Dit weekend stond dus Kibuye op de agenda. Het begon allemaal met zaterdagmorgend om 5 uur op te staan. Om kwart voor 6 waren we al in het busstation aanwezig waar er dan al redelijk veel volk rondliep. De busrit zelf verliep heel vlot, de omgeving was echt heel mooi met al de bergen, en heeft ongeveer 3 uur geduurd. Om 9 uur zijn we dus in Kibuye aangekomen waar we eerst wat rondgewandeld hebben en genoten van het uitzicht op het Kivumeer.

We kwamen een mototaxi tegen en vroegen hem waar we een bootje konden huren voor op het meer te varen. Hij zei een naam van een hotel, ben al vergeten welke. Hij zou direct terugkomen met 3 mototaxi’s om er ons heen te brengen. Wij besloten al een eind terug te wandelen om de tijd wat te doden. Wij waren al bijna aan ons hotel (Centre Bethanie) aangekomen voor we de mototaxi’s tegenkwamen. Hij wou niets van zijn prijs afdoen en ook niet zeggen waar het hotel juist lag dus begon mijn radar te werken dat er precies iets niet klopte. We hebben toen besloten om naar ons hotel te wandelen en daar aan de receptie een bootje te huren. Dit zou misschien wel wat duurder zijn maar wel meer te vertrouwen.

Onderweg naar het hotel hield dezelfde mototaxi me terug tegen, deze keer had hij iemand bij die zei dat hij een boot had die we voor 25000RWF konden huren. We hebben hem afgewimpeld aan de ingang met het hotel en gezegd dat we eerst moesten inchecken.

We hadden grote dorst gekregen dus gingen we, terwijl we op de boot wachtte, iets drinken aan het restaurant van het hotel. Kwamen we daar een aantal Belgische geneeskundestudenten tegen die we al verschillende keren zijn tegengekomen. Zij hadden moto’s gehuurd en waren daar dit weekend mee aan het rondtoeren. Wel grappig dat we daar juist op hetzelfde moment waren, zij om te ontbijten, wij om iets te drinken.

Na het drankje was het dan tijd om de bikini aan te trekken en het bootje te nemen richting het Napoleon eiland. Het uitzicht op de boot was echt prachtig met allerlei verschillende eilandjes. Onderweg kwamen we zwemmende koeien tegen, echt gene zever! ZWEMMENDE KOEIEN, ik geloofde de man van de boot ook eerst niet toen hij dat zei. Blijkbaar veranderen de koeien soms van eiland en dit doen ze al zwemmend. De gids/man van de boot zei dat er op het napoleoneiland meer dan 500 birds zaten. Daar aangekomen bleek het niet om vogels maar om vleermuizen te gaan, pissende vleermuizen dan nog. Alle drie hebben we verschillende keren nattigheid gevoeld. De gids klapte verschillende keren in zijn handen waardoor de vleermuizen allemaal in het rond begonnen te vliegen (en pissen). Heel indrukwekkend om eens te zien eigenlijk. We zijn allerlei rare insecten tegengekomen op het eiland, het deed me een beetje denken aan het eten van Timon en Pumba in de leeuwenkoning :p

Na het napoleoneiland zijn we naar het peace eiland gevaren. Daar was een klein barakje, wat ze daar een restaurant noemen, waar je wat eten en drinken kon krijgen. De helft van wat op de kaart stond was wel niet available op dat moment. Op het eiland waren ook een groep Italianen aanwezig, die allemaal een lange broek en dichte schoenen aanhadden, Man ik had het warm in hun plaats. Na een kwartier wachten kregen we het wel heel warm en het idee om misschien eerst te zwemmen terwijl we op ons eten wachten. Het bleek nog zo’n 40 minuten totdat het eten klaar was dus ik zat al snel in het water. Echt zaalig was dat, helemaal niet koud maar wel lekker verfrissend. Na het eten zijn we dan een wandeling gaan maken op eilandje dat verbonden was met een stenen weggetje. Op het andere eilandje hadden we even ervoor een aap gezien, maar hij was tijdens de wandeling nergens te bespeuren. Wel blokkeerde 3 koeien de weg, ze lagen echt in het midden van de pad waardoor wij door het gras moesten, van de omgekeerde wereld gesproken:p

Na de wandeling was het dan tijd om terug te varen. Nog even hebben we genoten van het geweldige uitzicht, de zon en het briesje voor we terug aan het hotel aankwamen. Daar hebben we verder genoten op het terras in het zonnetje van enkele glazen wijn, porties kaas en salami en regelmatig een plonsje in het meer. Ik had echt een vakantiegevoel toen!

