Na de zeeolifanten reden we de volgende dag verder naar het zuiden op de US1 richting LA. We werden nu en dan verder ondergedompeld in prachtige wereld van de Grote Oceaan.
Tijdens onze tocht langs de Stille Oceaan stootten we ook op een kudde zeeolifanten. Dit zijn zo van die ongeplande dingen die je dag maken. De wijfjes gelijken sterk op groot uitgevallen zeehonden en hokken samen met andere wijfjes en jongen. De mannetjes hebben een rare snoet die lijkt op een korte olifantenslurf, vandaar. Deze zijn altijd een beetje verwijderd van de groep en maken een raar snorkelend geluid. De manntjes gaan elkaar geregeld op de ... euh... ze bekampen elkaar met hun slagtanden tot bloedens toe om naar de gunsten te dingen van de wijfjes. Of simpelweg om een concurrent uit te schakelen.
Big Sur is een bijzonder bosachtig gebied dat ook aan de Stille Oceaan grenst. Het ligt tussen Monterey en Cambria langs de US1. Je komt er ogen tekort om de prachtige natuur gade te slaan...
Na San Fran reden we over US1 zuidelijk richting Los Angeles. Je rijdt constant naast de Stille Oceaan, de prachtige uitzichten zijn gewoonweg adembenemend en spreken voor zich.
Natuurlijk moesten we ook naar Alcatraz, de beroemste gevangenis van de States. Hier zat enkel het zwaarste uitschot met het hoogste risico op ontsnapping. De beroemste moet wel Al Capone zijn. 'Machine gun'' Kelly is ook gekend. Desondanks de onmogelijkheid om te ontsnappen dankzij de ligging op een eiland hebben toch wel een paar sujetten het ondernomen of geprobeerd. Eentje, gekend in de annalen dan toch, is ooit in het koude sop tot onder de pier van San fransisco geraakt. Dan werd hij gevonden en teruggebracht. Hij moest naar verluit niet terugzwemmen... Drie andere zijn eruitgeraakt en er werd nooit niets meer van vernomen. Ze hadden de gaten voor de afvoerbuizen groter gemaakt en namaakhoofden gemaakt. s'Ochtends wilden die hoofden natuurlijk niet wakker worden en werd ontdekt dat ze verdwenen waren. Er wordt verondersteld dat ze het er nooit levend vanaf gebracht hebben maar volgens mij moet er dan toch wel een van aangespoeld zijn...
San Fransisco is eigenlijk een heel gezellige stad voor zo'n grote stad te zijn. We hebben er natuurlijk een obligate tramrit gemaakt op de cable car, want ze worden aangedreven door kabels in de grond om ze de alom bekende heuvels in de stad op en af te krijgen. Verder zijn hier veel heel mooie huizen en woonwijken in het algemeen, zonder al te pocherig te worden. Ik heb eens de prijzen bekeken en die zijn niet mis, het zal niet voor de gewone Belg zijn. Het is hier duurder omdat de stad eigenlijk al veel groter had moeten zijn, maar er zijn geen expansiemogelijkheden doordat het water de stad omringd. Aan de westelijke kant is er de Grote Oceaan en de aan de oostelijke kant ligt de baai. Verder is een van de must do's in here een rit over de golden gate bridge.
Yosemite is een gigantisch oud gletsjergebied. De gletsjer is tegenwoordig verdwenen waardoor een grote vallei overblijft. Dit is het laatste nationale park dat we deden en tevens een van de mooiste.
Na Death Valley bezochten we de gigantische bomen, sequoia's. Hier bevindt zich de grootste boom ter wereld, Joke heeft hem een knuffel gegeven... Nu en dan valt er een om, die laten ze dan gewoon liggen. Als hij over de weg ligt maken ze er een gat in. Op een andere kon je vroeger je wagen parkeren en dan foto's nemen. Sommige liggen er zo al 100 jaar. In 2003 is er een op een auto omgevallen die geparkeerd stond. Wegwezen!
Dan zijn we met dat kraam naar de meest onaardse plaats op de planeet gereden, Death Valley. We mogen onszelf gelukkig prijzen dat het december is, in de zomer is het hier niet om uit te houden. Ze hebben hier ooit de warmste temperatuur op aarde gemeten, 57 graden Celcius in de schaduw wel te verstaan. Niet zo heet dus nu, waardoor we er meer van konden genieten veronderstel ik. De valley bevat ook de laagste plaats op het Amerikaanse continent, namelijk -87 meter. Vandaar de 'helse' temperaturen zeker? Het grootste onderdeel omvat twee bergen waartussen zich een zoutachtige vlakte strekt. Let verder ook op de kleuren op sommige plaatsen. Het geheel is onderdeel van de Sierra Nevada.
Met de Impala hebben we ondertussen zowat 6500 mijjlen afgelegd en die vroeg bijgevolg om een onderhoud. Dat ging ik even gaan navragen bij het lokale agent van ons verhuurbedrijf. Daar gaven ze mij gewoon een andere mee. Ik moest kiezen uit een Mitsubishi en een Nissan, nu reed ik wel liever met iets Amerikaans... Maar toen zag ik dat de Nissan een hybride was, benzinemotor en elektrische motor. Dat leek mij wel eens een ervaring dus toen was ik ervoor gewonnen.
