Het werd nog een leuke dag zaterdag met heel lekkere Mousaka maar  zonder stroom weliswaar. De stroom is rond de middag uitgevallen en pas rond 22 uur was er terug licht in de duisternis. Daardoor ging het geplande skypegesprek met de hele familie niet door wat ik echt wel jammer vond! Gelukkig was ik in goed gezelschap om het gemis een beetje te verzachten… We hebben rumicub gespeeld met petrollampen en een zaklamp, dat is ook weer is iets anders.  ik hoop dat dit weekend de stroom niet weer een hele dag uitligt.

Zondag zijn Silvie en ik gaan zwemmen, echt zalig zonnen aan een zwembad :) het kon het niet geloven dat het Januari is, het lijkt wel zomer! Rond 15 uur gingen we terug naar Manu en Rita voor in te pakken en de bus naar Gahini te nemen. Het werd terug een minibus maar ze was wel wat comfortabeler dan vorige week, gelukkig! Toch was ik blij als ik de bekende weg naar Gahini zag en kon uitstappen. Toen ik van de mototaxi gestapt ben heb ik mijn been gestoten tegen de uitlaat van de moto. Eerst had ik er neit veel last van maar even later, mamamia heb ik gevloekt! Nu is het nog altijd een lelijke vlek, het heeft de diameter van een bierglas. Nu heb ik mijn lesje geleerd en stap ik langs de andere kan van de moto af...

Eenmaal in het huisje waren we volop het brood en vlees, dat we altijd in Kigali kopen, aan het uitpakken en in de diepvries aan het steken toen ik plots Silvie hoorde gillen. Er zat een kikker, we hebben hem Kermit gedoopt, in de douche! Ik heb dan maar het initiatief op me genomen om hem buiten te zetten aangezien de andere twee dat totaal niet zagen zitten om dat zelf te doen.

In de loop van de week zijn er nog een aantal beestjes op bezoek geweest,  Kermit is nog eens langs geweest, een kakkerlak (die hebben geen naam gegeven) en een zwerm bijen zat ’s avonds in de eethoek. Ik heb bijna een babygekko doodgedaan doordat hij in het slot van de buiten WC was gekropen, gelukkig vluchtte hij net op tijd weg.

De stageweek is echt voorbij gevlogen! Ik vind het echt tof om met de oudere kinderen te werken, ze hebben ook allemaal een geweldige lach! De baby’s is iets moeilijker om mee te werken maar het is een uitdaging!

Vrijdagnamiddag zijn we dan door iemand opgehaald om terug naar Kigali te gaan aangezien Ally het niet zag zitten om met haar koffer op de bus te zitten. Ally gaat de komende drie weken in Kigali werken, daarna komt ze terug twee weken naar Gahini. De auto die ons kwam ophalen was een oude Toyota die geen gordels vanachter had, de contactpunten in de zetel waren niet aanwezig. Ik voelde me in het begin toch niet echt veilig in de auto aangezien het stuur hevig trilde als hij boven de 70 km/h ging, de uitlaat duidelijk kapot was en de auto niet in eerste en tweede versnelling wou blijven, veel lawaai dat ie maakte! Hij is ook een paar keer stil gevallen, kortom we hebben er echt heel hard om moeten lachen! Het was we handig om op een dik uur al in Kigali te zijn in plaats van een uur en drie kwartier, veel plaats te hebben om te zitten  en rechtstreeks bij Manu en Rita thuis afgezet te worden dus mij hoor je niet klagen!!

Dit weekend staat er niets speciaal op het programma, we zullen wel zien wat het brengt ;)

28-01-2012 om 14:12 geschreven door Valerie