We hebben echt ongelooflijk veel chance gehad met het weer want ondanks dat het regenseizoen is was er geen wolkje aan de hemel. Het resultaat is wel dat we alle drie wat verbrand zijn, ondanks dat we ons regelmatig ingesmeerd hebben.

Het werd donker dus tijd om te douchen en te eten. Ik was benieuwd of het weer 2 uur zou duren voor we het eten zouden krijgen. Maar zolang heeft het niet geduurd, hooguit een uur en half. Ik vond het wel niet kunnen dat de ober de rekening naar de tafel bracht tijdens dat we aan het eten waren, dat kwam echt over als “maak dat je weg bent, het is al laat”. Ik heb me er niet druk in gemaakt, daarvoor was de wijn veel te lekker :p

Die nacht heb ik echt zalig geslapen, geen last gehad van muggen ook al zag ik de volgende morgen dat er een aantal gaatjes in het muskietennet zaten. De kamer zelf was wel heel basic, zo kreeg ik de badkamerdeur niet dicht, gelukkig dat ik de single kamer had :p. Maar voor zo goedkoop te zijn was de kamer eigenlijk best nog in orde.

Vandaag, zondag, was dus echt een busdag. Eerst om 10 uur van Kibuye naar Kigali en dan nog eens in de namiddag 2 uur onderweg naar Gahini. Dat is alles bij elkaar 5 uur op de bus, gelukkig dat het telkens een grotere bus was zodat we toch iets comfortabeler zaten.

Deze week belooft een drukke stageweek te worden, zo ga ik morgen weer op CBRtrip. Ik ben eens benieuwd wat ik deze keer allemaal ga zien…

11-03-2012 om 19:58 geschreven door Valerie  

Vorige week waren er de hele week veel patiënten in het lokaal aanwezig. Maandag, dinsdag en woensdag hadden we gezelschap van Alexandra, de Engelse ergotherapeute. Met haar erbij was het heel tof en gezellig. We hebben goed gelachen en goed gewerkt!

Het was dus echt een geweldig drukke week,  Ik was echt blij dat het vrijdag was, ook omdat we dan voor de laatste keer afgesproken hadden met Maïte en Maïte. Zij vertrokken zaterdagavond alweer naar België.  Het afscheidsfeestje was bij Maïte thuis, daar aangekomen kwamen we weer een aantal mensen tegen die we op vorige uitgaansavonden gezien hadden. Het grappige vond ik wel dat we met meer Vlamingen dan franstaligen aanwezig waren. Het was een zeer leuke bedoeling maar om 1 uur gingen zij door naar een café en hebben wij besloten om naar huis te gaan om ons bedje op te zoeken.

Zaterdag zijn we op souvenirjacht geweest in een artisanaal dorpje met heel veel winkeltjes in Kigali. In de winkeltjes was het echt een kwestie van afbieden. Ik heb daar een aantal souvenirs gekocht voor de helft of nog minder van de oorspronkelijke prijs dat de verkopers vroegen.

Deze week was het weer heel druk op stage, maandag, dinsdag en woensdag heeft de orthopedische chirurg zo’n 10tal patiënten in totaal geopereerd. De meeste patiënten hadden een klompvoet die ze niet meer via  POP (behandeling klompvoeten die inhoudt dat de voet telkens in een bepaalde stand wordt ingegipst voor x-aantal weken) konden behandelen. Woensdag ben ik zelf gaan kijken naar de 3 operaties die die dag werden uitgevoerd. De eerste 2 patiënten hadden een klompvoet, de derde een x-been. Ik was wel wat zenuwachtig om de operaties te volgen, ik vond het vooral spannend.

