We hadden de wekker, zoals altijd, op half 8 gezet maar vandaag kon er niet getreuzeld worden met dat koffietje in bed, we moesten de ferry hebben naar Vega en als we hem zouden missen : 2 uur wachten ! Dus, wij op tijd vertrokken, vergezeld van blauwe stukjes hemel en zowaar een zonnetje , zalig! Bleek dat ik de uurrooster toch verkeerd had gelezen, de ferry vertrekt 50 minuten later, het is hier nl. al LAAG-seizoen! Gewoon niet bij stilgestaan ! Maakt niet uit, er is altijd wel weer een Noor die komt babbelen, de fietsen zijn hier een waar lokmiddel ! Hij vertelde een interessant weetje : vanaf 20 augustus mogen in bepaalde gebieden de honden weer los lopen (ze moeten hier altijd aangelijnd zijn, er staat een boete van zomaar 1000 euro op als je de leash-law overtreedt) Dus voorzichtig met je snelle fiets!
We nemen de ferry (128 kr enkel voor ons 2 met fiets, 13 euro) en zien vanuit de ferry de Heilhornet liggen, met zijn karakteristieke vorm. Blij dat ik hem toch zonder wolken kon zien, maar inderdaad, 1000 m stijgen om op de top te geraken, het is niet voor onze beentjes geschikt .We fietsen het hele eiland rond. Er is in de brochures eigenlijk een weg aangeduid, maar die is maar 26 km en dat vinden we wat kort. We fietsen helemaal naar de westkust, waar de Sola rots ligt, hier heet dat een eiland. Er liggen letterlijk duizenden eilandjes in dit gebied ! Uiteindelijk fietsen we nog helemaal zuidwaarts, naar Eidem, blijkbaar een strandje waar er gesnorkeld wordt . Het eiland zelf vind ik lang niet zo mooi als Leka, Leka is veel beter voorzien voor de toeristen. Veel meer bewegwijzering, minstens 50 uitgestippelde wandelingen van kort tot lang, van makkelijk tot moeilijk ... en dan ook mooiere natuur met die rode rotsen.... Dus, mocht je ooit hier zijn, kies voor Leka!
We zagen ook een familie reetjes, toch altijd wel weer fijn te zien, dat wild.
Nu, Eddy maakte gisteren die uitschuiver en blesseerde zijn bilspieren, vandaag niet echt gemerkt met 92 km in de benen. Hij wilde vandaag toch die ene speciale pijnstiller , die we drinken op de eerste zonnige dag van ons vakantie!
Het was weer een mooie dag !
Oh ja : waarom ik al dat breiwerk meebracht, is me een raadsel.... zelfs toen het hier hele dagen regende , had ik nog geen tijd om 'een naaldje te steken ' ;-)
We vertrekken deze morgen, die nog grijzer is dan de vorige ochtenden nog een beetje meer noordwaarts (doel is regio Helgeland, Velfjord, de aanbeveling van onze noorse "vriend" van vorig jaar) en vinden het spijtig dat de Heilhornet, hetbergmassief van ruim 1000m hoog, zich niet laat zien. Je kan er naar de top wandelen, maar enkel voor de geoefenden, daar horen we niet bij !
We rijden nog steeds over de RV17, de kystriksveien, de kustweg die ingekleurd staat als toeristische aanbeveling . Het is ook effectief mooi ! Je rijdt langs het water, de atlantische oceaan met de vele eilandjes en aan de andere kant heb je de bergen ...
We nemen de ferry in Holm naar Vegesund, voor zij die het ook ooit willen doen : gewoon aanschuiven, het kost 31 euro met caravan voor ruwweg 20 minuten overzet, je kan er echt niet voor omrijden! En bijkomend voordeel : véél foldertjes van de streek met fiets- en wandelaanbevelingen! Heel handig !!
Ondertussen valt de regen met bakken uit de hemel en besluiten we gewoon een rustdag in te lassen. We rijden door tot aan een camping in de buurt van het eiland VEGA, dat we morgen gaan bezoeken en rijden uiteindelijk camping Mosheim op. De oudere mevrouw sprak geen Engels maar ze sprak heel goed de taal van de commerce : ze wees naar haar bancontact machientje en zei vermoedelijk dat het buiten gebruik was,cash wilde ze hebben, prima hoor! Super proper hier en geen volk ! 28 euro.
Uitindelijk leek het toch wat op te klaren en beslisten we naar Torghatten te fietsen, ruwweg 16 km hier vandaan en het schijnt een indrukwekkend gat in een rots te zijn, 160 m lang, 20 m breed en 30 m hoog. Niets van gelogen, het is indrukwekkend ! Maar je kan dat niet op foto vastleggen ... Je voelt je heel nietig als je er middenin staat en ik dacht vooral : alsnu maar niets naar onder valt !
Ik zag op het infobord beneden dat je er gewoon langs de andere kant weer naar beneden kunt, hebben we gedaan en was heel mooi, maar helaas maakte Eddy een uitschuiver op een gladde natte steen en heeft ie nu pijntjes .... Morgen is alles weer beter !
