Reizen met kids, dat is altijd een beetje geven en nemen. Een lange busrit - een plons in het zwembad, een wandeling naar de stad - even spelen bij de pier, nog een beetje wandelen - weer even spelen op de fitnesstoestellen langs de kant van de weg, eten dat minder goed is dan ze verwacht hadden - een ijsje, nog veel meer wandelen - de belofte dat ik 's avonds nog even mee in het zwembad duik. En oh wat had ik daar zin in... Niet dus. Maar belofte maakt schuld... Dus werd er gezwommen, in het maanlicht, in de regen. Toch moet het gezegd, de meisjes zijn superflink deze vakantie. Er wordt haast nooit gezeurd, zelfs niet bij lange wandelingen. Ze zijn duidelijk een jaartje ouder geworden, hun benen ook. En daar is Hans' rug zeer dankbaar voor. We hebben er ondertussen al twee dagen Kanchanaburi opzitten, een gezellig stadje vlak bij River Kwai. Ons hotel is een beetje uit het centrum, maar een kniesoor die daarop let als je kan ontbijten in een prachtige tuin, de kids een zwembad ter beschikking hebben waar nooit andere gasten in lijken te komen en de taxi's hier niet duur zijn. Het was wel even schrikken bij aankomst. RS Hotel bleek een groot congreshotel te zijn waar dagelijks tientallen bussen neerstrijken. Samen met ons werd het hotel en dus ook ons verdiep bezet door een hondertal ouden van dagen. Zeer actieve oudjes trouwens, getuige de geluiden die gisterenavond tot in onze kamer doordrongen en ons rode oortjes bezorgden. Vijftig tinten grijs in Thailand... Hopelijk gunnen ze ons vannacht wél onze nachtrust, we moeten fris zijn voor een bezoek aan de Erawan waterval.
