In New Orleans kun je veel dingen doen, maar vooral uitgaan en naar jazz en blues luisteren. Je moet zelfs niet persee naar een bar of optreden gaan, de stad trekt muzikanten aan uit de hele VS die onder meer in de straten terug te vinden zijn. Dan is er nog Bourbon Street, de uitgaansbuurt van New Orleans... Hier speelden de eerste jazz- en bluessmuzikanten. Verder nog wat fotootjes van fotootjes van katrina en de schouw in het hostel. De schouw staat 1,5m boven straatniveau...
Alhoewel we ertegenop zagen, zijn we weer op een Greyhound bus gekropen. Anders dan onze ramprit van DC naar Charleston verliep het deze keer gesmeerd. Zodoende zijn we na 22 uur op schema in New Orleans aangekomen. Wat fotootjes van onderweg. Op een van de laatste foto s is een gestrande boot te zien, mogelijks nog van Katrina...
Zoals jullie ondertussen al weten hebben we geregeld geluk op Couchsurfing.com. Maar deze keer vielen we echt met ons gat in de boter. Key Biscaine is een eilandje gelegen voor Miami. Je kunt er van mij op aan dat ik daar niet te veel sukkelaars gezien heb. We werden er te gast verwacht bij iemand die er een soort van gemeenschap woont. Je geraakt er niet zomaar binnen. Je hebt er een kaart voor nodig, een stiftsleutel voor de lift en zo. Zwembad, privestrand... Los daarvan is Key Biscaine ook wel de max, prachtige stranden, alles erop en eraan.
Op 16 oktober brachten we de auto terug naar Miami, waarna we nog 2 dagen in Miami bleven omdat het vorige week er een hele dag regende. De 16de verbleven we op Miami Beach, dat ookal op zo'n smalle strook ligt. Miami zelf ligt op het vasteland. s'Avonds hebben we er een Engels koppel ontmoet, waaraan wel een verhaal aan vasthangt. Toen we een maand geleden aankwamen in Boston sliepen we in een hostel in dezelfde kamer met dat Engels koppel. Per toeval zaten we een week later in hetzelfde hostel in NY. 10 dagen later liepen we ze weer tegen het lijf op de trap van het hostel in Washington DC. We wisten wel dat we ongeveer dezelfde route deden, maar het was wel de max dat we ze bleven tegenkomen. In Miami zijn we ze weer tegengekomen, alhoewel we wat hulp kregen via het internet. Maar toch, we wilden gewoon uitvissen waar ze zaten, toen ze terugzonden zaten we beiden in Miami beach 7 blokken van elkaar... PARTY!!!!!!
Op 14 en 15 oktober waren we in (West) Palm Beach. Voor een groot gedeelte van de Atlantische (oost) kust van Florida ligt een smalle lap land. Zodus zie je eerst wat water, dan weer wat land en daarachter pas begint de oceaan. Op veel plaatsen is deze smalle strook toegeeigend door de rijken. Zo ook is Palm Beach gelegen op deze soort groot uitgevallen zandbank en West Palm Beach gelegen op het vasteland. Iedereen die het gemaakt heeft in Amerika en dus belachelijk rijk is, heeft een huis op Palm Beach. West Palm Beach huisvestte vroeger het werkvolk die in de huizen in Palm Beach het leven van de rijken nog aangenamer maakte. We konden daar terug bij iemand te gast, op West PB weliswaar. Het was nog een aangename mens die nog bij zijn moeder inwoonde. Verder hebben we er vooral uitgerust op het strand en er een laptop gekocht, want hier zitten zonder computer is toch wel een serieuze handicap. We hebben er ook weer gebarbecuet in een of ander park aldaar...
Volgende foto s vertellen je haarfijn hoe je een kokosnoot 'bereidt'. De noot bevindt zich in een peulvrucht, te zien op de eerste foto. De tweede toont hoe je een manier moet zien te vinden om de pel open te breken. Vervolgens verwijder je die helemaal. Daarna neem je een mes en boor je een gaatje in de noot. Het hout van de noot is behoorlijk hard. Eens het gat groot genoeg is. steek je er een rietje in en drink je de kokosmelk uit. Behoorlijk lekker. eens die leeg is smijt je de noot tegen de grond en kan je nog een eindje cocos eten. Smakelijk!
