De verhuis naar de nieuwe hut deed me denken aan het verhaal van de boer die zijn paard kwijtraakte. We hadden blij kunnen zijn met de lagere prijs, vervolgens hadden we ons kunnen ergeren aan ons schameler verblijf, het ontbreken van bad of warm water en aan de lek in het plafond. Om vervolgens weer opgelucht te zijn met de noodzakelijke verhuis omdat de kamer waar we voordien in verbleven bij diezelfde regenbui liters water te slikken kreeg door de spleet onder de voordeur...

We deden niets van dat alles. We speelden uno en aten tomkakai. Want wat is goed en wat is slecht?

Voor wie het verhaal niet kent:

http://www.selmafoeken.nl/2010/02/verhaal-de-chinese-boer-en-zijn-paard.html