Opnieuw treffen we de NU12 in onze voorbereiding. De eerste wedstrijd
werd met ruime cijfers afgesloten. Toen stonden we met 7 nationale spelers aan
de aftrap, vandaag met 12. Nochtans was dit niet te merken aan het niveau. Veel
slordigheden, slechte controles, onzuivere passes, etc., kortom veel fouten
tegen basisvaardigheden. Onwaardig voor een nationale U13!!!
De waarschuwing tijdens de voorbespreking omtrent laksheid en een
gebrek aan concentratie werd blijkbaar in de wind geslagen Deze laksheid was
al terug te zien tijdens de opwarming en zette zich de rest van de wedstrijd
verder.
Een duidelijke mentaliteitswijziging en een professionelere houding is
een noodzaak om binnen een goede week de competitie met succes aan te vatten.
Met de NU14 stond een stevige tegenstander op het menu. De foutjes
zouden duidelijk gemaakt worden en dergelijke match is ideaal om terug te
focussen en ons scherp te stellen voor de competitiestart.
De wedstrijd ging door op het C-terrein onder een stralende zon. Met
slechts 12 spelers tegen een fysiek sterkere tegenstander zouden we dus diep in
onze krachten moeten tasten.
(aanwezigheid blijft een werkpunt van de ganse ploeg NU13!!!)
Tijdens de voorbereiding bleken nog enkele concentratieproblemen op te
spelen. Dit leidde tot de snelle 0-1. Er was bij aanvang geen rugdekking, er
werd te weinig gesloten, etc.
De NU14 speelden in een 3-4-3 en hadden de ganse wedstrijd een man meer
situatie op het middenveld. Toch speelde de verdediging en het middenveld vrij
goed georganiseerd (na de mindere start). De ruimte bij de NU14 lag in hun
verdediging. Ze speelden vrij open, zonder veel rugdekking te geven. Doch door
het fysieke overwicht en de dominante speelwijze (ver weg van doel) konden we
hier weinig gebruik van maken. Met Giany Vanderschueren speelde één van de
snelste spelers van de NU14 centraal achteraan. Doordat ze ver van doel
speelden kon hij vaak ballen nog terughalen. Indien we tegen een tegenstander
van onze leeftijd spelen zal de snelle omschakeling regelmatig leiden tot open
doelkansen
De focus de voorbije trainingen lag niet zozeer op balbezit, maar op
balverlies en de omschakeling naar balverlies.
Ondanks de ruime score denk ik dat we al een goede basis hebben om
verder op te bouwen.
Na de openingsfase werd er vrij goed aangesloten (+coaching) en stond
er meestal een restverdediging (omschakeling naar balverlies). Er werd beter
rugdekking gegeven en meer gesloten gespeeld achteraan.
Woensdag treffen we de NU12 terug en staan we stilaan compleet.
De wedstrijd tegen Brakel ging door op het D-terrein. Brakel miste door
blessure enkele basisspelers en diende beroep te doen op enkele U14s. Bij ons
ontbraken ook nog enkele spelers die nog op verlof zijn of een blessure hebben,
toch konden we met een volledige ploeg NU13s aantreden.
We speelden een goede wedstrijd en legden enkele mooie combinaties op
de mat. De 7-1 uitslag is dik verdoend, doch mogen we ons niet stuk kijken op
het resultaat. Er zaten nog heel wat foutjes in het spel die tegen onze komende
tegenstander NU14 afgestraft zullen worden.
1) BBQ : we zouden als groep gaan naar de BBQ van KSVO op 10 september (vrijblijvend natuurlijk) 2) Afrekening kaarten BBQ: op vrijdag 26 augustus of vrijdag 2 september. 3) Inschrijven bussen voor verplaatsing: in te schrijven via mail, afrekening nu woensdag 17 augustus (30 euro per persoon voor de 4 verplaatsingen)
gelieve bij onderstaande symptomen dit meteen aan mij te melden!!!
OSGOOD
SCHLATTER
De ziekte van osgood schlatter is een ontsteking van de aanhechting van de
quadricepspees ter hoogte van de tuberositas tibea (knobbel onderbeen juist
onder de knieschijf).
Het is een veel voorkomende ziekte die
vooral jonge sporters treft en echt vervelend kan zijn in het uitoefenen van
hun sport.
- De ziekte van osgood schlatter komt
vooral voor bij jongens tussen de 10 en 16 jaar.
- Door een combinatie van groeispurt en
intensief sporten krijgt men overdreven rek van de quadricepspees van het
bovenbeen op die tuberositas die een aparte groeikern is.
- In het begin is er louter een
onsteking van de aanhechting van de patellapees maar later microscopische
afsplintering, scheurtjes en kan er een gedeeltelijke verwijding komen van het
kraakbeen en been (groeikern) ten opzichte van het onderliggend scheenbeen.
- Vooral sporten die een grote korte
kracht vergen van de quadriceps zoals springsporten, voetballen (door te
trappen geeft men iedere maal een korte ruk aan de quadriceps).