In de Everglades hebben we de tweede dag een airboatride gedaan. Machtig. De airbaot brengt je op plaatsen waar je normaal gezien niet geraakt. We hebben er een oude indianennederzetting bezocht. Deze zochten er hun toevlucht in de jaren 1800, ze werden namelijk opgejaagd door de blanken... Na de airboatride zijn we naar Everglades city, Naples en Fort Meyers gereden. Allemaal gelegen aan de westkust van Florida, dus de golf van Mexico. Veel viel er echter niet te zien. Later op de dag zetten we koers naar Lake Okeechobee, het eigenlijke waterbasin dat de Everglades afwatert. De dag erop kwamen we daar aan. In het meer zelf staan veel grassen en waterbedekkers. Het kon ons niet zodanig boeien, maar de Amerikanen maken er een goeie gewoonte van om in parken en bij bezienswaardigheden publieke barbeques te plaatsen. Dat bracht ons natuurlijk op een idee. s Avonds zijn we naar Palm Beach gereden.
yupla, blijkbaar had ik beter gezwegen over het mooie weer, het is de hele 2de dag Miami slecht weer geweest. Wel goed weer om een huurauto te vinden. Dat was 9/10. Veel genoten van Miami tot nu toe nog niet gedaan, we hebben de auto voor een week en dan proberen we het nog eens twee dagen in Miami. Onder Miami ligt een Eilandengroep, de Keys, en daarover hebben ze een weg aangelegd tot op het laatste eiland, Key West. Dat is het eerste dat we met onze PT Cruiser deden. De foto s zullen de rest wel zeggen.
We zijn deze keer zonder vertraging aangekomen met de AMTRAK trein in Miami. Het is hier zeer warm, als ik jullie eventjes mag pesten... We hebben ondertussen wel al wat flinke muggenbeten opgelopen, de reacties op de beten zijn straffer dan thuis. Joke zal bijgevolg muggen van de vegetarische lijst schrappen. Verder moeten we hier zo vlug mogelijk een auto zien te vinden, het publiek transport in de VS is ronduit belachelijk te noemen. Deze morgen moesten we oftewel om 5u de trein nemen oftewel niets. Zo tot de volgende
Helllo folks, we zitten nog altijd in Charleston. Het bevalt ons hier echt, het zomert hier dat je ervan zweet. We hebben het getroffen met onze gastheer, we mogen hier nog rondhangen tot dinsdag. Woensdagmorgen vertrekken we vroeg in de ochtend, 5u, naar Miami met de trein. Geen greyhound deze keer... Alhoewel de trein hier niet veel voorstelt. Hier in Charleston passeren 4 treinen per dag, 2 naar het zuiden en 2 naar het noorden. Oftewel 2 in de ochtend en 2 s avonds... Als je hier dus te laat aankomt, kun je wel een dagje wachten op de volgende trein. En in Belgie maar klagen over de NMBS... verder nog wat foto s van hier.
De meeste onder jullie zullen wel weten dat ik ziekelijk bezeten ben van auto s en andere dingen waar wielen onder zitten. Ik wil dan ook volgende foto s niet onthouden...
Ik wou de foto s bij de bijbehorende schrijfsels zetten, maar ik kan achterna slechts zo n kleintje invoegen denk ik. Daarom nu dit, het zal een beetje door elkaar lopen zo maar tzal wel lukken zeker? Dit zijn de foto s van 30 sept.
Nadat we de impala teruggebracht hebben, namen we op 3 oktober om 16u de bus naar Charleston. voorziene aankomst 8 u in de morgen. We moesten 4x overstappen op een andere bus. Elkeen van die bussen was te laat, waardoor we iedere keer aansluiting misten. De daaropvolgende bus was dan ook te laat. We hadden ook een met kapotte airco, terwijl we nu toch al in warmere oorden zitten. ik zal er jullie niet mee pijnigen, om het kort te maken zijn we met 13u30 vertraging om 21u30 aangekomen in Charleston... Maar we kunnen weeral bij iemand terecht, josh. Hij heeft gisteravond al veel goedgemaakt en vandaag mogen we twee fietsen gebruiken van hem, zodat we wat verloren tijd kunnen inhalen.
