Zo, hier zijn we weer! We schrijven niets meer over de reis naar Noorwegen, die ging weer vlot! We namen de overzet in Hirtshals op Di 6/08, Fjordline, en arriveerden gisteren rond 13:30 in Langesund (Larvik). We planden om via de autosnelweg richting Rondane te rijden en het stuk op de E6 autosnelweg (na Oslo) viel tegen, veel wegenwerken met 50 per uur, maar verder, ach ... We passeerden lang Lillehammer, waar de Olympische winterspelen in 1994 georganiseerd werden en je kon nog heel goed de schansen zien !
Uiteindelijk reden we op de "27" en mochten we een Michelin kaart hebben, dan zou die een groen streepje hebben ! Zo mooi, we waren er een paar jaar geleden al, maar wegens mist en regen hebben we er toen niets van gezien. We besloten gewoon free-camping te doen en zochten een geschikt plekje, wat niet echt moeilijk is langs die weg. Heel toevallig kozen we net het plekje waar een wandeling vertrekt, beschreven in mijn nieuw wandelboekje ((Rother, jotunheimen-rondane) en dus beslisten we al snel dat we die wandeling zouden doen, bij wijze van test naar de conditie van onze beentjes ! na een heerlijke nachtrust (superstil hier) vertrokken we na de ochtendregen, klauteren we langzaam omhoog en genoten we van een subliem uitzicht, met dreigende regenwolken in de verte, maar die hebben ons met rust gelaten tot we weer beneden waren. De temperatuur was prima, tussen 15 en 19 °C,we hadden wat motregen, maar dat deert niet ... Uiteindelijk zagen we nog een hoentje dat al haar kuikens riep voor het dreigende gevaar van ons, maar vanzelfsprekend hebben we het nestje niet gestoord.
Na de wandeling ( 5 km op 3:15 met 356 klimmeters) beslissen we door te rijden naar een campingplekje (Rondetunet frilufsenter, waar we al eerder eens waren) in de hoop morgen hier ofwel Grimsdalenroute te fietsen, ofwel iets nieuws!
De laatste dagen toch nog even invullen omwille van de TAXFREE shopping :
We zijn in Drammen in de winkel MAGASINET (ligt ergens op een soort van industrieterrein, makkelijk parkeren) nog van dat geweldig thermisch ondergoed gaan kopen, en ze konden ons ook een briefje voor de BTW-recuperatie bezorgen. Natuurlijk had ik gezien dat het niet van Global blue was, maar verder dacht ik dat we deze goederen ook gewoon konden inklaren op de overzetboot, zoals we dat vorig jaar deden. Helaas: op de ferry kan je enkel terecht met Global Blue documenten ! spijitg, want we zijn in hirtshals dan naar het logistic Center geweest en daar vertelden ze ons dat we het in Noorwegen zelf hadden moeten laten afstempelen ! te laat...
Dus aan iedereen die ooit plant naar noorwegen te gaan en taxfree shopping wil doen : ga gewoon op tijd naar de 'Logistic Center ' zone, daar waar alle vrachtwagenchauffeurs hun goederen laten inklaren, en laat het alvast in Noorwegen zelf afstempelen, dan loop je niet het risico dat het niet lukt op de boot !
soit, dat weten we ook weer .
Verder : op de terugweg : zeer goede camping Sturberg in Hassendorf: en je kan er pizza/Italiaans gaan eten in het dorpje. 18 euro om te overnachten, en broodjes service. Ligt tussen hamburg en Bremen !
zo, zo, toch nog even het blogje verder aanvullen, want we hebben natuurlijk niet geluierd !
Na het niet zo mooie fietstochtje van gisteren hoopten we vandaag toch een mooier fietstochtje te maken, maar natuurlijk, we zitten veel meer zuidwaarts en dit gebied, weten we van andere jaren, spreekt ons gewoon minder aan ...
We starten ons tochtje in Veggli, een redelijk toeristisch dorpje en fietsen rondom Juveruddalen. Ruwweg, 36 km en 1000 m klim. Het is blijkbaar eengebied in ontwikkeling voor buitenverblijven voor de stadsmensen, de ene bouwwerf na de andere'bosontginning' fietsen we voorbij. Curieus als ik ben, heb ik toch maar even gecheckt wat de buitenverblijfjes kosten : in de nieuwe verkaveling die we zagen: 125000 euro. Gaat nog voor de grootte die we daar in aanbouw zagen. We hebben er al gezien van 500 000 Euro (bij de immomakers aan hun ramen)
De charmante kleine hutjes van vroeger worden natuurlijk niet meer gebouwd,maar hier en daar kan je er nog in logeren op campings ...