Morgen gaan we dus met de fiets naar Vega, hiervoor moeten we een ferry in Horn, die via een tussenstop op het eiland Ylvingen ons in Igeroy op Vega zal afzetten.
En nu :tijd om te checken of er weer nieuws is van Lieze uit India !
Vandaag was ons plan om naar het eiland LEKA te fietsen. Gaat perfect met de fiets vanuit onze camping en een rondje rondom het eiland is maar 28 km. Ik vind ons campingske prima, sanitair is wel erg primitief, maar het uitzicht is heel mooi! Voor zij die ooit ook komen : er is een betere camping (moderner met veel ruimte ) richting LEKA in Bogen, net achter de brug rechts, je kan niet missen!
We fietsen eerst 20 km om de overzetboot te nemen, die we net missen, maar dat is niet echt een probleem, over een uurke is er weer eentje en we zitten warm en droog en met WIFI!
We hoefden niet te betalen, zie de meneer van de overzet, hij had een nieuwe kapitein die nog veel moest leren en daarvoor hoefde je niet te betalen, wij vinden het prima ! Het is een heel bijzonder eiland met roodbruine rotsen, maar doordat de zon niet schijnt en de wolken erg laag hangen, komt de kleur niet goed door. We fietsen met al ons regenkledij aan, doen de toer rondom het eiland die natuurlijk veel 'korter' is (de min.50 bewegwijzerde wandelingen slaan we over) en uiteindelijk fietsen we het natuurpark Keisnesset binnen.... Daar kregen we een tip van een Nederlander die met zijn mobilhome net ging vertrekken : De steinhytta is open, lekker warm, je kan er een vuurtje branden en koffie maken en op zijn minst droog picknicken. Klopt ! Prima hutje en er stonden zelf 2 britsen voor mogelijke slapers ....
Het eiland heeft een bijzonder verhaal over een 3,5 jarig meisje dat in 1932 door een arend werd meegenomen en men heeft haar pas na 7 uur teruggevonden. Ik dacht, ja ja, dat is weer zo'n verhaaltje, maar we spraken met iemand op de ferry die dat verhaal vertelde, hij had de mevrouw persoonlijk gekend, ze had littekens op beide schouders en ze was nog niet zo lang geleden gestorven. En opeens zagen wij in de verte een zeer grote vogel komen aanvliegen, heel moeilijk te fotograferen want met uitzoemen ben je hem zo weer kwijt, maar hoe indrukwekkend was die witstaartzeearend ! Ik herkende hem meteen ;-) (we hadden er al eens naar zitten turen vorig jaar op Runde, en met een bende ornitologen rondom ons, hebben we toen geleerd dat het een witstaartzeearend is -spanwijdte tussen 2-2,5 m!).
We fietsen uiteindelijk nog verder naar een uitkijkpunt, die meestal bijzondere gebouwtjes hebben en tot onze grote verbazing zien we dat er een kastje hangt met daarin een verrekijker, een goede verrekijker ! voor de mensen die daar aangewandeld komen en geen verrekijker bij hebben ... ze mogen hem gewoon lenen.... Moet je eens bij ons in een vogelkijkhut proberen, hij zal er niet lang liggen vrees ik.
Uiteindelijk nemen we de ferry terug, 78 kronen voor 2 (dus 7,8 euro) en hebben we uiteindelijk toch 88 km gefietst (en een stukje gewandeld)
Het is een heerlijk rustig campingske, met heerlijke warme douches, 260 kr, maar je hebt er helaas geen WIFI , ok, dat is wel vaker, maar je hebt er ook geen 4G. Dat is wennen !!De camping ligt op een heuveltje met zicht op een kleine baai en er verblijven voornamelijk duitsers. Ook de uitbaatster was een Duitse, ik vond het al een beetje raar dat ze cash geld vroeg terwijl er een terminal op haar bureeltje stond ;-)
We besluiten vandaag tussen de buien door naar otteroya te fietsen en nemen nog eerst de auto, totdat we op het eilandje zijn aangekomen. Het lijkt allemaal heel erg veel op de indrukken van de Noorse kust die we kregen toen we er in 2011 er met onze boot waren.... Mooi fietstochtje met stevige kuitenbijters (niet lachen broerke !) en uiteindelijk eindigt de weg in een klein maar proper campingske, Aglen camping. Je kan er perfect naartoe met je caravan, de weg is van asfalt.
Omdat het weer lijkt op te klaren, beslissen we nog een fietstochtje te doen landinwaarts, je weet maar nooit, het is hier niet voor niets Elanden-land .... Helaas, we zien niet buiten klingelende schapen ... Maarr op een dag zullen ze voor onze neus staan en gaan we ons hard verschrikken !
hé, hé, ik weet het, je weet het op voorhand, maar een weersvoorspelling van 5 opeenvolgende dagen regen, dat vraagt voor actie ! Ik ben inderdaad niet hier om te breien, hoewel ik dat heel gezellig vind in het caravanneke met regen op het dak ...
