Vreemd dat heel wat van onze culturele en artistieke intelligentsia beschaamd zijn om zich als Vlamingen te "outen". Nochtans volstaat het om in Vlaanderen geboren te worden om Vlaming te zijn. Daar is net als aan jarig zijn, geen verdienste aan. Het is meer een feitelijkheid. Waarom dan dit Vlaming zijn loochenen?
Hebben sommigen in Vlaanderen dan zo'n collectief trauma opgelopen met die voorbije "zwarte zondagen"? Het begrip "Vlaams" lijkt sedertdien wel bezoedeld, gekaapt als het ware door één radikale strekking... En vanuit een reactie daarop, "rechts is fout, dus Vlaams is fout", wendde onze elite zich blind naar de andere kant. Waar in normale landen de artistieke wereld bijna per definitie kritisch staat tegenover Kerk en staat, is ze hier verworden tot schoothondje van de meest antidemocratische instelling die er bestaat: de monarchie, laatste symbool van de erfelijke macht!
Vlamingen hebben evenveel recht op het uiten van hun eigen cultuur als pakweg Denen, Ieren, Basken, Portugezen en dat staat los van overdreven trots en chauvinisme. Het is simpelweg een deel van wie we zijn. Wij zijn Vlaams, verdraagzaam, solidair en open voor de wereld.
Maar het schelden, bespotten, kleineren en afgeven op de Vlaamse cultuur is totaal misplaatst en getuigt van een pover zelfbeeld.
Er zijn maar weinig volkeren ter wereld die er zo'n masochistisch genoegen in scheppen hun eigen verleden, hun eigen identiteit te bezwadderen als de Vlamingen.
"Spuw nooit in de bron waaruit u heeft gedronken" is dan ook een meer dan wijze spreuk van de Nederlandse anarchist Anton Constandse.
Het werk van de Vlaming en van Vlaanderen zit er nog lang niet op!
