Afgelopen week was het Tomb Sweeping Day (清明节). Een feestdag waarop de Chinezen de overleden familieleden eren. Een typisch verschijnsel op deze feestdag is kleine vuurtjes bij kruispunten. Chinezen verbranden er (nep) papieren geld voor de voorouders in het hiernamaals. De feestdag betekent ook drie dagen vakantie van maandag tot woensdag, joepie de poepie! Helaas pindakaas, is de Chinese wetgeving wel zo dat de Chinezen om dat goed te maken zowel op zaterdag als op zondag moeten gaan werken. Ook ik moest voor de verandering op zaterdag naar mijn stage gaan om één extra dag te werken. Maar bon, de Britste baas (Chris) zei dat het genoeg geweest was om vier uur waarna hij ons wat pinten in de Irish pub trakteerde, toffe peer die baas. (Overigens is in de Irish pub en vele andere plaatsen in Beijing ook Stella en Hoegaarden te verkrijgen en die blijken nog wel relatief populair.)

Gezien ik het dit semester wat drukker heb, moet ik best van vakanties gebruik maken om nog wat uitstapjes te maken.  Tezamen met Stjepan en Amos (Zhao Zhejin) namen we trein richting Shanhaiguan in de Hebei provincie (de provincie rond Beijing) om aldaar twee dagen door te brengen. Shanhaiguan is een historisch belangrijke plek. Letterlijk betekent Shanhaiguan (山海关) zoiets als pas tussen de bergen en de zee, en dat is ook min of meer een goeie omschrijving van de plaats. Tussen het Noordoosten van China (Manchurije) en het Centraal gelegen deel van China is er een uitgestrekte bergkam die een natuurlijke grens tussen de twee gebieden vormt. Op het einde van de Ming-dynastie stonden de Manchu’s in Manchurije te popelen om het verzwakte rijk van de Ming binnen te trekken en de rest van China te veroveren. Helaas vormt deze bergkam een erg vervelend obstakel, des te meer als je er met een heel leger over moet. Bijgevolg viel de Manchu’s hun oog op Shanhaiguan, de enigste pas waarlangs je zonder al te veel kleerscheuren het gebied van de Ming vanuit het Manchurije kan binnentrekken. Het Minghof bestond uiteraard ook niet uit idioten en zij hadden de Chinese muur dan ook erg versterkt bij Shanhaiguan. Maar na een hoop geduw en getrek heeft één of andere verrader (Wu sangui吴三贵) de poorten opengezet en de rest is geschiedenis. (De Manchu’s verdreven de Ming en stichtten hun eigen Qing-dynastie in 1644 om dan zelf ten onder te gaan in 1911)

Bon dat gezegd zijnde, kan ik overgaan op wat we daar uiteindelijk echt gedaan hebben. Op onze eerste dag bezochten we de plaats waar de Chinese muur in de zee gaat (老龙头). Ook wel het uiterste oostelijke punt van de Chinese muur (ofschoon ze nog wat muur gebouwd hebben hier en daar in het noordoosten). Jammer genoeg hebben ze wel een fake boeddhistische tempel bij de ingang gebouwd, een soort van toeristenval. Deze tempel lijkt de ingang naar de Chinese muur maar eigenlijk is het een hoop crappy beelden en wat kartonnen boeddha’s in een muf hok. Bij de uitgang aangekomen merk je dan dat je voor het verkeerde betaald hebt (zij het maar 20 renminbi). Dat durven ze soms wel, toeristenvallen bouwen. Uiteindelijk hebben we dan beslist om via het strand naar de muur te gaan en dat was wel de moeite.

Later op de dag hebben we dan nog wat rondgelopen in het stadje. Shanhaiguan heeft wel zijn charmes. De stad is omringd door een stadsmuur en ze hebben geprobeerd een deel van de stad op te knappen waar ze aardig in geslaagd zijn. In de avond hebben we dan nog Shaokao (geroosterde stokjes lamsvlees, varkensvlees, courgetten…) gegeten. Shaokao kom je erg vaak tegen in China, maar dit was de beste die ik tot nog toe heb gegeten.

De tweede dag gingen we nog een deel van de Chinese muur bezoeken op een berg nabij de stad (角山). Helaas had twee dagen voordien iemand een bosbrand veroorzaakt dus hadden ze bij gevolg een groot deel afgesloten. Maar dat kon de pret niet drukken, wat ter plaatse rondlopen was best fijn. Snel daarna was het alweer tijd om terug naar Beijing te keren. En dat is het einde van dit verhaal ;).