Zo, na het fietstochtje eten we een ijsje want er was een 'isbar' in het dorpje, en rijden we weer terug naar onze zalig rustige camping met perfect sanitair is Persgard ....
We vertrokken vanuit Geilo zuidwaarts (natuurlijk). Maar, zo die laatste dagen is het altijd wat 'moeilijk' : wat nog doen, zeker nu het weer aanzienlijk is verslechterd. Toen we van Runde Vogeleiland (ons min of meer hoogste punt) vertrokken, checkten we de temperaturen en wat waren we verbaasd te zien dat het in Jotunheimen, onze aller-favorietste regio, nog maar 6 °C was terwijl wij daar 30 graden gehad hebben ! Soit, in beweging blijven moet je doen, zei de mevrouw en dus planden we toch nog een klein fietstochtje, zoals we het meestal doen : gewoon een klein weggetje op de kaart, bij voorkeur eindigend met een hytta, zodat je een koffietje met wafel kan bestellen ;-)
We besloten in Dagali de auto en caravan ergens te parkeren en van daaruit Saeterdalen te fietsen, tot aan Aanhytta, klein tochtje, 40 km in totaal. Maar, de regio kon ons niet zo bekoren, struikgewas, wellicht wel met een eland hier of daar, maar het was veelal hetzelfde. We reden tot dat het niet meer verder kon, waren verbaasd Aanhytta niet gezien te hebben (was dat dan daar waar het sportkamp bezig was ?) en spraken met een Noors koppel. Je wordt heel makkelijk aangesproken in Noorwegen, de mensen zijn uitermate vriendelijk en als je het fantastische mooie land prijst, zijn ze erg fier (dat is een gevoel wat wij over België niet hebben, of toch ??)
Die mevrouw vertelde ons dat de zomerse temperaturen nu definitief voorbij zijn (in België wordt dat einde ook voorspeld voor volgende week, blijkbaar) en dat dit jaar zelfs de hete temperaturen van 1947 (dat is onze 1976) werden overschreden . Ze haalden bijna de temperaturen van 1907! Zeer bijzonder, maar de natuur lijdt eronder en dus hoefde het niet voor het merendeel van de Noren !
Geen foto's gemaakt vandaag ...
Toen we terugkeerden naar de auto, wilde die niet meer starten... Vreemd! Gelukkig heeft de caravan ook een batterij, en hebben we dankzij onze mover de caravan naast de auto kunnen zetten en inderdaad, zoals Jan al opmerkte : we hebben lange startkabels en geraakten zo toch weer weg !
Helaas geraakte ook zo ons plan om nog een nachtje vrij te kamperen op de zuiderkant van de hardangervidda ook weg en staan we nu op een zeer rustig campingplekje in Rodberg, ruwweg een uur of 3 van Larvik. We hebben nog 2 volle dagen, de boot is donderdagmiddag!
PS : trui niet af, sjaal niet af, geen boek gelezen, maar o zo veel genoten !!
Ach, plannen zijn er om gewijzigd te worden ! Het wordt niets met het weer vandaag en we beslissen door te rijden naar Geilo, waar Eddy nog zo'n fantastische, warme merinowollen onderbroek wil gaan kopen. Verdorie, waarom hebben ze die niet voor vrouwen !? Onderweg naar Geilo valt het me eigenlijk op hoe mooi die weg is van de Eidfjord naar Geilo, het is me de andere jaren (wellicht door regen en laaghangende wolken) niet op deze manier opgevallen. Heel soms zien we in de verte een gloed regen, die de heuvels/bergen groen/rood kleurt. Heel speciaal is dat, maar je ziet het niet zo goed op de foto!
We kiezen terug voor de camping die we vorig jaar namen, schrikken van de prijs (310 kr, 35 euro- is de duurste tot nu toe) en herinneren ons dan dat we hier geen warme douches hebben, tenzij je heel vroeg bent ;-(
Rond half 3 beslissen we toch maar erop uit te trekken, er is hier een fietstochtje (11 km- +/- 400 m stijgen) naar Prestholtsrunde en als je die wandeling doet (6,5 km, ook ruim 400 m stijging) dan kan je, als je geluk hebt, helemaal over de Hardangervidda tot aan de Gaustatoppen kijken, hoe magnifiek is dat ! En we hadden geluk, de wolken hingen hoog genoeg en konden dus eronder door kijken ! Sherpa's uit Nepal legden hier een soort van stenen trap aan op de moeilijkste stukken (dat deden ze ook aan de Gaustatoppen 2 jaar geleden),handig hoor!