Nog wat foto's van Las Vegas. Alles is erover hier. Er is hier een casino met een leeuwenkooi vanbinnen, in de Venetian rondvaren op gondels, in de New York op de Brooklyn Bridge oversteken, eender welke wagen huren die je wil, zelfs een nascar... We hebben zelf ook wat op de slots gespeeld, maar doorgaans bracht dat niet veel op. Wel komen ze je dan gratis drank aanbieden, dus speelden we voor een dollar zodat we toch daarop wonnen! Het kriebelde om te pokeren maar wegens de te hoge inzet heb ik het maar zo gelaten. Misschien heb ik door niet mee te doen veel geld verloren... Het zal wel niet zeker?
Het moest er uiteindelijk ook van komen dat we in deze verderfelijke stad aanbelanden. Hier mag alles, als het maar geld opbrengt. Wat niet mogelijk is in de rest van de States, mag je hier wel. Je moet er gewoon opkomen en het moet opbrengen. Landlopers, closjards en andere leeglopers krijgen hier een one-way greyhound busticket richting Flagstaff, laat het aftroggelen van geld maar over aan de echte professionals hier, de goktenten... Nu ja tenten. Regelrechte holdings, ja. Volgende zie je op de foto's, het zijn zo'n beetje de grootste: Treasure Island, The Venetian, Circus Circus, Riviera, Wynn, Ceasars Palace, Flamingo, Bellagio, Paris, Planet Hollywood, Excalibur, Luxor, Mandalay Bay en New York New York.
Na route 66 bezochten we onderweg naar Las Vegas, Hoover Dam. Is wel spectaculair bouwwerk, je moet erover rijden om aan de andere kant van de canyon te raken. Alhoewel men momenteel een grote brug over de dam aan het spannen is. De Hoover Dam is namelijk een beetje teveel een flessenhals voor het verkeer dat er passeert. In Amerika heeft men dus ook een Kennedytunnel...
Nog een stukje verder gereden op de route 66. Dit stuk van de 66 is niet recht zoals vele andere stukken. Het loopt midden door een of ander gebergte. (Onderweg hebben we autowrakken gezien die er al tientallen jaren liggen omdat het te moeiliijk is om ze te takelen) Het is ook niet vervangen door de tegenwoordige Interstate 40, waardoor vele stukken van de oorspronkelijke weg zijn vernietigd, uitgezonderd van het stuk door een stadje loopt dat erlangs ligt. En vervolgens uitstierf nadat de IS40 de 66 vervangen had... Nee hier heeft men de IS40 rond dat gebergte gelegd. Midden in dat gebergte heeft men rond 1890 goud gevonden. Dan kwamen vervolgens hopen mafketels op dat goud af. Het duurde niet lang of er werd een stadje, Oatman, gesticht. Het hoeft niet gezegd dat het doorsnee karakter van deze gelukszoekers een soort allure aan een stadje als dit gaf. Tot op vandaag wonen er nog altijd mensen, wat niet vanzelfsprekend is gezien de mijnen al een tijdje gesloten zijn. Maar daar gaan ze er prat op de 'Ghost-town' te zijn die maar niet wil uitsterven. Ze leven er tegenwoordig van het toerisme op de 66. De meeste gebouwen zijn nog authentiek. Toen wij daar passeerden waren er toevallig gunfight-shows aan de gang. Ze zijn daar goed gestoord. Verder lopen er daar vrij ezels rond in de straat, weer een attractie om de plaatselijke bevolking van dollars te voorzien. Iedereen koopt namelijk wortels om de ezels te voeren. Me dunkt sommige dagen worden ze niet goed van al die wortels...
Ik kom hier de laatste tijd in dit stuk van Amerika nogal wat oude stoomloco's tegen. Soms tentoongesteld om de jonge historie van een of andere stad hier te illustreren, gezien veel steden hier in the middle of no where in het westen hun bestaan te danken hebben aan de spoorweg die hier sinds 1870-1880 de oost- en westkust verbindt. Een andere keer staat er dan een het plaatselijke Santa Fe railway depot te versieren. Maar echt spectaculair is de Grand Canyon railway, vroeger onderdeel van Santa Fe. Deze rijdt namelijk nog dagelijks in de zomer naar de Grand Canyon.
Na een beetje te hebben uitgerust in Flagstaff hebben we terug de draad opgepikt. Terug op de oude route 66! Het plan was eigenlijk om noordelijk van de Grand Canyon naar Hoover Dam en Las Vegas te rijden. Maar gezien we ook de meer interessante zuidelijjke kant van de Grand Canyon gedaan hebben, besloten we om zuidelijk ervan te blijven en nog een stukje 66 mee te pikken. Wat een goed plan bleek. De route is een van onze favorieten tot nu toe.Hierbij wat foto's van dit duizenden kilometers lange museum...
Na al die nationale parken hebben we een beetje uitgerust in de bewoonde wereld, namelijk Flagstaff. We hebben hier zo'n vier dagen gecouchsurft. Echt veel hebben we hier niet uitgestoken, wat rondwandelen en eens uitgaan weer s'avonds. En we hebben hier ook Thanksgiving meegemaakt, een typisch Amerikaans feest. Niemand werkt op die dag hier, daarentegen gaan ze met zijn allen feesten en kalkoen eten. Het is hier geen goede tijd dus voor je als je zo'n beest bent. Maar het heeft wel gesmaakt.
