Het gevoel is haast even melancholiek als de herfst zelf: de sensatie van het waden door een dikke laag, ritselend boomblad. Indien je dat nog niet kent, moet
je het beslist eens gaan uitproberen. Anders ook. Bijvoorbeeld in het Zoerselbos. Of s Heerenbos. Of Wolfsschot. Het kasteeldomein de Renesse mag ook. Kortom: je kan niet klagen over het aanbod aan bomen in de omgeving
van Zoersel en Oostmalle. Dan zijn er ook nog eens Hendrik, Marcel, Pol en Mariëtte. Dat zijn dan wel geen bomen maar het zijn of waren elk op hun manier ook reuzen. En wie weet wat voor geheimen het s Heerenbos nog
verbergt! De heren zijn er weg maar jij en ik mogen er nu ronddwalen... Het staat allemaal te lezen in het bijvoegsel. Even daarop klikken helpt je verder. Veel plezier ermee!
Het etiket kan blauw zijn of rood. Het kan heel kalm zijn leven slijten of juist opstandig bruisen wanneer het wordt vrijgelaten. "Spa" is echter hoe dan ook in België en in Nederland haast een synoniem geworden voor tafelwater. Er borrelt daar dan ook nogal wat op uit de grond! Er is natuurlijk nog meer te zien, daar in het voormalige mondaine kuuroord. Men kan er zich, tussen haakjes, nog steeds laten verwennen. Het grootste deel van de vroegere high-life heeft evenwel andere oorden opgezocht en Spa ligt daar wat rustiek mooi te zijn in zijn dal. En dan heb ik het nog niet gehad over de omgeving van het stadje.
Het is een flink stuk tekst geworden om te vertellen wat er in en om Spa zoal te zien is. Het is ook nogal wat. Vandaar. Ga er dus even voor zitten en klik op de bijlage. Je weet niet wat je leest! Hoewel... dat is nu ook weer niet de bedoeling. Ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen.
Dit Voetstukje heeft een kern van ijzer. Bovendien dwalen er spoken in rond. En hoe heeft Julius Caesar de naam aan een stad gegeven? Met een boog! Je weet wel: zo'n ding waarmee pijlen werden afgeschoten. Toch is het een andere Romein die daar nog hoog van de toren blaast.
Wat heeft Duffel te maken met de nieuwste ontdekkingen in de fysica? Niets. Of liever: net zoveel als de rest van het universum natuurlijk. En wat is arm en tegelijk rijk? En wie of wat heeft generaal Montgomery de jas omgedaan? Het antwoord op deze vragen en nog veel meer vind je door de bijlage aan te klikken. Tenminste toch wanneer je de tekst leest.
Ik wens je veel genoegen met de lectuur van het Voetstukje.
Een flink stuk Afrika in de nabijheid van Brussel. Nee, ik bedoel niet Matonge maar het Museum voor Midden-Afrika. Dat staat in Tervuren. En het Zoniënwoud is ook al niet veraf. Dus: waarom zou ik daar niet gaan wandelen. Juist wel, natuurlijk. Een deel van wat er te zien en eventueel te leren is zit verborgen achter het bijvoegsel. Tenminste dan toch van wat ik ervan gezien en vernomen heb.
De keizer moest met de Pruisen de degens kruisen. Maar het waren de Engelsen die naar de overwinning hengelden. Om het plaatje compleet te maken waren het nog eens de Nederlanders die een groot gedenkteken oprichtten. En de keizer moest naar Canossa gaan. Waarop hij naar Parijs vertrok om in Sint-Helena terecht te komen. Is het een beetje verwarrend? Wel, het kan nog erger. Maar wees gerust, alles wordt rechtgezet en uitgelegd. Het volstaat om op de bijlage te klikken om weer volledig op de hoogte te zijn van de vaderlandse geschiedenis.
Waar vind je in ons landje een warmwaterbron? In een woud dat meer dan duizend hectare groot schijnt te zijn! Hier? In België? Je bent gek! Ik hoor de commentaren al. Maar zo staat het te lezen in de schaarse documentatie die ik vond. In dat woud wonen ook feeën die de was doen. Ze zullen daar nog wat moeten zoeken naar kabouters die de verwaarloosde huizen opknappen. Dan komt het allemaal dik in orde.
Meer weten? Klikken op de bijlage onthult alles. Toch iets, kom!
Tussen de plooien in het landschap van de Vlaamse Ardennen en de Zwalmstreek liggen daar dorpjes die één of andere heilige naar de extatische ogen kijken. Bij zoverre zelfs dat de naam van de heilige verweven wordt met de naam van het dorp. Ik ging ze bezoeken. Althans: enkele ervan. Om ze allemaal aan te doen, dat zou wat te veel gevraagd zijn. Zeker voor één enkele wandeling. Maar! Wie het kleine niet eert... Maar pas op! Er zijn dissidenten!
Om in het rijk der hemelen binnen te treden is het, in dit geval, genoeg om op de bijlage te klikken.