De foto's spreken voor zich, je wordt altijd beloond in Noorwegen als je toch buiten gaat !
eenmaal dalend hoorden we veel geluiden van dieren, allerlei hoendertjes (zie je ze op de foto, ik heb de foto speciaal wat groter gelaten?), roofvogels (maar zonder de mannen met hun grote telelenzen weten we natuurlijk niet wat het zijn) en er moeten ongetwijfeld rendieren gezeten hebben .... Lijkt me ook fijn, je daar gewoon placeren in de zon, uit de wind, met je verrekijker en je camera, je kon daar echt heel veel wild zien !
We worden wakker van de regen op ons caravan, dat is eens wat anders dan van de wekker ! Dat klinkt niet aantrekkelijk om dat vergeten stukje 'rallarvegen' tegaan fietsen, dus ik neem mijn smartfoon want het is vandaag D-day : the Isklar Norseman Extreme Triathlon is vandaag ! 3,8 km zwemmen in ijskoud Fjordwater, 180 km fietsen over bergruggen heen en dan 42,2 km lopen, waarvan de laatste 10 km eerst Zombie hill en dan de Gaustatoppen omhoog.... We zagen de fietsers vorig jaar passeren en het heeft een diepe indruk achtergelaten!
Maar soit, geen fietstocht, dat isn iet leuk in de regen, dus we besluiten nog maar een stukje zuidwaarts te rijden, en beslissen voor morgen een fietstocht te plannen aan de noordzijde van de hardangervidda, ze werd ons aanbevolen door een vriendelijke man die we eerder ontmoetten ...
Voilà, dus wij weer door tunnels en tunnels, waarvan die laatste vlak voor de Hardangervidda toch altijd opletten blijft : je hebt er een rond punt in en we willen deze keer eens niet fout rijden !
eenmaal geinstalleerd beslissen we,ondans het weer, toch even de dikke broek en regenjas aan te trekken en naar deVoringsfossen (ja , weer een waterval met busladingen, het een heeft echt met het ander te maken) te fietsen. Maar toen we daar aankwamen, hingen de wolken gewoon te laag en zagen we vooral wolken. Heel even hebben we toch een glimp kunnen opvangen ....
En ik belde nog even met pa, hij zet alvast een trappistje koud voor als we weer thuis zijn, nog een weekje, pa !
he, he, zit je je blog te typen, valt die WIFI hier weg ...
Soit, hier dus de korte versie : slecht weer (mist en regen) maar ik durf het niet te luid te zeggen, jullie zouden er misschien wel blij mee zijn. Oh ja, en ook 17 °C . We vertrekken in Runde, met regen, hebben gekozen via Stryn en Loen te gaan om van daaruit dn een weg te nemen die we vorig jaar niet hebben gedaan omdat noodweer er huizen en vrachtwagens had weggespoeld. De werken die ze daar nu voltooid hadden, om het water gecontroleerd weg te laten lopen, waren groots !
In Loen is sinds mei 2017 een zeer steile kabelbaan actief waarmee je in 5 minuten 1011m stijgt/daalt. Naar 't schijnt zeer adembenemend (voor mij wellicht letterlijk) als je ze van boven naar onder neemt : de cabine beweegt dan eerst even horizontaal en zakt dan zeer snel vele,vele meters. Voor 37 euro (enkele rit) mag dat ook wel adembenemend zijn, lijkt me! Maar : we hebben het niet gedaan, ik ben niet zo een zweverig type ;-)
Verder, na het nemen van de overzet (hella- Vangsnes) doorheen een prachtig stukje landschap gereden, maar de wolken gaven niet alles bloot,spijtig. Ook mooie watervallen gezien, en busladingen vol toeristen . Je ziet ze hier wel eens meer, busladingen en watervallen !
We zouden morgen vanuit Voss een stukje van de originele Rallarvegen fietsen, ttz, een stukje van Voss tot net niet in Myrdal. Is niet 'commercieel uitgebaat', is gewoon een weggetje op de kaart, vind je geen beschrijvingen van, dus ongetwijfeld weer heel erg mooi om te fietsen ... hopen op beter weer !!
Het is gewoon een mooi eiland, Runde, om te wandelen en dus gaan we dat nog 'even' doen, vooraleer we vertrekken. Het is best een steile weg omhoog, maar met onze geoefende benen stelt het niets meer voor ;-) Voor een groot deel zijn het ondertussen 'aangelegde' padjes, om de bezoekers op het pad te houden, om de broedende vogels niet te storen ...
