Met België gaat het niet goed. Het is zelfs op sterven na dood. De crisis die wij de jongste maanden meemaken, is het eindspel van een verlamd regime en kan hopelijk het begin zijn van een heropstanding in een beter en leefbaar staatsmodel, met voordelen voor àlle gemeenschappen.
Een sociaal-economisch propgramma zonder staatshervorming is niet mogelijk. Het ene gaat niet zonder het andere en het is hallucinant dat Wallonië dwars blijft liggen en haar veto stelt. Kan een verregaande regionalisering niet met Wallonië dan zal blijken dat dit alleen nog kan als België gesplitst wordt. Wie dit vandaag niet begrijpt zal dit morgen aan den lijve ondervinden als de economische koek te klein wordt om alle verworvenheden te blijven betalen:
- om te concurreren in een globaliserende wereld
- om onze economische slagkracht te bewaren
- om de pensioenkassen te vullen
- om de torenhoge belastingen te verminderen
- om de hoge werkloosheid terug te dringen
- om het overheidsapparaat efficiënter te maken
- om de solidariteit in stand te houden, enz...
Splitsen dus om een einde te maken aan een contraproductieve, verlammende staatsstructuur waar een minderheid de meerderheid belet om de noodzakelijke hervormingen door te voeren. Vlaanderen heeft zich ontwikkeld tot de meest dynamische regio en heeft zich de facto in een ware natie omgevormd, terwijl de Franstalige gemeenschap zich blijft vastklampen aan het denkbeeld België omdat het niet kan overleven zonder de Vlaamse geldelijke steun. Van democratie gesproken!!
De dagelijkse realiteit is zo dat de beide gemeenschappen nu al weinig met elkaar gemeen hebben. Het is zelfs zo dat Vlaanderen en Wallonië in een aantal landen eigen vertegenwoordigingen hebben die met elkaar concurreren om investeringen binnen te halen. Zo heten de kantoren van Vlaanderen en Wallonië in Barcelona, de hoofdstad van Catalonië, respectievelijk "Wallonië en Brussel" en "Vlaanderen en Brussel"... De enen leggen er de nadruk op dat Brussel Franstalig is, de anderen dat Brussel op Vlaams grondgebied ligt.
Wat dus met Brussel... Hier moet eindelijk eens ernstig over gedebatteerd worden. Gaan wij Brussel loslaten? Gaan wij blijven opteren voor de klassieke oplossing dat Brussel een Vlaamse stad moet zijn en blijven? Of gaan we eens op de gedurfde toer door te stellen dat er een tweede Brussel zou kunnen gecreëerd worden?
Een tweede Brussel bijvoorbeeld omvattend de gordel rond het huidige Brussel van de 19 gemeenten, samengevoegd met heel wat Vlaamse randgemeenten- en steden. Met dan o.m. de industriële gebieden van St.Pieters-Leeuw, Groot-Bijgaarden, Asse, Wemmel, Grimbergen, Vilvoorde, Zaventem en Machelen... Naar het buitenland toe zal er maar één Brussel zijn, doch binnen de grenzen zijn er dan twee, elk met zijn eigen taalregime...
Zelfs zonder onafhankelijkheid kan met dit project gestart worden en kunnen we beter investeren in onze eigen toekomst dan nog verder bij te dragen aan de verfransing van een stad en een bestuur zonder enig respect voor Vlaanderen.
Over Brussel zal nog veel inkt vloeien, zoveel is zeker.... maar we moeten er dringend werk van maken zodat dit geen hypotheek legt op onze verdere stappen naar onafhankelijkheid!!
