4u45 was het toen vanochtend de wekker genadeloos afliep. Vakantie noemen ze dat dan! Ik ga een maand vakantie nodig hebben om uit te rusten van deze reis. De reden van het vroege opstaan, onze overtocht naar Cambodja. We hebben ons goed geïnformeerd. De belangrijkste tips: vroeg vertrekken om de massa voor te zijn, geld en bagage goed in de gaten houden. We doen het in een recordtijd. 6u later zijn we in ons hotel in Siem Reap. Lang zei je? Nee hoor, 6u is ontzettend snel, de meesten doen er 9u over. Brachten de chauffeur zijn talismannen dan toch geluk? Of was het omdat we gekozen hadden voor de "luxe-overtocht"? Een taxi tot aan de grens, de shuttle naar de bushalte en weer een taxi naar het hotel. We besparen ons heel wat overstappen, tussenstoppen en gedrum in openbaar vervoer. En we besparen heel wat tijd. Het enige wat we absoluut niet besparen is geld. Tussen het uitstappen uit de taxi en het instappen in de andere taxi was het spannendste deel van de dag. We waren gewaarschuwd. Een bende aasgieren zou ons trachten te misleiden en oplichten. En dat hebben ze inderdaad ook geprobeerd. Zonder resultaat. We negeerden nepbeambten, liepen langs misleidende visumkantoren en lieten niemand in de buurt van onze bagage komen. Het enige waar we niet aan ontsnapten was de taximaffia. Maar ook dat wisten we vooraf. Waar we niet op voorbereid waren was de mistroostige aanblik van Poipet. Even twijfelde ik of het wel de moeite waard was geweest. Maar Siem Reap is Poipet niet. Ja, er zijn modderige openliggende straten waar kleine kinderen met het afval spelen, ja er is veel zichtbare armoede. En in diezelfde stad vind je gezellige straten vol restaurants, sfeervol ingerichte winkeltjes die net zo goed in Berlijn of Brussel hadden kunnen zijn. Maar er zijn ook prachtige tempels. Die staan morgen op het programma. Nu een duik in het maanverlichte zwembad.