Ik ben niet flauwgevallen tijdens de operaties, heb zelfs helemaal geen last gehad ofzo. nu zoveel bloed kwam er niet aan te pas want ze zorgen er voor dat er tijdens de operatie heel weinig bloedverlies is door de doorbloeding in het been even af te snijden met behulp van een bloeddrukmeter waar ze dan veel druk opzetten gedurende de operatie. Het resultaat was dat toen de dokter de incisie maakte er totaal geen bloed aan te pas kwam, ik vond dit wel maar een raar zicht. De “juicy details” van de operaties zal ik jullie besparen ;)

We hebben bezoek gehad deze week van inbrekers. Ze zijn niet echt binnengeweest maar hebben een glas uit de venster gehaald en hebben zo door de tralies een heel oude gitaar mee gepikt. Dat is alles waar ze aankonden en interesse voor hadden want mijn reisgids lag ernaast en die lag er de volgende morgen nog. Hoe ze die gitaar door de smalle tralies gekregen is mij nog altijd een raadsel. Zoals gewoonlijk heb ik die nacht niets gehoord terwijl Silvie en Maaike wel

We hebben zonder stroom gezeten van donderdagmorgen tot zaterdag. Het resultaat was dat mijn batterij van de laptop donderdagavond plat was waardoor ik niet voor school kon werken en dus verplicht was om mee wijn te drinken en een gezelschapspel te spelen. Op zich was het nog echt een gezellige avond, we hebben heel goed gelachen bij de olielamp en de koplampen op ons hoofd.

In plaats van donderdag kwam Manu deze week vrijdag naar Gahini, lekker gemakkelijk voor ons want dan moesten we de bus niet terug nemen :) Hij kwam aan op de stageplaats met nog een Duitse dokter die een organisatie heeft opgericht die een school heeft in Rwanda om leraren gedurende 2 jaar op te leiden om les te geven aan kinderen met een mentale beperking. Geweldig initiatief vind ik! De dokter was samen met de directeur van de school geintereseerd in Gahini, het centrum en het ziekenhuis. Ik heb hen een rondleiding gegeven door het ziekenhuis omdat Manu Maaike moest evalueren. Ik heb zo goed mogelijk op hun vragen proberen antwoorden, man die duitsers kunnen soms wel vervelende vragen stellen hoor :p

Onderweg van Gahini naar Kigali kwamen we onderweg voorbij een plaats waar juist een accident was gebeurt. Er was een vrouw aangereden die nog in het midden van de weg op haar buik lag. Manu, de duitse dokter en ik zijn uitgestapt om te gaan kijken wat er aan de hand was met de vrouw. De dokter zei dat ze waarschijnlijk hersenbeschadiging en interne bloedingen heeft opgelopen want haar hartslag en bloeddruk was ok maar ze ademde heel slecht en er kwam bloed uit haar mond. Ze had ook een heel lelijke, grote en diepe wonde aan haar schouder. Manu had de, intussen aangekomen, politie gevraagd om de vrouw zo snel mogelijk naar het  ziekenhuis te brengen maar in plaats daarvan legde ze haar gewoon aan de kant van de weg! Na nog een tweede keer aandringen hadden ze haar dan toch in de bak, vanachter aan hun auto gelegd en naar het ziekenhuis gebracht.

We zijn in Kigali zelf ook terug op souvenirjacht geweest :) ik heb weer een aantal souvenirs gekocht, maar nog lang niet alles wat ik wil kopen. De rest is voor de laatste weekends te kopen om er voor te zorgen dat mijn rwandees geld dan ongeveer op is.

Dit weekend staat Kibuye op het programma, zaterdag vertrekken we vroeg, om 6 uur nemen we de bus, om in Kibuye bootje te varen en te zwemmen in het Kivumeer en zondag komen we dan in de voormiddag terug dat we tegen de middag terug in Kigali zijn.

09-03-2012 om 00:00 geschreven door Valerie