Zo, ik geef toch nog even de foto van de camping met de afgebakende perceeltjes! Wij staan dus wellicht verkeerd, en moesten nog 1 perceeltje naar links of rechts opschuiven, maar de mevrouw van de caravan rechts heeft ons héél erg duidelijk proberen maken dat we 1 perceeltje moesten opschuiven .... Ons maakt het niet uit, ge zegt het maar. Uiteindelijk kwam de aap uit de mouw, of beter de hond uit de caravan : ze hadden 4 grote jachthonden bij en die moesten wat meer plek hebben. Jeetje, 4 zulke beesten in je caravan, .... brrrr
dus, regenweer in de wijde omgeving, tijd om op verkenning te gaan in andere regio's. Vorig jaar kregen we een tip van een vader met een 10-jarig dochtertje, dat we trakteerden op pannekoeken met chocopasta, om naar de regio Helgeland te gaan, ergens halverwege tussen Trondheim en de Lofoten. Veel mooier en veel rustiger dan de Lofoten, vertelde hij ons. Of we echt tot daar zullen rijden, weten we nog niet, maar we gaan dus noordwaarts !
We rijden uiteindelijk tot net onder Namsos, DE HOOFDSTAD VAN DE ELANDEN, holé!
We worden wakker van de regen, maar besluiten toch te vertrekken. Eerst even gauw een landkaart gaan kopen, want de onze gaat maar tot aan het eiland LEKA en we willen nog iets verder, misschien.
Dus terug naar Namsos, we zijn blij dat we geen tegenliggers hadden op het smalle weggetje weg van de camping en het was een moeilijk karwei om een landkaart te vinden ! De vriendelijke mevrouw van de Toeristische Dienst, te vinden in het Scandic Hotel, vertelde me dat er een boekenwinkel was in de shopping en dat ik best daar eens kon kijken en ondertussen gaf ze me hele toffe folders mee van het eiland Leka, dat we willen bezoeken....
We rijden noordwaarts over de 17, fijne rustige weg en niet druk, totdat men opeens met de lichten begint te krnipperen . Eddy dacht dat hij ze weer was vergeten op te zetten, en zei nog 'tiens, straks eens kijken, misschien hebben we een kapotte lamp', toen we 2 elanden langs de weg zagen staan. Hoe speciaal zeg! Daarom knipperden ze natuurlijk, ze waarschuwden ons voor de overstekende elanden ! Spijtig, ik waste laat met mijn fototoestel en er waren achterliggers, we konden niet stoppen ! Zie je wel ! Opeens zijn ze daar ! Wat ons het meest heeft verbaasd waren die uitzonderlijk grote geweien en die huid daarop. Indrukwekkend!
Ondertussen zijn we gestopt bij een campingske, dat ogenschijnlijk een parkeerplek langs de weg is, maar dat is het dus helemaal niet : er ligt een baaike achter dat parkeerterrein en daar bevindt zich campingplek!
Maar je kon ook vrij kamperen op 2 plekken, ruwweg 5-7 km terug....
valt dat even tegen, zeg! We wilden vandaag gaan fietsen, en wel een flinke trip, een rondje zelfs, maar eerst even gaan kijken naar Snoheim, dat min of meer op het rondje ligt. Helaas, we mogen er niet op met de fiets, en wel voor 2 redenen : het gebied werd ooit gebruikt als militair domein en er zouden nog onontplofte projectielen kunnen liggen en in de regio lopen muskusossen rond (die hebben wellicht geen last van die onontplofte projectielen ?). Je mag alleen maar verder met de bus.
en dus hebben we dan maar naar een uitzichtspunt gewandeld, waar een heel mooi gebouwtje stond, lekker verwarmd en waar je over de wijde omgeving kon kijken en speuren naar die muskusossen. Uiteindelijk hebben we ze wel gezien hoor !
De omgeving rond Hjerkinn heeft heel weinig campings en omdat we die grote fietstocht wilden doen (en daarna ons batterijen natuurlijk moeten opladen) , hadden we de caravan vanmorgen op een camping gezet : Pluscamp Hageseter. Weer een unicum in noorwegen : er staan lijnen op de grond en je moet je caravan daartussen plaatsen. Heel uitdrukkelijk vermeld door de meneer aan de balie. Neem daarbij de prijs en dan kan je best de volgende keer besluiten toch maar door te rijden !
Zo, seffens maken we plannen voor de volgende dagen, het gaat wat regenen ;-)
En nu ga ik lekker een beetje breien, ook heel fijn !!
Vandaag stond de fietstocht in Grimsdalen op ons programma maar eerst moesten we nu toch maar een die spek bakken die Eddy had meegebracht van het slagertje in Tongerlo! Daarna reden we met de auto tot aan Grimsdalen en parkeerden we die aan de slagboom van de tolweg (100 kr, zeer goed te rijden met auto!) We deden deze fietstocht in 2015, reden toen via de Grimsdalhytta naar de Haverdalseter, maar dat laatste stuk was best pittig. Ik herinner me dat het toen koud en zonnig was, het is iets anders vandaag: nl warm (16-18 °C) en regenachtig, maar dat maakt niet zo uit,het regent zelden een hele dag . We gingen helemaal door tot aan de andere slagboom, precies 40 km en keerden toen terug. Je kan trouwens aan de Grimsdalhytta beneden op de fjellcamping je caravan kwijt, mocht je dat willen en op het einde van de tolweg (aan de kant van Dovre) is er ook campingplek (100kr) . Verder vond ik dat opvallend veel bordjes geplaatst waren van 'verboden camping', mischien maar goed ook,want de vegetatie lijdt er toch van ...
