeil. Vervolgens hielp onze gay roomie ons met ons haar en raadde hij me aan om voor los haar te gaan, veel wulpser, wat voor nog meer geilheid zorgde. Een ding was dus zeker, sletterig of niet, deze avond zou ik me makkelijk gedragen! ( niet dat ik anders moeilijk ben ofzo, maar ik nam me voor om alles op alles te zetten om toch iemand te doen, bij voorkeur Arnout) Na een korte facebookcheck vernam ik dat die laatste slechts misschien aanwezig had aangeklikt en de loser is uiteindelijk helemaal niet komen opdagen, boehoe. En omdat er voor de rest geen mogelijke prooien te bespeuren waren, besloot ik even dag te zeggen bij nummer zes: Ralph. Deze omhelsde me vriendelijk en toen ik mijn arm niet liet zakken, hield ook hij zijn arm rond mijn middel. Zo makkelijk als hij mij de vorige keer te pakken kreeg (binnen de halve minuut, weet je nog) zo makkelijk deed ik dit keer hetzelfde met hem. Het ging perfect en het was geil en in zag mijn doenbare fantasie (ken je dat als je fantaseert en een onderscheid maakt tussen fantasieen die effectief werkelijkheid zouden worden en fantasieen die voor eeuwig in je hoofd zouden zitten, parenclub: fantasie for ever; friend with benefits: fantasie for real) werkelijkheid worden. Even later strompelde ik naar buiten met Ralph, lekker romantisch hand in hand. We gingen zitten en kusten nog wat verder ( wel jammer dat die nog steeds slecht kuste, bijten hoeft echt niet heel de tijd hoor). En we lachten en amuseerden ons en even dacht ik ktsjing, na zeven maand eindelijk nog eens van bil, maar toen bedacht ik dat mijn roomies hun jassen in mijn fietszakken hadden gestoken. Ik kon dus niet naar huis voor hen, en ze waren er allemaan nog, bummer! Maar ook Ralph stelde niets voor in die zin en uiteindelijk gingen we terug naar binnen. Hij bleef staan bij zijn vrienden, waarop ik liet weten dat ik naar de mijne ging. Waar is dat dan, vroeg hij. Bij de discobol, zei ik. Nog even dacht ik dat hij me zou volgen of achteraf zou komen zoeken, maar ik heb hem voor de rest van de avond niet meer gezien. Ik vroeg hem die avond nog wat heg betekende dat we voor de tweede keer al kusten, maar daar kon hij geen antwoord op verzinnen. Stomme vraag, want uit ervaring weet ik dat dat niets wil zeggen. Arnout en ik hebben slot per rekening ook twee keer gekust. Ja, want een tweetal weken na Aparty spronk de vonk weer over op een feestje. Nja, op een feestje, misschien moet in ook eens mannen beginnen zoeken als het niet donker is.
