Tussen de plooien in het landschap van de Vlaamse Ardennen en de Zwalmstreek liggen daar dorpjes die één of andere heilige naar de extatische ogen kijken. Bij zoverre zelfs dat de naam van de heilige verweven wordt met de naam van het dorp. Ik ging ze bezoeken. Althans: enkele ervan. Om ze allemaal aan te doen, dat zou wat te veel gevraagd zijn. Zeker voor één enkele wandeling. Maar! Wie het kleine niet eert... Maar pas op! Er zijn dissidenten!
Om in het rijk der hemelen binnen te treden is het, in dit geval, genoeg om op de bijlage te klikken.
De ezel, de hond en de vos...! Ze waren wel allemaal op één of andere manier vertegenwoordigd op deze wandeling. Het lijkt wel of het hier om de Bremer Stadtmusikanten gaat. Maar toch was het dat niet. Want Bremen komt er helemaal niet aan te pas. En Ninove eigenlijk maar een beetje. En toch...
Je kan er alweer alles over lezen door op de bijlage te klikken.
In Wortel blijken weinig wortels te groeien. Althans niet op de akkers. Onder glas is dat wel even anders. Al betwijfel ik enigszins of bij die groente veel wortels zijn.
Anderzijds poogt men in Wortel het kwaad uit te roeien. Met wortel en tak.Of het tenminste toch te bestraffen. Hoe dan ook, destijds was Wortel de plaats waar veel ontwortelden verzameld werden. Wanneer iemand daarvan er wortel schoot, was dat meestal erg definitief. Onder een kruisje met een loden naamplaatje.
Veel plassen heb ik niet gezien op deze tocht. Al was Merksplas wel heel dichtbij. En een Baerle(ycke) Hertog. Maar die lag in een ander land. Of toch niet?
Lees alles over deze enigmata in de bijlage. Die zal zich op magische wijze voor je openen nadat ze op de gepaste manier werd gekieteld.
Er zullen wel genoeg lieden te vinden zijn die Knokke-Heist "cool" vinden. Het is echter niet gelijk hoe je die "cool" bereikt. Al had ik dan voor de verkeerde methode gekozen, ik werd er toch niet op afgerekend. Ik had het ook stil gehouden en wat niet weet, niet deert.
De wandeling ging over zowel Belgisch als Nederlands grondgebied. Wat niet zo moeilijk te organiseren is omdat Knokke aan de grens ligt.
Wie er meer wil over weten, die moet maar op de bijlage klikken. Je bent dan voor de lectuur van niet minder dan 14 bladzijden zoet. Braaf zo!
De "zel" in Zelzate schijnt afkomstig te zijn van het Latijnse "sel". Zout, dus. Ten tijde van Julius Caesar moet dat een heel dure grondstof geweest zijn. Zo zout hebben wij het echter niet gegeten op deze tocht. Die liep ook nog eens voor een groot deel over Nederlandse bodem.
Wie meer wil weten over de achter- en voorgronden van de streek kan dat te weten komen door op de bijlage te klikken. Er staat daar alweer heel wat te lezen.
Wandelen op de grens van de provincies Antwerpen en Vlaams-Brabant. Ik vermeld het maar even omdat er meer dan één Putte is. Verder was er veel groen. En heide. Met of zonder gras.
Het hele verhaal zit achter het bijvoegsel verborgen. Dus even daar klikken zal alles zo openvouwen.
Nieuwenrode lag precies daar waar het hoorde te liggen hoewel ik het op een andere plaats had verwacht. Maar in aardrijkskunde ben ik dan ook nooit goed geweest. Gelukkig heb ik een oude atlas die me terug op het goede spoor heeft geholpen. Zodat de inlichtingen in het bijgaande Voetstukje toch enigszins juist zouden moeten zijn. Lees er alles over door op de bijlage te klikken.
