Ondertussen ben ik de 2de week bezig met NMD (Nooit meer diëten) en voel me eigenlijk super goed. Ik heb meer energie en heb er volledig zin in.
Amai ik had nooit gedacht dat ik het nog leuk zou vinden ook.
Moet je weten dat ik een zeer grote verslaafde was aan frieten en ongezonde troep. Tot enkele weken dacht ik bijna geen enkel fruit te lusten, alhoewel ik nu wel weet dat dit eerder een uitvlucht was om toch maar iets ongezonds te snoepen.
Ik dronk elke dag een heel klein beetje coca - cola weliswaar, want 1 volledig blikje kreeg ik niet uit en trouwens dan had ik last van zuur en reflux.
Hoe ongezonder en vettiger hoe beter eigenlijk, want had wel altijd een uitvlucht klaar om eten klaar te maken. Ik denk dat dit ook komt of eerder kwam doordat ik eigenlijk niet veel lust (eerder denken dat ik niet veel lust).
Vandaag mag ik echt zeggen dat ik van koken begin te genieten en zelfs leuk kan vinden. Bovendien is het nog eens lekker.
Op het programma :
Vandaag een griekse yoghurt met 3 eetlepels zelfgemaakte Granola, bosbessen en frambozen.
Tussendoortje : aardbeien.
Lunch : Soep, was de rest thuis vergeten klaar te maken.
4uurtje: nootjes en bosbessen, frambozen en veenbessen
Avondmaal : 4 Zelfgemaakte speltwraps met telkens als basis : Ricotta, Rucola, kerstomaatjes en een beetje feta kaas.
1 gevuld met gerookte zalm
1 gevuld met parmaham
1 gevuld met kip
1 gevuld met gehakt
Die allemaal in 2 gedaan en heb dus 1 stukje van elk gegeten ( = 2 wraps).
Mijn dochter wou ook proeven, leken pannekoeken en wou er ook van eten.
Dit is ondertussen 1 van mijn favorieten geworden.
Op zondag 08 januari heb ik mijn soep klaar gemaakt, mijn keuze ging uit voor de eerste 2 dagen, witloof en preisoep met appel.
D-day maandag 09 januari, ben ik iets vroeger opgestaan, gezien ik mijn ontbijt, lunch, fruit en al de rest moest meenemen.
Vroeger nam ik 2 boterhammen, een sandwish voor de lunch klaar was kees. 's morgens ontbijt ik op het werk.
Ontbijt : vandaag was het Soya Yoghurt met appelstrüdel en een handvol Granola ( Gluten en lactose vrij, gezien ik nog steeds de resultaten niet heb van de dokter). Een halve beker zwarte koffie en een beker water.
Tien uurtje : 1 kiwi + 2 passie vruchten en een beker water.
Lunch : was 6 glutenvrije zweedse broodjes met lastose vrije philadelphia kaas en 2 tassen soep.
Er tussen door nog eens 2 bekers water.
4-uurtje : 1 tas koffie met 1 mignonet noir de noir. en een beker water.
Voor mijn vertrek nog een beker water.
Diner : Scampi in de oven + bordje mix sla ( veldsla en rucola, een paar kers tomaten, wat olijfolie en balsamico azijn).
Een extraatje : 1 soya vanille dessert.
Mijn eerste dag is voorbij gevlogen zoals alle andere dagen, ik heb af en toe eens honger gehad maar dan was het tijd voor mijn tussendoortjes, Dus eigenlijk niets aan de hand en alles onder controle.
Na de afwas ( momenteel verbouwingen aan de gang en heb geen vaatwasser meer, wat een ellende) besliste ik mijn eten voor de volgende dag al klaar te maken om tijd te winnen. Vroeger zou ik in mijn zetel gekropen zijn en honger hebben, chips knabbelen, maar niet vandaag. Vandaag had ik een voldaan gevoel en was ik tevreden.
Dinsdag zouden het peterselie gehaktballetjes worden met frietjes van Pastinaak. Toen ik mijn boodshappenlijst aan het opstellen was, wist ik nog niet eens wat een pastinaak was laat staan hoe die eruit zag. Ik heb al enkele keren vruchten of groenten moeten opzoeken. Steeds van gehoord maar nooit gegeten en nooit gezien.
Ziezo alles stond klaar om met dag 2 van start te gaan. Mijn doel voor morgen 1 Liter water drinken!
