Als fervente Vlaams-nationalisten, mei 68'ers uit de tijd van "Leuven Vlaams", voerden we vele tientallen jaren harde strijd in talrijke radicale groeperingen. "België Barst" was dè slogan en niets kon ons deren: "Vlaanderen moest bevrijd worden"... En inderdaad, Vlaanderen heeft vroeger fel geleden onder dat belgische juk, de verfransing, zeg maar bezetting! Door die lange, volgehouden en soms verbeten strijd is de Vlaamse Beweging vandaag uitgegroeid tot een volwassen emancipatiebeweging. Vandaar ook dat we moeten leren Vlaanderen te verdedigen op een andere manier dan vroeger. Vlaanderen is vandaag geëvolueerd. De sociaaleconomische, culturele en politieke situatie is sterk gewijzigd.En dat moet ons toch doen concluderen dat we moeten ophouden met vandaag dat intussen toch wel eng geworden denken te blijven propageren.
Klaagzangen over hoe slecht het vroeger was, het België Barst-geroep versterken alleen maar de antipolitiek. Een antipolitiek die leidt naar nog meer zelfbeklag, tot frustraties die uiteindelijk meer schade toebrengen aan onze Vlaamse identiteit dan we wel denken.Als volwassen volk zouden we vandaag fier moeten zijn op de eigen Vlaamse instellingen en onze politici van allerlei kleur. Dat vormt juist de rijkdom van Vlaanderen. Geëngageerde kritiek mag scherp zijn, een reeks vooroordelen daarentegen brengt schade toe aan onze Vlaamse identiteit.Als Vlaanderen blijft klagen en jammeren bestaat het gevaar dat we door de modale Vlaming niet meer ernstig genomen worden. Want dan voelen zij dat je alleen nog maar met je eigen echte en/of vermeende problemen bezig bent of alles daartoe herleidt. Terwijl we toch weten en dagelijks ondervinden dat elke belangrijke vooruitgang naar Vlaamse zelfstandigheid het gevolg is geweest van een zo breed mogelijke confrontatie van mensen, ideeën, technieken en noem maar op.
Eén levendig en uniek moment als voorbeeld: één resolutie in een parlementaire commissie waar alle Vlamingen doodbedaard gebruik maken van hun numerieke en dus democratische meerderheid! Dat getuigde van volwassen Vlaamsgezindheid, de realiteit van een Vlaamse gemeenschap die zich begint te gedragen als om het even welke andere democratische gemeenschap elders ter wereld.
