We zijn helemaal naar Nang Rong gereisd om Phanom Rung te bezoeken, een khmer-tempelcomplex op de top van een uitgedoofde vulkaan. Als we het park binnenkomen zien we honderden hoopjes gestapelde stenen, een fascinerend zicht. We lopen er eerbiedig langs en proberen ze vooral niet om te duwen. Als we een poosje later weer naar buiten lopen, komt er net een buslading Thaise toeristen binnen en tot onze verbazing proberen ze allemaal ergens nog een steentje bovenop te leggen. Dit verklaart al die stapeltjes! We wagen ook een kans op geluk en maken bestaande hoopjes wat groter. Volgens de Lonely Planet hoeft dit historische park niet onder te doen
voor Ankor Wat, maar wij delen die menig niet. De omgeving is wel mooi,
het park zeer goed onderhouden en het uitzicht vanaf het 'view point'
zou prachtig zijn als er niet zoveel bomen in de weg stonden ;-) De meisjes hebben allebei een fototoestel in hun handen geduwd gekregen en gaan op zoek naar mooie plekjes. Dat maakt het tempel-bezoeken voor iedereen net iets aangenamer. Maar eerst moeten ze zelf op de foto, samen met de leerlingen van een plaatselijke school. Die kinderen hebben meer interesse in het blonde haar van onze meisjes dan voor een eeuwenoude tempel... Nu we toch in de buurt zijn bezoeken we ook Prasat Mueang Tam. We worden er niet warm of koud van. Van de brandende zon daarentegen... Waarschijnlijk zijn we qua tempels wat verwend vorig jaar waardoor we dit niet zo bijzonder meer vinden. Tot slot brengt onze chauffeur ons naar Wat Khao Angkhan. Een rit van 20 kilometer leidt ons langs rijstvelden, authentieke huisjes en prachtige natuur. Deze tempel, verstopt achter een steengroeve, is wat mij betreft de mooiste die we deze week al gezien hebben; niet alleen qua uiterlijk ('an unusual nouveau-Khmer style' volgens de Lonely Planet) maar ook qua sfeer en bezieling. Je voelt gewoon dat hier dagelijks gemediteerd wordt. En zoals gebruikelijk zorgen we voor een goed evenwicht door de rest van de dag bij het zwembad door te brengen. Al moet Hans in de plaatselijke apotheek eerst zijn beste teken en mime-talent bovenhalen om de dame achter de balie duidelijk te maken dat we een middeltje tegen wormpjes nodig hebben, want Engels sprak ze niet. Wat hij getekend heeft, laat ik aan jullie verbeelding over. Het zorgde in ieder geval voor heel wat gegiechel in de apotheek. Morgen wordt het weer een reisdag. Om in Koh Chang te geraken moeten we 2 taxi's, 3 bussen en een veerboot nemen. Maar ik stap geen bus meer op zonder eerst een toilet bezocht te hebben. Ik heb mijn lesje geleerd.
