Dinsdag was een hele interessante dag. Ik mocht mee op
CBR-trip naar Nyanga. Het begon wel met een half uur vertraging maar ik had
niets anders verwacht. Er ging veel meer volk mee dan ik had gedacht maar we
stopten in Kanyonza en daar stapte al een heel deel af. We werden uitgenodigd
om een tas melk en een soort koek (ben de naam vergeten) te drinken. Een half
uur later waren we dan echt vertrokken naar Nyanga. Eerst was het een uur op
gewone weg en dan nog anderhalf uur over de stoffige rode weg vol putten. Echt
stof gevreten heb ik gedaan!
Aangekomen bij het centre de santé van Nyanga bleek er
ongeveer dertig man op ons te staan wachten voor consultatie bij de
fysiotherapeut of oogtechnieker. Er was een kindje dat echt heel veel schrik
van me had. Toen ik haar een handje gaf keek ze ook of het bij haar niet
afging, de moeder kwam niet meer bij van het lachen. Daarop begon het kindje
echt superhard te wenen, ik had er medelijden mee.
De meeste patiënten kwamen met relatief kleine problemen op
consultatie al was er één grote uitschieter bij: een meisje van 19 jaar dat
niet eens deftig kon zitten en heel passief was door zware epilepsie.Tot haar 6
jaar was ze een normaal, heel actief, vrolijk meisje geweest en dan zijn de
aanvallen begonnen waardoor ze helemaal veranderd is in een kasplantje. Ik zag
de wanhoop van de moeder in haar ogen en op dat moment kreeg ik wel een krop in
mijn keel.
Ik zag dat de oogtechnieker producten van Alcon gebruikte en
zei hem nadat de consulaties gedaan was dat mijn moeder daar werkte. Hij zei
dat ze heel veel spullen van Alcon gebruikte en dat ze heel goed waren! We
hebben nog een gesprek gehad over de gezondheidszorg in Rwanda in het algemeen
en de werking van zon centre de santé en eigenlijk zit dat wel heel goed in
elkaar. Het inkomen bepaald in welke klasse je valt en hoeveel je per jaar aan
de overheid moet betalen om een ziekteverzekering te hebben (soort
Mutualiteit). Arme mensen betalen 3000 RWF, mensen die werken 7000RWF, Door die bijdrage te betalen moeten de mensen
maar een tiende van de ziekenhuisfactuur betalen. Dat is toch wel een
behoorlijke bijdrage dat de overheid hierin levert!
Op de terugweg zijn we terug in Kayonza gestopt bij een
winkeltje vol stoffen en een paar naaimachines. We gingen er een zak overschot
van stoffen ophalen die in het centrum gebruikt worden als opvulsel voor
stoffen ballen en dobbelstenen. Recyclage daar zijn ze hier toch ook wel goed
in ;)
Ik was blij toen ik rond half 5 terug in Gahini was, moe
maar heel tevreden over de dag.
Zondagavond hebben weer wat meegemaakt. Tussen het plafond
en het dak zelf zit een nest katten. Lawaai dat die kunnen maken, echt niet
normaal! Ze zijn er zelfs in geslaagd om een gat in het plafond te maken. Er
lag aarde enzo op de tafel. Echt gerust zaten we toch niet want regelmatig gaf
het plafond de neiging om door te zakken. Ik heb geprobeerd om een filmpje te
maken vooral om het geluid vast te leggen en ik moet zeggen het is de moeite
:p.
We zijn naar de buren
Wim en Bertha geweest om tenminste het gat in het plafond dicht te krijgen. Wim
heeft er papieren proppen in gestoken en dichtgeplakt met tape. Ik was er niet
gerust in dat het zou houden maar het hangt er nog altijd
Wim begon ook een hond na te doen om de katten schrik aan te
jagen. Toen kon ik het niet meer houden van het lachen. Hij zei dat we dat ook
moeten doen maar daar begin ik niet mee ze. :D Echt gerust heb ik zondagnacht toch niet geslapen hoor.
Maandag was het dan weer tijd voor een nieuwe stageweek. Ik
ben van lange volgcliënt veranderd wegens gezondheidsproblemen van de vorige.
Dus kan ik weer opnieuw beginnen, anderzijds is mijn volgcliënt nu wel heel
interessant dus echt ongelukkig ben ik niet hoor ;).
Dinsdag is een apart blogbericht geworden wegens weer teveel
meegemaakt :p
De rest van de week ging heel vlot voorbij. We hebben weer heel
wat met de patiënten gedaan, ze hebben weer wat bijgeleerd. Ik heb
verschillende fotos genomen van de kinderen, echt geweldig schattig soms.
Het weer was vandaag wat minder, we hebben onderweg naar
Kigali redelijk veel regen gehad. De chauffeur vandaag was eigenlijkeen echte brokkenpiloot. Waar hij zijn
rijbewijs gehaald heeft weet ik ook niet. Hij heeft geen brokken gemaakt maar
een rustige rit was het ook niet
Vandaag staat er nog bowling op het programma! Hier in de
buurt is er pas een bowling opengegaan bij het zwembad waar we vorige week zijn
gaan zwemmen. Ik ben eens benieuwd