We wandelen naar het einde van het eiland, met zicht op de vuurtoren , gaan nog eens langs bij de Jan van Genten, maken foto's van een Great Skua die helemaal niet bang blijkt te zijn (dacht dat ze ah broeden was, maar dat bleek niet zo te zijn), en maakten uiteindelijk zelfs foto's van een Noors actief mevrouwtje uit de hogere leeftijdscategorie die er wandelde met de i-pad onder haar arm. Ze vroeg in netjes Engels of we haar wilden fotograferen met haar i-pad want dan kon ze dat naar haar neef doorsturen, wat leuk ! Blijven bewegen is de boodschap , zij bewees het !
Over precies een week vaart de boot terug naar Denemarken, we maken nu onze laatste plannen !
Runde, het Vogel-broedeiland , staat op de agenda vandaag. We zijn nu toch al zo ver, we kunnen maar beter die 250 km rijden om eens te gaan piepen ;-).
Helemaal van Sunndalsora, via Adalsnes richting Alesund, waar we afbuigen naar Sulesund en daar de ferry nemen naar Hareid (456 kr, ong 50 euro)
We laten de stadjes voor wat ze zijn, ook al staan ze in elk reisgidsje ... of net daarom ? Af en toe rijden we over spectaculaire bruggen waar je maar tot aan de helft kan kijken of die een gigantische bocht maken, sjiek gemaakt van die Noren!
Er is maar 1 camping op Runde en dus staat het er aaneengeschakeld vol van (vnl Nederlanse en duitse) Campers ... We wisten natuurlijk al dat het broedseizoen van de papegaaiduikers voorbij was maar hoorden dat ze zich toch nog laten zien tussen 8 en 10 uur 's avonds,dus dat wilden we niet aan ons laten voorbij gaan ... en er waren er velen die zo dachten ! Lieve deugd, veel echte fotografie-liefhebbers met lenzen die nauwelijks stil te houden zijn, wachtend op het ultieme shot ... Ik durf bijna mijn fototoestel niet boven halen, de lens is vuil van een trappist die ik ooit omstootte over mijn toestel en sinds onze fiets-hobbeldebobbel-tocht naar Medalsvatn gaan de klepjes die de lens beschermen niet meer automatisch open/dicht (tja, dat beschermzakje dient voor iets, zeker?) ... tja, het ziet er niet echt geweldig uit !
Maar, met zijn allen hebben we zeer enthousiast de omgeving afgespeurd, we zagen de Jan van Genten, een witgestaarte zee-arend, broedend want hij/zij is niet van zijn plekje afgekomen, de great Skua (een soort van grote zwarte meeuw met mooie strepen op zijn vleugels), een hele kolonie aalscholvers en naar 't schijnt zaten er nog papegaaiduikers diep in het water, maar ze hebben zich niet laten zien, ttz, niet voor mijn fototoestel ! Ik kon met de verrekijker wel zwarte stipjes zien in het water, maar kon eigenlijk onmogelijk zeggen dat het de papegaaiduikers waren .. Rond 10 uur 's avonds keren we terug naar de caravan ... toch een prettige dag geweest !
2018 07 31 fietstocht van Eikesdal naar Sunndalsora
Mardalsfossen, daar kan je natuurlijk niet aan voorbijrijden als je er zo dicht bij bent . Eddy was hier 39 jaar geleden en wilde ze nog eens terug zien. Het is de tweede hoogste waterval van Noorwegen als je de vrije val van het water beschouwt. Het dendert 655 m naar beneden , nu nog maar met 3 m³/seconde, maar vroeger, voor de exploitatie (stuwdaw- electriciteitswinning- 1970) was dit met 45 m³/seconde. Er waren toen hevige protesten omdat men de waterval had afgesloten en ze doen die sindsdien van 20/06 tot 20/08 nog 'open' voor de toeristen ... Evengoed, veel of minder water, zeer indrukwekkend als je er dicht bij staat!
We waren er zeer vroeg, tentje moest toch drogen van de dauw en we waren alleen... het is hier nergens druk !
De weg vandaag terug naar de caravan zal rond de 85 km zijn (gisteren 72, met 1750 klimmeters) , vandag 1130 klimmeters, met als grote verschil een geasfalteerde (maar drukkere weg) en voor een deel wind vanachter !
Het weer is warm, tegen het benauwde aan, pff, wat zijn we blij niet in België te moeten zitten !
Soms leek het wel alsof we ergens in zuid frankrijk rondom een azuurblauw meer aan het fietsen waren, werkelijk ongelooflijk dat we weer in korte broek en T-shirt fietsen! Maar we moesten ook verschillende tunnels nemen, daar waar de auto's aan 80 aan je voorbij rijden, akelig !! Ikvond het maar niets, maar er was geen alternatief. Goed verlicht, rood flikkerlicht, altijd ons fluo band ... Ze zijn wel voorzichtig want ze vertragen en maken een grote bocht rond je, maar nee, niets voor mij. Het voelt héél onveilig!