De ezel, de hond en de vos...! Ze waren wel allemaal op één of andere manier vertegenwoordigd op deze wandeling. Het lijkt wel of het hier om de Bremer Stadtmusikanten gaat. Maar toch was het dat niet. Want Bremen komt er helemaal niet aan te pas. En Ninove eigenlijk maar een beetje. En toch...
Je kan er alweer alles over lezen door op de bijlage te klikken.
In Wortel blijken weinig wortels te groeien. Althans niet op de akkers. Onder glas is dat wel even anders. Al betwijfel ik enigszins of bij die groente veel wortels zijn.
Anderzijds poogt men in Wortel het kwaad uit te roeien. Met wortel en tak.Of het tenminste toch te bestraffen. Hoe dan ook, destijds was Wortel de plaats waar veel ontwortelden verzameld werden. Wanneer iemand daarvan er wortel schoot, was dat meestal erg definitief. Onder een kruisje met een loden naamplaatje.
Veel plassen heb ik niet gezien op deze tocht. Al was Merksplas wel heel dichtbij. En een Baerle(ycke) Hertog. Maar die lag in een ander land. Of toch niet?
Lees alles over deze enigmata in de bijlage. Die zal zich op magische wijze voor je openen nadat ze op de gepaste manier werd gekieteld.
Er zullen wel genoeg lieden te vinden zijn die Knokke-Heist "cool" vinden. Het is echter niet gelijk hoe je die "cool" bereikt. Al had ik dan voor de verkeerde methode gekozen, ik werd er toch niet op afgerekend. Ik had het ook stil gehouden en wat niet weet, niet deert.
De wandeling ging over zowel Belgisch als Nederlands grondgebied. Wat niet zo moeilijk te organiseren is omdat Knokke aan de grens ligt.
Wie er meer wil over weten, die moet maar op de bijlage klikken. Je bent dan voor de lectuur van niet minder dan 14 bladzijden zoet. Braaf zo!
De "zel" in Zelzate schijnt afkomstig te zijn van het Latijnse "sel". Zout, dus. Ten tijde van Julius Caesar moet dat een heel dure grondstof geweest zijn. Zo zout hebben wij het echter niet gegeten op deze tocht. Die liep ook nog eens voor een groot deel over Nederlandse bodem.
Wie meer wil weten over de achter- en voorgronden van de streek kan dat te weten komen door op de bijlage te klikken. Er staat daar alweer heel wat te lezen.
Wandelen op de grens van de provincies Antwerpen en Vlaams-Brabant. Ik vermeld het maar even omdat er meer dan één Putte is. Verder was er veel groen. En heide. Met of zonder gras.
Het hele verhaal zit achter het bijvoegsel verborgen. Dus even daar klikken zal alles zo openvouwen.
Nieuwenrode lag precies daar waar het hoorde te liggen hoewel ik het op een andere plaats had verwacht. Maar in aardrijkskunde ben ik dan ook nooit goed geweest. Gelukkig heb ik een oude atlas die me terug op het goede spoor heeft geholpen. Zodat de inlichtingen in het bijgaande Voetstukje toch enigszins juist zouden moeten zijn. Lees er alles over door op de bijlage te klikken.
Hoog op de bergen... goed, op de heuvels dan. Misschien zelfs dat je die heuvels niet echt hoog vind. Maar dan moet je er maar eens tegen op wandelen! Liefst tegen een paar tiental daarvan. Dan zullen we elkaar nog eens spreken. Voorlopig doe ik het alleen wel. Zowel het wandelen als het spreken. Dat laatste in het bijgaande Voetstukje. Over het Pays des Collines. Of hoe ik in het zweet mijns aanschijns de schoonheid des lands heb aanschouwd. Lees en geniet van het landschap en van enkele bovennatuurlijke verschijnselen.
In Tiegem hebben ze een berg. Indien dat alles was, ja, dan waren we snel uitverteld. Maar gelukkig hebben ze daar nog wel meer. Geneeskrachtig water, bijvoorbeeld. Zon ook maar kijk, dat was in gans Vlaanderen wel het geval. Die dag toch.
Je kan er alles over lezen in het bijgaande Voetstukje. Even klikken, en ziedaar... Weer een stukje Vlaanderenland dat voor je open gaat.
Rustig, hobbelig, lang en soms nat: de wandeling in Bierbeek en omstreken. Zelfs in het buitenland ben ik geweest. Ons eigen buitenland dan. Lees er alles over in de bijlage.
Heide en bossen. Bossen en heide en nog wat bossen en nog wat heide. Dat vat het zo ongeveer samen wat er in Ossendrecht te wachten lag tot ik er passeerde. Nadien ook nog, wees gerust. Indien je het zelf wil gaan bekijken... Maar je kan er ook al een en ander over lezen in het bijgaande Voetstukje. Even klikken op de bijlage en de wondere wereld van bos en hei gaan voor je open. Zei ik al dat er nogal wat bos en hei te zien was?
Veel leesplezier. Het is echt niet zo eentonig als het bovenstaande misschien laat vermoeden.
