op de prysvraag "waarom liever geen seks met wonderwoman" kwamen diverse kanshebbende antwoorden binnen, alleen is het niet altyd even duidelijk wie van die inzenders wie is. vandaar gelieve hierop te antwoorden: is "anneke" dezelfde als "anastasia"? is "lucky strike" dezelfde als "luc"? wie is zorro? is dirk die dick turpin? is "joyce" dezelfde als "jojo" en "diddl"? echtwaar, gelieve niet allemaal aldoor van naam te veranderen, hoe kunnen wy anders pryzen uitdelen? gelieve klaarheid te scheppen...
zondag in het vroeg van de avond met myn tachtigjarige echtgenote irene de hertogin by my thuis tv gekeken naar ireen haar lievelingsprogramma: "just the two of us" op de bbc;
een megakitscherig program waarin b.e.'s (= b.v.'s maar dan in engeland) een liedje moeten zingen en dan gequoteerd worden door een jury; luister mee hoe irene zo'n dingen superenthousiast becommentarieert: http://users.pandora.be/vitalsoundfiles/vitalskitracks/tracks.htm
eenmaal je er byna bent, word je er begroet door dit soort van rustieke boerderyen... (daags tevoren speelde gunter lamoot hier; die was twee uur te laat toegekomen zei de organisator my...)
het deejayen voor freya piryns haar verjaardag gisteren... toffe boel wel spytig dat freya zelf zo vroeg moest gaan slapen maar ja ze moest vanmorgen megavroeg op voor atv... er waren wel veel mensen die me kwamen zeggen dat ze my niet konden uitstaan, ik begryp niet hoe ze zo onbeschoft kunnen zyn, als ikzelf iemand niet kan uitstaan, ga ik toch niet naar die persoon toe om hem of haar dat eens mede te delen... ik begryp niet wat die mensen bezield...
op de picture gelukkig twee toffe figuren, veerle die ik al ken sinds myn twaalfde en daarachter britt van het louis paul boon centrum...
ook aanwezig was sammie deburggrave, de grootste standupcomedian die er nu gaat aankomen... tot nu toe heb ik, in myn leven, ongeveer alle humoristen die nu intussen furore maken, voorpeld destyds, en ook hier zal ik, zal u zien, weer myn gelyk binnenhalen: binnen vyf jaar maximum is hy hier de man... dwz hy is nu al de man, maar binnen dan staat er niemand meer boven hem...
helaas moet ik er nu vandoor, ik speel een matinee in, of all places, "sluis", nederland. het spyt my dat ik van het weekend niet overdreven hard gewerkt heb aan de blog maar ja in het weekend wordt er ook minder naar omgezien; de meeste vitalski-bloggers komen langs van op het werk... naar vitalski surfen, de secretaresse pakken en weer voortarbeiden...
nog eens voor alle duidelykheid: als je zin hebt om te dansen, ik deejay ergens op de draakplaats voor de verjaardag van freya piryns, vanaf 23.00u x x
een maand geleden verklaarde ik aan de morgen dat ik iets ging doen samen met onze antwerpse burgemeester, maar dat ik daar nog niets over kon zeggen. de journalist, ik weet niet meer wie, belde naar het stadhuis. "wij weten van niets," zeiden ze daar. met als gevolg dat ik een maandlang voor mythomaan werd gehouden, terwyl het die journalist is die een denkfout maak; als ik er niets over kon zeggen, waarom het stadhuis dan wel? ik ben bly dat ik nu myn gelyk maar weer eens gehaald heb. hier zie je de nachtburgemeester en de dagburgemeester schouder aan schouder staan. nu ik door het 01.10-projekt, "concerteren voor verdraagzaamheid", na een sollicitatie ('kan ik iets doen?') aan de deur ben gezet, ben ik bly op deze manier dan toch een bydrage te mogen leveren aan een wellicht minder contraproductief ding.
gaston bergmans was er ook en bleek my erg goed te kennen en was zo vriendelyk voor my dat ik even achter een hoekje ging staan schreien en god bedanken... dat ik dit toch allemaal weer mag meemaken...
direkt na avelgem nog naar rotselaar voor een one man show ("vitalski intiem"); myn pianist martin stond my reeds op te wachten - we kwamen pas om 24u toe... goldface chauffeerde (van hem deze photo's ook)... dus: een dagje lekker hard doorwerken!! goeie ambiance, hier en daar wel fans in rotselaar!!
gaston bergmans was er ook en bleek my erg goed te kennen en was zo vriendelyk voor my dat ik even achter een hoekje ging staan schreien en god bedanken... dat ik dit toch allemaal weer mag meemaken...