Het is een naar noorse normen gemakkelijke fietstocht, er zit een klimmetje in dat steil lijkt, maar met een e-bike zeer goed te doen. Maar zelfs als je dat laatste klimmetje niet doet is het aanbevelenswaardig en heb je toch uiteindelijk 60 km in de benen !.
We herinnerden ons niet dat we de Grimsdalhytta hebben bezocht, hebben we nu dus wel gedaan en daar de eerste wafel gegeten, met de bijhorende zure room en confituur! lekker ! Koffie met wafel kostte hier 75 kronen (ruwweg delen door 10). De keuken ging dicht om 16 uur maar ze waren zo vriendelijk toch nog voor ons een wafeltje te bakken, gastvrijheid troef !
Onderweg wel een spannend momentje want er stond een flinke gehoornde koe op het pad, maar ze vond die rode jas van eddy gelukkig niet interessant !
En dan als avondeten het witlof gemaakt dat we nog meebrachten uit belgië : nu we een oven in de caravan hebben, konden we die zelfs grillen, heerlijk !
Zo, hier zijn we weer! We schrijven niets meer over de reis naar Noorwegen, die ging weer vlot! We namen de overzet in Hirtshals op Di 6/08, Fjordline, en arriveerden gisteren rond 13:30 in Langesund (Larvik). We planden om via de autosnelweg richting Rondane te rijden en het stuk op de E6 autosnelweg (na Oslo) viel tegen, veel wegenwerken met 50 per uur, maar verder, ach ... We passeerden lang Lillehammer, waar de Olympische winterspelen in 1994 georganiseerd werden en je kon nog heel goed de schansen zien !
Uiteindelijk reden we op de "27" en mochten we een Michelin kaart hebben, dan zou die een groen streepje hebben ! Zo mooi, we waren er een paar jaar geleden al, maar wegens mist en regen hebben we er toen niets van gezien. We besloten gewoon free-camping te doen en zochten een geschikt plekje, wat niet echt moeilijk is langs die weg. Heel toevallig kozen we net het plekje waar een wandeling vertrekt, beschreven in mijn nieuw wandelboekje ((Rother, jotunheimen-rondane) en dus beslisten we al snel dat we die wandeling zouden doen, bij wijze van test naar de conditie van onze beentjes ! na een heerlijke nachtrust (superstil hier) vertrokken we na de ochtendregen, klauteren we langzaam omhoog en genoten we van een subliem uitzicht, met dreigende regenwolken in de verte, maar die hebben ons met rust gelaten tot we weer beneden waren. De temperatuur was prima, tussen 15 en 19 °C,we hadden wat motregen, maar dat deert niet ... Uiteindelijk zagen we nog een hoentje dat al haar kuikens riep voor het dreigende gevaar van ons, maar vanzelfsprekend hebben we het nestje niet gestoord.
Na de wandeling ( 5 km op 3:15 met 356 klimmeters) beslissen we door te rijden naar een campingplekje (Rondetunet frilufsenter, waar we al eerder eens waren) in de hoop morgen hier ofwel Grimsdalenroute te fietsen, ofwel iets nieuws!
De laatste dagen toch nog even invullen omwille van de TAXFREE shopping :
We zijn in Drammen in de winkel MAGASINET (ligt ergens op een soort van industrieterrein, makkelijk parkeren) nog van dat geweldig thermisch ondergoed gaan kopen, en ze konden ons ook een briefje voor de BTW-recuperatie bezorgen. Natuurlijk had ik gezien dat het niet van Global blue was, maar verder dacht ik dat we deze goederen ook gewoon konden inklaren op de overzetboot, zoals we dat vorig jaar deden. Helaas: op de ferry kan je enkel terecht met Global Blue documenten ! spijitg, want we zijn in hirtshals dan naar het logistic Center geweest en daar vertelden ze ons dat we het in Noorwegen zelf hadden moeten laten afstempelen ! te laat...
Dus aan iedereen die ooit plant naar noorwegen te gaan en taxfree shopping wil doen : ga gewoon op tijd naar de 'Logistic Center ' zone, daar waar alle vrachtwagenchauffeurs hun goederen laten inklaren, en laat het alvast in Noorwegen zelf afstempelen, dan loop je niet het risico dat het niet lukt op de boot !
soit, dat weten we ook weer .
Verder : op de terugweg : zeer goede camping Sturberg in Hassendorf: en je kan er pizza/Italiaans gaan eten in het dorpje. 18 euro om te overnachten, en broodjes service. Ligt tussen hamburg en Bremen !
zo, zo, toch nog even het blogje verder aanvullen, want we hebben natuurlijk niet geluierd !
