De naam Baasrode mag dan dezer dagen misschien niet veel echo's meer laten weerklinken, ooit was dat anders. Dan stond dit dorp mee aan de spits van onze nationale scheepsbouw. Niet eens in de schaduw van groten maar gewoon ernaast. Nee, schaduw was er zelfs niet veel want ze vonden daar nog eens het licht uit. Nog vroeger was het scheepvaartverkeer op de Schelde hier ook nog eens zeer intens. Maar helaas, de boten groeiden maar de Schelde niet. Die bleef even breed, of smal, en even ondiep. En Baasrode moest de scheepsbouwduimen leggen. Ze hebben daar nu wel een Scheepvaartmuseum dat de vergane glorie in beeld brengt. En de Schelde is er natuurlijk ook nog. Om het Baasrode Broek even buiten beschouwing te laten. En Vlassenbroek, dat als belangrijkste taak heeft schilderachtig door de Scheldedijk omarmd te worden. Een tocht door het vlakke land van broeken en dijken. Op het einde lag er nog een Malheur op onze weg. Maar daarover waren we niet ongelukkig.
Lees er alles over door op het bijvoegsel te klikken.