Hoog op de bergen... goed, op de heuvels dan. Misschien zelfs dat je die heuvels niet echt hoog vind. Maar dan moet je er maar eens tegen op wandelen! Liefst tegen een paar tiental daarvan. Dan zullen we elkaar nog eens spreken. Voorlopig doe ik het alleen wel. Zowel het wandelen als het spreken. Dat laatste in het bijgaande Voetstukje. Over het Pays des Collines. Of hoe ik in het zweet mijns aanschijns de schoonheid des lands heb aanschouwd. Lees en geniet van het landschap en van enkele bovennatuurlijke verschijnselen.
In Tiegem hebben ze een berg. Indien dat alles was, ja, dan waren we snel uitverteld. Maar gelukkig hebben ze daar nog wel meer. Geneeskrachtig water, bijvoorbeeld. Zon ook maar kijk, dat was in gans Vlaanderen wel het geval. Die dag toch.
Je kan er alles over lezen in het bijgaande Voetstukje. Even klikken, en ziedaar... Weer een stukje Vlaanderenland dat voor je open gaat.
Rustig, hobbelig, lang en soms nat: de wandeling in Bierbeek en omstreken. Zelfs in het buitenland ben ik geweest. Ons eigen buitenland dan. Lees er alles over in de bijlage.
Heide en bossen. Bossen en heide en nog wat bossen en nog wat heide. Dat vat het zo ongeveer samen wat er in Ossendrecht te wachten lag tot ik er passeerde. Nadien ook nog, wees gerust. Indien je het zelf wil gaan bekijken... Maar je kan er ook al een en ander over lezen in het bijgaande Voetstukje. Even klikken op de bijlage en de wondere wereld van bos en hei gaan voor je open. Zei ik al dat er nogal wat bos en hei te zien was?
Veel leesplezier. Het is echt niet zo eentonig als het bovenstaande misschien laat vermoeden.
Groen en zon en witloof. Van dat laatste dan wat minder. Van het eerste veel. Wandelen op Hemelvaartsdag in Kampenhout. Het centrum van de witloofteelt in België. Klik maar even op de bijlage en ik maak je deel van wat ik daar allemaal heb gezien.
De wandeling in Eksel beloofde op papier heel wat. De praktijk, echter, was even anders. Daar konden de organisatoren van de tochten niets aan doen. Hogere machten hadden beslist dat hun wandeling een andere weg moest kiezen. Wil je er alles over weten, plus over nog wat andere zaken, dan staat dit Voetstukje op je te wachten.
Misschien dat ze daar wel heel erg recht in hun schoenen staan, vlak over de grens met Oost-Vlaanderen, maar de wegen zijn dat alleszins. Recht, bedoel ik. Klik even op de bijlage en ik neem je mee op een toer door het Brugse Ommeland.
De Lozermeiwandeling... Vreemde naam, niet? Lozerei was misschien nog curieuzer geweest maar bijna net zo relevant. Ja, ja, ik wauwel maar wat. Klik maar op het bijvoegsel, dan weet je snel genoeg waar het allemaal om te doen was.
De zon scheen, het landschap plooide zich naar de wetten die het van lang, heel lang geleden gedicteerd werden. Het was aangenaam om onderweg te zijn. Mag ik je deelgenoot maken van het genoegen dat ik aan deze wandeling beleefde? Ja? Klik dan op het bijvoegsel en een nieuwe wereld gaat voor je open. Die van het verbrande dorp en nog wat van Beneden en Boven...
Lees het met plezier. Dat wens ik je in elk geval,
Een wandeling biedt soms wel eens verrassingen. Die kunnen negatief, dan wel positief zijn. In Asse was dat laatste gelukkig het geval. In meerdere opzichten zelfs. Lees er alles over door op het bijvoegsel te klikken.
Het was "belle" in Belle en de Dender lag er oud en rustig bij in het stadspark. Tenminste toch het stukje wat ik ervan gezien heb. Het blauw van de lucht spiegelde zich in het gladde water en de zon klom juichend naar het zenit terwijl ik me langs het uitgezette traject door het landschap bewoog. Het is lente. Niemand die er nog aan twijfelt.
Lees wat ik er verder over te vertellen heb door met de linker muistoets de bijlage te kietelen.