Gelukkig was er voor de laatste tunnel (eentje van 8 km, de langste die we deden was er 4) wel een alternatief en dus fietsen we maar weer omhoog, rondom de berg heen, heel mooi, lekker rustig, geen auto's en .... in de schaduw !!
Terug bij de camping nemen we een heerlijk verfrissende douche, maar het is hier erg benauwd, plakkerig, en gelukkig komt er seffens een onweer ! hopelijk koelt het dan wat af ! (wie had dat nog kunnen dromen dat ik zoiets zou schrijven ...)
2018 07 30 De Aursjovegen fietsen (sunndalsora - Eikesdal)
Vol goede moed beginnen we eraan ! de tent, slaapmatjes, slaapzakken, winterkleren , proviand, etc ... we hebben het allemaal bij !
We weten dat het niet zal regenen, dat de temperatuur goed zal zijn, korte broeken weer en dat het hard zal waaien uit het zuiden. De Aursjovegen is een tolweggetje, wat vaak betekent dat het niet geasfalteerd is, vaak slecht wegdek, maar ook vrij weinig auto's. De steile klim zit in het begin, dus we dachten er wel vlot te komen als we daar een beetje zuinig zouden gebruik maken van onze batterij ... Maar, de wind, die waaide zoooo hard, we konden nauwelijks onze fiets onder controle houden en soms zag ik zelfs, als hij van opzij kwam, Eddy's kar gewoon opgetild worden. Jeetje, afzien !! En het is maar de vraag of we er zo wel zullen geraken, we kennen de rest van het parcours niet! We beslissen sowieso door te gaan tot in de Aursjohytta, daar wat te eten en netjes te vragen of we de batterij mogen bijladen. En dan zullen we wel zien. Vanzelfsprekend bestellen we, om het wachten van het opladen 'draaglijk' te maken, koffie en wafel met zure room en frambozenkonfituur (kan je in elke hut van DNT krijgen) en spreken ondertussen met een Noors koppel dat de rit om omgekeerde richting doet, met de auto. Ze verzekeren ons dat het voor ons vanaf nu plat is en naar het Eikesdal toe steil bergaf. We wagen het erop. Nog 30 km te gaan en de wind is niet gaan liggen. Onderweg veel bewonderende blikken :ik denk altijd dat die naar mijn mooie gespierde (ahum) benen kijken, maar volgens Eddy kijken ze of we electrisch rijden, dus naar de batterij ... Soit, het doet er niet toe, we doen het toch maar !
Natuurlijk is het niet plat, het is heuvelachtig, auto-rijders zijn zich daar niet zo van bewust (blijkbaar) en uiteindelijk komen we in het befaamde tunneltje, dat Eddy zich nog herinnert van toen hij hier 39 jaar geleden was: het is een klein, donker tunneltje, niet geasfalteerd en het draait 360° zodat je gewoon 'een verdieping' lager uitkomt. Zelf vond ik het best wel akelig !
Dan de steile bergaf, dat ging vanzelf. In Eikesdal aangekomen fietsen we de plaatjesvan Mardalsfossen voorbij, ook de eerste camping (?) laten we links liggen en we nemen de 2de camping aan de rechterkant, netjes, proper en geen volk ! Ideaal om ons tentje op te slaan na een toch wel, voor ons tgv de wind, erg zware tocht!
zo, zo, 2 dagen regen gehad, maar ach, we maakten gebruik van die dagen om te poetsen, wasje te doen en even gewoon niets.... En verder maakten we plannen, want we zijn natuurlijk niet voor niets noordwaarts richting Trondheim gereden !
Er zijn nu net iets meer dan 2000 km op de teller, sinds we thuis zin vertrokken ! Valt goed mee !!
Morgen gaan we dus de Aursjovegen fietsen, een pittoreske maar best wel uitdagende weg rondom Eikesdalen, met de beroemde Mardalsfossen. En we gaan dat doen in een paar dagen, want we willen zeker ook naar de Mardalsfossen wandelen. Dus : karretje is weer gevuld, de batterijen opgeladen (van de fiets en van ons), de spaghettisaus is weer gemaakt (eddy wil maar niet eens 'pakskesvoer' proberen) en dus zijn we er klaar voor! We hebben net met de receptie van de camping (net buiten Sunndalsora) gesproken en we mogen de auto en caravan hier laten staan, mits kleine vergoeding . Wij vinden het prima!
