Na Capitol Reef zijn we naar Salt Lake City gereden, wat oorspronkelijk niet in het plan zat. Maar met de auto zijn we een beetje voor op schema geraakt, dus gingen we even naar deze van oorsprong wat vreemde stad. De stad is ontstaan doordat verjaagde mormonen zich er kwamen vestigen. Ze zijn vooral bekend omwille van polygamie, wat ze hebben moeten afzweren om later als staat Utah bij de Verenigde Staten te komen. Ze hebben in Salt Lake City een tempel gebouwd, te zien op de foto. Het moet gezegd dat je in het straatbeeld nogal wat uiterst religieuze typen tegenkomt, wat zich vooral uitdrukt in de ouderwetse klederdracht. Hier en daar kom je vrouwen tegen die zo lijken weggeplukt uit het interieur van een stoomtrein in de jaren 1800. Verder kan je aan de omvang van sommigen hun kroost zien dat men voorbehoedsmiddelen waarschijnlijk als 'duivels' beschouwd...
Na Salt Lake City zijn we naar de zoutwoestijn getrokken, maar eerst passeerden we ook langs het zoutmeer. Het gebied is ronduit prachtig, maar ook zeer desolaat. Je kunt hier maar beter niet zonder benzine vallen. Je komt maar hier en daar een stadje tegen. Ideaal voor het leger om er zich ongestoord bezig te houden met alles wat beter het daglicht niet ziet. Hier werden vroeger testen gehouden met de atoombom, alvorens 'Little Boy' denk ik dat de naam was gedropt werd boven Hiroschima. s'Avonds hebben we gekampeerd in Great Basin National Park. De dag erop gingen we dat verkennen, maar het grootste gedeelte was gesloten wegens de komende winter. Dus zijn we daar rap weer vertrokken.
Ergens in de Salt Lake Desert is er een plaats waar al serieus wat snelheidsrecords gesneuveld zijn, de Bonneville Speedway. Dat was een verplichte tussenstop voor mij. Maar toch was ik wat teleurgesteld over de plaats zelf. Ik had gehoopt dat het er ging vollopen met race adepten die er hun opgevoerde auto s kwamen uittesten en een museum. Op een volledige commerciele uitbuiting van het hele zootje. Maar er stond enkel een bord. Dan ben ik maar zo vrij geweest de Impala eens goed open te trekken op de zoutvlakte...
Daar Great Basin National Park voor 3/4 gesloten was, hebben we daar vlug onze biezen genomen. Enkele beelden van onderweg. We reden ter hoogte van de onderkant van Salt Lake Desert terug naar het oosten.
Ook onderweg naar Bryce canyon zijn we in Cove Fort geweest. Zulke forten werden gebouwd in de uithoeken van de Verenigde Staten ten tijde van de expansie naar het Westen. Daar kwamen blanken zich mengen onder de aldaar nog niet zo aangetaste (ten opxichte van het oosten) indiaanse bevolking. daarom bouwden ze dikwijls meteen een fort om de openbare diensten, toen bestaande uit de post en de telegraaf, te beschermen. Het heeft allemaal een hoog cowboy en indiaantje-spel gehalte. Of westernfilm. Nu hebben zulke forten in het westen nooit erg lang dienst gedaan, want tegen 1880 was het hele land verbonden per trein en dan kwam de telefoon.. En toen sloten ze die forten.
Bryce National Park is een van de meest fantastische dingen, parken die ik tot nu toe heb gezien. Het park wordt een canyon park genoemd maar eigenlijk is het geen canyon. Het betreft hier staande rotsformaties in de vorm van pilaren, hoodoos genaamd. Volgens de legendes van de indianen die er leefden betreft het slechte mensen die in rotsen werden veranderd juist omdat ze van slechte aard waren.
Na Bryce ging het richting Grand Staircase, ook Grand Escalante genoemd. Dit is geen natoinaal park, maar een nationaal monument. Doorgaans is de infrastructuur van de parken veel beter en je krijgt wegenkaarten met bijhorende info. Hier dus was het veel minder, de mooiste plaatsen waren alleen maar te voet bereikbaar. Sommige plaatsen vereisen een echte trektocht. Dus bleven we mooi in de auto, op de ongeplaveide weg. Er werd me sterk aangeraden er niet aan te beginnen zonder een jeep. Nu sloeg ik die raad in de wind gezien mij dat een voorwendsel leek van de Amerikanen om nog meer pick-ups en jeeps te kopen. En gelukkig ben ik er doorgeraakt, al had het droge weer daar mee te maken.
We hebben hier al een keer een boerin gezien met yaks, zie 'onderweg naar black canyon'. Deze dieren komen normaal alleen maar voor rond het himalayagebergte. Verder zagen we ook een weide met lama's, Zuid-Amerikaanse dieren. Prachtig, maar hoe zit het met de bisons. We denken dat we er al een keer een stuk of twee gezien hebben maar het was te ver weg om zeker te zijn. Om maar te zeggen, je zal hier rapper iets tegenkomen dat hier volledig niet thuis hoort dan het meest bekende dier dat je hier in westelijk Noord-Amerika zou moeten tegenkomen, nl de bison. Dat ligt aan het goede werk die de pioneers hier geleverd hebben. Ze hebben ze zo goed als allemaal omgelegd voor het bont. Prima werk geleverd. Nu na eindelijk meer dan twee maanden hebben we er toch een paar gezien... Naar het schijnt leven er wel grote hopen in het noorden van de VS en dan vooral rond Yellowstone NP, dat we overslaan wegens gesloten voor de winter.
Zion Park is naast Bryce Canyon een van de beste dingen die we hier gezien hebben. Joke haar voorkeur gaat uit naar Zion, ik vond Bryce toch mooier. Wel is Zion diverser. Je kunt er hoog in de bergen trekken of door de vallei rijden, waar meer bezienswaardigheden zijn. Er is ook een canyon, maar die hebben we overgeslagen gezien we al Black canyon en canyonlands gedaan hebben. En Grand Canyon staat nog op het programma. Maar zonder meer is dit een ongelooflijke prachtige plaats.
