Het was "belle" in Belle en de Dender lag er oud en rustig bij in het stadspark. Tenminste toch het stukje wat ik ervan gezien heb. Het blauw van de lucht spiegelde zich in het gladde water en de zon klom juichend naar het zenit terwijl ik me langs het uitgezette traject door het landschap bewoog. Het is lente. Niemand die er nog aan twijfelt.
Lees wat ik er verder over te vertellen heb door met de linker muistoets de bijlage te kietelen.
Op de dag dat de Ronde van Vlaanderen onze gewesten teisterde, ben ik gaan wandelen dichtbij de poort van de streek waar het zwaartepunt van deze heroïsche strijd met het stalen ros moest plaats vinden. Nee, het was niet de Tiegem-, de Paters- of Taaienberg die ik heb bedwongen. Nog niet eens de Steenberg. Want daartoe ben ik wat te ver uit de buurt gebleven. Maar toch legde het landschap zich in vriendelijke plooien. Als de rimpels van een vertrouwd oud gezicht.
Ja, ja, men wordt niet enkel vanwege de Ronde lyrisch.