Iets voor kerst 2016, wou ik enkele kledingstukken passen voor de feesten, tot mijn grote ergernis, kon ik in niets meer in. Zelfs niet in de kleren van het jaar ervoor. Hoe kon dat toch? Was ik echt zo dik geworden? Even de spiegel erbij nemen, het eerste wat in mij opkwam was burk, burk en nog eens burk. Ik walgde ervan om mijn eigen lichaam te zien. Zoals velen vrouwen, liepen de tranen vloeiend over mijn wangen, om mij beter te voelen, grabbelde ik naar gezouten chips, dat was op dat moment mijn favoriete.
De klik was eindelijk gezet en er moest actie genomen worden. Ik wou nog even tijdens de feestdagen lekker kunnen eten zonder te moeten opletten. Ik besloot toen om na de feesten er gewoon voor te gaan. Ik had heel wat diëten achter de rug en niets lag me, of het lukte me voor enkele dagen, grote maximum 3 maanden.
Ik heb heel wat kwaaltjes zoals hoofdpijn, geen uithoudingsvermogen, maar vooral mijn grootste kwaal : maagproblemen.
Alles wat je aan je maag kan hebben, heb ik wel : traag werkende maag, maagbreuk, maag reflux en gal reflux en dit voor 90% van mijn dag (gemeten dankzij de ph-metrie) dit alles zorgde voor andere kwaaltjes. Door de reflux had ik voortdurend last van keelpijn, dat leidde dan tot chonische synusistis en keelontstekingen waardoor ik heel wat last heb van constipatie en hoofdpijn. Enorme vermoeidheid en alles wat ik ben vergeten op te sommen.
De gastroloog dacht dat ik een gluten intolerantie had en wachtende op de resultaten was ik gaan surfen op het internet, door te blijven doorklikken kwam ik op de website van Sandra Bekkari terecht. Dit maakte me nieuwsgierig en enthousiast hier wou ik meer over lezen, maar veel vond ik er niet van op internet. Via facebook had ik gelezen dat haar derde net was uitgekomen. Ik kocht onmiddellijk de 3 kookboeken, want in elke kookboek stonden wel enkele recepten die ik zeker zou lusten.
Wat wel onmiddellijk opviel is dat ze heel veel gerechten klaar maakt met vis. En ik ben niet echt fan van vis, mhm, misschien toch te snel gekocht door mijn enthousiasme en een beetje impulsiviteit?
Ik ben boek per boek beginnen lezen en dacht dit lijkt inderdaad niet echt op diëten, dit is wat ik net wil gezonder en bewuster eten. Ik besloot nog even me een week te geven om te plannen. In ieder geval toch voor mij want ik kookte nog niet echt veel en enkel groenten en vlees dat ik kende en luste --> niet veel dus. Mijn man is nen gemakkelijke eter en zou dan ook eten wat ik klaar zou maken, indien nodig met extra aardappeltjes of een stuk vlees.
Dus ik heb voor mijn eerste week een paar gerechtjes uitgekozen dat ik wel lustte en misschien wel zou lusten + eenvoudig klaar te maken.Ik zou hier niet mogen en kunnen falen gezien dit niet aanzien wordt als diëten. Het blijft toch een beetje in mijn achterhoofd spoken of ik hier wel zou in slagen ... afwachten geblazen.
Data uitgekozen : maandag 09 januari zou ik van start gaan met Nooit meer diëten volgens de methode van Sandra Bekkari. Check.
Aangesloten aan de groep op facebook. Check.
Een afspraak bij een Sana consulente: dit laat ik nog even in beraad, ik wil eerst zien hoe me dit zal bevallen. Misschien op een latere moment indien ik tips of iemand nodig heb om mij aan te moedigen.
Met de naam Vanessa ga ik door het leven en dit al 36 jaar lang. Ondertussen ben ik een gelukkig getrouwde vrouw en mama van 2 meisjes en zoals bij zo velen gaat ons leven er ook druk en stevig aan toe.
Als tiener meisje werd er al vaak gevraagd of ik anorexia patiënte was. Gelukkig kan ik zeggen dat ik nooit aan anorexia heb geleden of gedacht. Ik at gewoon heel weinig en luste ook heel weinig (zelfs met geen chocolade, koekjes of chips kon je me bekoren)tot grote ergernis van mijn mama en stiefvader en vele andere familieleden waar ik op bezoek ging.
