Enige tijd terug speelden we thuis tegen Harelbeke. De
wedstrijd werd met 0-1 verloren. Toch speelden we een vrij degelijke wedstrijd tussen
de backlijnen. Echter in de backlijnen waren we niet scherp, koelbloedig,
rustig, genoeg om een verdiende overwinning thuis te behalen.
Opnieuw treffen we de NU12 in onze voorbereiding. De eerste wedstrijd
werd met ruime cijfers afgesloten. Toen stonden we met 7 nationale spelers aan
de aftrap, vandaag met 12. Nochtans was dit niet te merken aan het niveau. Veel
slordigheden, slechte controles, onzuivere passes, etc., kortom veel fouten
tegen basisvaardigheden. Onwaardig voor een nationale U13!!!
De waarschuwing tijdens de voorbespreking omtrent laksheid en een
gebrek aan concentratie werd blijkbaar in de wind geslagen Deze laksheid was
al terug te zien tijdens de opwarming en zette zich de rest van de wedstrijd
verder.
Een duidelijke mentaliteitswijziging en een professionelere houding is
een noodzaak om binnen een goede week de competitie met succes aan te vatten.
Met de NU14 stond een stevige tegenstander op het menu. De foutjes
zouden duidelijk gemaakt worden en dergelijke match is ideaal om terug te
focussen en ons scherp te stellen voor de competitiestart.
De wedstrijd ging door op het C-terrein onder een stralende zon. Met
slechts 12 spelers tegen een fysiek sterkere tegenstander zouden we dus diep in
onze krachten moeten tasten.
(aanwezigheid blijft een werkpunt van de ganse ploeg NU13!!!)
Tijdens de voorbereiding bleken nog enkele concentratieproblemen op te
spelen. Dit leidde tot de snelle 0-1. Er was bij aanvang geen rugdekking, er
werd te weinig gesloten, etc.
De NU14 speelden in een 3-4-3 en hadden de ganse wedstrijd een man meer
situatie op het middenveld. Toch speelde de verdediging en het middenveld vrij
goed georganiseerd (na de mindere start). De ruimte bij de NU14 lag in hun
verdediging. Ze speelden vrij open, zonder veel rugdekking te geven. Doch door
het fysieke overwicht en de dominante speelwijze (ver weg van doel) konden we
hier weinig gebruik van maken. Met Giany Vanderschueren speelde één van de
snelste spelers van de NU14 centraal achteraan. Doordat ze ver van doel
speelden kon hij vaak ballen nog terughalen. Indien we tegen een tegenstander
van onze leeftijd spelen zal de snelle omschakeling regelmatig leiden tot open
doelkansen
De focus de voorbije trainingen lag niet zozeer op balbezit, maar op
balverlies en de omschakeling naar balverlies.
Ondanks de ruime score denk ik dat we al een goede basis hebben om
verder op te bouwen.
Na de openingsfase werd er vrij goed aangesloten (+coaching) en stond
er meestal een restverdediging (omschakeling naar balverlies). Er werd beter
rugdekking gegeven en meer gesloten gespeeld achteraan.
Woensdag treffen we de NU12 terug en staan we stilaan compleet.
De wedstrijd tegen Brakel ging door op het D-terrein. Brakel miste door
blessure enkele basisspelers en diende beroep te doen op enkele U14s. Bij ons
ontbraken ook nog enkele spelers die nog op verlof zijn of een blessure hebben,
toch konden we met een volledige ploeg NU13s aantreden.
We speelden een goede wedstrijd en legden enkele mooie combinaties op
de mat. De 7-1 uitslag is dik verdoend, doch mogen we ons niet stuk kijken op
het resultaat. Er zaten nog heel wat foutjes in het spel die tegen onze komende
tegenstander NU14 afgestraft zullen worden.
Woensdag 03/08/2011 speelden we op en tegen Roeselare.
Dat Roeselare een club is met een eerste klasse verleden was onder andere te zien aan het prachtige oefencomplex. Het voorbije seizoen traden ze met de jeugd aan in eerste nationale. Dit seizoen is het één van onze tegenstanders (24/09/2011 op Roeselare en 04/02/2012 op Oudenaarde).
Het was een wedstrijd die beide kanten op kon gaan. De eerste helft hadden we het wat moeilijk, zeker naar het einde toe. Het was opletten geblazen voor de snelheid van de aanvallers van Roeselare, maar de defensie gaf veel beter rugdekking dan thuis tegen Diegem. Ook speelden we beter gesloten achteraan. Het blijft echter afwachten hoe we omgaan met de ruimtes wanneer we op een groter veld spelen.
De tweede helft verliep vlotter en hadden we lichtjes de bovenhand zonder te kunnen scoren. Een verdienstelijk gelijkspel, toch mogen we niet te rap tevreden zijn.
Zoals Johan Cruyff ooit zei: Gelijkspelen is als je zus zoenen
Zaterdag om 14u00 traden we aan tegen Diegem. Het was onze eerste
wedstrijd op het kunstgrasveld, wat in vergelijking met het voorbije seizoen
een verademing is. Combineren langs de grond aan een vrij hoog tempo is nu geen
utopie meer, maar een streefdoel waar we naar toe zullen werken.
Opnieuw konden we beroep doen op 6 provinciale spelers die terug hun
beste beentje hebben voorgezet! Jammer genoeg moest Branko met een blessure aan
de kant blijven.
Dat Diegem niet te vergelijken zou zijn met de jonge NU12 werd al snel
duidelijk. Het spelbeeld was nog vrij evenwichtig, toch waren de aanvallende
acties van Diegem veel gevaarlijker dan de onze. De grote Afrikaanse spits van
Diegem, samen met de kleine, technische aanvallende middenvelder konden zich
regelmatig doorzetten. Het ontbreken van defensieve automatismen (kantelen,
sluiten, rugdekking, restverdediging) leidde tot de ruime 0-4 ruststand.
De tweede helft werden een aantal posities gewijzigd om meer evenwicht
in de ploeg te krijgen. We slikten in vergelijking met de eerste helft slechts 2
doelpunten en konden tegen scoren op corner.
De eindstand was 1-6.
Er is dus duidelijk nog wat werk aan de winkel.
De ploeg raakt stilaan voltallig zodat we wedstrijd gerichter kunnen
trainen.
De komende wedstrijd tegen Roeselare treffen we een
competitietegenstander. Benieuwd hoever we staan.