Na het niet zo mooie fietstochtje van gisteren hoopten we vandaag toch een mooier fietstochtje te maken, maar natuurlijk, we zitten veel meer zuidwaarts en dit gebied, weten we van andere jaren, spreekt ons gewoon minder aan ...
We starten ons tochtje in Veggli, een redelijk toeristisch dorpje en fietsen rondom Juveruddalen. Ruwweg, 36 km en 1000 m klim. Het is blijkbaar eengebied in ontwikkeling voor buitenverblijven voor de stadsmensen, de ene bouwwerf na de andere'bosontginning' fietsen we voorbij. Curieus als ik ben, heb ik toch maar even gecheckt wat de buitenverblijfjes kosten : in de nieuwe verkaveling die we zagen: 125000 euro. Gaat nog voor de grootte die we daar in aanbouw zagen. We hebben er al gezien van 500 000 Euro (bij de immomakers aan hun ramen)
De charmante kleine hutjes van vroeger worden natuurlijk niet meer gebouwd,maar hier en daar kan je er nog in logeren op campings ...
Zo, na het fietstochtje eten we een ijsje want er was een 'isbar' in het dorpje, en rijden we weer terug naar onze zalig rustige camping met perfect sanitair is Persgard ....
We vertrokken vanuit Geilo zuidwaarts (natuurlijk). Maar, zo die laatste dagen is het altijd wat 'moeilijk' : wat nog doen, zeker nu het weer aanzienlijk is verslechterd. Toen we van Runde Vogeleiland (ons min of meer hoogste punt) vertrokken, checkten we de temperaturen en wat waren we verbaasd te zien dat het in Jotunheimen, onze aller-favorietste regio, nog maar 6 °C was terwijl wij daar 30 graden gehad hebben ! Soit, in beweging blijven moet je doen, zei de mevrouw en dus planden we toch nog een klein fietstochtje, zoals we het meestal doen : gewoon een klein weggetje op de kaart, bij voorkeur eindigend met een hytta, zodat je een koffietje met wafel kan bestellen ;-)
We besloten in Dagali de auto en caravan ergens te parkeren en van daaruit Saeterdalen te fietsen, tot aan Aanhytta, klein tochtje, 40 km in totaal. Maar, de regio kon ons niet zo bekoren, struikgewas, wellicht wel met een eland hier of daar, maar het was veelal hetzelfde. We reden tot dat het niet meer verder kon, waren verbaasd Aanhytta niet gezien te hebben (was dat dan daar waar het sportkamp bezig was ?) en spraken met een Noors koppel. Je wordt heel makkelijk aangesproken in Noorwegen, de mensen zijn uitermate vriendelijk en als je het fantastische mooie land prijst, zijn ze erg fier (dat is een gevoel wat wij over België niet hebben, of toch ??)
Die mevrouw vertelde ons dat de zomerse temperaturen nu definitief voorbij zijn (in België wordt dat einde ook voorspeld voor volgende week, blijkbaar) en dat dit jaar zelfs de hete temperaturen van 1947 (dat is onze 1976) werden overschreden . Ze haalden bijna de temperaturen van 1907! Zeer bijzonder, maar de natuur lijdt eronder en dus hoefde het niet voor het merendeel van de Noren !
Geen foto's gemaakt vandaag ...
Toen we terugkeerden naar de auto, wilde die niet meer starten... Vreemd! Gelukkig heeft de caravan ook een batterij, en hebben we dankzij onze mover de caravan naast de auto kunnen zetten en inderdaad, zoals Jan al opmerkte : we hebben lange startkabels en geraakten zo toch weer weg !
Helaas geraakte ook zo ons plan om nog een nachtje vrij te kamperen op de zuiderkant van de hardangervidda ook weg en staan we nu op een zeer rustig campingplekje in Rodberg, ruwweg een uur of 3 van Larvik. We hebben nog 2 volle dagen, de boot is donderdagmiddag!
PS : trui niet af, sjaal niet af, geen boek gelezen, maar o zo veel genoten !!
Ach, plannen zijn er om gewijzigd te worden ! Het wordt niets met het weer vandaag en we beslissen door te rijden naar Geilo, waar Eddy nog zo'n fantastische, warme merinowollen onderbroek wil gaan kopen. Verdorie, waarom hebben ze die niet voor vrouwen !? Onderweg naar Geilo valt het me eigenlijk op hoe mooi die weg is van de Eidfjord naar Geilo, het is me de andere jaren (wellicht door regen en laaghangende wolken) niet op deze manier opgevallen. Heel soms zien we in de verte een gloed regen, die de heuvels/bergen groen/rood kleurt. Heel speciaal is dat, maar je ziet het niet zo goed op de foto!