SYMPTOMEN
- In het begin van de ziekte van osgood
schlatter krijgt men pijn na of tijdens het sporten ter hoogte van die scheenbeenknobbel. In een later
stadium reeds van in het begin van de sportbeoefening en nog later gedurende de
ganse dag bij de minste belasting zoals trappen opgaan, hurken of knielen.
- Enkele cm onder de knie ontstaat een
verhevenheid die pijnlijk is. Ook pijn tijdens het opspannen van de
quadricepsspier tegen weerstand.
- De pijn kan in die mate ernstig zijn
dat verder sporten onmogelijk wordt.
BEHANDELING
- Vooral rust en de belasting sterk
verminderen is de hoeksteen van de behandeling. Nadien terug
opbouwen (lichte looptraining, crawl zwemmen) en gedoseerd sporten binnen je
pijngrens wat niet gemakkelijk is daar het meestal over kinderen gaat die zeer
intensief sporten en minder intensief sporten in clubverband soms zeer moeilijk
is.
- Houding : fietsen met kleine
versnelling en zadel hoog. Vermijd hurken of lang zitten met opgetrokken
knieën.
- Anti-onstekingsgel: daar het letsel
zeer oppervlakkig ligt is het aanbrengen van ijs en anti-onstekingsgel na de
sportbeoefening zinvol.
- Patellabandje : dit vermindert de
kracht van de quadriceps en zo de rek op de tuberositas.
- Stretchen hamstrings (achterzijde
bovenbeen) en quadriceps (voorzijde bovenbeen). Het stretchen moet echter
pijnloos zijn.
In 480 v.Chr. trok Xerxes met zijn leger richting Griekenland.
De Griekse stadstaten verzamelden zich onder leiding van Sparta, wiens
soldaten beschouwd werden als de best getrainde soldaten ter wereld.
Om politieke en religieuze redenen kon het Griekse leger niet op volledige
sterkte aantreden.
Omdat hij de uitkomst van de veldslag al voorzag, koos koning Leonidas van
Sparta zelf 300 hoplieten uit. Bij de 300 waren ook nog eens soldaten vanuit de
buurt geronseld. In totaal bestond het Griekse leger uit ongeveer 4000 man.
Leonidas koos een nauwe pas in de bergen, bij Thermopylae, als de plaats
waar de Grieken de Perzen op zouden wachten. In die tijd was de pas zo nauw dat
slechts twee strijdwagens met moeite naast elkaar konden rijden. Aan de ene
kant was een steile berghelling, aan de andere kant een steile klif.
Xerxes, die niet kon geloven dat slechts zo weinig soldaten tegenover
zijn leger stonden, gaf de Grieken 4 dagen de tijd om terug te trekken. Toen
zijn leger rusteloos begon te worden, gaf hij het bevel aan te vallen.
De Spartanen hadden zich georganiseerd in een FALANX, een opstelling van
hoplieten met een dichte rij schilden en gevelde lansen van verscheidene rijen
diep.
Deze was voor de minder bewapende Perzische infanteristen vrijwel
ondoordringbaar.
De Perzische numerieke overmacht werd daardoor tenietgedaan. Zelfs de
goed getrainde Perzische Onsterfelijken konden niet door de linies van
de Spartanen breken.
De goed getrainde en zwaar bewapende Spartanen richtten een bloedbad aan
onder de Perzen, die er maar niet in slaagden de rangen van de Spartanen te
doorbreken.
DE FALANX
De Spartaanse falanx is de meest
bekende en bestond uit de hopliet, de infanterist waaruit de formatie bestond.
Alle hoplieten werden normaal
opgesteld in een diepte die varieerde van 4 tot 8 rijen. Achter het grote
schild kon de rechterflank van je buurman gedekt worden.
Woensdag 03/08/2011 speelden we op en tegen Roeselare.
Dat Roeselare een club is met een eerste klasse verleden was onder andere te zien aan het prachtige oefencomplex. Het voorbije seizoen traden ze met de jeugd aan in eerste nationale. Dit seizoen is het één van onze tegenstanders (24/09/2011 op Roeselare en 04/02/2012 op Oudenaarde).
Het was een wedstrijd die beide kanten op kon gaan. De eerste helft hadden we het wat moeilijk, zeker naar het einde toe. Het was opletten geblazen voor de snelheid van de aanvallers van Roeselare, maar de defensie gaf veel beter rugdekking dan thuis tegen Diegem. Ook speelden we beter gesloten achteraan. Het blijft echter afwachten hoe we omgaan met de ruimtes wanneer we op een groter veld spelen.
De tweede helft verliep vlotter en hadden we lichtjes de bovenhand zonder te kunnen scoren. Een verdienstelijk gelijkspel, toch mogen we niet te rap tevreden zijn.
Zoals Johan Cruyff ooit zei: Gelijkspelen is als je zus zoenen