Deze keer een foto van de afgelegde weg , de rode is die we al gereden hebben, de gele is de weg die we zullen gaan fietsen (het is 150 km in totaal en het laagste punt ligt net geen 1000 m lager dan het hoogste punt) . Het groene pijltje is het eiland Runde, dat bekend staat voor zijn uitzonderlijk grote kolonie broedende vogels (jan van genten, papegaaiduikers ...), tip van Wesley! Mogelijk gaan we daar ook nog naartoe, als het weer stabiel blijft. Het broedseizoen loopt wel ten einde, maar wie weet, kunnen we toch nog mooie vogels zien .... Als we dat nog meepikken , dan zal dat ook een paar dagen zijn en dan zullen we aan de terugtocht moeten beginnen denken !
De andere foto is de fietstocht die we zullen doen...(aar daar is eigenlijk niet veel op te zien !)
Doordat het weer zo uitzonderlijk goed is en we een goed parkingplekje gevonden hebben,besluiten we nog een dagje te blijven en te gaan fietsen/wandelen. De zon schijnt al van 's morgens vroeg, we nemen eens voor een keer geen dikke winterjas mee maar gewoon een extra truitje. Winddicht jasje : altijd!
Vanuit onze staanplaats fietsen we via de Sognefjelletvegen naar Krossbu, ruwweg 10 km verderop, vnl 8% dalend. Van daaruit starten we een wandeling aan de overkant van de weg, eerst richting Nordstedalsseter en op de kruising naar Sognefjellethytta. Buiten het eerste stuk dat sterk stijgend is, loopt de wandeling heel makkelijk, de knietjes moeten niet te veel geplooid worden en de beentjes niet te hoog getild! De vergezichten zijn magnifiek, het is dan ook uitzonderlijk helder weer.
Onderweg komen we een koppel tegen, die de wandeling deden in omgekeerde richting en die ons waarschuwden voor een uiterst steil stuk, dat mogelijk lastig af te dalen is, maar we kunnen natuurlijk altijd rechtsomkeer maken en gaan rustig verder .
Uiteindelijk komen we aan dat steile stuk, dichtbij een grote ijsmassa en het inderdaad een passage waar je uiterst voorzichtig moet zijn, het was steil naar beneden en je wil niet vallen, maar het bleek uiteindelijk toch te lukken...
Even gaan piepen in de Sognefjellethytta, heel sjiek maar druk. We wandelen uiteindelijk voor een deel langs de weg terug naar Krossbu, ruwweg 12 km op de teller en we deden er 5,5 uur over, maar je moet natuurlijk de tijd nemen om rondte kijken, he! 525 hoogtemeters....
Voor mij was deze wandeling één van de mooiste die we deden in Noorwegen over de verschillende jaren, omdat het weer magnifiek was, de hemel heel helder en het eens een relatief gemakkelijk pad is ! Een absolute aanrader mochten jullie ooit zoveel geluk hebben hier te zijn met dit weer (wij hadden hier de vorige jaren altijd 12-13 °C, gure wind en bewolkt)
Vandaag belooft het een mooie warme dag te worden, hoera! We beslissen om eerst een paar km over de Sognefjelletvegen terug richting Turtagro te fietsen om dan dat ene weggetje te fietsen en dan te wandelen! Ze voorspellen 21°C hier op de Sognefjellet en dat lijkt me zeer uitzonderlijk!
We rijden een vrij steil weggetje naar beneden, zetten de fiets tegen een rots (en op slot) en vertrekken. Na toch wel een half uur stappen zie ik dat Eddy nog zijn fietshelm op heeft ! De Macht Der Gewoonte !
Het eerste stuk is heel groen, met veel bloemen en plantjes, waarvan wij er ook veel in onze natuur hebben. We zien nu eindelijk die 'Multe' staan, en nu begrijp ik waarom die mevrouw van een paar dagen geleden zo blij was met 2 kg,!
De wandeling is opnieuw voor de geoefende lopers, vind ik. 1,5 uur naar de hut, wij doen er ruim 2,5 uur over (maar naturlijk, wij stoppen om rond te kijken en foto's te maken en te picknicken ). De lange broek en jasjes werden al snel uuitgedaan!
Op de terugweg steken we ons hoofd onder een heerlijk verwikkend watervalletje, zalig ! Water genoeg hier, je kan het gewoon drinken !
Terug bij onze fietsen gekomen merk ik dat ik niet meer kan schakelen, blijkbaar is de koppeling naar de Rohloff gewoon losgedaverd van de fietstochten van afgelopen dagen, daar kan ik inkomen !