We kiezen terug voor de camping die we vorig jaar namen, schrikken van de prijs (310 kr, 35 euro- is de duurste tot nu toe) en herinneren ons dan dat we hier geen warme douches hebben, tenzij je heel vroeg bent ;-(
Rond half 3 beslissen we toch maar erop uit te trekken, er is hier een fietstochtje (11 km- +/- 400 m stijgen) naar Prestholtsrunde en als je die wandeling doet (6,5 km, ook ruim 400 m stijging) dan kan je, als je geluk hebt, helemaal over de Hardangervidda tot aan de Gaustatoppen kijken, hoe magnifiek is dat ! En we hadden geluk, de wolken hingen hoog genoeg en konden dus eronder door kijken ! Sherpa's uit Nepal legden hier een soort van stenen trap aan op de moeilijkste stukken (dat deden ze ook aan de Gaustatoppen 2 jaar geleden),handig hoor!
De foto's spreken voor zich, je wordt altijd beloond in Noorwegen als je toch buiten gaat !
eenmaal dalend hoorden we veel geluiden van dieren, allerlei hoendertjes (zie je ze op de foto, ik heb de foto speciaal wat groter gelaten?), roofvogels (maar zonder de mannen met hun grote telelenzen weten we natuurlijk niet wat het zijn) en er moeten ongetwijfeld rendieren gezeten hebben .... Lijkt me ook fijn, je daar gewoon placeren in de zon, uit de wind, met je verrekijker en je camera, je kon daar echt heel veel wild zien !
We worden wakker van de regen op ons caravan, dat is eens wat anders dan van de wekker ! Dat klinkt niet aantrekkelijk om dat vergeten stukje 'rallarvegen' tegaan fietsen, dus ik neem mijn smartfoon want het is vandaag D-day : the Isklar Norseman Extreme Triathlon is vandaag ! 3,8 km zwemmen in ijskoud Fjordwater, 180 km fietsen over bergruggen heen en dan 42,2 km lopen, waarvan de laatste 10 km eerst Zombie hill en dan de Gaustatoppen omhoog.... We zagen de fietsers vorig jaar passeren en het heeft een diepe indruk achtergelaten!
Maar soit, geen fietstocht, dat isn iet leuk in de regen, dus we besluiten nog maar een stukje zuidwaarts te rijden, en beslissen voor morgen een fietstocht te plannen aan de noordzijde van de hardangervidda, ze werd ons aanbevolen door een vriendelijke man die we eerder ontmoetten ...
Voilà, dus wij weer door tunnels en tunnels, waarvan die laatste vlak voor de Hardangervidda toch altijd opletten blijft : je hebt er een rond punt in en we willen deze keer eens niet fout rijden !
eenmaal geinstalleerd beslissen we,ondans het weer, toch even de dikke broek en regenjas aan te trekken en naar deVoringsfossen (ja , weer een waterval met busladingen, het een heeft echt met het ander te maken) te fietsen. Maar toen we daar aankwamen, hingen de wolken gewoon te laag en zagen we vooral wolken. Heel even hebben we toch een glimp kunnen opvangen ....
En ik belde nog even met pa, hij zet alvast een trappistje koud voor als we weer thuis zijn, nog een weekje, pa !
he, he, zit je je blog te typen, valt die WIFI hier weg ...
Soit, hier dus de korte versie : slecht weer (mist en regen) maar ik durf het niet te luid te zeggen, jullie zouden er misschien wel blij mee zijn. Oh ja, en ook 17 °C . We vertrekken in Runde, met regen, hebben gekozen via Stryn en Loen te gaan om van daaruit dn een weg te nemen die we vorig jaar niet hebben gedaan omdat noodweer er huizen en vrachtwagens had weggespoeld. De werken die ze daar nu voltooid hadden, om het water gecontroleerd weg te laten lopen, waren groots !
In Loen is sinds mei 2017 een zeer steile kabelbaan actief waarmee je in 5 minuten 1011m stijgt/daalt. Naar 't schijnt zeer adembenemend (voor mij wellicht letterlijk) als je ze van boven naar onder neemt : de cabine beweegt dan eerst even horizontaal en zakt dan zeer snel vele,vele meters. Voor 37 euro (enkele rit) mag dat ook wel adembenemend zijn, lijkt me! Maar : we hebben het niet gedaan, ik ben niet zo een zweverig type ;-)
Verder, na het nemen van de overzet (hella- Vangsnes) doorheen een prachtig stukje landschap gereden, maar de wolken gaven niet alles bloot,spijtig. Ook mooie watervallen gezien, en busladingen vol toeristen . Je ziet ze hier wel eens meer, busladingen en watervallen !
We zouden morgen vanuit Voss een stukje van de originele Rallarvegen fietsen, ttz, een stukje van Voss tot net niet in Myrdal. Is niet 'commercieel uitgebaat', is gewoon een weggetje op de kaart, vind je geen beschrijvingen van, dus ongetwijfeld weer heel erg mooi om te fietsen ... hopen op beter weer !!
Het is gewoon een mooi eiland, Runde, om te wandelen en dus gaan we dat nog 'even' doen, vooraleer we vertrekken. Het is best een steile weg omhoog, maar met onze geoefende benen stelt het niets meer voor ;-) Voor een groot deel zijn het ondertussen 'aangelegde' padjes, om de bezoekers op het pad te houden, om de broedende vogels niet te storen ...