Ik zal later deze week nog wat foto’s posten van Shanhaiguan.

Nog wat terzijde:

·         Twee weken geleden was er een Belgische party in Beijing. Brusselse DJ’s waren speciaal naar Beijing afgezakt om een set te draaien. Hoewel ik dit jaar zelden erg laat uitga, was het nu nog eens van den dienen. Sid (sinoloog uit Leuven) organiseerde mee het gebeuren en kreeg mij gratis binnen. Daarnaast heb ik ook erg goed van het gratis vat Vedett kunnen genieten. Helaas pindakaas ben ik er wel in geslaagd om toch nog ruim 300 rmb uit te geven en ook mijn pull kwijt te spelen (sorry ma). On the bright side, ik ben wel een vedett T-shirt rijker en heb met redelijk wat interessant volk kunnen klappen. Redelijk wat Belgen alsook een Amerikaan die voor Duvelmoortgat in China werkt (en mij die T-shirt kado heeft gedaan o/).

·         Laatste tijd nog redelijk wat Majiang (mahjong) gespeeld. Best fijn zo met zijn vieren. Ik ben nog niet zo goed, maar de tegenstanders meestal ook niet. Dus veel geld verlies ik dan niet. Soms doet onze Chinese kameraad Zhaoxin mee, hij is een beetje gokverslaafd en speelt bijgevolg nogal goed. Dan is de kans op winnen wel kleiner, maar uiteraard spelen we voor erg lage bedragen.

·         Ik ben er recentelijk achter gekomen dat de bewaker van ons kotgebouw een 17-jarig meisje is. Ze staat merendeel  van de tijd gewoon bij de ingang met haar gsm te spelen. Waarom ze een 17-jarig meisje van 45kg als bewaakster aannemen is mij echt een raadsel. Maar ja, hier kan je echt alles tegenkomen.

·         Ik ben ingelicht over de scores van de twee examens die ik vorig semester heb meegedaan . Voor 全球化经济问题与政策 (globalization: economic problems and policy) en 财务管理(corporate finance) heb ik respectievelijk 87% en 77% gehaald. In vergelijking met thuis smijten ze hier wel redelijk hard met punten. Voor de rest gaat dit semester wel degelijk wat lessen betreft. Ik volg twee lessen schrijven, weinig huiswerk en ook nog zo’n 6 uur andere vakken. Ik ga proberen om in totaal 6 vakken succesvol af te leggen. Als je drie vakken per semester aflegt wordt je beschouwd als een student wiens beurs mag verder gezet worden. (Niet dat ik hier van plan ben te blijven volgend semester, maar het is hoe dan ook beter om hier als “goede student” buiten te gaan). Tel daar dan nog eens drie volle dagen werken bij op en ik krijg mijn dagen wel aardig gevuld.

·         Kwatongen beweren dat er een staatsgreep op komst is. De charismatische leider van Chongqing, Bo Xilai werd de laan uitgestuurd en hier en daar is naar het schijnt zelfs een tank gespot! Soit, wat er van aan mogen zijn, ik merk alleszins niet veel abnormaals. En hoewel ik weinig afweet van wat er echt in Zhongnanhai (het politieke hart van Beijing) gaande is, denk ik wel dat er meer nodig zal zijn dan 1 opstandig dorp (Kanding) of één ontslag om de diepgewortelde communistische partij met zijn ruim 70 miljoen leden op één, twee, drie van de troon te stoten.

·         Op de stage bij het EU SME Centre gaat alles goed. Vorige week nog de Beijing international technology transfer conference gaan bijwonen. Tijdens deze conferentie konden Chinese bedrijven contacten leggen met Europese bedrijven die over expertise binnen bepaalde sectoren (green building, pharmaceuticals, en andere)beschikken. Wij moesten er ook één om Europese KMO’s op de hoogte te brengen van ons center. En ook tegelijkertijd kijken naar wat voor technologie de Chinezen op zoek zijn (en dus ook welke marktmogelijkheden er bestaan voor Europese KMO’s). Ik vond het wel leuk om dit eens te doen, eens wat anders dan op kantoor zitten. Er waren veel Scandinaven (die uiteraard erg sterk staan in green building) en ook vreemd genoeg redelijk veel Slovenen (die er met een delegatie waren).