Het was een geweldig mooie en vooral warme dag, 23,5 °C in de schaduw om 18uur en in de zon gingen we vlot boven 30°C. Hoe uitzonderlijk !!!
Misschien morgen hier toch nog blijven, we hebben hier een mooi uitzicht en het is 'bloedmaan' morgen !!
We vertrekken vanuit Camping Vassbakken, een aanrader trouwens , nadat we eerst nog wat proviand hebben ingeslagen. Een echt plan hebben we nog niet, al is er wel een weggetje op de Sognefjelletvegen dat we willen fietsen en van daaruit een wandeling doen. De Sognefjelletvegen is zowat dé bekendste weg van midden Noorwegen en mocht je ooit met de moto omen : deze moet je gedaan hebben !
Maar het weer is donker, grauw en koud en mijn zin om er op uit te trekken, daalt zoals de temperatuur. Met 12 °C op de thermometer en met een breiwerkske dat op me wacht, vind ik het prima om gewoon een mooi campingplekje te zoeken en even een rustdag in te lassen !
Eddy beslist om toch een fietstochtje te doen en 's avonds gaan we toch even wandelen, in de hoop sporen van rendieren te vinden, helaas !
de weg naar de Nordstedalseter was magnifiek, maar het stuk daarna was nog veel , veel mooier !! We besloten om de ingeschatte 7 km, tot waar de weg doodloopt, toch nog te doen, ondanks de regen. Zo erg is dat nu ook niet en we hebben warme kleren bij, mocht het koud worden. Het was compleet anders dan het eerste stuk, heel desolaat, niemand gezien, ruw en groen-gele kleuren. Je fietsbehendigheid wordt hier erg op de proef gesteld, en ik weet nu ook weer waarom de fietsvering een jaarlijks onderhoud moét hebben ...
Eenmaal bij Medalvatn aangekomen zegt Strava dat we ruim 1800 m gestegen zijn. Het begint harder te regenen en dan winterjas, handschoenen en regenbroek komen tevoorschijn.
Doordat het landschap weer zo anders was dan daarvoor, was het absoluut de moeite waard om door te fietsen... En zo erg is het niet om wat regen te hebben, denkend aan de hittegolf in België!
1 conclusie toen we terug beneden waren : bergop rijden is zoveel plezanter dan bergaf : het gaat veel trager, je kan beter rondom je krijgen, je krijgt het er lekker warm van en je krijgt geen kramp in je handen en armen van je remmen dicht te knijpen !
slecht internet hier, zal al eens beginnen proberen met het belangrijkst : de foto's !
(gisteren een platte fietstocht gedaan langs de sognefjord naar de Feigefossen, ook mooi, om de benen eens los te fietsen, maar niet bijzonder ....)
Altijd verleidelijk als het mooi T-shirt weer is om je handschoenen, winterjas en winterbroek in de caravan te laten, maar : Regel 1 in de Bergen zegt :" altijdvoorzien zijn op slecht weer !" Dat is echt een gouden raad !!
Het gekozen weggetje, ruwweg 25 km ingeschat, volgt de bedding van een rivier en het was best wel pittig. We wilden naar de Nordstedalseter, een bemande hut waar je kan overnachten. Je kon over de weg met een auto tot aan de hut, maar dat is echt enkel voor de durvers, er zijn omzeggens geen uitwijkmogelijkheden voor tegenliggers !
Schitterend pad, veel groen, lage begroeiing dus de elanden moeten er zeker zitten....
In de hut bestelden we koffie en ikke ook een wafel. Iedereen vindt onze fietsen spectaculair en we spraken met 2 duitse mannen die, ondanks de voorspelde regen, toch gingen proberen de Sognefjelle hytta te bereiken voor het donker werd. Good luck, boys !
Ze hadden er ook een paar varkentjes , echte varkentjes!
nog even dit : overnachten daar kost +/ 35 euro per persoon, avondeten 40 euro, ontbijt zal dan rond 10-15 euro zijn, dus best wel prijzig als je een huttetocht wil doen !
ik blijf het een succesvol 'concept' vinden : je kijkt op de kaart naar kleine zijweggetjes die naar een hut lopen, of gewoon doodlopen en eindigen in een wandelweg, bij voorkeur omgeven door wat bergen (niet zo moeilijk hier) en die probeer je te fietsen. Je vindt zo de mooiste routes, en je zal ze zeker niet beschreven vinden in de toeristische blaadjes, dus mega-rustig....
En zodoende kozen we vandaag voor Vikadalen/Valdresdalen. De weg begon met een slagboom, dat is vaak een goed teken !
