Een bewogen dag, die laatste in Kanchanaburi... Yade had koorts en
buikpijn. Thuis zouden we haar wat laten uitzieken en afwachten, maar
dat risico nemen we hier niet. De uit België meegenomen medicijnen
worden bovengehaald en (onwillig) ingenomen. Een ziek kind op reis is toch wat anders dan een ziek kind thuis. Hoewel... het is eerder de mama die op reis dan anders is. Bezorgder. Vooral omdat we de komende drie dagen de jungle in gaan trekken. Daar een dokter vinden is waarschijnlijk een hachelijke en tijdrovende onderneming. Iets wat ik liever niet proefondervindelijk wil vaststellen. Dan wordt het maar drie dagen naar Bangkok, dicht bij dokters, ziekenhuizen en apotheken. Maar eerst even wachten tot de medicijnen aanslaan. Tot die tijd hou ik haar ik haar dichtbij met een thermometer in aanslag. Veel hoeft ze niet te doen
want we worden door onze vaste taxichauffeur op sleeptouw genomen. Van
wat naar wat... De eerste is een nieuwbouwtempel boven een grot.
Mooie grot, maar de tempel stelt niet zoveel voor. Op naar de volgende,
een Chinese tempel. Een paar mooie houten beelden en verder, ik citeer
Hans: niet veel soeps. Dan naar een andere grot-tempel. Die was zo
mogelijk nog kitcheriger dan de eerste. Plastic zebra's, ezels, rode
verf op de wand... het droeg allemaal niet bij aan de sacrale sfeer in
de grot. Niet één keer kwam ik in de verleiding om te gaan zitten om
wat te mediteren. Vlakbij de tempel werden we wél beloond voor de
moeite met een prachtig uitzicht over de vallei met rivier en
huisboten. Zodra een buslading luidruchtige Russen arriveerde was het
uit met de rust. Tijd voor ons om te verdwijnen. Daarna volgde het
mooiste deel van de ochtend, een ritje door het achterland van
Kanchanaburi: prachtige natuur en een blik op het echte dorpsleven. De
laatste tempel hebben we enkel van ver gezien. Het moet gezegd, de
ingang was veelbelovend indrukwekkend. Een draak die langs een bergwand
naar beneden kronkelt. De hoeveelheid trappen deed ons de moed in de
schoenen zinken. Dat konden we onze zieke niet aandoen. De namiddag vullen we met een zeer noodzakelijk bezoek aan een wassalon. De gebruikelijke badkamerhandwasjes werken niet in het vochtige Kanchanaburi. Na 3 dagen is de was nog steeds nat en ruikt hij beduidend minder fris dan voor het wassen. Nog een plons in het zwembad, een verhaal voorlezen, een gezelschapspel en dan naar bed, want we moeten vroeg op om verder te reizen. De
chauffeur gaf ons nog een gouden tip voor onze reis naar Khao Yai.
Er blijkt sinds enkele maanden een bus te rijden van Kanchanaburi naar
Khorat. En gelukkig voor ons ligt Pakchong bovendien op de route. Dus niet over
Bangkok en een hele dag onderweg, maar lekker languit in comfortabele zetels met massagefunctie de baan op voor amper viereneenhalf uur. Goed voor Yade
en dus ook voor ons. Ze heeft ondertussen geen koorts meer en is klaar om morgen de geplande tocht door de jungle te maken.