Op mijn 21 ste ben ik alleen gaan wonen met mijn toenmalige vriend ( waar ik sinds mijn 16de een relatie mee had). Ik had 2 jobs dat ik combineerde en was som tot 16 uur weg van huis. Om 06.00 vertrok ik van huis en pas om 22.00 terug thuis. Dit heb ik verschillende jaren volgehouden. Gezien ik niets en weinig luste, kwam er niet al te veel koken aan te pas. Mijn ex vriend had ook geen interesse om te koken tot als gevolg 4 maal per week junkfood en 3 maal pasta. Mijn ex was half Italiaan langs vaders kant. Al gauw was ik snel moe, geen reserves aan vitamines en heel veel last van kleine kwaaltjes MAAR met mijn lijn was alles perfect. Ik woog toen 49 kilo met maatje 34.
Rond mijn 27 ste was ik ondertussen toch van job veranderd en werkte ik als consultant in een interm kantoor. Toen ik op een dag een werkzoekende aan het inschrijven was, voelde ik me onwel worden. Later in het ziekenhuis bleek dat ik last had van hyperventilatie aanvallen, ik werd naar huis gestuurd met een masker waar ik goed moest in ademen en het zou van zelf weer overgaan. Tevergeefs werd het van kwaad naar erger. Na heel wat dokters bezoeken en nog de opeeen volgende aanvallen, kon ik niet meer gaan werken. Weken werden maanden en een second opinie gaan vragen. Deze dokter was van dezelfde mening, het is van zelf gekomen zal van zelf weg gaan ... Mijn enig vraag was WANNEER? Helaas daar konden ze geen antwoord op geven. Op een dag heeft een tante van me het adres van een Neuro-Psycholoog door gegeven, toen hij me na een paar testen en vragen vertelde dat ik een BURN-OUT had was ik opgelucht. Hij vertelde me dat dit heel lang kon duren en heel veel therapie ging vergen door mijn Perfectionisme. Ik was zo afgezwakt door de aanvallen dat ik letterlijk niets meer kon eten, zelfs geen yoghurt of soep. Mijn mama heeft me toen terug naar huis meegenomen om voor mij te zorgen. Een maand later heb ik een punt achter mijn relatie gezet, omdat mijn ex dacht dat dit puur ging om aandacht vragen. Ik woog op dat moment amper 42 kilo.
Op mijn 28ste ben ik terug in contact gekomen met mijn beste vriend van 't school en is ondertussen mijn man geworden. Die probeerde me te begrijpen alhoewel ik het zelf niet begreep wat me was overkomen. Ik probeerde te genieten van de momenten waar ik geen aanvallen had ( kwam weinig voor) en vrijwel onmiddellijk trok ik bij hem in. Ik woog ondertussen 58 kilo. Na 4 maanden waren we in blijde verwachting. Op dat moment had ik nog steeds last van aanvallen en tegen het advies van de dokters wilden we toch gaan voor een kindje. Ze zeggen wel vaak dat u bloed keert en ik ga het wel moeten geloven want na mijn 5de maand zwangerschap had ik veel minder last van aanvallen en na de bevalling was het zelfs volledig weg. Na mijn zwangerschap woog ik 78 kilo en op korte tijd was ik afgevallen tot 63 kilo.
Op mijn 29 ste was ik weer zwanger ( gewenst maar niet gepland, zo snel toch niet, maar zeker welkom). Bij deze zwangerschap kwam ik nog eens 22 kilo bij en stond mijn balans op 85 kilo. Ik voelde me enorm, ongezond maar na enkele maanden stond ik weer op 63 kilo en daar is ook blijven stilstaan. Ik had altijd gedacht dat ik terug zo slank zou zijn, dit lag in mijn aard om mager te zijn, alleen heb ik me vergist.
Vandaag de dag ben ik 36 en weeg ik 73 kilo en wil er nu iets aan doen. Ik heb heel veel kleine en zelfs een grote kwaal en wil daar zo snel mogelijk van af, eveneens gewoon voor mijn moraal en goed gevoel.
Ik heb de 2 laatste jaren geprobeerd om op te letten met wat ik eet, verschillende diëten gevolgd maar in tegendeel ben ik zelfs nog zwaarder geworden.
Voor het jaar 2017 is mijn doel om minstens 10 kilo te vermageren, gezonder en bewuster te gaan eten. Alleen met ons druk leven net zoals zo velen is dit niet echt van zelfs sprekend.
Ik ben Vanessa, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Vanessa.
Ik ben een vrouw en woon in Meise (België) en mijn beroep is Bediende / Nagelstyliste-Schoonheidsspecialiste.
Ik ben geboren op 31/10/1980 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Nagels pimpen.
Beste allemaal,
Eerst en vooral heet ik u van harte welkom op mijn blog.
De reden van deze blog is eigenlijk om ve