We wandelen naar het einde van het eiland, met zicht op de vuurtoren , gaan nog eens langs bij de Jan van Genten, maken foto's van een Great Skua die helemaal niet bang blijkt te zijn (dacht dat ze ah broeden was, maar dat bleek niet zo te zijn), en maakten uiteindelijk zelfs foto's van een Noors actief mevrouwtje uit de hogere leeftijdscategorie die er wandelde met de i-pad onder haar arm. Ze vroeg in netjes Engels of we haar wilden fotograferen met haar i-pad want dan kon ze dat naar haar neef doorsturen, wat leuk ! Blijven bewegen is de boodschap , zij bewees het !
Over precies een week vaart de boot terug naar Denemarken, we maken nu onze laatste plannen !
Runde, het Vogel-broedeiland , staat op de agenda vandaag. We zijn nu toch al zo ver, we kunnen maar beter die 250 km rijden om eens te gaan piepen ;-).
Helemaal van Sunndalsora, via Adalsnes richting Alesund, waar we afbuigen naar Sulesund en daar de ferry nemen naar Hareid (456 kr, ong 50 euro)
We laten de stadjes voor wat ze zijn, ook al staan ze in elk reisgidsje ... of net daarom ? Af en toe rijden we over spectaculaire bruggen waar je maar tot aan de helft kan kijken of die een gigantische bocht maken, sjiek gemaakt van die Noren!
Er is maar 1 camping op Runde en dus staat het er aaneengeschakeld vol van (vnl Nederlanse en duitse) Campers ... We wisten natuurlijk al dat het broedseizoen van de papegaaiduikers voorbij was maar hoorden dat ze zich toch nog laten zien tussen 8 en 10 uur 's avonds,dus dat wilden we niet aan ons laten voorbij gaan ... en er waren er velen die zo dachten ! Lieve deugd, veel echte fotografie-liefhebbers met lenzen die nauwelijks stil te houden zijn, wachtend op het ultieme shot ... Ik durf bijna mijn fototoestel niet boven halen, de lens is vuil van een trappist die ik ooit omstootte over mijn toestel en sinds onze fiets-hobbeldebobbel-tocht naar Medalsvatn gaan de klepjes die de lens beschermen niet meer automatisch open/dicht (tja, dat beschermzakje dient voor iets, zeker?) ... tja, het ziet er niet echt geweldig uit !
Maar, met zijn allen hebben we zeer enthousiast de omgeving afgespeurd, we zagen de Jan van Genten, een witgestaarte zee-arend, broedend want hij/zij is niet van zijn plekje afgekomen, de great Skua (een soort van grote zwarte meeuw met mooie strepen op zijn vleugels), een hele kolonie aalscholvers en naar 't schijnt zaten er nog papegaaiduikers diep in het water, maar ze hebben zich niet laten zien, ttz, niet voor mijn fototoestel ! Ik kon met de verrekijker wel zwarte stipjes zien in het water, maar kon eigenlijk onmogelijk zeggen dat het de papegaaiduikers waren .. Rond 10 uur 's avonds keren we terug naar de caravan ... toch een prettige dag geweest !
2018 07 31 fietstocht van Eikesdal naar Sunndalsora
Mardalsfossen, daar kan je natuurlijk niet aan voorbijrijden als je er zo dicht bij bent . Eddy was hier 39 jaar geleden en wilde ze nog eens terug zien. Het is de tweede hoogste waterval van Noorwegen als je de vrije val van het water beschouwt. Het dendert 655 m naar beneden , nu nog maar met 3 m³/seconde, maar vroeger, voor de exploitatie (stuwdaw- electriciteitswinning- 1970) was dit met 45 m³/seconde. Er waren toen hevige protesten omdat men de waterval had afgesloten en ze doen die sindsdien van 20/06 tot 20/08 nog 'open' voor de toeristen ... Evengoed, veel of minder water, zeer indrukwekkend als je er dicht bij staat!
We waren er zeer vroeg, tentje moest toch drogen van de dauw en we waren alleen... het is hier nergens druk !
De weg vandaag terug naar de caravan zal rond de 85 km zijn (gisteren 72, met 1750 klimmeters) , vandag 1130 klimmeters, met als grote verschil een geasfalteerde (maar drukkere weg) en voor een deel wind vanachter !
Het weer is warm, tegen het benauwde aan, pff, wat zijn we blij niet in België te moeten zitten !
Soms leek het wel alsof we ergens in zuid frankrijk rondom een azuurblauw meer aan het fietsen waren, werkelijk ongelooflijk dat we weer in korte broek en T-shirt fietsen! Maar we moesten ook verschillende tunnels nemen, daar waar de auto's aan 80 aan je voorbij rijden, akelig !! Ikvond het maar niets, maar er was geen alternatief. Goed verlicht, rood flikkerlicht, altijd ons fluo band ... Ze zijn wel voorzichtig want ze vertragen en maken een grote bocht rond je, maar nee, niets voor mij. Het voelt héél onveilig!
Gelukkig was er voor de laatste tunnel (eentje van 8 km, de langste die we deden was er 4) wel een alternatief en dus fietsen we maar weer omhoog, rondom de berg heen, heel mooi, lekker rustig, geen auto's en .... in de schaduw !!