We fietsten door een prachtig gebied, hoogtes en laagtes en moesten zo nu en dan de korte broek en T-shirt verwisselen voor de lange broek en winterjas en dikke handschoenen, maar het was prachtig! 50 km, 1150 m geklommen. Gelukkig hadden we ook nog de laatste suikerwafeltjes bij die ons vake voor ons heeft gebakken : ik kon de extra energie gebruiken ! Eddy heeft onderweg even de T gecheckt (we moesten toen toch de warme kleren aan doen, want het was te koud) : 12°C. Maar aan mijn gezicht te voelen, hebben we weer een bijzonder zonrijke dag achter de rug !
Helemaal op het einde van de route spraken we met een koppel, ze waren daar bessen aan het plukken, speciale oranje bessen die gebruikt worden voor het dessert met Kerstmis. Ze waren heel erg tevreden omdat ze 2 kg hadden kunnen verzamelen. Ik ben de naam vergeten ... Zij meldden dat er veel rendieren in de streek zitten, maar buiten wat hitsige schapen hebben we er geen kunnen bespeuren !
Vannacht niet zo goed geslapen hoewel ik er erg op mijn gemak was, maar ik moet nog wat wennen aan ons Noors tentje, dat Eddy vorig jaar kocht, het ritselt veel meer en er is flink wind komen opzetten vannacht. We krijgen complimenten omdat we ook een Noorse tent hebben, waarop wij dan antwoorden dat Helsport het allerbeste tentenmerk is dat bestaat.... dat maakt hen dan weer fier! We krijgen trouwens ook complimenten over 'onze' voetbalploeg !
Eddy maakt gewoontegetrouw koffie, ook al is dat nu buiten te doen en in een koude wind. Maar, winterkleren voorhanden, dus no problem!
We vertrekken op wandeltocht richting hut op 8 uur wandelen (wij moeten dat x 1,5 doen, leert de ervaring ons), maar we wilden maar een klein stukje doen. Al snel ruilen we de winterkleren voor onze korte broek en T-shirt !
Vorig jaar lag het hier vol met sneeuw en stapte het erg makkelijk want het was "vlak". Nu werd het parcours alsmaar moeilijker, grote rotsblokken zijn lastig om over te klauteren, maar die heb je wel in elke wandeling ! Of misschien zijn onze pootjes nog niet genoeg geoefend !
Onderweg zien we nog richting de Falketinde een groep mensen, met touwen verbonden over de gletsjer lopen (met verrekijker natuurlijk), maar het lijkt een moeilijke tocht, er is veel meer wind dan gisteren en de temperatuur daalt sterk rond 17 uur. We kunnen de groep dan nog niet op hun terugtocht bespeuren ...
Maar, de hemel betrekt en de wind wordt alsmaar kouder, en dus besluiten we toch maar in te pakken en terug naar onze caravan te fietsen (+/- 30 km denk ik). Winterjas en handschoenen waren nodig !
oh ja: er stond iets op de nachtcamera, maar dat wist ik al want het brood was weg :: nikske marmotjes, nikske voske of zo, maar wel een doodgewone meeuw, pffff
Het weer is stralend en dus vertrekken we richting Tyinholmen, maar daar draaien we linksaf, richting 'parking' Raudehaugen. Het is helemaal geen parking, de weg loopt dood en auto's hebben er maar beter 4x4.
Maar wij gaan met de fiets en de tent, fijn kamperen ! We zoeken ons een mooi plekje uit en vinden het zo zalig dat we gewoon in korte broek zijn kunnen vertrekken, dat we de hele dag in T-shrt en korte broek kunnen rondlopen, maar we kennen het Noorse weer ondertussen : we hebben de winterkleren bij, hoor! Ze blijken niet nodig, geen wind, fijne temperatuur. We spreken met wat Noren, die blijkbaar de Falketinde (dat is de rotspunt boven eddy's hoofd op de foto met onze tent) gaan beklimmen, sommige met (Nepalese) gids, anderen (zeer geoefende veronderstel ik) doen het zonder gids. We zitten op een hoogte van +/-1350 m en de top van de Falketinde is 2076. Ze moeten over een gletsjer en daarom wordt aanbevolen dat toch met een ervaren gids te doen.
We kunnen gewoon buiten eten (hadden versgemaakte spaghettisaus bij) . Ik heb de nachtcamera gezet in de hoop wat marmotjes te kunnen filmen en leg alvast wat brood, dan weet ik, als het weg is, dat er zeker wat gefilmd is.
Water genoeg bij de waterval, ik heb er mijn hoofd in gestoken om even te verfrissen, maar durf niet goed shampoo te gebruiken, men gaat me hier zeker een vervuiler vinden !