Yupla. Gisteren reden we vanuit Asheville naar de Great Smoky Mtns. NP, een uitloper van de Appalachen in het zuiden. s Avonds reden we terug naar DC waar we nu geland zijn met de Chevy Impala. Dat kraam deed het bijlange niet slecht, in 72 uur hebben we meer dan 1400 mijl gedaan ermee. Het was een fijne rit. We hebben zelfs een beer de weg zien oversteken!! We hebben de bergen verlaten via een stoffige kiezelweg, in the USA vinden ze dat hier heel speciaal... Ik vond het alleszins de max... Vanavond vertrekken we naar Charleston (met de greyhound bus) waar we 2 dagen zullen verblijven. Tot later.
Hi folks. We zitten voor t moment in Asheville, in het zuiden van de appalachen. We hebben eerst de Skyline drive gedaan, deze loopt recht door Shenendoha National Park, zijnde de noordelijke Appalachen. Deze route was 105 mijl ( x 1,6 = km). Vervolgens loopt de Skyline over in the Blue Ridge Parkway, dit stuk is 460 mijl. Het moet gezegd dat dit een lange bochtige weg met hier en daar u-turns is. Daarvan hebben we rond de 250 mijl afgelegd over de bergkam, de rest langs de highway... Als je vanalles wil doen moet je soms opschieten ook... Die hele bergrit hebben we dus achter de rug, morgen gaan we nog naar Great Smoky Mtn NP en dan moet onze huurwagen helemaal terug naar Washington DC. Het was nl veel te duur een one-way te bemachtigen. Niet alles loopt dus zomaar van een leien dakje maar we proberen. Het domme is dat we nu niet zo heel danig ver van Charleston zitten, onze volgende bestemming. Vanuit DC met Greyhouund wordt dat een nachtrit van meer dan 14 uur. Het was de goedkoopste oplossing. Ik zal ten gepasten tijde foto s op de blog smijten, ik zal ze een beetje bij de bijbehorende schrijjfsels zetten dus hou dat in de gaten. Tot later!
We zijn al twee dagen in DC, er is hier veel te doen. Zondag zijn we naar alle officiele monumenten gaan kijken zoals het witte huis, het kapitool , the Washington monument, the Lincoln Memorial, the Second world war memorial en vietnam memorial. Die laatste was veel meer ingetogen en kleiner dan dat van WOII. Hoe zou dat komen> Van de eerst golfoorlog en irak nu moeten ze nog een maken. Maandag zijn we naar de zoo geweest. Vandaag hebben we een chevrolet impala gehuurd en gaan we nr Blue rigde park way bye
Hi folks. We zitten voor t moment in Asheville, in het zuiden van de appalachen. We hebben eerst de Skyline drive gedaan, deze loopt recht door Shenendoha National Park, zijnde de noordelijke Appalachen. Deze route was 105 mijl ( x 1,6 = km). Vervolgens loopt de Skyline over in the Blue Ridge Parkway, dit stuk is 460 mijl. Het moet gezegd dat dit een lange bochtige weg met hier en daar u-turns is. Daarvan hebben we rond de 250 mijl afgelegd over de bergkam, de rest langs de highway... Als je vanalles wil doen moet je soms opschieten ook... Die hele bergrit hebben we dus achter de rug, morgen gaan we nog naar Great Smoky Mtn NP en dan moet onze huurwagen helemaal terug naar Washington DC. Het was nl veel te duur een one-way te bemachtigen. Niet alles loopt dus zomaar van een leien dakje maar we proberen. Het domme is dat we nu niet zo heel danig ver van Charleston zitten, onze volgende bestemming. Vanuit DC met Greyhouund wordt dat een nachtrit van meer dan 14 uur. Het was de goedkoopste oplossing. Ik zal ten gepasten tijde foto s op de blog smijten, ik zal ze een beetje bij de bijbehorende schrijjfsels zetten dus hou dat in de gaten. Tot later!
We zijn al twee dagen in DC, er is hier veel te doen. Zondag zijn we naar alle officiele monumenten gaan kijken zoals het witte huis, het kapitool , the Washington monument, the Lincoln Memorial, the Second world war memorial en vietnam memorial. Die laatste was veel meer ingetogen en kleiner dan dat van WOII. Hoe zou dat komen> Van de eerst golfoorlog en irak nu moeten ze nog een maken. Maandag zijn we naar de zoo geweest. Vandaag hebben we een chevrolet impala gehuurd en gaan we nr Blue rigde park way bye