Terug bij de camping nemen we een heerlijk verfrissende douche, maar het is hier erg benauwd, plakkerig, en gelukkig komt er seffens een onweer ! hopelijk koelt het dan wat af ! (wie had dat nog kunnen dromen dat ik zoiets zou schrijven ...)
2018 07 30 De Aursjovegen fietsen (sunndalsora - Eikesdal)
Vol goede moed beginnen we eraan ! de tent, slaapmatjes, slaapzakken, winterkleren , proviand, etc ... we hebben het allemaal bij !
We weten dat het niet zal regenen, dat de temperatuur goed zal zijn, korte broeken weer en dat het hard zal waaien uit het zuiden. De Aursjovegen is een tolweggetje, wat vaak betekent dat het niet geasfalteerd is, vaak slecht wegdek, maar ook vrij weinig auto's. De steile klim zit in het begin, dus we dachten er wel vlot te komen als we daar een beetje zuinig zouden gebruik maken van onze batterij ... Maar, de wind, die waaide zoooo hard, we konden nauwelijks onze fiets onder controle houden en soms zag ik zelfs, als hij van opzij kwam, Eddy's kar gewoon opgetild worden. Jeetje, afzien !! En het is maar de vraag of we er zo wel zullen geraken, we kennen de rest van het parcours niet! We beslissen sowieso door te gaan tot in de Aursjohytta, daar wat te eten en netjes te vragen of we de batterij mogen bijladen. En dan zullen we wel zien. Vanzelfsprekend bestellen we, om het wachten van het opladen 'draaglijk' te maken, koffie en wafel met zure room en frambozenkonfituur (kan je in elke hut van DNT krijgen) en spreken ondertussen met een Noors koppel dat de rit om omgekeerde richting doet, met de auto. Ze verzekeren ons dat het voor ons vanaf nu plat is en naar het Eikesdal toe steil bergaf. We wagen het erop. Nog 30 km te gaan en de wind is niet gaan liggen. Onderweg veel bewonderende blikken :ik denk altijd dat die naar mijn mooie gespierde (ahum) benen kijken, maar volgens Eddy kijken ze of we electrisch rijden, dus naar de batterij ... Soit, het doet er niet toe, we doen het toch maar !
Natuurlijk is het niet plat, het is heuvelachtig, auto-rijders zijn zich daar niet zo van bewust (blijkbaar) en uiteindelijk komen we in het befaamde tunneltje, dat Eddy zich nog herinnert van toen hij hier 39 jaar geleden was: het is een klein, donker tunneltje, niet geasfalteerd en het draait 360° zodat je gewoon 'een verdieping' lager uitkomt. Zelf vond ik het best wel akelig !
Dan de steile bergaf, dat ging vanzelf. In Eikesdal aangekomen fietsen we de plaatjesvan Mardalsfossen voorbij, ook de eerste camping (?) laten we links liggen en we nemen de 2de camping aan de rechterkant, netjes, proper en geen volk ! Ideaal om ons tentje op te slaan na een toch wel, voor ons tgv de wind, erg zware tocht!
zo, zo, 2 dagen regen gehad, maar ach, we maakten gebruik van die dagen om te poetsen, wasje te doen en even gewoon niets.... En verder maakten we plannen, want we zijn natuurlijk niet voor niets noordwaarts richting Trondheim gereden !
Er zijn nu net iets meer dan 2000 km op de teller, sinds we thuis zin vertrokken ! Valt goed mee !!
Morgen gaan we dus de Aursjovegen fietsen, een pittoreske maar best wel uitdagende weg rondom Eikesdalen, met de beroemde Mardalsfossen. En we gaan dat doen in een paar dagen, want we willen zeker ook naar de Mardalsfossen wandelen. Dus : karretje is weer gevuld, de batterijen opgeladen (van de fiets en van ons), de spaghettisaus is weer gemaakt (eddy wil maar niet eens 'pakskesvoer' proberen) en dus zijn we er klaar voor! We hebben net met de receptie van de camping (net buiten Sunndalsora) gesproken en we mogen de auto en caravan hier laten staan, mits kleine vergoeding . Wij vinden het prima!
Deze keer een foto van de afgelegde weg , de rode is die we al gereden hebben, de gele is de weg die we zullen gaan fietsen (het is 150 km in totaal en het laagste punt ligt net geen 1000 m lager dan het hoogste punt) . Het groene pijltje is het eiland Runde, dat bekend staat voor zijn uitzonderlijk grote kolonie broedende vogels (jan van genten, papegaaiduikers ...), tip van Wesley! Mogelijk gaan we daar ook nog naartoe, als het weer stabiel blijft. Het broedseizoen loopt wel ten einde, maar wie weet, kunnen we toch nog mooie vogels zien .... Als we dat nog meepikken , dan zal dat ook een paar dagen zijn en dan zullen we aan de terugtocht moeten beginnen denken !
De andere foto is de fietstocht die we zullen doen...(aar daar is eigenlijk niet veel op te zien !)
